O πραγματικός πλούτος μετριέται σε εμπειρίες!

Ο Markus Hebgen δεν μπορούσε να φανταστεί πόσες εμπειρίες αγόραζε αποκτώντας με λίγα λεφτά μια μεταχειρισμένη G-Series 911.

O Markus Hebgen, ανώτερος δικαστικός λειτουργός δεν μπορεί να ακολουθήσει όταν είναι στη δουλειά του, τα συναισθήματά του. Ευτυχώς γι’ αυτόν μπορεί στην προσωπική του ζωή. Ο 63χρονος από το Lahnstein της Γερμανίας ξέρει πια πόσο καλό είναι να εμπιστεύεται τα συναισθήματά του – και τα λόγια της συντρόφου του. Πριν από δεκατρία χρόνια, όταν έψαχνε για μια Porsche, αυτοί ακριβώς οι δύο παράγοντες ήταν που τον οδήγησαν – χωρίς να το καταλάβει – να αποκτήσει ένα πολύ ιδιαίτερο δείγμα από τον κατασκευαστή σπορ αυτοκινήτων.

Ο ίδιος θυμάται: «Έψαχνα αφελώς για ένα 911 στο διαδίκτυο, χωρίς να ξέρω πραγματικά τι έκανα. Είχα να διαθέσω περίπου 30.000 ευρώ αλλά αυτό ήταν πάνω κάτω το μοναδικό μου κριτήριο. Η διαθεσιμότητα, ωστόσο, ήταν αρκετά πενιχρή.»

Ο Hebgen θυμάται ότι στη συνέχεια αύξησε τον προϋπολογισμό του κατά 5.000 ευρώ – και βρήκε αυτό που έψαχνε σχετικά γρήγορα. «Μια ιδιαίτερη Porsche 911 Carrera, που κατασκευάστηκε το 1987. Είχε διανύσει 160.000 χιλιόμετρα και προσφερόταν από έναν αντιπρόσωπο κοντά στο Koblenz για λογαριασμό ενός πελάτη. Οι φωτογραφίες του αυτοκινήτου με τράβηξαν αμέσως, οπότε πήγαμε με τη σύζυγό μου να το δούμε».

Μόλις το είδε, ο Markus Hebgen συγκινήθηκε: «Το αυτοκίνητο φαινόταν πολύ καλά συντηρημένο, τόσο μέσα όσο και έξω, οπότε πραγματικά δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ για πολύ». Η πραγματική απόφαση όμως να το αγοράσει λήφθηκε μετά την απάντηση της συντρόφου του Petra, την οποία είχε γνωρίσει δύο χρόνια νωρίτερα. Είδε τη λάμψη στα μάτια του Hebgen και είπε αμέσως: «Υποθέτω ότι θα πρέπει να το αγοράσεις». Μετά από λίγες μόνο ώρες είχε υπογράψει το συμβόλαιο αγοράς.

Το επόμενο πρωί, ωστόσο, έλαβε μια απροσδόκητη και ανησυχητική κλήση από τον έμπορο. Αφού ενημέρωσε τον προηγούμενο ιδιοκτήτη για την πώληση, αυτός ξαφνικά άλλαξε γνώμη και θέλησε να κρατήσει το αυτοκίνητο παρότι η πώληση είχε ολοκληρωθεί.

Αλλά ο Hebgen δεν το δέχτηκε αυτό και έτσι έγινε ιδιοκτήτης ενός σπάνιου οχήματος αν και δεν είχε ακόμη συνειδητοποιήσει τη σημασία του. Έκανε κάποια έρευνα για το αυτοκίνητο στο διαδίκτυο και μπόρεσε να συγκεντρώσει κάποιες πληροφορίες».

Έμαθε ότι, το καλοκαίρι του 1987, η Porsche παρήγαγε ένα επετειακό μοντέλο περιορισμένης έκδοσης ως Coupé, Targa και Cabriolet για να σηματοδοτήσει το «250.000στο όχημα» 911 που παρήχθη. Κατασκευάστηκαν συνολικά 875 αυτοκίνητα – 505 Coupé, 165 Targa και 205 Cabriolet. Μόνο 250 από τα αυτοκίνητα προορίζονταν για τη γερμανική αγορά.

Εξωτερικά, το επετειακό μοντέλο μπορούσε να αναγνωριστεί από την προσαρμοσμένη βαφή Diamond Blue Metallic και τις ζάντες Fuchs 15 ιντσών, τα κέντρα των οποίων ήταν στο ίδιο χρώμα με το αμάξωμα του αυτοκινήτου. Τα Coupé ήταν εξοπλισμένα με συρόμενη ηλιοροφή. Το εσωτερικό ήταν φινιρισμένο με την ίδια ασημί μπλε μεταλλική βαφή με το εξωτερικό στα πάνελ των θυρών, στο τιμόνι και στο λεβιέ αλλαγής ταχυτήτων.

