Βίκυ Σταμάτη και Άκης Τσοχατζόπουλος
Περιεχόμενα
Ω! Πόσο θα μπορούσε να είναι παραμύθι αυτή η ιστορία αγάπης! Εκείνος, ωραίος, ισχυρός, απλησίαστος, με πεπρωμένο δεμένο σφιχτά με μια χώρα, μια ιδεολογία, μια και παντοδύναμη εξουσία! Εκείνη; Η ωραία, αγνή χωριατοπούλα, μια απλή δημόσια υπάλληλος, με την ομορφιά σύμμαχο της! Και ένας παραμυθένιος γάμος, μακριά πολύ από χωριά καταγωγής του, αλλά στην ειδυλλιακή για έρωτες, πρωτεύουσα του φωτός, σε εκείνο το τραγουδημένο από τροβαδούρους αγάπης και υμνημένο από ποιητές αθάνατους, Παρίσι! Και «ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» όπως λένε τα παραμύθια! Ω! Φευ!
Στα παραμύθια οι δράκοι νικιούνται εύκολα, ενώ στη ζωή είναι ψέματα που εξαγοράζονται ακριβά και λογαριασμοί σε παράκτιους φορολογικούς παραδείσους. Λοιπόν, κυρίες και κύριοι; Τώρα που η Βίκυ Σταμάτη – εκείνη, ντε!- επέστρεψε στην φυλακή, ζητά διαζύγιο από τον Άκη Τσοχατζόπουλο, τον άνδρα που παραλίγο να γίνει αρχηγός κόμματος και να κυβερνήσει την Ελλάδα σε σόλο εξουσία, τώρα, ούτε αυτοί ζήσαν καλά, αλλά σιγουρά ούτε εμείς καλύτερα -και βοήθησαν για αυτό όσο μπορούσαν…
Η αίτηση διαζυγίου
«Καταδικάστηκα άδικα δύο φορές από τη Δικαιοσύνη μόνο και μόνο επειδή φέρω το όνομα του συζύγου μου «Τσοχατζόπουλου». Από τα βάθη της ψυχής μου σπαράζω αλλά ο ιστός της οικογένειάς μου έχει πλέον διαρραγεί και ως εκ τούτου έχω την ηθική υποχρέωση απέναντι στο μοναδικό παιδί μας να προχωρήσω στη λύση του γάμου μας με τον άνδρα τον οποίο λάτρεψα, λατρεύω, σέβομαι, θαύμασα και θα θαυμάζω. Αυτό μου το επιβάλλει η διαφύλαξη της ψυχής του ανήλικου παιδιού μου αλλά και γενικότερα της οικογενειακής ισορροπίας, όση αυτή που έχει απομείνει.
Υψώνω το ανάστημά μου απέναντι στην ωμότητα, την αδικοπραξία του συστήματος, που στυγνά και ολόψυχρα μας εκτέλεσε». Αυτά γράφει στην αίτηση διαζυγίου το δικηγορικό γραφείο του κ. Νίκου Αγαπηνού στο όνομα της εντολέας του κυρίας Βασιλικής Σταματή, δύο ημέρες μετά την εκ νέου καταδίκη της από το Εφετείο για την υπόθεση των εξοπλιστικών και την απόφαση του δικαστηρίου να επιστρέψει στη φυλακή! Παραμύθι, λοιπόν, δε το λες το story κι ας ξεκινάει με το μια φορά και έναν καιρό…
Η Βασιλική, η φιλόδοξη χωριατοπούλα
Ζέλι Φθιώτιδος! Ορεινός τόπος για καμία 600αριά κατοίκους, απλωμένος στα ανατολικά ενός καταπράσινου βουνού της Στερεάς Ελλάδας, κατάφυτου από πουρνάρια, λεβάντα, χαμομήλι, ρίγανη, αγριοθύμαρο, όπως όλα τα φτωχικά, βουνίσια χωριά! 3 Μαρτίου του 1963, γεννιέται, εκεί, ένα κοριτσάκι, που αν δεχτούμε πως τα ονόματα προδικάζουν το μέλλον, προοριζόταν για Βασιλική ζωή!
