Ήρθε η στιγμή να κλείσει η πόρτα στο Μαρανέλο και όσοι βρίσκονται εντός να επαναπροσδιορίσουν τη Ferrari των επόμενων δεκαετιών.

Η Scuderia Ferrari άρχισε να κατασκευάζει δικά της αγωνιστικά μοντέλα υπό τις οδηγίες του αείμνηστου Έντσο Φεράρι το 1947. Τρία χρόνια αργότερα συμμετείχε στο πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα της F1 και σήμερα, εβδομήντα χρόνια μετά, είναι η παλιότερη και πιο πετυχημένη ομάδα στην ιστορία του θεσμού.

Σε αντίθεση όμως με την Ferrari που κατασκευάζει αυτοκίνητα δρόμου, που έκανε την ανασυγκρότησή της λίγο πριν το millennium (2000) με αυτοκίνητο σύμβολο της νέας εποχής, την 360 Modena που παρουσιάστηκε το 1999, η αγωνιστική ομάδα δεν είχε τέτοια ευκαιρία. Από το 1950 που άνοιξε η πόρτα του αγωνιστικού τμήματος μέχρι και σήμερα παραμένει ανοιχτή (σ.σ: πιθανόν δεν υπάρχουν πια κλειδιά). Αέναα ταλαντούχοι μηχανικοί, αεροδυναμιστές, κορυφαίοι οδηγοί και μάνατζερ κυνηγούν την επόμενη νίκη, τον επόμενο θρίαμβο. Η Ferrari έχει περάσει άλλη μια έντονη περίοδο πέτρινων χρόνων στις δεκαετίες του 1980 και του 1990. Κατάφερε ν’ ανακάμψει χάρη στην δουλειά των Τοντ, Μπρον, Μπηρν, Σουμάχερ και να πάρει 5 συνεχόμενους τίτλους από το 2000 -2004. Τελευταία φορά που οι κόκκινοι πήραν πρωτάθλημα ήταν το 2007 με το Ράικονεν.

Από την τότε τετράδα των επιτυχιών ο Ζαν Τοντ είναι πρόεδρος της FIA σήμερα, ο Ρος Μπρον αγωνιστικός διευθυντής της F1 και ο άτυχος Μ. Σουμάχερ καθηλωμένος μετά το ατύχημα στο σκι. Ο τρίτος, της παρέας των επιτυχιών, ο αεροδυναμιστής/σχεδιαστής Ρόρι Μπηρν κλήθηκε πρόσφατα να επιστρέψει στο Μαρανέλο σε ρόλο συμβούλου στα 76 του χρόνια, για να βοηθήσει την ομάδα να διορθώσει το μονοθέσιο. Οποίος συμβολισμός η SF1000 το μονοθέσιο με το οποίο η Ferrari θα αγωνιστεί στο 1000στό GP της, εντός έδρας στο Μουτζέλο στις 13/9, βρίθει προβλημάτων: «Υστερεί σε ισχύ και αεροδυναμική απόδοση» όπως παραδέχτηκε και ο πρόεδρος της εταιρείας Τζον Έλκαν σε πρόσφατη συνέντευξή του σε Ιταλική εφημερίδα.

O Τζον Έλκαν με τον οδηγό της Ferrari, Σάρλ Λεκλέρκ

Ο εγγονός του Ανιέλι είπε το προφανές: «Ξεχάστε νίκες και τίτλους τουλάχιστον μέχρι το 2022». Πράγματι για ν’ αντιμετωπίσουν τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας οι άνθρωποι της F1, συμφώνησαν να μην κάνουν παρά ελάχιστες αλλαγές (tokens) στα σημερινά μονοθέσια ως τα τέλη του 2021. Αυτό σημαίνει πως στη Ferrari θα περάσουν αρκετές δύσκολες στιγμές έως τότε. Φτάσαμε ως εδώ γιατί στην κόκκινη ομάδα δεν είχαν ποτέ την πολυτέλεια να δουν μεσοπρόθεσμα και να επενδύσουν στο απώτερο μέλλον. Κυνηγώντας πάντα το φάντασμα της επόμενης νίκης στον επόμενο αγώνα, δεν έγιναν οι κατάλληλες κινήσεις ούτε σε έμψυχο δυναμικό, ούτε σε υποδομές. Ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω με τον Έλκαν για το πόσο ικανός είναι ο Μπινότο στο ρόλο του επικεφαλής της ομάδας. Διαβλέπω όμως ότι ως γέννημα θρέμμα Ferrari, δεν είναι εύκολο για τον Ιταλό μηχανικό να σπάσει αυγά και ν’ αλλάξει πλεύση.

Απογοητεύομαι όσο σκέφτομαι ότι η Ferrari σήμερα θεωρεί ότι χρειάζεται το μυαλό του 76χρονου Μπηρν και όχι μια ομάδα ταλαντούχων νεαρών αεροδυναμιστών από το πολυτεχνείο του Μιλάνο.  Δεν αμφισβητώ το Μπηρν, κάθε άλλο, χαίρει τον απόλυτο σεβασμό μου, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω κάποιες επιλογές.

Δια στόματος Έλκαν λοιπόν τέθηκαν κάποιες προτεραιότητες που θα είναι οδυνηρές για τους τιφόζι το επόμενο διάστημα. Η Ferrari κατασκευάζει σήμερα κορυφαία σπορ αυτοκίνητα και από τη γραμμή παραγωγής κάθε χρόνο σημειώνεται και νέο ρεκόρ οχημάτων. Εμπορικά και χρηματιστηριακά πετάει. Ως αγωνιστική ομάδα F1, όμως είναι υποχρεωμένη τώρα να κάνει την ανασυγκρότησή της. Να φτιάξει νέα δομή, νέο οργανόγραμμα, να ανακαινίσει εγκαταστάσεις, υπολογιστές και νοοτροπίες. Όλα αυτά χρειάζονται χρήμα και χρόνο που δεν αγοράζεται με χρήμα. Το 2022 που λέει ο Έλκαν είναι ένα πολύ αισιόδοξο σενάριο. Αλλά ας ελπίσουμε πως δε θα φτάσουμε και στο 2032…