F1: Αθλητικό πρότυπο!

Στο βάθρο την Κυριακή στο Μόντρεαλ βρέθηκαν τρεις πρωταθλητές, συνολικά έχουν 11 παγκόσμιους τίτλους.

O Λιούις Χάμιλτον μετρά 194 παρουσίες στο βάθρο, ο Αλόνσο 104 και ο Φερστάπεν 85 το άθροισμά τους είναι 383. Δηλαδή δύσκολα βρίσκεις βάθρο που δεν είναι κανείς τους παρόν τα τελευταία 15 χρόνια. Επίσης δεν βρίσκεις 11 τίτλους στο βάθρο, στο παρελθόν. Οι τρεις πρωταθλητές προφανώς έχουν κοντραριστεί μεταξύ τους, ποιος δε θυμάται τι έγινε ανάμεσα σε Αλόνσο και Χάμιλτον όταν συνυπήρξαν στη McLaren το 2007 αλλά και πρόπερσι ανάμεσα σε Φερστάπεν και Χάμιλτον στο Άμπου Ντάμπι. Προφανώς όμως ο αθλητισμός ενώνει και εμπνέει καθώς όπως φάνηκε ξεκάθαρα στη συνέντευξη Τύπου μετά το Καναδικό GP οι τρεις τους τα έχουν αφήσει πίσω όλα αυτά.

Όλα ξεκίνησαν από μια ερώτηση ενός Βραζιλιάνου συναδέλφου (Jesús Balseiro – Diario AS): Τι συναίσθημα νιώθετε όταν μοιράζεστε μαζί μια κούρσα, οι μόνοι τρεις Παγκόσμιοι Πρωταθλητές σε αυτό το grid, ειδικά επειδή οι τρεις σας δεν έχετε τσακωθεί μαζί τα τελευταία δέκα χρόνια – ο Μαξ και ο Φερνάντο ποτέ. Τι αισθάνεστε κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου αγώνα;

Μαξ Φερστάπεν: Πριν από 10 χρόνια, δεν ήμουν στο grid, οπότε… Μπα, θυμάμαι, παλιά, έβλεπα αυτούς τους δύο ήδη στη Formula 1 να αγωνίζονται μεταξύ τους. Οπότε, φυσικά, είμαι πολύ χαρούμενος τώρα που είμαι στη Formula 1 και το να τους συναγωνίζομαι είναι ίσως το καλύτερο πράγμα που συμβαίνει. Δεν μπορούσαμε συχνά να μοιραστούμε ένα βάθρο μαζί – νομίζω ότι το έχουμε κάνει τώρα μερικές φορές; – Νομίζω ότι είναι υπέροχο. Φυσικά θέλουν να ανταλλάξουν θέσεις. Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι στη μέση αυτή τη στιγμή.

Φερνάντο Αλόνσο: Θέλω να πω, είναι καλό, είναι υπέροχο. Απολαμβάνω πολύ αυτές τις μάχες και αυτά τα βάθρα. Συνέβη στην Αυστραλία, νομίζω την προηγούμενη φορά και τώρα εδώ, και υπάρχει πολύς σεβασμός, πολύ ταλέντο όταν παλεύεις ενάντια στον Μαξ και στον Λιούις. Ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις λάθος γιατί θα το εκμεταλλευτούν. Επίσης αυτοί δεν θα κάνουν λάθος. Έτσι, αν θέλεις να τους κερδίσεις πρέπει να είσαι δέκατο μετά το δέκατο, πιο γρήγορος για να μαζέψεις τη διαφορά. Είναι μια πολύ έντονη μάχη, πολύ δίκαιη, με σεβασμό, ακόμα και στην δυνατότητα προσπέρασης που είχα με το DRS, για μένα όταν πέρασα τον Λιούις ξέρεις ότι μπορείς να εμπιστευτείς αυτό που κάνει: θα αμυνθεί σκληρά αλλά εντός των ορίων. Υποθέτω ότι το ίδιο στην αρχή, όταν ξεκινάς στις δύο πρώτες σειρές με αυτά τα παιδιά, ξέρεις ότι υπάρχει μια αίσθηση ενσυναίσθησης και σεβασμού που δεν συμβαίνει μερικές φορές σε άλλες μορφές αγώνων.

Λιούις Χάμιλτον: Δεν μπορώ να προσθέσω πολλά άλλα, αλλά συμφωνώ με τον Φερνάντο είναι προνόμιο να βρίσκομαι εδώ πάνω παλεύοντας με αυτούς τους δύο που τα έχουν κάνει όλα απίστευτα στην καριέρα τους. Αυτό είναι ένα αρκετά εμβληματικό βάθρο. Δεν ξέρω αν έχει υπάρξει μια πρώτη τριάδα σαν κι αυτή στο παρελθόν. Δεν πιστεύω ότι έχει. Αλλά ναι, ελπίζουμε ότι θα υπάρξουν περισσότερα, όπως είπε ο Φερνάντο, υπάρχει πολύς σεβασμός μεταξύ μας καθώς μπορέσαμε να αγωνιστούμε τόσο στενά και να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον. Ελπίζω πραγματικά σε κάποια φάση να έχουμε παρόμοια δυναμική στα μονοθέσιά μας ώστε να έχουμε έναν πολύ πιο συναρπαστικό αγώνα, στο μέλλον.