Παρακολουθώντας προσεκτικά τις δοκιμές εξέλιξης (23-25/3) δεν είδα πουθενά κάποια μεγάλη ανατροπή σε σχέση με τις περσινές ισορροπίες δυνάμεων. Η Pirelli είχε στη διάθεση των ομάδων τα 6 νέα ελαστικά της με αρίθμηση από C0 (σκληρότερο) έως C5 (πιο μαλακό). Οι ομάδες όπως ήταν λογικό επικεντρώθηκαν στις γόμες που ήταν διαθέσιμες και στον αγώνα (C2,C3,C4). Όλα τα ελαστικά έχουν νέα δομή και θα χρειαστεί ένα διάστημα μέχρι να βρουν οι μηχανικοί το σετάρισμα για να τα αξιοποιήσουν πλήρως. Τούτων δοθέντων αξίζει να τονιστεί πως ο ταχύτερος χρόνος στις δοκιμές εξέλιξης του Σέρτζιο Πέρεζ (C4) 1:30.3 ήταν δυο δέκατα πιο γρήγορος απ’ αυτόν της περσινής pole. Σύμφωνα με τις αναλύσεις της Pirelli τα φετινά μονοθέσια είναι τουλάχιστον 1.5sec ταχύτερα ανά γύρο λόγω εξέλιξης.
Την ίδια στιγμή οι αναπηδήσεις (porpoising) έχουν σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί καθώς οι μηχανικοί βρήκαν αεροδυναμικές λύσεις όπως οι πριονωτές απολήξεις του πατώματος στα πλαϊνά. Η Red Bull έκλεισε τη περσινή χρονιά μ’ ένα προβάδισμα 5-7 δέκατα, έναντι των Ferrari/Mercedes το οποίο δεν είναι εύκολο να εξαφανιστεί μέσα σε 90 μέρες. Πόσο μάλλον που σ’ αυτό το διάστημα στη Ferrari συνέβησαν σαρωτικές αλλαγές από τον επικεφαλής Φρεντερίκ Βασέρ έως τον επικεφαλής στρατηγικής, εκεί τη θέση του Ινιάκι πήρε ο Ινδός Ραβίν Τζέν.
Την ίδια στιγμή στη Mercedes τονίζουν σε όλους τους τόνους ότι δεν βρίσκονται εκεί που ήθελαν και ότι τους περιμένει πολύ δουλειά παρότι η W14 είναι μια καλή βάση. Η εκτίμηση όσον αφορά στην επίδραση του περιορισμένου χρόνου αεροσήραγγας για την Red Bull (ποινή + τίτλος) είναι ότι στην Αυστριακή ομάδα έχουν την εμπειρία για να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις. Σίγουρα όμως θα υπάρξουν κάποιες που πιθανόν θα φανούν μετά την καλοκαιρινή ανάπαυλα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πρωτάθλημα είναι ένας μαραθώνιος 23 αγώνων που κρίνεται σε μεγάλο βαθμό από το ρυθμό εξέλιξης των μονοθεσίων.
Η ομάδα που δείχνει να έχει σημειώσει την μεγαλύτερη πρόοδο είναι η Aston Martin. Ο βαθύπλουτος ιδιοκτήτης της Λώρενς Στρολ επενδύει σε νέες εγκαταστάσεις, νέα μηχανήματα, υπολογιστές αλλά και έμψυχο δυναμικό. Από ικανότατα στελέχη όπως ο τεχνικός διευθυντής Νταν Φάλλοους που ήταν για χρόνια επικεφαλής αεροδυναμικής στη Red Bull μέχρι πρωταθλητές όπως ο Φερνάντο Αλόνσο που αντικατέστησε τον Σεμπάστιαν Φέτελ. Αρκετοί εκτιμούν πως η Aston Martin βρίσκεται πολύ κοντά στο επίπεδο της Mercedes με την οποία μοιράζεται την ίδια υβριδική μηχανή. Ο Λανς Στρολ δε συμμετείχε στις δοκιμές εξέλιξης γιατί τραυματίστηκε στον καρπό μετά από πτώση με το ποδήλατο. Το βάρος πέφτει στον Αλόνσο, ο οποίος τόνισε: «Δεν μπορείς να κρίνει από τις δοκιμές εξέλιξης δεν ξέρουμε τι κάνουν όλοι οι άλλοι, επομένως υπάρχουν πολλά ερωτήματα. Το μονοθέσιο έδειχνε ανταγωνιστικό έχουμε δυναμική νομίζω ότι είμαστε σε μια αξιοπρεπή θέση. Στόχος μας ένα βήμα μπροστά από πέρυσι, με σταθερή πρόοδο». Ο Αλόνσο έχει πάρει δυο παγκόσμια πρωταθλήματα πίσω το 2005 και το 2006. Έχει κερδίσει σε 32 GP, η τελευταία του νίκη ήταν στο Ισπανικό GP του 2013 για λογαριασμό της Ferrari. Στα 42 του χρόνια είναι ο μεγαλύτερος από τους 20 οδηγούς που θα εκκινήσουν σε GP και προφανώς έχει τις περισσότερες συμμετοχές (358).
Στον αντίποδα βρίσκεται η ομάδα της McLaren που επίσης χρησιμοποιεί υβριδική μηχανή Mercedes. Με αρκετά προβλήματα νεότητας αλλά και αεροδυναμικού ζυγίσματος από το μονοθέσιο ο προβληματισμός ήταν διάχυτος στα μέλη της πάλαι ποτέ κραταιάς βρετανικής ομάδας. Τόσο ο Λάντο Νόρις όσο και ο Όσκαρ Πιάστρι προσπάθησαν με τις δηλώσεις τους να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις αλλά ο επικεφαλής της ομάδας Ζακ Μπράουν ήταν σαφής: «Δε βρισκόμαστε εκεί που θέλουμε, δεν πετύχαμε τους στόχους μας».
Διαβάστε επίσης
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Σε αχαρτογράφητα νερά οι εταιρείες τεχνολογίας – Ποιοι λένε «Πρώτα η Ευρώπη»
- Χρηματιστήριο: Tι μπορεί να επαναφέρει ακόμα και σήμερα την αγορά, ποια χαρτιά πλήρωσαν την «μήνιν» των πωλητών
- Τα guts των Σαράντη και Φέσσα, γιατί είναι έξαλλοι στο ΜΜ με την Απαλαγάκη, η δωρεά του Πατέρα και οι νέες περιπέτειες των Coustas στις Σπέτσες
- Εύθραυστες ισορροπίες στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας: Οι σύμμαχοι, ο ρόλος του Τραμπ και η αστάθεια στις αγορές