Το δίπλωμα οδήγησης αντιπροσωπεύει κάτι πολύ περισσότερο από την άδεια να οδηγείς ένα αυτοκίνητο για να κάνεις βόλτες.

Στην πραγματικότητα, είναι το ‘κλειδί’ για χιλιάδες εμπειρίες, αναμνήσεις και στιγμές που διαμορφώνουν χαρακτήρες. Ακόμη και όταν, αναπόφευκτα, έρθει η μέρα που δεν θα μπορείς πλέον να οδηγείς υπεύθυνα ένα όχημα σε δημόσιο δρόμο και αποφασίσεις να παραδώσεις το δίπλωμά σου, αυτό που θα παραμείνει ζωντανό είναι η χαρά της οδήγησης ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των γενιών. Οι στιγμές που μοιράζεται μία οικογένεια σε ένα αυτοκίνητο μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι της ιστορίας της.

1

Η αυθεντική αφήγηση και οι χαρακτήρες συγγενικών προσώπων βρίσκονται στο επίκεντρο. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του 85χρονου Robert, ο οποίος συνειδητοποιεί ότι ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψει οριστικά το τιμόνι. Η συναισθηματική φόρτιση που νιώθει είναι έντονη, αλλά εξ ίσου συγκινημένος είναι και ο γιος του, Christopher, ο οποίος τον συνοδεύει για να παραδώσει το δίπλωμά του στην αρμόδια υπηρεσία. Η επιστροφή με την αμιγώς ηλεκτρική BMW i4 του Christopher μετατρέπεται σε ένα ταξίδι στο χρόνο, και σε μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία γεμάτη από ευτυχισμένες αναμνήσεις πατέρα και γιού.

Η πρώτη σκηνή της χριστουγεννιάτικης ταινίας διάρκειας 90 δευτερολέπτων είναι, αν μη τι άλλο, ψυχρή, με το μονότονα χτύπημα ενός ρολογιού τοίχου να σπάει την κρύα αλλά και γκρίζα ατμόσφαιρα μιας αίθουσας αναμονής. Μόνο ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στο βάθος αγωνίζεται να ζεστάνει κάπως στην ατμόσφαιρα. Το απογοητευμένο βλέμμα στο πρόσωπο του Robert δείχνει ότι έχει έρθει η ώρα.

Ο Christopher προσπαθεί μάταια να του φτιάξει το κέφι («ένα κομμάτι πλαστικού είναι, ξέρεις…»). Αλλά για τον Robert, το δίπλωμα που καλείται να παραδώσει είναι μια έκφραση ελευθερίας και γνήσιας οδηγικής απόλαυσης. Το κλίμα στο αυτοκίνητο στο δρόμο της επιστροφής είναι ανάλογα μελαγχολικό … μέχρι που ο Christopher ξαφνικά αλλάζει δρόμο.

Οι δύο άνδρες φτάνουν μπροστά στην πύλη μιας άγνωστης φαινομενικά τοποθεσίας. Ο Christopher κάνει νόημα και ο φύλακας σηκώνει τη μπάρα. Τελικά, αποδεικνύεται ότι βρίσκονται στο παρκινγκ της εταιρείας τους. Ο Robert θυμάται αμέσως το μέρος που έμαθε στον γιο του να οδηγεί πριν από σχεδόν 40 χρόνια. Και σε μια αντιστροφή των ρόλων, ο Christopher προσκαλεί τον πατέρα του να πιάσει το τιμόνι της BMW του για μια τελευταία φορά. Ακολουθεί ένα flashback στη δεκαετία του 1980, όπου ο Robert αλλάζει θέση με τον Christopher, ώστε ο τότε 18χρονος γιος του να αναλάβει το πηδάλιο της προσωπικής του BMW Σειράς 3.

Επιστροφή στο παρόν στη συνέχεια, με τον Robert να πατάει το γκάζι της BMW i4 και το αμιγώς ηλεκτρικό gran coupé να κινείται δυναμικά. Παρελθόν και παρόν συγχωνεύονται σε ένα εντυπωσιακό θέαμα. Οι χαρούμενες αναμνήσεις του Robert από τις βόλτες με το αυτοκίνητο με τον γιο του έρχονται ξανά στο μυαλό του: ο μικρός Christopher να κοιμάται στις νυχτερινές διαδρομές, οι αξέχαστες οικογενειακές διακοπές, τα αμέτρητα χιλιόμετρα σε όλη τη χώρα συνοδεύοντάς τον στις σπορ δραστηριότητές του, βραδιές που τον έπαιρνε από τα πάρτι, η ημέρα που τον πήγε στο πρώτο του ραντεβού.

Σε μια δραματική κορύφωση, ο Robert σταματάει το αυτοκίνητο και μένει σιωπηλός: τώρα είναι έτοιμος να αφήσει τη θέση του οδηγού για πάντα. Άλλωστε, το αίσθημα της χαράς θα έχει παντοτινή διάρκεια. Η ταινία που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το τμήμα Marketing της BMW, διαρκεί περίπου 90 δευτερόλεπτα και μπορείτε να την δείτε εδώ.

Διαβάστε επίσης

Ταξί χωρίς ταξιτζή!