Πρώτα απ’ όλα βγάλτε από το μυαλό μας ότι κρατάει, πρέπει να ενεργείτε έχοντας σα δεδομένο ότι θα γλιστρήσετε.

Τα σύννεφα λειτουργούν ως μόνωση που κρατά τη θερμότητα κοντά στο έδαφος. Αν έχει ξαστεριά όπως αναμένεται απόψε, ο ζεστός αέρας διαφεύγει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και το έδαφος παγώνει. Πρώτα παγώνουν τα γεφύρια γιατί δεν έχουν υποβοήθηση από τη γεωθερμία του εδάφους. Μετά παγώνουν, οι τσιμεντένιες κεκλιμένες επιφάνειες ειδικά αν υπάρχει και ροή νερού πάνω τους. Τελευταία παγώνει το επίπεδο έδαφος και ειδικά τα χωράφια.  Ο πάγος διατηρείται σε σκιερά μέρη, ο διαφανής πάγος – «black ice» το λένε οι Βρετανοί – είναι το χειρότερο σενάριο που μπορεί να σου συμβεί ενώ οδηγείς.

Στις Βόρειες χώρες αντιμετωπίζουν τον πάγο με ελαστικά που φέρουν καρφιά στο πέλμα τους. Έχω οδηγήσει με τέτοια ελαστικά πολλές φορές, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στον πάγο αλλά παντελώς άχρηστα σε μεικτές συνθήκες όπου εναλλάσσεται το στεγνό με το παγωμένο οδόστρωμα. Τα χειμερινά ελαστικά δεν είναι πολύ αποτελεσματικά στον πάγο.

Γλιστράνε πιο δύσκολα από τα κανονικά/καλοκαιρινά ελαστικά, αλλά γλιστράνε. Στον πάγο δεν είναι αποτελεσματικές οι αντιολισθητικές κουβέρτες, μόνο οι αλυσίδες κάνουν δουλειά αλλά εκεί υπάρχει το ίδιο πρόβλημα με τα χιονολάστιχα (ελαστικά με καρφιά), πρέπει να τις βγάλεις μόλις πατήσεις στεγνό οδόστρωμα.

Πάντως καλό είναι να θυμόμαστε πως καθοριστικό ρόλο παίζει το λάστιχο. Κανένα σύστημα μετάδοσης (4χ4) δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει πρόσφυση σε παγωμένη κατηφόρα. Ας ανεβοκατέβουμε ένα βουνό, π.χ. την Πάρνηθα. Στους πρόποδες στο Τατόι, το οδόστρωμα είναι απλά βρεγμένο και η θερμοκρασία στους 4 βαθμούς Κελσίου. Τα καλοκαιρινά ελαστικά που φορούν τα αυτοκίνητα στην Ελλάδα, υπολειτουργούν, καθότι κάτω από τους 7 βαθμούς Κελσίου (θερμοκρασία περιβάλλοντος), η γόμα τους δε φτάνει σε θερμοκρασία λειτουργίας και έτσι υπολείπονται σε ελαστικότητα.

Τα χειμερινά ελαστικά που έχουν πιο μαλακές γόμες, ζεσταίνονται πολύ πιο εύκολα και είναι κατάλληλα για χαμηλές θερμοκρασίες. Όταν το οδόστρωμα καλυφθεί με φρέσκο χιόνι τα καλοκαιρινά ελαστικά γλιστρούν. Αν έχουμε 4κινητο όχημα θα συνεχίσουμε για λίγο ακόμη μέχρι να βρούμε παγωμένο χιόνι. Εκεί ακόμη και 4κινητο όχημα με καλοκαιρινά ελαστικά δεν μπορεί να συνεχίσει.

Χρειαζόμαστε χειμερινά ελαστικά ή αλυσίδες. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν χειμερινά ελαστικά στα αυτοκίνητά τους, είναι δε υποχρεωτική η χρήση τους κάποιους μήνες. Σε αρκετές χώρες (Βέλγιο, Ολλανδία, Εσθονία) δεν επιτρέπονται οι αλυσίδες. Υπάρχουν πολλά συστήματα πρόσφυσης: Για ήπιες καταστάσεις και λίγα χιλιόμετρα είναι πιο εύχρηστες οι πάνινες κουβέρτες. Τώρα τελευταία έχουν εμφανιστεί και δέστρες (ιμάντες πρόσφυσης που δένονται σε δυο τρία σημεία του ελαστικού).  Για πάγο ή πολλά χιλιόμετρα πορείας καλύτερα να χρησιμοποιηθούν αντιολισθητικές αλυσίδες.

Μας βρήκε η χιονόπτωση στο βουνό και πρέπει να κατέβουμε: Πρόκειται για το πιο δύσκολο σενάριο, εδώ η μετάδοση κίνησης (εμπρός, πίσω ή 4χ4) δεν παίζει κανένα ρόλο. Σημασία έχει μόνο το ελαστικό. Αν δεν έχουμε χειμερινά ελαστικά ή αλυσίδες απλά δεν κατεβαίνουμε. Αν έχουμε, επιλέγουμε 1η ή 2η σχέση στο κιβώτιο και κατεβαίνουμε σιγά σιγά χωρίς φρένο. Αν χρειαστεί ακουμπάμε το φρένο όπως το χέρι μας στο μάτι της κουζίνας για να διαπιστώσουμε αν είναι αναμμένο.

Επίσης έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι αν γλιστρήσουμε θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κατευθύνουμε το γλίστρημα προς την πλαγιά του βουνού. Σε ακραίες καταστάσεις κι αν έχουμε κατάλληλο όχημα ασφαλής επιλογή μπορεί να αποδειχτεί και να πατήσουμε τις δεξιές ρόδες στην άκρη του δρόμου, στο ρείθρο.

Είναι κομβικό να σταματάμε για την τοποθέτηση/απομάκρυνση των συστημάτων πρόσφυσης (αλυσίδες, κουβέρτες, δέστρες) σε ασφαλές σημείο. Όχι όταν γλιστρήσουμε γιατί θα κλείσουμε το δρόμο ταλαιπωρώντας αναίτια τους υπόλοιπους οδηγούς ενώ επιπλέον διατρέχουμε κίνδυνο να πέσει κάποιος πάνω μας και να μας χτυπήσει.

Εφιαλτικό σενάριο η παγωμένη ανηφόρα. Λίγο η φόρα του αυτοκινήτου, λίγο τα λάστιχα, λίγο η τετρακίνηση σε φτάνουν στο μέσο της ανηφόρας. Καθώς στον πάγο δεν υπάρχει επαρκής τριβή, τα ελαστικά δεν μπορούν να μεταφέρουν τη δύναμη του κινητήρα. Το όχημα ακινητοποιείται λόγω της κλίσης του εδάφους ενώ οι τροχοί σπινάρουν ανεξέλεγκτα και μοιραία αρχίζει να κυλά προς τα πίσω.

Αναπόφευκτα ο οδηγός θα πατήσει φρένο ενώ κυλά προς τα πίσω στην παγωμένη επιφάνεια. Ο πρώτος τροχός που θα βρει πρόσφυση θα λειτουργήσει ως σημείο περιστροφής, είναι θέμα τύχης αν θα σε στρίψει προς την πλαγιά, ή τη ρεματιά.

Αν  τα παραπάνω σας είναι άγνωστα ή δυσνόητα σας προτρέπω να μην επιχειρήσετε να οδηγήσετε σε συνθήκες όπως οι αποψινές!

Διαβάστε επίσης: