ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Ευάγγελος Πιστόλης έχει κλείσει μια απ τις μεγαλύτερες συμφωνίες στον κόσμο με τα ναυπηγεία της Hyundai, ύψους 650 εκατ. δολ. για το «χτίσιμο» 16 νεότευκτων τάνκερ, ενώ έχει παραλάβει δέκα από τα συνολικά 16 πολύ υψηλών προδιαγραφών πλοία, χωρητικότητας 50.000 dwt μεταφοράς προϊόντων πετρελαίου και χημικών φορτίων, με τελευταίας τεχνολογίας κύριες μηχανές πρόωσης.
Mέσα στο 2019, θα παραλάβει και τα δύο νεότευκτα δεξαμενόπλοια του, χωρητικότητας επίσης 50,000 DWT και απ τα ναυπηγεία της HYUNDAI, άλλα δύο δεξαμενόπλοια χωρητικότητας 158,000 DWT μεταφοράς αργού πετρελαίου (Crude Oil), επίσης πολύ υψηλών standards και ECO Design.
Όλα τους, είναι χρονοναυλωμένα με συμβόλαια μακράς διάρκειας 3-5 χρόνων σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες όπως η BP και η SHELL, ή σε πολύ μεγάλους oil traders όπως η Clearlake, Stena Bulk, Norden. Και ενώ ήδη, καλοσχεδιάζει τα επόμενα βήματα του, τους μεγάλους στόχους του, ακολουθεί ένα αλάνθαστο ένστικτο, αφήνοντας κάθε κοινοτοπία στην πρόκληση, κατά μέρους. Δεν είναι για αυτόν…
«Who is this Pistiolis?»
«Who is this Pistiolis?», ρωτάγανε στα παραδοσιακά εφοπλιστικά στέκια και γραφεία, όταν, πριν όχι πολλά χρόνια, πρόσεχαν έναν πιτσιρικά απ τους «Greeks», που εισήγαγε την Top Ships του, στην απαιτητική χρηματαγορά της Wall Street ή όταν «έχτισε» με όχημα την Top Tankers έναν από τους πιο σύγχρονους στόλους δεξαμενόπλοιων.
Who is this Pistiolis, ο εφοπλιστής – φαινόμενο, με τα 27 τάνκερ, που κατάφερε, πιτσιρικάς σχεδόν, ακόμα, να χει εταιρεία αξία μισού δισεκ δολαρίων; Κάποτε, ζωηρός, αεικίνητος, πανέξυπνος, αλλά που διάβαζε ότι γούσταρε, αργοπορημένος, κοπανατζής, γελαστός, λεπτός πολύ, ήταν στο Κολλέγιο Αθηνών, ο Βαγγέλης, που μάλιστα μια χρόνια έμεινε κι όλα, στην ίδια τάξη!
Λαχταρούσε γονείς και δάσκαλους γιατί που τον έχασες, που τον έβρισκες, πάνω σε κάτι μοτοσυκλέτες ήταν και δοκίμαζε τις αποδόσεις τους. Και μετρά τους αφόπλιζε όλους, με χαμόγελα όλο αθωότητα και σιγά τι έκανε, πια!
Έτσι, είναι τα αγόρια ζωηρά! Ζωηρά – ξεζωηρά, οι γονείς τους, ζήτησαν την επαγγελματική γνώμη καταρτισμένης ψυχολόγου, καθηγήτριας, μάλιστα, στο Χάρβαρντ γιατί το παιδί ήταν τόσο πολύ ζωηρό και ανυπάκουο;
Με δείκτη ευθείας 141, όταν ο μέσος όρος είναι 85-90, πως να μη βαριέται το μυαλό αυτό, πως να χωράει σε καλούπια, πως να ακολουθεί αυτή την ριμάδα την πεπατημένης σε ένα σχολείο, κομμένο και ραμμένο στους μέσους όρους;
«Ποια μάνα, που αγαπάει τρυφερά το παιδί της, δεν θα τρομάξει και δεν θ’ αρρωστήσει απ’ το φόβο της, αν παρεκκλίνει, έστω και στο ελάχιστο από την πεπατημένη;
«Ας είναι καλύτερα ευτυχισμένος, ας ζήσει τη ζωή του χαρούμενος, και να του λείπουν οι πρωτοτυπίες», σκέφτεται κάθε μάνα νανουρίζοντας το μωρό της».
Για τους γονείς του Βαγγέλη, σίγουρα το κεφάλι που περισσεύει, ψηλότερα απ τα άλλα, θα τανε θέμα προβληματισμού και ανησυχίας.
