ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Αναστάσιος Φράγκου (CEO Folli Follie): «Δεν θέλω να πάω φυλακή για κανέναν Κουτσολιούτσο»

Στον Γιώργο Μανέττα

Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από τη στιγμή που ο Αναστάσιος Φράγκου ανέλαβε την «ηλεκτρική καρέκλα» του CEO της Folli Follie. Εταιρείας συμφερόντων της οικογένειας Κουτσολιούτσου, που μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου εξακολουθεί να «παίζει κρυφτό» με τον «οικονομικό θάνατο».

Το mononews.gr τον συνάντησε στο «στρατηγείο» της Folli Follie, στον Άγιο Στέφανο. Το ραντεβού κλείστηκε πριν από μερικές μέρες, αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας με τους ομολογιούχους.

Φθάσαμε στο επιβλητικό κτήριο λίγο πριν από τις 11 το πρωί. Στον προαύλιο χώρο ήταν παρκαρισμένα αρκετά αυτοκίνητα και τίποτα δεν έδινε την αίσθηση της εγκατάλειψης. Αφού περάσαμε την είσοδο, καθίσαμε στο λόμπυ, όπου ήδη κάθονταν άλλα δυο άτομα που περίμεναν υπομονετικά το ραντεβού τους. Κατά διαστήματα, στην τεράστια σάλα της εισόδου έκαναν την εμφάνισή τους, κάποιοι υπάλληλοι.

Λίγη ώρα αργότερα ήρθε η γραμματέας του Τάσου Φράγκου και μας οδήγησε στο γραφείο του στο ισόγειο του κτηρίου. Ένα λιτό γραφείο λίγων τετραγωνικών, που δεν θύμιζε σε τίποτα γραφείο μεγαλοστελέχους.

Αρκετά ήρεμος και άνετος, δεν δίστασε να απαντήσει με ευθύτητα στις περισσότερες ερωτήσεις που θέσαμε, σχολιάζοντας ακόμη και τα διάφορα σενάρια που κυκλοφορούν στην αγορά για τον ρόλο Κουτσολιούτσου, αλλά αρνήθηκε να πάρει θέσει σε κρίσιμα ζητήματα που άπτονται του σχεδίου εξυγίανσης, καθώς, όπως είπε, δεσμεύεται νομικά.

Είναι η πρώτη φορά που ο Τάσος Φράγκου «ανοίγει τα χαρτιά του» και φωτίζει αρκετές πτυχές της πολύκροτης υπόθεσης που μέχρι σήμερα παρέμεναν θολές στην μακροσκελή συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Πώς βρεθήκατε στη Folli Follie; Γιατί δεχθήκατε να αναλάβετε την εταιρεία σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση και με αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από την οικογένεια Κουτσολιούτσου;

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, εγώ «κυνήγησα» την Folli Follie, δεν με κυνήγησε αυτή. Και αυτό για δυο λόγους βασικά: ο ένας είναι ότι αυτή είναι η δουλειά μου, δεν είμαι μόνο CEO, είμαι «turnaround artist» και, επιπλέον, έχω δική μου συμβουλευτική εταιρεία που κάνει αυτήν ακριβώς τη δουλειά: «business transformation» (μετασχηματισμό επιχειρήσεων). Είμαι «ενοικιαζόμενος» (rented) CFO ή CEO, ανάλογα με ποιες είναι οι ανάγκες της εταιρείας, και κάνω όλο το «business transformation» που χρειάζεται μια επιχείρηση για να καταφέρει να «γυρίσει» σε θετικό έδαφος.

Όταν έμαθα τα νέα για την Folli Follie, ήμουν στο Ναϊρόμπι και, ως Έλληνας, προσωπικά στενοχωρήθηκα. Δεν υπάρχουν αυτήν τη στιγμή πολλά ελληνικά προϊόντα που να έχουν την απήχηση που έχει παγκοσμίως η Folli Follie. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που «κυνήγησα» την FF. Διότι εάν έχω μια ευκαιρία να την «γυρίσω», γυρνάω κάτι που για μένα είναι ένα ελληνικό στοιχείο από αυτά που δεν έχουμε πολλά έξω. Όλοι μιλάνε για την ιστορία μας, για την φιλοσοφία, τη μυθολογία μας. Κανείς δεν μιλάει για την σύγχρονη εποχή.

Ο δεύτερος λόγος ήταν οι θέσεις εργασίας που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε κίνδυνο. Είναι κρίμα να χαθούν τόσες πολλές θέσεις εργασίας που είναι πάνω από 5.000 σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μόνο στην Ελλάδα είναι περίπου 1.5 00 θέσεις εργασίας που πρέπει να σωθούν, σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα και ύστερα από τόσα χρόνια κρίσης που η εργασία είναι πολύ σημαντική. Και για αυτό θα παλέψουμε.

