Γιατί η Αθήνα επιλέγει συνεχώς την απομόνωση;

«Αν δεν ξέρεις πού πηγαίνεις, πιθανότατα θα καταλήξεις κάπου αλλού», λέει ένα ρητό, το οποίο ταιριάζει… γάντι στην κυβέρνηση Τσίπρα, που φαίνεται πραγματικά να μην ξέρει τι κάνει, βλέποντας τα «σκούρα» στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Από τη στιγμή που διεκόπησαν οι συνομιλίες με τους επικεφαλής των Θεσμών, λόγω της διαφωνίας για το «προληπτικό» πακέτο μέτρων των 3,6 δις ευρώ και το πώς θα διασφαλιστεί η εφαρμογή του σε περίπτωση που τα επόμενα χρόνια υπάρξει απόκλιση από τους στόχους του ελληνικού προγράμματος, ο Αλέξης Τσίπρας προχώρησε σε σπασμωδικές κινήσεις που εκπέμπουν πανικό και αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης, με αποκορύφωμα το τηλεφώνημά του στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk, από τον οποίο ζήτησε τη σύγκληση Συνόδου Κορυφής για το ελληνικό ζήτημα, για να λάβει ως απάντηση ένα μεγαλοπρεπές «όχι».

Και ήταν αναμενόμενο αυτό το «όχι», με δεδομένο ότι Βρυξέλλες και Βερολίνο έχουν αποκλείσει ήδη κατηγορηματικά την πιθανότητα να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος με πολιτική διαπραγμάτευση, ρίχνοντας το βάρος στις συζητήσεις με τους Θεσμούς. Είναι λοιπόν σαφές ότι αν και ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να φέρει το θέμα σε επίπεδο αρχηγών κρατών, ελπίζοντας ότι θα ασκηθούν πιέσεις προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να υποχωρήσει από τις απαιτήσεις του, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα.

Αντί λοιπόν για Σύνοδο Κορυφής, οι Βρυξέλλες απαντούν: Eurogroup. Σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που έκαναν δηλώσεις για την Ελλάδα τη Μεγάλη Τετάρτη, από τον πρόεδρο της Κομισιόν Jean-Claude Juncker μέχρι τον πρόεδρο του Eurogroup Jeroen Dijsselbloem, δεν είπαν κουβέντα για μία ενδεχόμενη σύγκληση Συνόδου Κορυφής, ενώ αντίθετα αναφέρθηκαν στην ανάγκη σύγκλησης της Ευρωομάδας των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Μόνο που για να γίνει η συνεδρίαση του Eurogroup, όπως διεμήνυσε ο Jeroen Dijsselbloem, θα πρέπει να υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας – και το γεγονός ότι το έκτακτο Eurogroup που επρόκειτο να διεξαχθεί σήμερα εν τέλει αναβλήθηκε, αποδεικνύει πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν τέτοιες πιθανότητες.

Τώρα, λοιπόν, η Αθήνα… θέλει Eurogroup, βλέποντας το αίτημα για σύγκληση Συνόδου Κορυφής να πέφτει στο κενό, σε μία εντυπωσιακή κωλοτούμπα. Όμως και πάλι ελλοχεύει ο κίνδυνος αυτό το Eurogroup να καθυστερήσει πολύ αν δε αλλάξει κάτι δραματικά στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και δε φτάσουμε πιο κοντά σε μία λύση, όπως άλλωστε κατέστησε σαφές και ο Dijsselbloem, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναβληθεί το Eurogroup ακόμα και για την μεθεπόμενη εβδομάδα, δηλαδή στα μέσα Μαΐου. Αντέχει ως τότε η ελληνική οικονομία την αβεβαιότητα, που επιτείνεται και από το «σαφάρι» της κυβέρνησης στα αποθεματικά των ταμείων των δημόσιων φορέων;

Δυστυχώς, η κυβέρνηση φαίνεται να επιμένει στην απομόνωση της χώρας μας, καταφέρνοντας να στρέψει ακόμα και συμμάχους της Ελλάδας εναντίον της και προκαλώντας ερωτηματικά για το αν μπορεί να διαχειριστεί μία τόσο σοβαρή κρίση. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες από το καλοκαίρι του 2015, όταν και πάλι η κυβέρνηση επέλεξε την τακτική της απομόνωσης, με τα γνωστά αποτελέσματα: capital controls, δημοψήφισμα και επιπρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.

Φαίνεται πως μερικοί δεν μαθαίνουν ποτέ από τα λάθη τους…

Διαβάστε ακόμα στο mononews.gr: Spiegel: Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την Ελλάδα