Εκείνος όμως, με το 141 του IQ του, ξαφνικά, κλείνονταν στο δωμάτιο του και… διάβαζε! Όχι, όχι! Δε χολόσκαγε για τη διδακτέα ύλη! Διάβαζε ό,τι κυκλοφορούσε σε περιοδική έκδοση, βιβλίο, εφημερίδα, ειδική έκδοση για τη ναυτιλία!
Τον καλούσαν σε πάρτυ, για βόλτες, για καφέδες ή ποτά και εκείνος, προτιμούσε να τελειώσει αυτό που διάβαζε και καθόταν σπίτι.
Όχι πως τα καταλάβαινε όλα. Αλλά αυτό, το ό,τι δεν καταλάβαινε ήταν η πρόσκληση του! Να κατανοήσει! Να αναλύσει! Να κατακτήσει! Οι μόνες προτάσεις για εξόδους, λέει, που δεν αρνήθηκε ποτέ, ήταν αν τον καλούσαν φίλοι με σκάφη για βόλτα μ αυτά! Εκεί, οι αρνήσεις μπαίναν στο περιθώριο…
Αντί για σπουδές μηχανολόγου στη Γερμανία, ναυτιλία στη Μεγάλη Βρετάνια!
Ο πατέρας είχε επιτυχημένη εταιρία Πυραμίς και ήταν βασικός μέτοχος στην Aθηνά ATE. Το ότι ο Ευάγγελος, έδειχνε πάθος για την θάλασσα και τα βαπόρια, διάβαζε κάθε ναυτιλιακό έντυπο που έπεφτε στα χέρια του για το shipping, από το δημοτικό ακόμα, ήταν δεδομένο πως θα ασχολούταν με «στρωμένη δουλειά» στην κατασκευαστική τους.
Οι θάλασσες και τα σκάφη είναι χόμπι, άλλωστε! Να! Και οι γονείς του κάνουν ιστιοπλοΐα για ψυχαγωγία! Τελειώνοντας, έτσι, το Κολέγιο, ο Ευάγγελος αποφασίζεται να φύγει στην Γερμανία και να σπουδάσει Mηχανολόγος.
Αντί για να βρεθεί εκεί, όμως, ο αποφασισμένος και μεγάλος ανυπάκουος νεαρός, βρίσκεται στο Σαουθάμπτον, στην Αγγλία, για να ακολουθήσει το πάθος του, υπακούοντας μόνο στο ένστικτο του και διαπρέπει στις ναυτιλιακές του σπουδές.
Παρατηρεί, συγχρωτίζεται, ρωτάει,, μαθαίνει! Είναι στην καρδιά του διεθνούς εφοπλισμού και καταγραφεί μέσα του πως μιλούν και τι κάνουν, οι τραπεζίτες, οι brokers, οι Ελληνες και οι ξένοι εφοπλιστές και πως λειτουργούν οι μεγάλες ναυλομεσιτικές εταιρίες.
Η οικογένεια του, πια, αντιλαμβάνεται πως πρόκειται πάθος και όχι για νεανική εκκεντρικότητα ή καπρίτσιο. Είναι αυτό που ήθελε και επιδίωκε από 10 χρόνων!
Τον βοηθάνε.
Το 1993 αγόρασε τα πρώτα container’s ships, προς 6,2 εκατ. δολ. Φτιάχνει στόλο με σκαριά από δεύτερο χέρι, τακτική που πολλοί Ελληνες εφοπλιστές έχουν κατά καιρούς ακολουθήσει.
Τότε, η μεταφορά πετρελαίου βρισκόταν σε άνθηση αλλά την κρατούσαν λίγοι και δεν επέτρεπαν σε καινούργιους, να διεισδύσουν.
Οι κολοσσιαίες πετρελαϊκές εταιρείες που κυριαρχούν στη διεθνή σκηνή, οι γνωστές και ως «Επτά Αδελφές» αντιμετώπιζαν με δυσπιστία, τον άγνωστο, μόλις 26 ετών πιτσιρικά! Είναι γνωστές, δε, οι ιστορίες από τη συμμετοχή του μεγάλες διοργανώσεις – παρουσιάσεις, κυρίως στην Αμερική, για να προσελκύσει τους θεσμικούς επενδυτές στη μετοχή της «Top Tanker» του, που όταν έμπαινε στην αίθουσα δεν του έδιναν σημασία, νομίζοντας πως είναι εργαζόμενος κάπου.
Το πάθος του, η κατάρτιση του, η οξυδέρκεια του, αλλά και η κυριαρχία των Ελλήνων, παγκόσμια και διαχρονικά στη θάλασσα, έκαμψαν κάθε δυσπιστία ή δισταγμό.