Ποιο είναι το ποσοστό επιτυχίας σας;

Μέχρι στιγμής είναι 100%. Σε όλα τα projects που έχω αναλάβει, καταφέρνω να φέρνω σε πέρας την εντολή. Αφού αποχωρήσω, δεν ξέρω τι γίνεται. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι ένας μάνατζερ που συμβιβάζεται με το «business as usual». Αυτό είναι κάτι που βαριέμαι. Η εταιρεία που θα πάω πρέπει να έχει βλέψεις, είτε για turnaround είτε για περαιτέρω ανάπτυξη και επέκταση.

Ήταν τα χρήματα ένα κίνητρο για να αναλάβετε την Folli Follie;

Φθηνός δεν είμαι. Στην προηγούμενη δουλειά έπαιρνα πολύ περισσότερα απ’ ό,τι στην Folli Follie. Και δεν ήταν μια περίπτωση αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης. Αλλά είχε προοπτικές ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Είμαι πάμφθηνος, όμως, σε σχέση με αυτά που παίρνουν τρίτοι από την εταιρεία αυτήν τη στιγμή. Για το μέγεθος της εταιρείας δεν είμαι ακριβός και αν αναλογιστεί κανείς ότι βρίσκομαι σε μια κατάσταση «σκληρού ροκ», θα σου έλεγα ότι είμαι φθηνός.

Τι απαντάτε σε όσους ισχυρίζονται ότι εσείς και το διοικητικό συμβούλιο είστε άνθρωποι της οικογένειας Κουτσολιούτσου;

Είναι η πιο εύκολη ερώτηση. Και είναι ένας από τους λόγους που θεωρώ ότι δεν «μανατζάρουμε» καλά τα media. Συμπεριλαμβανομένου και εμού. Γιατί έγινε κάποιο λάθος προ ημερών.

Πρώτα απ’ όλα, θα απαντούσα να δουν το βιογραφικό μου. Εάν θεωρείτε ότι ένας άνθρωπος με το βιογραφικό μου μπορεί να «μανατζαριστεί» από οποιονδήποτε, τότε έχω μεγαλύτερο πρόβλημα από της Folli Follie. Το λέω πολύ ξεκάθαρα. Στην αγορά, όλα είναι αυτό που λέμε μια «μπράντα». Η FF είναι ένα brand. Έχει τα IP rights και όλη τη δυναμική. Στη δική μου περίπτωση, ο Τάσος Φράγκου είναι ένα brand. Δούλεψα πολύ σκληρά για να φθάσω εδώ όπου έχω φθάσει. Λέτε να πουλιέται έτσι εύκολα το brand του Τάσου Φράγκου;

Αυτό μπορώ να το πω και για τα υπόλοιπα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, τα οποία είναι όλοι καταξιωμένοι επαγγελματίες. Δεν νομίζω ότι θα υποστηρίξουν την οικογένεια Κουτσολιούτσου και ότι θα διακινδύνευαν το όνομά τους για να υποστηρίξουν μια οικογένεια. Δεν ξέρω την οικογένεια Κουτσολιούτσου. Και να την ήξερα, δεν θα χαλάσω το brand μου για κανένα. Αυτό ισχύει για όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

Έχω ζήσει πολύ λίγο στην Ελλάδα στην επαγγελματική μου καριέρα. Την οικογένεια Κουτσολιούτσου την γνώρισα όταν ήρθα εδώ (σ.σ. στην εταιρεία), στις συνεντεύξεις για την πρόσληψή μου. Δεν θυμάμαι εάν ο Τζώρτζης Κουτσολιούτσος, ο οποίος είναι μέλος του ΔΣ ήταν παρών στη δική μου πρόσληψη.

Άρα τι επιρροή μπορεί να έχει πάνω μου; Αυτή τη στιγμή είναι ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Το ότι είναι μέτοχος της εταιρείας δεν σημαίνει κάτι, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ποιος είναι αυτήν τη στιγμή ο πραγματικός μέτοχος και δεν είναι η οικογένεια Κουτσολιούτσου. Στα χαρτιά είναι, αλλά ουσιαστικά δεν είναι…  Άρα δεν είναι καν ο εργοδότης μου. Είναι απλά ακόμη ένα μέλος του ΔΣ, όπως και τα υπόλοιπα εννέα μέλη. Άρα, εάν θέλω να εξυπηρετήσω τα συμφέροντά μου, γιατί να θέλω να συμπλεύσω με την οικογένεια Κουτσολιούτσου;

Η Folli Follie ήταν μία εταιρεία με πολύ χαμηλό επίπεδο εταιρικής διακυβέρνησης. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονταν από λίγους που δεν είναι πλέον στην εταιρεία. Το γεγονός πως υπάρχει ένας άνθρωπος (σ.σ. ο Τζώρτζης Κουτσολιούτσος) που με συνδέει με το παρελθόν και το πώς λειτουργεί η εταιρεία και με βοηθάει να παίρνω γρήγορες αποφάσεις για εμένα είναι πολύ σημαντικό – κάτι που δεν βλέπει κανείς στον Τύπο. Δεν κατευθύνομαι. Μιλάω για την πρακτική πλευρά, όταν πρέπει να βρω λύση σε ένα πρόβλημα. Το γεγονός ότι μπορεί να μου δώσει επτά πτυχές που δεν μπορώ να δω εγώ είναι πολύ σημαντικό. Ξεκαθαρίζω πως η τελική απόφαση είναι δική μου και κανενός άλλου.

Εάν εγώ ποτέ νιώσω ότι δεν έχω τη δύναμη να παίρνω τις αποφάσεις, θα είμαι ο πρώτος που θα φύγω. Δεν θα με διώξουν. Δεν έχω βιοποριστικό πρόβλημα. Αυτήν τη δουλειά κάνω. Δεν δεσμεύομαι σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα από την εταιρεία και ο λόγος που δεν έχω δεσμευθεί σε κάτι τέτοιο είναι ότι θέλω την ελευθερία μου. Αν δω ότι δεν μπορώ να λειτουργήσω, άρα δεν μπορώ να εκπληρώσω την αποστολή μου, θα φύγω εγώ. Δεν ήρθα εδώ για να βολευτώ.

Υπάρχει η αίσθηση στην αγορά ότι πίσω από την όλη προσπάθεια και τους ομολογιούχους είναι η οικογένεια Κουτσολιούτσου… Τι απαντάτε σε αυτό;

Αυτό το σενάριο θα δούλευε τέλεια, εάν ερχόταν η οικογένεια Κουτσολιούτσου και ακούμπαγε στο τραπέζι 100 εκατ. ευρώ. Δεν τα έχουμε δει, όμως, αυτά τα λεφτά. Εάν έρθει η οικογένεια Κουτσολιούτσου από το πουθενά και «ακουμπήσει» 100 εκατ. ευρώ και γίνει κάποια εξαγορά και «τα βρει» η οικογένεια με τους ομολογιούχους, τότε το σενάριο δουλεύει. Αυτήν τη στιγμή «τραβάμε και τα μουστάκια μας» για να έρθουμε σε συμφωνία με τους ομολογιούχους, την οποία μόλις πετύχαμε, και οι ομολογιούχοι κοιτούν και αυτοί πώς μπορούν να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους. Πού είναι, λοιπόν, σε αυτήν την εξίσωση η οικογένεια Κουτσολιούτσου; Διότι εάν ήταν στην εξίσωση, θα είχε λυθεί εδώ και καιρό το θέμα και δεν θα βιώναμε τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα, ούτε θα πηγαίναμε με τους ομολογιούχους να κάνουμε principal meetings και να παίρνουμε συμβουλές. Που και σε αυτή την ιστορία έχουν «καεί πολλά λεφτά». Άρα για ποιο λόγο να τα κάνουμε όλα αυτά; Εάν είχαν τα 100 εκατ. ευρώ, το πράγμα θα είχε λυθεί χθες.

Ρωτήσατε την οικογένεια Κουτσολιούτσου εάν έχει χρήματα από την προσωπική της περιουσία να βάλει για να σώσει την εταιρεία;

Όχι. Διότι θεωρώ ότι οι άνθρωποι έχουν αντίληψη της κατάστασης, δεν είναι χαζοί. Είμαι σίγουρος ότι τη λύση που ανέφερα πριν την ξέρει η οικογένεια εδώ και οκτώ μήνες που ξεκίνησε η όλη ιστορία. Δεν θεωρώ ότι περίμεναν τον Τάσο Φράγκου, να έρθει και να τους πει εάν έχουν 100 εκατ. ευρώ για να λυθεί το πρόβλημα. Εάν ήξεραν τη λύση, τότε γιατί έφεραν εμένα; Αυτήν τη στιγμή, η όλη κατάσταση είναι «distress», η οποία τραβάει οκτώ μήνες. Είναι πασιφανές και ηλίου φαεινότερων ότι εάν είχαν οι ίδιοι τα 100 εκατ. ευρώ θα είχαν λύσει το πρόβλημα. Δεν το έχουν λύσει όμως, διότι δεν θεωρώ ότι υπάρχουν αυτά τα χρήματα, αλλά και εάν υπήρχαν είναι δική τους απόφαση. Δεν είναι δική μου. Είμαστε όλοι στο ίδιο καζάνι. Στο ίδιο καζάνι, ένας από τους 11, είναι και ο Τζώρτζης Κουτσολιούτσος.

