Στο… τρένο της μεγάλης φυγής των επενδύσεων φαίνεται πως είναι έτοιμη να επιβιβαστεί η Eldorado Gold, έχοντας απηυδήσει από τα αμέτρητα μπρος-πίσω στην υπόθεση της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική.
Η ιστορία είναι γνωστή: η Eldorado Gold έκανε το… λάθος να μπλέξει με την ελληνική γραφειοκρατία, και εδώ και χρόνια η επένδυσή της στη Χαλκιδική έχει εξελιχθεί σε ένα σίριαλ χωρίς τέλος, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι σε ρόλο θεατή, αλλά σε ρόλο… σαμποτέρ σε βάρος της εταιρείας.
Πρόκειται άλλωστε για μία επένδυση την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ πολέμησε ως αξιωματική αντιπολίτευση, και άρα δεν αποτέλεσε ακριβώς έκπληξη το γεγονός ότι, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να “μπλοκάρει” αυτήν την επένδυση. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι μία εντυπωσιακή αντίφαση το γεγονός ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να “πλασαριστεί” ως φιλική προς τις επενδύσεις, την ίδια στιγμή που με τους χειρισμούς της στην υπόθεση της Eldorado Gold (αλλά και της επένδυσης του Ελληνικού, που είναι μία άλλη, πονεμένη ιστορία) αποδεικνύει πως μόνο τέτοια δεν είναι – και φυσικά αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά για όποιον επιχειρηματία θα ενδιαφερόταν να βάλει τα λεφτά του στην Ελλάδα.
Η τελευταία εξέλιξη στο “σίριαλ” της Eldorado σημειώθηκε την περασμένη Πέμπτη, όταν ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης ενημέρωσε τη διοίκηση της επιχείρησης ότι στα τέλη του μήνα θα ξεκινήσει η διαδικασία της διαιτησίας ανάμεσα στην Eldorado Gold και το ελληνικό Δημόσιο. Πρόκειται για μία εξέλιξη η οποία προκάλεσε έκπληξη στην εταιρεία, αφού δεν είχε καμία επίσημη ενημέρωση σχετικά με τη διαδικασία της διαιτησίας, κι ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για τις εργασίες σε Σκουριές και Ολυμπιάδα.
Η ανακοίνωση της Eldorado τα λέει όλα, έστω και πλαγίως: “Συνεχίζουμε να αξιολογούμε τις κεφαλαιουχικές δαπάνες και τα χρονοδιαγράμματα για τα έργα μας στην Ελλάδα”. Ήτοι, αν συνεχιστεί αυτό το ατέλειωτο παιχνίδι με τα μπρος-πίσω για την επένδυση, είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να τα βροντήξουμε και να τελειώσουμε με το κεφάλαιο “Ελλάδα”.
Πολιτικές σκοπιμότητες
Ίσως βέβαια αυτό να μην ήταν ακριβώς δυσάρεστο για την κυβέρνηση. Δεν είναι άλλωστε τυχαία αυτή η ομοβροντία από νομοσχέδια που περνούν το τελευταίο διάστημα από τη Βουλή (για την Υγεία, για την Παιδεία, για τις τηλεοπτικές άδειες) και έχουν έναν καθαρά ταξικό χαρακτήρα: βλέποντας τα “σκούρα” στις δημοσκοπήσεις, και έχοντας το “μαξιλάρι” της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης για να στηρίξει το αφήγημα του success story, η κυβέρνηση προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στους απογοητευμένους ψηφοφόρους της, προσεγγίζοντάς τους με ιδεολογικά τερτίπια που θα αναδείξουν τις διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Δημοκρατία και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Οι Σκουριές εντάσσονται στο ίδιο πλαίσιο: πρόκειται για μία επένδυση με την οποία οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνούν κάθετα, και άρα το “σαμποτάζ” σε αυτήν έχει απήχηση στο κοινό του κόμματος.
Μόνο που το “σαμποτάζ” αυτό έχει, αντίθετα, αρνητική επίδραση στις επενδύσεις στη χώρα μας. Γιατί κάθε εχέφρων επιχειρηματίας που θα δει τι γίνεται στις Σκουριές θα το σκεφτεί δύο και τρεις φορές προτού αποφασίσει να φέρει μία επένδυση στην Ελλάδα. Και όλα αυτά σε μία περίοδο όπου η χώρα μας έχει πραγματικά ανάγκη τις επενδύσεις για να “ανασάνει”, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να ενισχυθεί η ανάκαμψη της οικονομίας.
Όμως για την κυβέρνηση προέχει η ικανοποίηση του κομματικού της ακροατηρίου…