Το 3ο τμήμα του Menalo Trail με μήκος 15km ξεκινά από υψόμετρο 1160m και διασχίζει το δυτικό Μαίναλο.

Το Menalo Trail είναι μια διαδρομή 75km χωρισμένη σε 8 τμήματα. Διασχίζει ένα μεγάλο μέρος του Δυτικού Μαινάλου, ξεκινώντας από τη Στεμνίτσα με κατεύθυνση τη Δημητσάνα (12.6km), από εκεί κατευθύνεται στο Ζυγοβίτσι (4.2km) και από εκεί στην Ελάτη (15.3km) το οποίο περπατήσαμε το Μ. Σάββατο.

1

Για το κομμάτι από την Ελάτη στη Βυτίνα (8.5km) μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Από την Βυτίνα στη Νυμφασία (5.9km) το έχουμε περπατήσει. Από τη Νυμφασία στα Μαγούλιανα (9.3km) επίσης έχουμε καταγράψει τη διαδρομή.

Τα δυο τελευταία μέρη είναι προς το Βαλτεσινίκο (6.7km) και τα Λαγκάδια (13.8km).

Το Menalo Trail διασχίζει ένα μεγάλο κομμάτι του ορεινού όγκου του Μαινάλου και πολλά σημεία μοναδικής ομορφιάς, άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία της Ελλάδος. 

Πρόκειται για μονοπάτια αρχαία, που οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν για να πάνε από το ένα χωριό στο άλλο όταν δεν υπήρχαν δρόμοι και αυτοκίνητα. Μονοπάτια που διαμόρφωσε η ανάγκη, η μορφολογία του εδάφους, οι δρόμοι του νερού, η βαρύτητα, οι κατολισθήσεις.

Σε προηγούμενα εγχειρήματα πάντα με έδρα το Λεβίδι έχουμε περπατήσει από την Ελάτη προς τη Βυτίνα, από τη Βυτίνα στη Νυμφασία και από τη Νυμφασία στα Μαγούλιανα. Το Μ.Σάββατο κάναμε το τμήμα Ζυγοβίστι – Ελάτη. 

Το χωριό Ζυγοβίστι βρίσκεται ανάμεσα στη Δημητσάνα και τη Στεμνίτσα. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1160m και παρότι το επισκεφτήκαμε 16/4 το θερμόμετρο στις 08:00 το πρωί έδειχνε 2 βαθμούς Κελσίου.

Πρόκειται για έναν από τους πιο ορεινούς προορισμούς της Πελοποννήσου που ταυτόχρονα έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός που ανήκει στη Γορτυνία. Έχει πολύ λίγους κατοίκους και μια μικρή γραφική πλατεία από την οποία ξεκινήσαμε. 

Το τμήμα Ζυγοβίστι-Ελάτη κινείται στο Δυτικό Μαίναλο. Ένεκα την ημέρα ανάψαμε ένα κερί στην παλιά εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και μετά κατεβήκαμε ως την Πίσω Βρύση, από όπου ξεκινά το μονοπάτι που οδηγεί στο Χωράφι του Παπά, όπου δεσπόζει ο Άγιος Γεώργιος, ξωκλήσι-φύλακας της ομώνυμης πηγής.

Πίσω από την εκκλησία βρίσκεται ένα τεράστιο υπεραιωνόβιο πουρνάρι. Το έδαφος είναι αμμώδες, σαθρό με πάρα πολλές κατολισθήσεις και νεροφαγώματα. 

Καθότι είχαμε πολλές βροχές τις προηγούμενες μέρες ο τόπος είναι γεμάτος με ρυάκια νερού. Η Πηγή Μπουρνιάδες γεμίζει με τα νερά της όλο τον τόπο.

Το κομμάτι είναι έντονα ανηφορικό, χρειάζεται ρυθμός και καλή φυσική κατάσταση. Συνολικά τα υψομετρικά είναι αρκετά πλησιάζοντας τα 800m, καθώς ξεκινάς από τα 1160, ανεβαίνεις στα 1550 και κατεβαίνεις στα 1220. 