Τα μπροστινά καθίσματα και το πίσω κάθισμα ήταν επίσης ντυμένα με δέρμα και το αυτόγραφο του Ferry Porsche ήταν ραμμένο στα προσκέφαλα. Το πατάκι και το πάτωμα του χώρου αποσκευών ήταν φινιρισμένα σε Silver Grey μεταξωτό βελούδο. Στο εξώφυλλο του ντουλαπιού συνοδηγού υπήρχε και μια επετειακή πλακέτα.

Ένα χρόνο αργότερα, ο Hebgen συνειδητοποίησε τι διαμάντι είχε στα χέρια του. Είχε οδηγήσει το 911 στο καλοκαιρινό φεστιβάλ στο κέντρο οχημάτων Klassikstadt της Φρανκφούρτης. Όπως πάντα, υπήρχαν βραβεία για εξαιρετικά αυτοκίνητα. Η κριτική επιτροπή ήταν τόσο ενθουσιασμένη από το αυτοκίνητο αυτό που το 911 του Hebgen κέρδισε το πρώτο βραβείο: «Δεν μπορούσα να το πιστέψω στην αρχή. Σίγουρα, πίστευα ότι το αυτοκίνητό μου ήταν υπέροχο, αλλά ήταν μόνο εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τι ιδιαίτερη Porsche είχα στο γκαράζ μου».

Ο καθοριστικός παράγοντας για το βραβείο στο Klassikstadt δεν ήταν μόνο η καλά διατηρημένη κατάσταση του αυτοκινήτου, αλλά και το γεγονός ότι πολλά από τον αρχικό βοηθητικό εξοπλισμό από την πρώτη ταξινόμηση του αυτοκινήτου στο Augsburg παρέμειναν αυτούσια. Αυτό περιλάμβανε, για παράδειγμα, το κάλυμμα κυκλοφορίας του οχήματος και τους πλαστικούς λασπωτήρες, έτσι ώστε ένα ελαστικό να μπορεί να τοποθετηθεί σε περίπτωση κλαταρίσματος χωρίς να λερώσει.

Ο Hebgen συνεχίζει να διατηρεί την 911 με πραγματικό πάθος. Την οδηγεί όσο το δυνατόν λιγότερο και μόνο με καλό καιρό. Το οδόμετρο του αυτοκινήτου δείχνει μόλις 200.000 km – 40.000 km σε 13 χρόνια που βρίσκεται στην κατοχή του, είναι πολύ ήπια χρήση. Το εσωτερικό παρουσιάζει λίγη φθορά όπως θα περίμενε κανείς.

Ο Hebgen είναι λίγο στεναχωρημένος από το γεγονός ότι ένα άλλο αυτοκίνητο τον χτύπησε και προκάλεσε ζημιές στην πλευρά του συνοδηγού πριν από λίγο καιρό. Η ζημιά δεν ήταν πολύ εκτεταμένη, αλλά ήταν δύσκολο να ταιριάζει με το αρχικό χρώμα η βαφή μετά την επισκευή. Χρειάστηκαν 20 προσπάθειες για να πετύχουν τη σωστή απόχρωση.

Ο Hebgen δεν αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα με μια άλλη Porsche που κατέχει. Το τρακτέρ του Junior 109 έχει την ίδια λαμπερή κόκκινη βαφή που είχε όταν βγήκε από τη γραμμή παραγωγής. «Ένας γνωστός μου μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 2014. Όταν πούλησε τον στόλο των οχημάτων του, μου πρόσφερε το τρακτέρ. Απλώς δεν μπορούσα να αντισταθώ». Το Junior είχε ταξινομηθεί για πρώτη φορά το 1964, αλλά ορισμένα εξαρτήματα εξακολουθούν να φέρουν το αναγνωρίσιμο έτος κατασκευής του 1962.

«Αυτή ήταν κοινή πρακτική, καθώς τα τρακτέρ συνήθως συναρμολογούνταν λίγο-λίγο», λέει ο Hebgen, ο οποίος, και σε αυτήν την περίπτωση, μόνο αργότερα έψαξε βαθύτερα. στην ιστορία του οχήματος. Ωστόσο, το μικρό τρακτέρ δεν έχει μεγάλη χρησιμότητα. Ο τοπικός καρναβαλικός σύλλογος είναι όμως πολύ ευχαριστημένος όταν ο Hebgen φέρνει το τρακτέρ του για να τραβήξει ένα άρμα στην ετήσια παρέλαση.

Διαβάστε επίσης:

GP Μπαχρέιν: Οι σκέψεις του Toto Wolff

Car of the Year τo Renault Scenic!

F1: Πίεση για την υπόθεση Horner από τη Ford!