F1: Η υστέρηση των πρωταθλητών!

Χάμιλτον, Αλόνσο, Φέτελ αριθμούν 13 παγκόσμιους τίτλους κι όμως φέτος είναι πίσω από τους έτερους οδηγούς των ομάδων τους.

Χορτασίλα; Γεράματα; Κορεσμός; Δεν μπορούν πια; Ότι κι αν συμβαίνει η εικόνα των πρώην παγκόσμιων πρωταθλητών είναι αποκαρδιωτική. Σε πολλά αθλήματα, αλλά και στην F1. Έχω ζήσει την εποχή που ο Χάμιλτον έτρωγε σίδερα. Τον έχω δει να κάνει απίθανα πράγματα σε στεγνό και βρεγμένο οδόστρωμα. Θυμάμαι σα να ήταν χτες τον Αλόνσο να κερδίζει στα ίσα το Σουμάχερ το 2006. Κουράστηκα να περιγράφω νίκες του Φέτελ το 2013 πήρε 9 σερί και σταμάτησε γιατί τελείωσε το πρωτάθλημα.

Ξέρω καλά για ποιους μιλάμε και τι είναι ικανοί να κάνουν. Κι όμως φέτος ο Ράσελ έχει μετά από 5 αγώνες όπου δεν έχει τερματίσει κάτω από την 5η θέση, 59 βαθμούς έναντι 36 του Χάμιλτον, ο Οκόν 24 έναντι 2 του Αλόνσο και ο Στρολ 2 έναντι 4 του Φέτελ. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική το αποτέλεσμα όμως συγκλίνει. Ο Αλόνσο πήρε πρωτάθλημα πριν από 16 χρόνια. Από τότε έγιναν πολλά ο Ισπανός με το χαρακτήρα του έκλεισε πολλές πόρτες, υπήρξε και άτυχος στις επιλογές του (McLaren Honda). Σήμερα ο ίδιος λέει ότι είναι στην καλύτερη κατάσταση των τελευταίων δέκα ετών, τα αποτελέσματά του όμως δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς ότι έχασε τον τίτλο τόσο το 2010 όσο και το 2012 από το Φέτελ.

Ο Φέτελ έχει παρουσιάσει σημάδια κόπωσης εδώ και χρόνια. Η τελευταία του αναλαμπή ήταν το 2018. Αν δεν είχε κάνει το λάθος στο Γερμανικό GP πιθανόν να είχε πάρει εκείνη τη χρονιά τον τίτλο με τη Ferrari. Από τότε δεν έχουμε ξαναδεί ούτε την ταχύτητα, ούτε την οξυδέρκεια του Γερμανού πρωταθλητή. Αντίθετα βλέπουμε έναν χορτασμένο οικογενειάρχη που το όνομα και η φήμη τον πήγαν στα λεφτά των Στρολ. Από οδήγηση όμως δε θυμίζει σε τίποτα τον άνθρωπο που έδειχνε το δάχτυλό του στον πλανήτη. Εσχάτως επενδύει στην επικοινωνία και τα οικολογικά μηνύματα.

Ο Χάμιλτον τώρα δέχτηκε μια μεγάλη απογοήτευση πέρυσι στο Άμπου Ντάμπι. Προφανώς είναι δύσκολο να βγει ψυχολογικά από αυτό. Την ίδια στιγμή απολαμβάνει τη δημοσιότητα και τα χρήματά του, ενώ μέσω ευφυούς management είναι στην ευχάριστη θέση να κερδίσει περισσότερα αναρτώντας παρά οδηγώντας. Ένα δύστροπο μονοθέσιο και ένας ταλαντούχος teammate συμπληρώνουν μια εικόνα απογοητευτική φέτος. Για πρώτη φορά τείνω να συμφωνήσω με τον επικεφαλής αγωνιστικών δραστηριοτήτων της RB, Χέλμουτ Μάρκο που δήλωσε ότι ο Χάμιλτον ίσως έπρεπε να αποσυρθεί μετά το περσινό. Εύχομαι φυσικά ο Βρετανός να βρει την δύναμη να μας διαψεύσει όλους. Κόντρα και στη λογική και στο σύνηθες σε όλο τον αθλητισμό. Όπως ξέρετε τα comeback σπανίως επιτυγχάνουν, αλλά «η ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες» που τραγουδά και ο Μπάσης. Ίδωμεν…

Διαβάστε επίσης:

H ενέργεια θα συνεχίσει ν’ ακριβαίνει!