Αυτήν τη στιγμή κάθομαι σε μια καρέκλα, η οποία βάλλεται από 100 διαφορετικές πλευρές. Αυτός που πρέπει να προστατεύσω πρώτο είναι ο εαυτός μου. Και όχι ο Τζώρτζης Κουτσολιούτσος, όχι οι ομολογιούχοι. Διότι δεν θα μου άρεσε να πάω φυλακή για κανέναν άλλον.

Φοβάστε ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες;

Δεν θα έλεγα ότι φοβάμαι. Θα έλεγα ότι είμαι προσεκτικός. Γιατί αυτήν τη δουλειά κάνω επαγγελματικά. Δεν θα προστατεύσω τα συμφέροντα ενός τρίτου. Και, για εμένα, ο Τζώρτζης και η οικογένεια Κουτσολιούτσου είναι τρίτοι. Δεν θα βάλω τα συμφέροντα ενός τρίτου πάνω από τα προσωπικά μου συμφέροντα. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Θέλω να κάνω τη δουλειά μου και να προστατεύσω τον Οργανισμό που με έχει προσλάβει. Και αυτήν τη στιγμή με έχει προσλάβει ένα διοικητικό συμβούλιο που εκπροσωπεί τα συμφέροντα όλων. Προτεραιότητα μου είναι να προστατεύσω πρωτίστως την εταιρεία και, δευτερευόντως, τα brands και τους εργαζομένους.

Απευθυνθήκατε στη Fosun, που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος, και ρωτήσατε εάν θέλει να συμμετάσχει ενεργά στην προσπάθεια διάσωσης; Τι σας είπε;

Δεν μπορώ να σας απαντήσω ευθέως. Προσωπικά δεν έχω κάνει καμία κρούση. Είναι μέτοχοι μας, έχουμε και μέσα στο ΔΣ εκπρόσωπο της Fosun. Το μόνο «παιχνίδι» που έχουμε αυτήν τη στιγμή στο τραπέζι είναι με τους ομολογιούχους. Τώρα, εάν γίνονται άλλες συζητήσεις, είναι κάτι που δεν γνωρίζω. Η εταιρεία είναι τοξική αυτήν τη στιγμή. Θέλει ένα συγκεκριμένο είδος επενδυτή που θέλει να «παίξει» με το τοξικό κομμάτι. Έχω μιλήσει με κάποιους πριν κάνουμε τη συμφωνία με τους ομολογιούχους, ωστόσο καθιστούν σαφές ότι δεν θέλουν να ασχοληθούν εάν η εταιρεία δεν υπαχθεί στο 106 β και δ και εάν δεν ξεκαθαρίσει το θέμα της τοξικότητας.

Βάσει της επικαιροποιημένης προκαταρκτικής συμφωνίας (term sheet), οποιοσδήποτε υποψήφιος επενδυτής, πρέπει να μιλήσει απευθείας με τους ομολογιούχους. Εάν βρεθεί κάποιος, η συζήτηση αυτόματα μεταφέρεται στους ομολογιούχους. Αυτοί πρέπει να λύσουν το πρόβλημα. Εάν βρεθεί τρίτος επενδυτής πρέπει να πάει σε αυτούς να συζητήσει. Δεν μπορούμε πλέον εμείς να μπούμε στη μέση. Από τη στιγμή που θέλει η Fosun να παίξει μαζί μας, εννοείται ότι θα έρθει να μιλήσει και με μένα για την κατάσταση της εταιρείας. Από εκεί και πέρα, όμως, πρέπει να απευθυνθεί στους ομολογιούχους.