Με τιμή εισαγωγής τα 11 δολάρια, μετά τρεις μήνες η μετοχή εκτινάχθηκε στα 24, ενώ μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, όπως η «Wall Street Journal», συμπεριέλαβαν την «Τop Tanker» στο top 10 των μετοχών με την ταχύτερη απόδοση. Ετσι η «Τοp Tanker» στάθηκε η πρώτη ναυτιλιακή εταιρεία που πέρασε τις πύλες του Nasdaq.
Είναι πια στα βαθιά νερά και δεν τον νοιάζει να πατώνει, αλλά απολαμβάνει την καθέλκυση του. Η εισηγμένη Top Ships και την ιδιωτικών συμφερόντων Central Shipping Monaco, ένα μικρός στόλος από πλοία, απτόητος από κόντρες, εμπόδια, δυσπιστία και τα «ποιος είναι αυτός»; Κάθε δυσκολία για αυτόν γινεται πρόκληση.
Ατέλειωτες οι ώρες δουλειάς, λένε, με αδυναμία να ανεχθεί αναβλητικότητα ή την θέση «αυτό δεν γινεται».
Επίκεντρο της ύπαρξης του είναι η εργασία του, το στοίχημα του, η απόδειξη του! Και οι απορίες, οι ξινίλες, οι υποτιμήσεις εξαφανίζονται.
Τι θέση τους παίρνει η αποδοχή και -γιατί όχι;- ο θαυμασμός! Ήταν μόλις 26 χρόνων όταν ξεκίνησε και μόλις 32 όταν κατέκτησε τις θάλασσες…
ΜΠΑΜ… ξαφνικά πουλάει τον στόλο…
Ο νεαρός – φαινόμενο είχε το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο, έλεγαν πια όσοι κάποτε δυσπιστούσαν! Εκείνο το δαιμόνιόν, ναι, το σωκρατικό, όπου ο Πλούταρχος θεωρούσε πως αυτό το δαιμόνιο δεν είναι άλλο παρά μια ανίκητη, εσωτερική δύναμη την οποία προσφέρουν τα ανώτερα όντα σε ανθρώπους αξίους! Ισως!
Πάντως ο Ευάγγελος πια, μετά την εισαγωγή-εξπρές της εταιρείας του «Top Tanker» στο Χρηματιστήριο του Nasdaq, τον Ιούλιο του 2004, γινεται θέμα προς σπουδή με τίτλο «The “Top Tanker” phenomenon» στο City University του Λονδίνου.
Στην Ελλάδα, δε, η Λέσχη Επιχειρηματικότητας τον τίμησε με το βραβείο «Κούρος» για την αξιοθαύμαστη επίδοσή του στον παγκόσμιο οικονομικό στίβο. Και κάποια στιγμή, σε αποκορύφωμα αποδοχής και δύναμης… μπαμ…
Ο Πιστιόλης προχωρά στην πώληση όλου του στόλου της Top Ships στο fund AMCI Poseidon έναντι τιμήματος 173 εκατ. δολ! Άραγε να αποσύρεται; Τα παρατάει; Αυτό ήταν;
Το κατέκτησε και πάει; Φευ! Πόσο έξω πέφτανε όσους έψαχναν να ψυχαναλύσουν ή απλώς να αναλύσουν τις κινήσεις του πραγματικά δαιμόνιου εφοπλιστή! Αμέσως μετά, άρχισε να χτυπά με νέες επενδύσεις εκατομμυρίων, δημιουργώντας έναν στόλο πολύ πιο σύγχρονο και μικρότερης ηλικίας. Και εγένετο μύθος!
Δεν είναι απλά φαινόμενο, πανέξυπνος, με το περιβόητο δαιμόνιο στη καλύτερη του εκδοχή, αλλά και ένας μάγος των αγοροπωλησιών!
Δουλειά, σπίτια, αυτοκίνητα και κάποτε τέχνη, χορηγίες και Άντι Γουόρχουολ…
Όχι απλά προσηλωμένος, αλλά φανατικά, ασκητικά, μοναστικά πορωμένος με τη δουλειά, είναι πάντα ευχάριστος και κοινωνικός, αλλά δεν έχει χρόνο να αφιερώσει σε κοσμικότητες. Με το ρολόι να δείχνει μια παράλληλη δραστηριότητα σε χρόνους Αθήνας, Λονδίνου και Νέας Υόρκης, ισορροπεί στα ημισφαίρια, απ ο γραφείο του στη Μεσογείων, στον εμπορικό κέντρο, δίπλα απ το Ερρίκος Ντυνάν.
Η ώρα ορίζεται συνήθως με τον χρόνο στις ΗΠΑ και εκείνος δουλεύει κλείνει συμφωνίες, μιλά στο τηλέφωνο, στις 3.00 και 4.00 τα ξημερώματα.
Δεν πάει ποτέ διακοπές. Στην ερημωμένη Αθήνα του Δεκαπενταύγουστου, το δικό του γραφείο του μόνο έχει φως, σα καράβι στη σκοτεινή Μεσογείων.
Μόνο κάποιο καλοκαίρι, έκανε κάτι Σαββατοκύριακα στη σειρά φυγές στη θάλασσα, στο σύνολο εννιά μέρες και τους τρεις μήνες, μαζί με την σύντροφο του, που υπήρξε συμφοιτήτρια του στο Λονδίνο.
Είναι οργανωτικός, του αρέσει η τάξη στο χώρο του, δε έχει έπαρση και δεν διστάζει αν ρωτήσει και να παραδεχτέ ότι δε ξέρει.
Πιστεύει πως δεν οφείλεις να ακολουθείς πάντα εκείνο που σε παθιάζει και αυτό που ποθείς και να μη κάνεις, ποτέ, ότι οι άλλοι προσδοκούν από σένα.
«Δουλέψτε σκληρά για να πετύχετε τους στόχους σας, όσο υψηλοί και αν είναι.
Kι όταν λέμε δουλειά, εννοούμε πραγματικά σκληρή δουλειά, 24 ώρες με επιμονή, υπομονή και χωρίς να απογοητεύεστε με τις δυσκολίες και τις φουρτούνες.
Mόνο έτσι μπορεί να κερδηθεί η παρτίδα» λέει στους νέους που θέλουν να κατακτήσουν επιτεύγματα σα τα δικά του.
Όταν -σπάνια- δε δουλεύει, ανακαλύπτει και επενδύει στην τέχνη, έχοντας γίνει ένας σημαντικός συλλέκτης, που όμως δεν επιδεικνύεται, ούτε κομπάζει για αυτό. Λέγεται πως έχει σπάνια αριστουργήματα στην συλλογή του.
Γεγονός πάντως είναι, πως παραχώρησε έργα του Andy Warhol για να πραγματοποιηθεί η αφιερωματική έκθεση στον Aμερικανό pop art καλλιτέχνη στον χώρο του Zonars, ενώ όταν η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με αφορμή της επετείου 30 χρόνων από το θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα, ανακοίνωσε τη θεσμοθέτηση του διεθνούς καλλιτεχνικού βραβείου «ALEXANDER IOLAS AWARD», έγινε γνωστό πως το προσφέρει με χορηγία του ο Ευάγγελος Πιστιόλης.
Εκεί, σ αυτην την προσπάθεια, σύμβουλος τέχνης στάθηκε ο πολύτιμος Νίκος Σταθούλης. Μαζί, αυτοί οι δυο άνδρες, μοιράστηκαν το κοινό όνειρο να γίνει το βραβείο κίνητρο επικοινωνίας γεννεσιουργής ανάμεσα στους εικαστικούς, το κοινό και τους θεωρητικούς, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό και να αναδείξει διεθνώς, εικαστικούς καλλιτέχνες απόφοιτους της ΑΣΚΤ.
Αγαπά να επισκέπτεται γκαλερί και να ενημερώνεται για την εικαστική κίνηση της χωράς, ενώ στα ταξίδια του επισκέπτεται μουσεία και προσπαθεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις στη τέχνη.
Ο Ευάγγελος Πιστιόλης που κάποτε δε διάβαζε τα μαθήματα του τώρα, όποτε -σπανίως τονίζουμε ξανά- δεν δουλεύει, θα ξεκουραστεί διαβάζοντας… Ιστορία! Και φυσικά κάποιο φαγητό με καλή παρέα, ίσως κάποια ταινία απ τις πρόσφατες. Αυτά είναι η διασκέδαση του. Α! Και τα γρηγορά αυτοκίνητα, ενώ γοητεύεται και από τα εκθέματα σπάνιων μοντέλων-αντικών!
Στο γκαράζ του σπιτιού στη Φιλοθέη, βρίσκεται μια μυθική Bentley, ενώ για τις μετακινήσεις του επιλεγεί το ευέλικτο του G wagon 50/50! Με αυτό άλλωστε επισκέπτεται στις μεγάλες γιορτές ή σε βιαστικές αποδράσεις απ τη δουλειά, το σαλέ του, ένα απ τα ωραιότερα όπως λέγεται, στην Αράχοβα.
Κατά τ άλλα, έχει πάντα δουλειά να κάνει και το γραφείο του παραμένει φωτισμένο, όλες τις ώρες. Όταν περάσετε απ τη Μεσογείων, κοιτάξτε λίγο, προς τα πάνω, εκεί θα είναι ακόμα…
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
