ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στα 17 χρόνια που έχουν παρέλθει από τότε, σαφώς και έχει κυλήσει πολύ νερό στο μύλο του ελληνικού χρηματιστηρίου. Το ερώτημα όμως για την πορεία των μετοχών έχει διαχρονική ισχύ. Στην προκειμένη περίπτωση, ο «ναός του χρήματος», μετά από δυναμικό ξεκίνημα στην αρχή της εφετινής χρονιάς που έφερε κέρδη περίπου 12% για το Γενικό Δείκτη, ακολούθησε στη συνέχεια καθοδική τροχιά. Με συνέπεια τώρα να είναι τώρα σχεδόν στα ίδια επίπεδα, με εκείνα όπου βρισκόταν στην αρχή του έτους. Οι αισιόδοξοι εκτιμούν, ότι ανεξάρτητα από τα όποια σκαμπανεβάσματα των τιμών, η ελληνική αγορά θα δώσει καλές αποδόσεις μέχρι τα τέλη του έτους. Θα βγουν δηλαδή κέρδη στους προσεχείς μήνες.
Ισχυρός σύμμαχος στη συγκεκριμένη θεώρηση των εξελίξεων, πέραν των άλλων είναι και η θετική… προϊστορία. Η οποία δίνει το δικό της «πράσινο φως» για ένα καλό, χρηματιστηριακό 2018, αλλά και για ένα ακόμη καλύτερο 2019…. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τα στατιστικά ευρήματα, τα οποία «αξιολογούν» τις ετήσιες επιδόσεις του Γενικού Δείκτη σε συνάρτηση με τους… λήγοντες αριθμούς της κάθε χρονιάς. Κι όλα αυτά σε ιστορικό βάθος 53 ετών, καθώς τα στοιχεία που έρχονται σε αντιπαραβολή ξεκινούν από το 1965 και φτάνουν μέχρι και το 2017.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο πέρσι όσο και πρόπερσι η ιστορία επαναλήφθηκε στον αθηναϊκό «ναό του χρήματος», όπου Γενικός Δείκτης καταγράφει πάντα άνοδο στις χρονιές που λήγουν είτε σε 6, είτε σε 7… Αυτό συνέβη το 1966, το ’76, το ’86, το ’96 και το 2006. Με τον ιδιότυπο στατιστικό «κανόνα» να επιβεβαιώνεται και πρόπερσι. Σε αντίστοιχο ανοδικό τέμπο κινήθηκε η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά το 1967, το’77, το ’87, το ’97,και το 2007. Ακολουθώντας και πέρσι την ίδια θετική τροχιά.
Με αυτήν την στατιστική θεώρηση των εξελίξεων, ο βασικός χρηματιστηριακός Δείκτης έχει πιθανότητες 60% να κλείσει με κέρδη στο τέλος της χρονιάς. Διότι στα προηγούμενα έτη που έληγαν σε 8, τρείς φορές υπήρξε άνοδος και άλλες δύο πτώση. Αρνητικό απόηχο δημιουργεί βεβαίως το γεγονός ότι το 2008 ήταν η χρονιά με την μεγαλύτερη πτώση (-65,5%)στην νεότερη ιστορία του χρηματιστηρίου… Κάτι που όμως συντελέστηκε κάτω από την βαριά σκιά της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, που είχε ξεσπάσει τότε. Παρά ταύτα, στις χρονιές που λήγουν σε 8 όπως η εφετινή, η άνοδος των μετοχών, συνιστά το… πλειοψηφικό ρεύμα. Μάλιστα, ακόμη πιο ευνοϊκή είναι η παράδοση για το 2019, καθώς στα έτη που λήγουν σε 9, έχει καταγραφεί τέσσερις φορές άνοδος και μία πτώση του Γενικού Δείκτη. Με το θετικό ποσοστό να διαμορφώνεται στο 80%…
Όλα αυτά φυσικά δε μπορεί να θεωρηθούν ως επενδυτικό θέσφατο, αλλά ως ένα επιπλέον «εργαλείο»… εναλλακτικής αξιολόγησης της αγοράς. Όπου συχνά-πυκνά τα ευρήματα της στατιστικής «συμπορεύονται» με αυτά των διάφορων περιοδικών κύκλων, όπως είναι για παράδειγμα το «φαινόμενο του Ιανουαρίου» ή ο «φόβος του Οκτωβρίου». Τουλάχιστον για το χρηματιστήριο της Αθήνας, οι χρονιές φόβητρο είναι εκείνες που λήγουν σε 1, αφού φέρνουν πάντα ζημιές… Με όρους μεταβολής του Γενικού Δείκτη πάντα και όχι για κάθε μετοχή μεμονωμένα, η οποία και ακολουθεί τη δική της, ξεχωριστή τροχιά. Μένει βεβαίως να διακριβωθεί αν στα τρία επόμενα τρίμηνα, μέχρι το τέλος τους έτους, η στατιστική θα δικαιώσει τους αισιόδοξους ή όχι.
Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι η επίσκεψη του Ντικ Γκράσο στην Αθήνα, δεν συνοδεύτηκε με κέρδη για το ελληνικό χρηματιστήριο που υπέκυψε στην ιδιότυπη «στατιστική κατάρα» της χρονιάς που λήγει σε 1…. Το τότε μεγάλο αφεντικό της Wall Street είχε ερωτηθεί και για το πώς θα πρέπει να κινούνται στην αγορά οι ιδιώτες μικροεπενδυτές. Τι απάντησε; «Όταν χορεύεις ταγκό με τους ελέφαντες, θα πρέπει να φροντίσεις να φοράς ατσάλινα παπούτσια…».