Υπήρχε κρούση πριν από τη συμφωνία;

Εγώ είμαι ένα περίπου μήνα στην εταιρεία. Προσπαθώ να μάθω όσο περισσότερα πράγματα έχουν γίνει στο παρελθόν, αλλά με ενδιαφέρει πρωτίστως το παρόν και το μέλλον. Είμαι σίγουρος ότι στο παρελθόν είχαν γίνει πολλές συζητήσεις, με πολλούς επενδυτές, αλλά αν σε αυτούς ήταν η Fosun δεν το γνωρίζω. Η Fosun πάντως ενδιαφέρεται για την ευημερία της εταιρείας και το δείχνει μέσω του μέλους που έχει στο διοικητικό συμβούλιο. Υπάρχουν και άλλοι μέτοχοι με σοβαρό ποσοστό στην εταιρεία, όπως η Fidelity, που δεν έχουν πάρει καν τηλέφωνο να δουν τι γίνεται. Προφανώς έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Φαντάζομαι ότι είναι πιθανόν να έχουν διαγράψει την επένδυσή τους. Έχω ζήσει τέτοιες καταστάσεις σε προηγούμενα distress cases που συμμετείχα.

Έχετε ελέγξει σε τι τιμές έχουν πάρει οι ομολογιούχοι τα ομόλογα της FF;

Όχι. Γιατί δεν είναι όλοι κάτοχοι ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά. Υπάρχουν και κάποιοι της πρωτογενούς. Επιπλέον, για κάποιους που έχουν αγοράσει στη δευτερογενή, κανείς δεν μπορεί να ξέρεις σε τι τιμή αγόρασαν. Γιατί κάποιες συναλλαγές έγιναν κατευθείαν και κάποιες «over the counter». Όσο περίεργο και αν ακούγεται, δουλεύω από το πρωί μέχρι το βράδυ για να κρατήσουμε την εταιρεία ζωντανή. Το πόσο έχουν αγοράσει οι ομολογιούχοι τα ομόλογα και πόσο spread μπορεί να κερδίσουν ή πόσα χρήματα θα χάσουν είναι δικό τους θέμα, όχι δικό μας. Εμείς προσπαθούμε να βρούμε την καλύτερη δυνατή λύση για αυτούς. Αλλά το αν θα βγάλουν κέρδος, ή αν θα χάσουν, είναι δική τους υπόθεση.

Πόσο καιρό ακόμη μπορεί να αντέξει η εταιρεία τη σημερινή κατάσταση;

Σίγουρα όχι για πολύ καιρό. Ένα από τα προβλήματα που έχουμε -γιατί η εταιρεία έχει πάρα πολύ καλά περιουσιακά στοιχεία-, είναι η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων (IML). Είναι κάτι που μας έχει δέσει τα χέρια. Η ασφυκτική κατάσταση δεν δημιουργείται μόνο από το cash flow (ταμειακή ρευστότητα) – αν και οι ομολογιούχοι δείχνουν κατανόηση, γεγονός που μπορεί να βοηθήσει. Είναι η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων που μας έχει «στραγγαλίσει». Ένα θέμα αυτό δεν είναι στα χέρια μου, αλλά στα χέρια της Δικαιοσύνης. Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου.

Αν δούμε, όμως, κοινωνικά το θέμα, θα θέλαμε μια βοήθεια από την κυβέρνηση για την αποδέσμευση κάποιων περιουσιακών στοιχείων, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει η εταιρεία και να σώσουμε τις θέσεις εργασίας. Αυτό, βέβαια, είναι θέμα της Δικαιοσύνης. Αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου τι άλλο υπάρχει πίσω από αυτή την ιστορία. Υπάρχει ένα καινούριο διοικητικό συμβούλιο, καινούριο μάνατζμεντ. Ο κ. Τζώρτζης Κουτσολιούτσος είναι μία φωνή από τις 11 που υπάρχουν στο σημερινό ΔΣ.

Ποια είναι τα μεγέθη της Folli Follie σήμερα; Με τι τζίρο έκλεισε η εταιρεία το 2018 στην Ελλάδα και τι είχε: κέρδη ή ζημιές;

Δεν ξέρω εάν μπορώ να μοιραστώ αυτές τις πληροφορίες. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αυτήν τη στιγμή το βασικό κομμάτι είναι το «fashion business», το οποίο είναι αρκετά κερδοφόρο. Αντίθετα, τα Links of London και η FF δεν είναι κερδοφόρα. Χάσαμε βέβαια πολλά brands, γιατί γινόμαστε τοξικοί και πολλά brands δεν θέλουν να συνεχίσουν μαζί μας.

