Ηλίας Μπίσιας: Γιατί οι Ελβετοί δεν μπορούν να μας δώσουν τα 30 εκατ. που ζήτησε ο Τσίπρας

Όπως εσχάτως δημοσιεύτηκε στον ελληνικό και ελβετικό τύπο, ο Έλληνας πρωθυπουργός κατά την πρόσφατη συνάντηση του στο Πεκίνο, ζήτησε από την Ελβετίδα ομόλογο του (Πρόεδρο του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου) την αποδέσμευση υπέρ του ελληνικού Δημοσίου 30 εκ. ελβετικών φράγκων (ca. 28 εκατομμυρίων ευρώ) που έχουν κατασχεθεί από το 2012 σε ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς και αφορούν πρωτίστως χρήματα δωροδοκιών που διακινήθηκαν στις γνωστές ποινικές υποθέσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.

Εάν πράγματι διατυπώθηκε τέτοιο αίτημα, η ικανοποίηση του από ελβετικής πλευράς δεν είναι επί του παρόντος εφικτή για τους εξής λόγους:

1. Περιουσιακά στοιχεία, τα οποία δεσμεύονται (δηλ. κατάσχονται) σε ελβετικούς λογαριασμούς στο πλαίσιο εκτέλεσης διεθνών αιτημάτων δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις, αποδίδονται στο αιτούν κράτος μόνο υπό τον όρο της υποβολής από το τελευταίο αμετάκλητης δικαστικής απόφασης δήμευσης. Όπως μπορούμε να γνωρίζουμε, καμία γνωστή υπόθεση των εξοπλιστικών δεν έχει εκδικαστεί έως σήμερα από την ελληνική Δικαιοσύνη αμετάκλητα και ως εκ τούτου τα εν λόγω δεσμευμένα χρήματα δεν μπορούν να αποδοθούν.

2. Στην περίπτωση κατά την οποία περιουσιακά στοιχεία, συσχετιζόμενα με τις ελληνικές υποθέσεις των εξοπλιστικών, έχουν δεσμευτεί σε ελβετικούς λογαριασμούς στο πλαίσιο σχηματισμού ελβετικής ποινικής δικογραφίας (δηλ. χωρίς προηγούμενο ελληνικό αίτημα δικαστικής συνδρομής), η Ελλάδα θα μπορούσε σύμφωνα με το υφιστάμενο ελβετικό νομικό πλαίσιο να διεκδικήσει 50% – 100% των κατασχεθέντων χρημάτων, εφόσον πληρούνται αθροιστικά οι κάτωθι τρείς προϋποθέσεις:

α.         θα πρέπει να έχει προηγηθεί έκδοση αμετάκλητης εισαγγελικής ή δικαστικής απόφασης δήμευσης των κατασχεθέντων στην Ελβετία,

β.         ακολούθως να επιτευχθεί σχετική συμφωνία  μεταξύ των δύο χωρών για το ακριβές ποσό απόδοσης στην Ελλάδα και

γ.         η Ελλάδα να χορηγεί αντίστοιχο δικαίωμα στην Ελβετία (όρος αμοιβαιότητας).

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπει αντίστοιχη απόδοση περιουσιακών στοιχείων σε αλλοδαπό δημόσιο, τα οποία έχουν δημευτεί από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια, εκτιμώ ότι δεν υφίσταται στην προκειμένη υπόθεση νομικό θεμέλιο για την διεκδίκηση των επίμαχων χρημάτων από την Ελλάδα.

Απόδοση κατασχεθέντων χρημάτων στο ελληνικό Δημόσιο, τα οποία έχουν δεσμευτεί στο πλαίσιο ελβετικής ποινικής έρευνας μπορεί να συντελεστεί χωρίς αμετάκλητη απόφαση δήμευσης, μόνο όταν ο κατηγορούμενος (δικαιούχος των κατασχεθέντων) αιτηθεί με δική του πρωτοβουλία ενώπιον των ελβετικών εισαγγελικών αρχών την ανεπιφύλακτη μεταφορά των χρημάτων του σε τραπεζικό λογαριασμό του ελληνικού Δημοσίου.

 του ΗΛΙΑ  Σ. ΜΠΙΣΙΑ,  Δρ. Νομ. Παν/μιου Ζυρίχης, Δικηγόρου Αθηνών κ΄ Ελβετίας

* Σημείωση Mononews:

Η πρώτη οικειοθελής απόδοση κατασχεθέντων χρημάτων από την Ελβετία στην Ελλάδα σε ποινική υπόθεση συντελέστηκε τον Aπρίλιο του 2014, όταν ο Αντώνιος ΚΑΝΤΑΣ, αναπλ. Διευθυντής Εξοπλισμών του ΥΠΕΘΑ, επέστρεψε στο ελληνικό Δημόσιο δια του συνηγόρου του Ηλία Μπίσια χρήματα δωροδοκιών που είχαν δεσμευτεί από την Ομοσπονδιακή Ελβετική Εισαγγελία.