Όταν θα γίνει σπουδαία κυρία, μανιακή καταναλώτρια πολυτελών ειδών και brands, θα την γνωρίσουμε βέβαια ως Βίκυ και ουχί Βασιλική, Κική ή Κούλα! Για τα παιδικά της χρόνια και τη ζωή της πριν τον γάμο, λίγα αφήνει να μαθευτούν στο κοινό, όταν δίνει συνεντεύξεις σε ιλουστρασιόν περιοδικά! Σε ένα μάλιστα, πολύ επιλεκτικό, προσφέρει και χρήματα για να την κάνουν εξώφυλλο. Η διευθύντρια του γελάει και αρνείται!
Όμως αυτά είναι κάπου στο μέλλον της μικρής Βασιλικής, που ονειρεύεται νυφικά, ωραία φουστάνια και ζωή σαν χολιγουντιανή ταινία, όπως πολλά κοριτσάκια, άλλωστε κάνουν. Δίνει εξετάσεις στην Στρατιωτική Σχολή Νοσηλευτικής, αλλά αποτυγχάνει! Δε πτοείται όμως η Κούλα, όπως την αποκαλούσαν οι γονείς της! Μπαίνει στη ΔΕΗ το 1993, όταν ήταν στην κυβέρνηση η ΝΔ. Άλλωστε και η ίδια είναι ορμητική συνδικαλίστρια της ΠΑΣΥΠ -ΔΕΗ, που πρόσκειται στη ΝΔ! Να μη ξεχνάμε εδώ, πως εκείνα τα χρόνια -όχι πως αλλάξανε τώρα, αλλά λέμε!- αν δεν είχες κομματική ταυτότητα, δημόσιο δεν έβλεπες ούτε ως πολίτης να εξυπηρετηθείς.
Τα καφενεία στα χωριά, σα το Ζέλι, που λέγαμε, ήταν χωρισμένα σε Πράσινους και Μπλε και οι άνθρωποι θύμιζαν φατρίες του Βυζαντινού Ιπποδρόμου, με την ευλογία της παντοδυναμίας των δυο μεγάλων κομμάτων. Τα πρώτα χρόνια εργάστηκε στην υπηρεσία διεύθυνσης προσωπικού της ΔΕΗ, αλλά η αλλαγή κυβέρνησης θα την οδηγήσει στα γραφεία του παντοδύναμου υπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου, αγαπημένου φίλου και στενού συνεργάτη πάντα του Ανδρέα Παπανδρέου, του λαοφιλή πολιτικού άνδρα, που Νεοδημοκράτες σαν την ίδια την Βίκυ, έκαναν όταν άκουγαν το όνομα του, όπως, στις ταινίες, τα βαμπίρ αν τους πετάξεις αγιασμό!
Είναι 2000 όταν εκείνη ζητά «ρουσφέτι» ώστε να μεταφερθεί στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων της ΔΕΗ και γνωρίζει τον πολιτικό που το παρατσούκλι του ήταν, ήδη από τους άσπονδους συντρόφους στο ΠΑΣΟΚ, «ο ωραίος Μπρούμελ», εμπνευσμένο απ την προσωπικότητα του βρετανού μονάρχη Γεώργιου, που αγαπούσε την γλυκιά ζωή, στις αρχές του 19ου αιώνα! Με το πρώτο βλέμμα, λένε, πως ήρθε ο έρωτας! Παρά τη διαφορά ηλικίας, ιδεολογίας και το ότι εκείνος -ο Άκης ντε, δε τα πάμε;- ήταν παντρεμένος…
Ο άνθρωπος που θα γινόταν αρχηγός
Ο Απόστολος – Αθανάσιος -Άκης δηλαδή!- γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου του 1939 στην Αθήνα, όμως μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, από το 1940.
Μας κυβέρνησε και ως αναπληρωτής πρωθυπουργός, ενώ μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από το πρωθυπουργικό αξίωμά τον Ιανουάριο του 1996, έθεσε υποψηφιότητα για να αναλάβει τη θέση ο ίδιος. Ισοψήφησε με τον Κώστα Σημίτη και στην επαναληπτική ψηφοφορία, έχασε με 11 ψήφους διαφορά το ραντεβού με την Ιστορία να γίνει ο ηγέτης της χώρας μας!