Το 2017, η εταιρεία δήλωσε τζίρο 1,4 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 1,1 δισ. ευρώ αποδείχθηκαν πλαστά με βάση την έρευνα της Α&Μ. Άρα, οι πραγματικές πωλήσεις ήταν περί τα 300 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 175 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα. Πόσα από αυτά αφορούσαν τη συνεργασία με την Nike και ποια ήταν η εισφορά των attica stores που πλέον δεν έχετε καμία συμμετοχή;

Δεν θέλω να μπω σε νούμερα γιατί είμαι «κλειδωμένος» νομικά και από τους ομολογιούχους… Όσον αφορά στη συνεργασία με τη Nike, μου αρέσει να παλεύω μέχρι τελευταίας ρανίδας τα πράγματα. Αλλά ναι, η Nike φαίνεται ότι χάνεται…

Πόσες brands έχουν φύγει μέχρι σήμερα από το χαρτοφυλάκιο της εταιρείας; Και τι τζίρος έφυγε μαζί τους;

Έχουν φύγει αρκετά. Δεν είναι βέβαια θέμα αριθμού, αλλά πόσο συνεισφέρει κάθε μάρκα. Γιατί το κάθε brand έχει τη δική του δυναμική. Χάσαμε τις μάρκες πολυτελών ειδών (luxury), όπως τη Zegna και τη Vilebrequin. Από την άλλη πλευρά, η Nike είναι ο «γορίλας» του business. Το ότι χάσαμε για παράδειγμα την Scotch & Soda δεν είναι κάτι που επηρέασε το PNL της εταιρείας. Κάποιες μάρκες βέβαια τις διώξαμε και εμείς, γιατί ήθελαν να επιβάλουν δρακόντειους όρους πληρωμών, που θα διέλυαν το working capital. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό καθώς κάθε ευρώ που ξοδεύω το κοιτάω με το μικροσκόπιο. Αυτήν τη στιγμή δεν με ενδιαφέρει η κερδοφορία. Ο «βασιλιάς» των αποφάσεων είναι το working capital και όχι η κερδοφορία (profitability) σε ένα turnaround. Είναι το cash flow. Για κάθε ευρώ που βάζεις πρέπει να είσαι σίγουρος. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια της ρευστότητας. Αυτήν τη στιγμή, έχουμε κρατήσει γύρω στα 5 brands.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο θέλω να επιστήσω την προσοχή είναι το γεγονός πως η FF δεν είναι μια ελληνική εταιρεία, αλλά μια πολυεθνική εταιρεία. Μπορεί να έχει γραφεία εδώ και τη διοίκηση εδώ, όμως υπάρχουν δραστηριότητες στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία και πρόσφατα στην Κύπρο που πάνε καλά και συνεισφέρουν. Επίσης, υπάρχει η Links of London και η δραστηριότητα στην Ασία. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι ένα μικρό κομμάτι.

Πόσα άτομα απασχολείτε σήμερα και πόσα θα συνεχίσουν στη νέα εταιρεία;

Είναι πάνω από 5.000 στον κόσμο. Και για αυτά τα άτομα ήρθα να παλέψω. Ωστόσο, όταν κοιτάμε τη βιωσιμότητα μιας εταιρείας πρέπει να βλέπουμε και πόσους επηρεάζει συνολικά. Ο οικονομικός αντίκτυπος είναι πολύ μεγαλύτερος.

Το προηγούμενο διάστημα έγιναν προσπάθειες πώλησης κάποιων περιουσιακών στοιχείων που ήταν «ελεύθερα δεσμεύσεων». Πού «κόλλησαν» αυτές οι προσπάθειες;

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν μπλόκαραν οι ομολογιούχοι τις πωλήσεις των περιουσιακών στοιχείων. Και πρέπει να επισημάνω ότι η πρόσφατη συνάντηση που είχαμε κατ’ ιδίαν με τους ομολογιούχους βοήθησε. Και θα μας βοηθήσει περισσότερο στη συνέχεια το γεγονός ότι έχουμε εγκαινιάσει έναν απευθείας διάλογο. Η ταχύτητα λήψης των αποφάσεων ήταν δραματική λόγω των πολλών εκατέρωθεν συμβούλων, καθώς όλοι έπρεπε να βάλουν το λιθαράκι τους. Θεωρώ ότι τώρα, που έχουμε ξεκινήσει έναν απευθείας διάλογο, τα πράγματα θα κινηθούν πιο γρήγορα.

Θα υπάρξει πώληση κάποιου περιουσιακού στοιχείου πριν από την κατάθεση αίτησης για υπαγωγή στο άρθρο 106;

Η πώληση της FF Cosmetics έχει «παγώσει». Το ελικόπτερο, ωστόσο, θεωρώ ότι είναι θέμα ημερών να πουληθεί, ενώ και το ακίνητο στο Χονγκ Κονγκ προχωράει και δεν θα υπάρξουν προβλήματα.

Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, συναινέσατε σε μια «λεόντειο» συμφωνία με τους ομολογιούχους. Πιστεύετε ότι είναι βιώσιμη η «επόμενη μέρα» της εταιρείας υπό αυτές τις συνθήκες;

Η συμφωνία ήταν μονόδρομος. Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Είναι όμως μια δίκαιη συμφωνία. Βέβαια θα μπορούσε να γίνει καλύτερη. Εξάλλου, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Η συμφωνία είναι ένας τρόπος να σωθεί η εταιρεία, αλλά και να μετριάσουμε τη ζημιά των ομολογιούχων, απέναντι στους οποίους έχουμε μια ηθική, αλλά και μια πραγματική, θα έλεγα, υποχρέωση. Η συμφωνία λοιπόν έπρεπε να γίνει, ανεξάρτητα πώς απέκτησαν τα ομόλογα οι ομολογιούχοι. Τους χρωστάμε χρήματα. Και για αυτό πρέπει να κάνουμε το καλύτερο να τους βοηθήσουμε, να πάρουν πίσω αυτά που μπορούν να πάρουν.

Όσον αφορά στο μέλλον, αυτό περνάει στα χέρια των ομολογιούχων. Αυτοί θα πρέπει να αποφασίσουν ποιο θα είναι το μέλλον.

Είναι διατεθειμένοι οι ομολογιούχοι να βάλουν χρήματα ως ενδιάμεση χρηματοδότηση, προκειμένου να στηρίξουν την εταιρεία μέχρι να ενταχθεί στο 106 β και δ;

Δεν γνωρίζω. Δεν μπορώ να γνωρίζω. Με βάση τη λογική, ακόμη και γι’ αυτόν που θέλει να ρευστοποιήσει μια εταιρεία είναι προς το συμφέρον του η εταιρεία να επιζήσει, ακόμη και αν θέλει να την διαλύσει. Εάν η εταιρεία «σκάσει», θα χάσει περισσότερα απ’ ό,τι έχει βάλει, καθώς η αξία θα είναι μικρότερη εάν επιχειρήσει να ρευστοποιήσει τότε. Έχει τεράστια διαφορά εάν η ρευστοποίηση γίνει με ελεγχόμενο τρόπο ή εάν γίνει ανεξέλεγκτα. Προτεραιότητα, λοιπόν, είναι να φθάσει η εταιρεία στο 106 β και δ.

Θα χρειαστείτε τη συνεισφορά των ομολογιούχων;

Εάν μας δώσουν την άδεια να πουλήσουμε κάποια περιουσιακά στοιχεία, δεν νομίζω ότι θα έχουμε σημαντικό πρόβλημα.

Από τα συμφραζόμενα και τα δημοσιεύματα, οι ομολογιούχοι θα βάλουν 41 εκατ. ευρώ και θα πάρουν 67 εκατ. ευρώ. Θα τα πάρουν σε ένα χρόνο ή σε 4 χρόνια;

Δεν μπορώ να απαντήσω… Ούτε να επιβεβαιώσω. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορώ να απαντήσω γιατί δεσμεύομαι νομικά.

Η νέα Folli Follie θα αναλάβει επιπλέον και υποχρεώσεις από το κούρεμα των ομολόγων. Πώς θα τα πληρώσετε όλα αυτά;

Δεν είπα ότι θα γίνει «κούρεμα». Όμως, με απλά μαθηματικά, κάπως θα πρέπει να καλυφθεί το κενό. Εάν θέλουν να παίξουν το long game, μπορεί και να μην γίνει «κούρεμα», εάν θέλουν να κάνουν cash out, είναι βέβαιο ότι θα γίνει.

Πότε θα ολοκληρώσει η PwC τον έλεγχο που έχει αναλάβει στα οικονομικά στοιχεία της FF;

Είναι πολύ καλοί επαγγελματίες και σοβαροί. Χαίρομαι που δουλεύω μαζί τους. Έχουν δύσκολο έργο. Βρισκόμαστε πολύ κοντά στην ολοκλήρωση του ελέγχου, αλλά θα πρέπει να δούμε τι θα βγάλει. Δεν νομίζω πως θα είναι ρόδινα τα πράγματα, ωστόσο δεν νομίζω ότι θα βρουν και τις «τρύπες» που έχει γραφτεί πως υπάρχουν, τα οποία δεν σας κρύβω ότι επηρεάζουν τη δραστηριότητα της εταιρείας. Μέχρι να τελειώσει ο έλεγχος, δεν έχει έρθει κάτι στην αντίληψή μου για την ύπαρξη κάποιας τρύπας στα οικονομικά στοιχεία.

Μπορεί να ανατρέψει το πόρισμα της PwC την προσπάθεια διάσωσης;

Η εκτίμηση μου είναι πως όχι. Ωστόσο, αν δεν δω με τα ίδια μου τα μάτια το πόρισμα δεν μπορώ να ξέρω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν βγει κάτι στραβό, δεν θα καλυφθεί. Δεν πρόκειται να διακινδυνεύσω το όνομά μου. Παιχνίδια εγώ δεν παίζω. Επίσης, ξέρω πολύ καλά ότι η PwC δεν είναι διατεθειμένη να βάλει σταγόνα νερό στο κρασί της.

Μπορεί το πόρισμα να επηρεάσει τη στάση των ομολογιούχων;

Δεν έχει σχέση με τους ομολογιούχους. Χρειάζεσαι το πόρισμα για να καταθέσεις αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 106 β και δ του πτωχευτικού κώδικα. Χρειάζονται στέρεες οικονομικές καταστάσεις που να αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα της εταιρείας. Να αποδείξεις ότι η εταιρεία είναι ongoing concern. Μετά κάνεις το business plan και υποβάλλεις την αίτηση. Το μόνο που βλέπω είναι το 106 β και δ. Γιατί αυτό που με ενδιαφέρει είναι να σώσω την εταιρεία. Όλα τα άλλα είναι θόρυβος.

Γιατί στείλατε εξώδικο σε ΜΜΕ -το οποίο, σημειωτέον, προκάλεσε την κατακραυγή της αγοράς- που δημοσίευσαν τους όρους της συμφωνίας; Τι μυστικό αποκαλύφθηκε που ανέτρεψε τους σχεδιασμούς σας ή υπονόμευσε τη συμφωνία; Πείτε μου ένα…

Το εξώδικο, πρώτα απ’ όλα, ήταν μονόδρομος. Δεν υπήρχε επιλογή. Και το εξώδικο δεν είναι ο Τάσος Φράγκου, ήταν απόφαση του διοικητικού συμβουλίου. Ήταν λάθος μου που υπέγραψα ως Τάσος Φράγκου. Και δεν υπέγραψα ως Τάσος Φράγκου εκ μέρους του διοικητικού συμβουλίου. Γιατί όταν κάνω λάθος, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Εάν απαντούσα στον Τύπο ότι έκανα λάθος, τα πράγματα θα γίνονταν χειρότερα. Θα πρέπει να καταλάβετε ότι ήταν μια κίνηση περισσότερο αντανακλαστική, παρά μια κίνηση που ήταν καλά δρομολογημένη.

Το ότι έπρεπε να κάνουμε το εξώδικο ήταν μονόδρομος, διότι διέρρευσαν πληροφορίες στην αγορά που αποτελούν εταιρικά μυστικά. Μπορεί η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να εκλάμβανε λανθασμένα ότι εμείς βγάζουμε πληροφορίες προς τα έξω, με σκοπό να χειραγωγήσουμε πιθανόν και την αγορά. Έπρεπε να κάνουμε το εξώδικο, γιατί δεν θέλουμε να βρεθούμε υπόλογοι. Άρα το εξώδικο ήταν μονόδρομος και ήταν κατ’ εντολή των δικηγόρων μας, οι οποίοι μας συμβούλευσαν να απαντήσουμε έτσι γιατί, εάν δεν το κάναμε, υπήρχε ο κίνδυνος να βρεθούμε υπόλογοι.

Στηρίζω, λοιπόν, την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου και ως CEO. Το μεγάλο λάθος ήταν ότι υπήρχαν αναφορές στο εξώδικο που κάποιοι ερμήνευσαν σαν προσπάθεια φίμωσης. Βέβαια, το εξώδικο συντάχθηκε τις πολύ βραδινές ώρες και υπό τον φόβο της αντίδρασης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Έγινε ένα λάθος εκ παραδρομής και κάτω από την πίεση του χρόνου να απαντήσουμε άμεσα. Και αναλαμβάνω και εγώ την ευθύνη μου, γιατί η δική μου υπογραφή μπήκε. Έγινε ένα επικοινωνιακό λάθος. Ουσιαστικό δεν υπάρχει. Αυτό που ήθελε να πει, ουσιαστικά, ήταν ότι οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον Τύπο δεν δόθηκαν από εμάς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ο Κουτσολιούτσος, το hot στέκι της Κηφισιάς και η έξωση απο το Κολωνάκι (έγγραφο)

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η «αγία οικογένεια» των Κουτσολιούτσων και τα κόλπα για να αποφύγει τη φυλακή

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Κρυφτούλι με τον… οικονομικό θάνατο «παίζει» η Folli Follie