O Νόμος Παρασκευόπουλου 4322/2015 έχει βρεθεί στο στόχαστρο τόσο της κοινωνίας, όσο και της πολιτικής αντιπαράθεσης αφού οι ρυθμίσεις του ευνοούν δεκάδες κατάδικους, οι οποίοι καταλήγουν να διαπράττουν νέες και αξιόποινες εγκληματικές πράξεις.  Ας το εξετάσουμε όμως απ’ την αρχή. Ο νόμος Παρασκευόπουλου, κατατέθηκε στη Βουλή ως νομοσχέδιο με κύριο σκοπό την αποσυμφόρηση των φυλακών.

Οι αποφυλακίσεις όμως ουσιαστικά αφορούν μονάχα τρεις κατηγορίες κρατούμενων. Εκείνη των αναπήρων, των ανηλίκων και των αλλοδαπών. 

Οι διατάξεις του νόμου θα ήταν ευνοϊκές και για την υπό όρους κρατουμένων που είχαν συμπληρώσει το 1/10 για ποινές έως τρία έτη, το 1/5 για ποινές έως πέντε έτη και τα 2/5 για ποινές έως δέκα έτη.

Ουσιαστικά αποβλέπει στη δυνατότητα απόλυσης υπό όρο.

Ο νόμος αυτός θα ίσχυε μονάχα για ένα έτος, έως δηλαδή τον Απρίλιο του 2016 όπου και πήρε παράταση αρχικά μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 και μετέπειτα ως τον Αύγουστο του 2018.

Έως το 2015 στις ελληνικές φυλακές βρίσκονταν 11.569 κρατούμενοι αντί του επιτρεπτού ορίου των 9.886.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα λόγω των άθλιων συνθηκών των σωφρονιστικών ιδρυμάτων.

Κι αφού ολοκληρώθηκε η πληροφόρηση περί των διατάξεων που περιλαμβάνει ο νόμος ας δούμε ποιες είναι οι πραγματικές επιπτώσεις που έφερε μαζί του, καταδικάζοντας την ελληνική κοινωνία και τους έλληνες πολίτες της.

Είναι ο νόμος της Κυβέρνησης όπου έχει φέρει σήμερα στα «κόκκινα» την εγκληματικότητα.

Είναι εκείνος που ελευθέρωσε από τις φυλακές κακοποιούς οι οποίοι εισέβαλαν οπλισμένοι στο Παλαιό Φάληρο με σκοπό να ληστέψουν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι.

Είναι ο ίδιος ευνοϊκός νόμος που εκμεταλλεύτηκαν οι ληστές τον Αύγουστο του 2015, ανήμερα της εορτής της Παναγίας, βασανίζοντας και δολοφονώντας έναν 67χρονο επιχειρηματία στην Ύδρα.

Είναι ο ίδιος που άφησε ελεύθερους αλλοδαπούς υπηκόους να βιάζουν και να σκοτώνουν. Αρκεί να ανατρέξουμε στο θάνατο της 19χρονης στη Γερμανία. Είναι εκείνος που άφησε σοκαρισμένους όλους τους Έλληνες εξαιτίας της στυγνής δολοφονίας του νεαρού κοσμηματοπώλη στη Θεσσαλονίκη.

Οι στυγερές και αποτρόπαιες δολοφονίες του γνωστού ποινικολόγου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου και της Δώρας Ζέμπερη και οι δεκάδες ληστείες με βασανισμό των θυμάτων συνθέτουν το «πάζλ» των συνεπειών καταστροφικών νομοθετικών επιλογών.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα κρατουμένων όπου αποφυλακίστηκαν είναι οι ληστές με το ηλεκτρικό σίδερο που βασάνισαν με σκοπό τη ληστεία την άτυχη 85χρονη στη Κυψέλη.

Και πόσες ακόμη εγκληματικές ενέργειες στις οποίες δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής ταυτοποίηση.

Σήμερα έχουν περάσει ακριβώς τρία χρόνια από τον Απρίλιο του 2015 όπου δημοσιεύτηκε επίσημα στο ΦΕΚ ο νόμος του Νίκου Παρασκευόπουλου και ενώ από τότε είχαν υπάρξει έντονες αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εθελοτυφλούσε.

Έκτοτε έχουν βγει χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι επωφελήθηκαν από αυτή τη νομοθεσία και από αυτούς εκατοντάδες συνεχίζουν ακάθεκτοι τις εγκληματικές τους ενέργειες.

Την ώρα που ολόκληρη η Ευρώπη οχυρώνει το νομοθετικό της πλαίσιο για αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του εγκλήματος με την ίδρυση νέου θεσμού, στη χώρα μας οι φυλακές αδειάζουν σκορπώντας το φόβο και τον τρόπο στους Έλληνες πολίτες.

Το σύστημα της ποινικής καταστολής καταρρέει, διότι σκληρές ποινές δεν έχουν ουσιαστικά κάποιο αντίκρισμα.

Οι αρχές της ΕΛ.ΑΣ σε αναφορά τους είχαν τονίσει ότι θεωρούν αδιανόητο να συλλαμβάνουν τους κακοποιούς-εγκληματίες οι οποίοι χρησιμοποιώντας το «παράθυρο» αυτής της διάταξης να αφήνονται ελεύθεροι και να τελούν ανενόχλητοι νέες εγκληματικές πράξεις.

Η αντιπολίτευση και συγκεκριμένα ο Κυριάκος Μητσοτάκης τονίζει ρητά ότι ως κυβέρνηση σκοπεύει να καταργήσει αυτόν τον νόμο.

Μαζί του παραδόξως συμφωνεί και ο ίδιος ο Νίκος Παρασκευόπουλος όπου ζητά την κατάργησή του καθώς ο νόμος είχε έκτακτο χαρακτήρα και δε μπορεί να υφίσταται παντοτινά.

Σήμερα, λίγο πριν την Ανάσταση του Κυρίου ο ελληνικός λαός στέκεται αποσβολωμένος και τρομοκρατημένος.

Αγωνιά για το τι άλλο πρόκειται να συμβεί και ψάχνει τρόπους για να προστατέψει τον εαυτό του, το σπιτικό του, την οικογένειά του.

Η μόνη προσδοκία του είναι η αποσάθρωση του συστήματος ποινικής καταστολής και η κατάργηση του περιβόητου και αιματοβαμμένου, Νόμου Παρασκευόπουλου.

To κείμενο είναι της Κέλλυς Σαουάχ – Μαραγκουδάκη και δημοσιεύθηκε στο meaculpa.gr