Είχε όμως, κερδίσει στον έρωτα, την καρδιά της ωραίας Βίκυς πια και όχι Βασιλικής Σταμάτη, που ήταν στην ίδια ηλικία με την κόρη του! Η Γκούντρουν Μολντενχάουερ, η σύζυγος και μητέρα των δυο παιδιών του, η σύντροφος του απ τα φοιτητικά χρόνια και στήριγμα στον αντιδικτατορικό του αγώνα, καθώς και αργότερα στην διακυβέρνηση της χώρας μας στον Νότο, μακριά απ την δικιά της, ήταν ήδη, παρελθόν! «Είμαι Ελληνίδα, η πρώτη σύζυγος ήταν Γερμανίδα, λειτουργούσε ως ναζί, γκεστάπο, ήταν κάθετη, εκτελούσε κάθε της επιθυμία, εγώ είμαι παραδοσιακή, υπάρχει μια τεράστια διαφορά» λέει χρόνια αργότερα η δεύτερη σύζυγος για την πρώτη!
Μα δεν συμβαίνουν αυτά; Ανάμεσα σ αυτά που θα ακουστούν στα δικαστήρια, αργότερα, ο Ν. Ζήγρας, εξάδελφος αλλά και συν – κατηγορούμενος του Άκη Τσοχατζόπουλου, είχε υποστηρίξει πως ο πρώην υπουργός είχε πληρώσει τη Γερμανίδα πρώην σύζυγό του για να του δώσει το διαζύγιο και στη συνέχεια να παντρευτεί τη Βίκυ Σταμάτη. Μα δεν συμβαίνουν κι αυτά;
Ο πολύτιμος έρωτας…
«Ο κύριος Τσοχατζόπουλος δεν ξέρει πόσο τον λάτρεψα», παραδέχεται σε έναν απολογισμό έρωτος η Βίκυ Σταμάτη, αλλά το αίσθημα μοιάζει να στάθηκε αμοιβαίο, αφού ο ισχυρός υπουργός και αναπληρωτής πρωθυπουργός, βιάζεται να την αποκαταστήσει και να της κάνει όλα τα χατίρια. Ο «Ωραίος Μπρούμελ», θα αρρεβωνιαστεί τη νεαρή Βίκυ Σταμάτη, ντυμένη με ρούχα αξίας ενός τριαριού στο Παγκράτι, δίνοντας δεξίωση στο πολυτελές και πανάκριβο ρεστοράν «Βau Βrummel» -πως αλλιώς, άλλωστε;- στη πλατεία Αγίου Δημητρίου, στο κέντρο της Κηφισιάς.
Μάλιστα είχε προσληφθεί ειδικά για τη βραδιά, Γαλλίδα τραγουδίστρια της μόδας, που είχε σπεύσει από το Παρίσι για να συνοδεύσει με την φωνή της, μελωδικά, την ευτυχία του ζευγαριού. Η Βίκυ ήδη αλλάζει. Έχει πρόσβαση στη κοινωνία συζύγων μεγιστάνων, στα μυστικά πως γίνονται όμορφες , στους πλαστικούς τους, στα καταστήματα τους ανά την υφήλιο. Αρυτίδωτη, με πιο πλούσια μαλλιά από ποτέ, με οδοντοστοιχία πορσελάνης να υπογραμμίζει την φωτογένεια της και μοντελάκια για καταναλώτριες απαιτήσεων μοναδικότητας, δεν θυμίζει πια, ούτε τη Βασιλικούλα απ το Ζέλι, αλλά ούτε και τη δημόσια υπάλληλο της ΔΕΗ με τα ταγιεράκια των βιοτεχνιών για καθημερινή χρήση!