Προχωρώντας βρίσκεις ένα σταυροδρόμι το τετράστρατο στου Μπιλάλη, όπου υπάρχουν και άλλες παλιές στράτες προς Ράδου, ή Στεμνίτσα. Από του Μπιλάλη κατηφορίζει το μονοπάτι στη Λάκκα Κοσκίτσα.

Εκεί υπάρχουν 6 υπεραιωνόβιες καρυδιές και στη σκιά τους μια μεγάλη πηγή με ποτίστρα για τα αιγοπρόβατα.

Ο δρόμος συνεχίζει ανηφορικά και κατευθύνεται περιμετρικά προς ένα διάσελο ανάμεσα στις κορυφές Πλειοβούνι και Φραγκοβούνι.

Αν αποφασίσεις να κάνεις 2000m ακόμη μπορείς ν’ ανέβεις στην κορφή του Πλειοβουνίου, στα 1643 m, υψόμετρο μια από τις ψηλότερες στο δυτικό Μαίναλο. Θυμίζουμε πως η ψηλότερη κορυφή του Μαινάλου είναι η Οστρακίνα στα 1980m. 

Βγαίνοντας από το διάσελο, μέσα στο ελατόδασος το μονοπάτι κατηφορίζει απότομα για αρκετή ώρα. Στη βάση του φτάνεις σ’ ένα τεράστιο οροπέδιο τα Βλάχικα.

Παρότι μπορείς να το διασχίσεις στο κέντρο του, το μονοπάτι κινείται στις παρυφές του, κρατώντας τους πεζοπόρους προφυλαγμένους στο δάσος. 

Σχεδόν αφουγκράζεσαι την αγωνία των διαβατών να αποφύγουν το συναπάντημα με το μπουλούκι του διαβόητου λήσταρχου Λύγκου που είχε το λημέρι του στην περιοχή.

Υπάρχει μάλιστα και η σπηλιά του Λύγκου ανάμεσα στην πηγή Μπουρμπουλίστρα και την Βρύση στο Παλιοχώρι. 

Πλέον το μονοπάτι είναι ήπιο, κινείται ακολουθώντας το Μυλάοντα ποταμό και περνά πίσω από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Εδώ συναντήσαμε και δυο ζευγάρια πεζοπόρων, ένα νεαρό και ένα ηλικιωμένο, αμφότερα από το Ισραήλ.

Ήρθαν στην Ελλάδα για να περπατήσουν τα μονοπάτια του Μαινάλου μαγεμένοι από τις διηγήσεις για την παρθένα φύση. Όλη η διαδρομή ήταν πολύ καλά σηματοδοτημένη υπήρχαν αρκετές πινακίδες προσανατολισμού.

Εμείς ξεκινήσαμε 3 άτομα από το Λεβίδι και μετά από λίγα χιλιόμετρα αφήσαμε ένα αυτοκίνητο στην Ελάτη και ένα στο Ζυγοβίστι. Μας πήρε 5 ώρες για να διανύσουμε τα 15km με μια μόνο στάση 10min.

Είχαμε μαζί μας νερό, φρούτα, ενεργειακές μπάρες. Είναι μια απαιτητική διαδρομή για ανθρώπους με καλή φυσική κατάσταση.

Δεν ενδείκνυνται για οικογένειες με παιδιά ούτε για ανθρώπους που δεν έχουν περπατήσει πολλές φορές 15 km τους τελευταίους μήνες. Απολαύσαμε τα κελαηδήματα των πουλιών, είδαμε ίχνη αγριογούρουνων, λαγών, ακούσαμε τα τσακάλια, είδαμε αετούς και γεράκια. Αν δεν είστε σίγουροι για την αντοχή σας προτιμήστε ένα άλλο κομμάτι του Menalo Trail, αυτό είναι το πιο δύσκολο. Αλλά ταυτόχρονα, μοναδικό!