Ο επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής δεν είναι αυτός που ήταν και υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό.

Η απομάκρυνση της φυσικοθεραπεύτριας Άντζελα Κούλεν από το πλευρό του πρωταθλητή είναι ένα ακόμη δείγμα του τι συμβαίνει στην ψυχοσύνθεση του τον τελευταίο καιρό: Διαρκής γκρίνια, απαισιόδοξες δηλώσεις, δυσοίωνες προβλέψεις.

Σημείο καμπής για τον Βρετανό ήταν η βραδιά της 12/12/2021. Εκείνο το βράδυ η έξοδος του Λατίφι λίγους γύρους πριν το φινάλε του μεγάλου τελικού στο Άμπου Ντάμπι και οι ενέργειες του Μάικλ Μάσι στέρησαν από τον Χάμιλτον τον 8ο τίτλο που δικαιούνταν.

Το ψυχολογικό χτύπημα ήταν ισχυρό για τον Βρετανό. Βίωσε την απόλυτη ανατροπή σ’ όλα όσα πίστευε και υπηρετούσε όλη του τη ζωή: Την υπέρτατη προσπάθεια για το υπέρτατο τρόπαιο, το πρωτάθλημα της F1.

Για μήνες έμεινε σιωπηλός και μετέωρος: Καμία δραστηριότητα στα social media, καμία δήλωση.

Προσωπικά πίστευα πως θα αποχωρήσει έστω πρόσκαιρα. Δεν το έκανε αλλά επιστρέφοντας δεν ήταν πια ο ίδιος. Σαν κάτι να είχε σπάσει μέσα του, σα να μην ήταν πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου αλλά ακόμη μια δουλειά προσοδοφόρα.

Ούτως ή άλλως οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν καλά πως με 32εκ. ακόλουθους, ο 38χρονος Βρετανός βγάζει πολύ περισσότερα με αυτά που αναρτά παρά οδηγώντας την Mercedes.

Ο Ράσελ μπροστά και ο Χάμιλτον ακολουθεί, μια εικόνα συνήθη τα τελευταία δυο χρόνια.
Ο Ράσελ μπροστά και ο Χάμιλτον ακολουθεί, μια εικόνα συνήθη τα τελευταία δυο χρόνια.

Κάπως έτσι πέρυσι βρέθηκε να παίρνει 35 βαθμούς λιγότερους από το Ράσελ. Ο 25χρονος Βρετανός κέρδισε μάλιστα και σ’ έναν αγώνα στη Βραζιλία ενώ πήρε και δυο pole σε Ουγγαρία και Βραζιλία.

Προφανώς ο Ράσελ δεν είναι Χάμιλτον. Για μας που ζήσαμε τον Βρετανό στο ξεκίνημά του, καμία σχέση. Ο Χάμιλτον πίσω στο 2007 πήρε 4 νίκες και έφερε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον πρωταθλητή Φερνάντο Αλόνσο. Θα μπορούσε να είχε πάρει τον τίτλο, ισοβάθμησε με τον Ισπανό (109 βαθμοί) με τον Ράικονεν να παίρνει 110.

Τον πήρε την επόμενη χρονιά στη Βραζιλία. Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος της επιτυχίας του φέρνω το εξής παράδειγμα: Είναι σα να εμφανιστεί ένας ρούκι φέτος στη Red Bull και να κοντράρει το Φερστάπεν στα ίσα κερδίζοντάς τον. Γίνονται; Ο Αλόνσο τότε ήταν δυο φορές παγκόσμιος έχοντας μόλις εκθρονίσει τον Μ. Σουμάχερ.

Θυμάμαι τον Χάμιλτον στο Μόντρεαλ το 2007 είδε για πρώτη φορά την πίστα την Πέμπτη (τότε δεν υπήρχαν τόσο εξελιγμένοι προσομοιωτές) και πήρε pole, ταχύτερο γύρο, νίκη η πρώτη του στη F1. Για τέτοιο φαινόμενο μιλάμε!

Από εκείνη τη νίκη έως σήμερα έχει πάρει άλλες 102, 103 το σύνολο περισσότερες από κάθε άλλο οδηγό! Η τελευταία του ήταν στη Σαουδική Αραβία στις 5/12/21. Θα μπορέσει ο Χάμιλτον να επανέλθει στο μεσαίο σκαλί του βάθρου; Θα μπορέσει να πάρει τον 8ο τίτλο; Το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο. Έχω δει το ίδιο έργο να συμβαίνει με τον Χάκινεν, τον Σουμάχερ, τον Φέτελ.

Ακόμη και με τον Αλόνσο παρότι φέτος ο Ισπανός δείχνει να αναγεννήθηκε μετά από 17 χρόνια. Για όλους τους πρωταθλητές υπάρχει ένα σημείο καμπής και μετά αρχίζει η κάθοδος, μη αναστρέψιμη που σταματά τη μέρα της αποχώρησης. Ο άτυχος Μ. Σουμάχερ αποχώρησε οριστικά το 2012 αλλά κέρδισε τελευταία φορά το 2006 στην Κίνα.

Ο Αλόνσο έχει να κερδίσει από την Ισπανία το 2013. Η τελευταία νίκη του Φέτελ ήταν στη Σιγκαπούρη το 2019. Θα μπορέσει ο Χάμιλτον να αντιστρέψει τη φυσική ροή; Ζωηρώς αμφιβάλλω! Ακόμη πιο ζωηρώς θέλω να με διαψεύσει!

Διαβάστε επίσης:

F1 Alfa Romeo: Η αθέατη πλευρά της αεροδυναμικής!