Για χάρη των ψηφοφόρων της εκλογικής περιφέρειας του γαμπρού, τον Ιούλιο του 2004, το ζευγάρι παντρεύεται με πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο Συκεών της Θεσσαλονίκης, σεμνά και μετρημένα! Όχι για πολύ
…ο ακόμα πιο πολύτιμος γάμος
«I love Parish in the spring time» τραγουδά αιωνίως ο Φρανκ Σινάτρα για τις χάρες της στιλάτης, φινετσάτης, πολυτελούς πρωτεύουσας της Γαλλίας, που οργιάζουν ειδικά την ανθισμένη άνοιξη. Είναι όμως 11 Ιουλίου και στο Παρίσι, βρέχει! Ευτυχισμένη λέει, ο λαός μας η νύφη που παντρεύεται με βροχή, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η υγρασία κατσαρώνει τα υπέροχα χτενισμένα μαλλιά της Βίκυς Σταμάτη, που παντρεύεται με δόξα και τιμή στον ορθόδοξο καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου Παρισίων, τον άνδρα που λάτρεψε παραφορά, σύμφωνα με τη λίγο πιο πάνω δήλωση της.
Οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ, του Μαρξισμού – Λενισμού και του τρίτου δρόμου για τον σοσιαλισμού, λάμπουν δια της απουσίας του, απ τη μεγάλη στιγμή του παραλίγο αρχηγού τους. Τι όμορφα, σαν ευρωπαϊκή ταινίας λεπτών συναισθηματικών αποχρώσεων όλα! Μπλε Τζάγκουαρ ραφινάτη για τη νύφη! Ασημένια τιάρα στο πέπλο, παρανυφάκι με στεφάνι από λευκά λουλούδια, σικ νυφικού σπουδαίου παρισινού οίκου!
Το μυστήριο τέλεσε ο μητροπολίτης Παρισίων Εμμανουήλ. Κάποιοι δεκάδες καλεσμένοι, κυρίως συγγενείς και φίλοι αλλά και ο καθηγητής Κώστας Βεργόπουλος και ο Νίκος Δημάδης. Κουμπάρος ήταν ο διάσημος Γάλλος πολιτικός μηχανικός, Μισέλ Καντάς! Ακολουθεί δεξίωση στο θρυλικό για την διακριτική αλλά σαφώς διακριτή και δια ολίγους πολυτέλεια, ξενοδοχείο George V, κόσμημα της διάσημης αλυσίδας των Four Seasons. Σαμπάνιες Crystal και Moet σερβιρισμένες σε κρύσταλλα Swarovski, εδέσματα εκλεκτά και σπάνια, φίνες πορσελάνες και ασημένια χειροποίητα σερβίτσια.
Ό,τι καλύτερο, πιο σπάνιο και ξεχωριστό, για τους μυημένους στο στιλ, την καλή ζωή και την αριστοκρατική διαβίωση. Ο λογαριασμός, γράφτηκε τότε, μόνο για την δεξίωση πως είχε φτάσει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2.5 δισεκατομμυρίων δραχμών (7 εκατ. ευρώ). Ο Άκης Τσοχατζόπουλος, αντιλαμβάνεται το σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει στην Ελλάδα για τον καθόλου σοσιαλιστικό του γάμο!
Αμετανόητος, όμως, σε συνέντευξή του στο Βήμα, θα πει: «Διερωτώμαι πόσο μεγάλη πρόκληση ήταν ο γάμος μου, στις πραγματικές του διαστάσεις, με τη συμμετοχή 15 ατόμων και τη διαμονή μου για δύο ημέρες στο Παρίσι, απέναντι στο αισχρό μυθιστόρημα περί μυθικών δεξιώσεων με εκατοντάδες καλεσμένους». Θα μπορούσε αυτή η αποστροφή του λόγου του Άκη, να ναι η απάντηση στον θεωρητικό Χάουαρντ Ζιν πως «ο σοσιαλισμός ουσιαστικά έλεγε να έχουμε μια ευγενέστερη κοινωνία.
Ας μοιραστούμε τα πράγματά μας. Ας έχουμε ένα οικονομικό σύστημα που να παράγει πράγματα όχι επειδή είναι προσοδοφόρα για κάποια εταιρεία, αλλά να παράγει πράγματα τα οποία χρειάζονται οι άνθρωποι»… και σάμπως τι; Δε χρειαζόμαστε όλοι, ένα κρυστάλλινο ποτήρι ακριβή σαμπάνια στο γάμο μας, σύντροφε;
Το κείμενο συνεχίζεται σε επόμενη σελίδα: