Απρόθυμοι είναι οι τραπεζίτες να εγκρίνουν αναδιαρθρώσεις μεγάλων επιχειρηματικών δανείων από το φόβο δικαστικών εμπλοκών. Πρόκειται για τις σημαντικές υποθέσεις που σχετίζονται ακόμη και με ολόκληρους κλάδους αλλά καθώς είναι high profile περιπτώσεις που αντιμετωπίζονται με καχυποψία από πολλούς και δεν υπάρχει η αναγκαία νομική προστασία, οι τραπεζίτες κρατούν στάση αναμονής.
Η παροχή νομικής κάλυψης για τις αναδιαρθρώσεις δανείων, που συνήθως περιλαμβάνουν και «κούρεμα» οφειλών, είναι μνημονιακή υποχρέωση και προαπαιτούμενο της δεύτερης αξιολόγησης.
Η κυβέρνηση καθυστερεί να νομοθετήσει, κρατώντας σε ομηρία τις τράπεζες και μαζί με αυτές την επιχειρηματικότητα και την οικονομία, τονίζουν παράγοντες της αγοράς.
Επιχειρήσεις με δανεισμό άνω των 25 εκ.ευρώ είναι αυτές που κρατούν καίριες θέσεις στους κλάδους και εάν δεν προχωρήσουν πρωτοβουλίες αναδιάρθρωσης δανεισμού και δεν έλθουν σε αυτό το πλαίσιο επενδυτικά κεφάλαια, κινδυνεύουν με «ξαφνικό θάνατο».
Η περίπτωση της Μαρινόπουλος είναι ενδεικτική αφού η διάσωσή της, κράτησε ζωντανές και δεκάδες επιχειρήσεις που συνέδεαν την δραστηριότητά τους με την εταιρεία.
Ανάλογες περιπτώσεις όμως δεν μπορούν να προχωρήσουν όσο δεν ισχύει η νομική προστασία, η οποία μάλιστα πρέπει να ισχύσει και για στελέχη του Δημοσίου ώστε να λειτουργήσει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός.
Εκτιμάται ότι μόνο η καθυστέρηση που καταγράφεται στην θέσπιση της νομικής προστασίας τραπεζικών στελεχών εμποδίζει την ρύθμιση τουλάχιστον του 30% των δανείων που βαρύνουν τις μεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για εταιρείες που έχουν σημαντική θέση σε βασικούς κλάδους της οικονομίας και η αναγκαία αναδιάρθρωσή τους θα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία.
Εάν συνεκτιμηθούν τα εμπόδια που προκαλούν η καθυστέρηση στον εξωδικαστικό συμβιβασμό, η καθυστέρηση στη νομοθέτηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών με αποτέλεσμα να μένουν «ανενόχλητοι» οι στρατηγικοί κακοπληρωτές που οφείλουν στο σύστημα πάνω από 20 δισ.ευρώ, και η δυσκαμψία στην δευτερογενή αγορά δανείων, καταδεικνύεται η δυσκολία των τραπεζών να καλύψουν τους στόχους μείωσης τωνNPEs.
Στο κομμάτι των επιχειρήσεων με δανειακή έκθεση άνω των 25 εκ.ευρώ – και συνολικά δάνεια της τάξης των 40 δισ.ευρώ – τουλάχιστον οι τρεις στις δέκα υποθέσεις «παγώνουν» ελλείψει της νομικής προστασίας καθώς τα αρμόδια στελέχη είναι απρόθυμα να προχωρήσουν σε πρωτοβουλίες, υπό την δαμόκλειο σπάθη των εισαγγελέων.
Καθώς πρόκειται για τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις με κεντρική θέση στους κλάδους τους, είναι εύλογη η σημασία να προχωρήσουν οι διαδικασίες αναδιάρθρωσης για τις βιώσιμες επιχειρήσεις, να γίνει δυνατή η προσέλκυση επενδυτών και να λειτουργήσουν αποτελεσματικά οι ίδιες οι επιχειρήσεις και οι οικείες αγορές.
Ο φόβος νομικών προβλημάτων, τα οποία εκκινούνται συχνά από επικοινωνιακή «αφετηρία», διατρέχει από το top management των τραπεζών ως τα μεσαία στελέχη που συμμετέχουν σε επιτροπές και έχει ως βάση συγκεκριμένες υποθέσεις που δίνουν το στίγμα, και έχουν εγκλωβίσει σε μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες τραπεζικά στελέχη, αλλά και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα τιμωρητικής διάθεσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Σόιμπλε: «Υπάρχει δυσκολία να βρεθεί συμφωνία με την Ελλάδα» – Χωρίς αποτέλεσμα η συνάντηση Τσακαλώτου-Δανειστών
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η Τράπεζα της Ελλάδος στηρίζει τον CEO της Attica Bank, Θεόδωρο Πανταλάκη
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: O ESM πρέπει να γίνει ένα «ευρωπαϊκό ΔΝΤ»