Ένας αγχολυτικός περίπατος 6km από την κοσμοπολίτικη Βυτίνα, στη γραφική Νυμφασία δίπλα στην κοίτη του Μυλάοντα.

Πρόκειται για το 5 μέρος του μονοπατιού Menalo Trail που έχει συνολικό μήκος 75km. Πριν λίγες βδομάδες είχαμε ακολουθήσει το κομμάτι Νυμφασία – Μαγούλιανα πηγαίνοντας προς το ψηλότερο χωριό της Πελοποννήσου. Τώρα θα πάμε το προηγούμενο μέρος του μονοπατιού από τη Βυτίνα ως τη Νυμφασία. Αφετηρία μας ήταν το ιστορικό Λεβίδι που βρίσκεται στην καρδιά του Μαινάλου και απέχει μόλις 20km από το μονοπάτι.

1

Η Βυτίνα είναι το πιο γνωστό και το πιο ανεπτυγμένο τουριστικό χωριό της Αρκαδίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1033 m και διαθέτει πολλά καταλύματα και εστιατόρια για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια. Ο οικισμός φτιάχτηκε σε συνέχεια της αρχαίας πόλης Μεθύδριο. Αξίζει να περπατήσετε στον κεντρικό δρόμο οπότε σας προτείνουμε για να αποφύγετε και την κίνηση να παρκάρετε στην είσοδο του χωριού μετά το σχολείο.

Το μονοπάτι ξεκινά κάτω από το δημοτικό χώρο στάθμευσης και είναι καλά σηματοδοτημένο με την πράσινη πινακίδα με το M. Δεν παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία. Κινείται ανάμεσα σε πουρνάρια, δρύες πλατάνια, σχίνους, πεύκα, έλατα. Το πρώτο χαρακτηριστικό σημείο του μονοπατιού είναι τα Μαύρα Λιθάρια. Πρόκειται για έναν μεγάλο βράχο που κόβεται από το Μυλάοντα ποταμό, σχηματίζοντας ένα μικρό φαράγγι.

Μαύρα Λιθάρια

Το σημείο ενδείκνυται και για τη πρώτη στάση. Από εκεί το μονοπάτι, στενεύει και διασχίζει σημεία μοναδικής ομορφιάς πλάι στις όχθες του ποταμού. Σύντομα το μονοπάτι κατεβαίνει στην κοίτη του ποταμού και απαντάται το επιβλητικό πετρόχτιστο γεφύρι της Τζαβάραινας, που ένωνε την Βυτίνα με τα υπόλοιπα χωριά όταν ακόμη η κυκλοφορία γίνονταν με τα πόδια ή άμαξες. Κοιτώντας προσεκτικά τριγύρω θα δείτε λαγούς, αλεπούδες, αγριογούρουνα, τσακάλια. Η περιοχή σφύζει από πανίδα.

Όλη η παρέα στο γεφύρι της Τζαβάραινας.

Περπατώντας πλάι στην κοίτη του ποταμού στα μάτια του διαβάτη αποκαλύπτονται εικόνες μοναδικής ομορφιάς. Αιωνόβια πλατάνια, δρυς, κισσοί και έλατα σ’ ένα μοναδικό πάντρεμα με τη φαντασία της φύσης. Το μονοπάτι αρχίζει ν’ ανηφορίζει και σύντομα ο διαβάτης παρατηρεί από μακριά το μοναστήρι της Κερνίτσας που γειτνιάζει με τη Νυμφασία.

Το μοναστήρι της Κερνίτσας από μακριά.

Το τελευταίο μέρος είναι ανηφορικό και το χωριό φαίνεται από μακριά. Από τη στιγμή που θα δεις στη δεξιά στροφή τις σκεπές των σπιτιών του χρειάζεται περίπου μισή ώρα για να φτάσεις στην πλατεία του. Καλό είναι να φοράτε άνετα πεζοπορικά παπούτσια με σόλες που παρέχουν πρόσφυση καθώς υπάρχουν σημεία με κλίσεις.

Είναι απαραίτητο να έχετε μαζί σας νερό και ένα σνακ για ενέργεια. Υπολογίστε ότι θα χρειαστείτε 2-3 ώρες ανάλογα το ρυθμό, στις στάσεις για φωτογραφία και τη φυσική κατάσταση της παρέας. Δεν είναι απαραίτητο να έχετε μαζί σας κάποιον εξειδικευμένο οδηγό το μονοπάτι είναι καλά σηματοδοτημένο. Δεν ενδείκνυται για αρχάριους ή ανθρώπους που δεν έχουν καλή φυσική κατάσταση. Καλά να περάσετε, εμείς το απολαύσαμε.

Διαβάστε επίσης

Επέστρεψε ο ρότορας!