Thomas Piketty: Πώς μπορούμε να μειώσουμε τις οικονομικές ανισότητες;

Ήρθε η ώρα να δούμε αν θα πρέπει να απαλειφθούν μερικά μηδενικά από τις δεκαψήφιες περιουσίες που συγκεντρώθηκαν από το κλαμπ των δισεκατομμυριούχων του κόσμου, λέει ο Γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας Thomas Piketty.

Ο Piketty, του οποίου το βιβλίο του 2013 «Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα» ήταν ένα σπάνιο διεθνές οικονομικό best seller, ήταν από τους πρώτους επικριτές της αυξανόμενης ανισότητας στις οικονομίες του κόσμου από τη δεκαετία του 1980.

Η έκκλησή του για φόρο επί των περιουσιών έχει υιοθετηθεί και από άλλους, κυρίως τους υποψηφίους για το χρίσμα των Δημοκρατικών Μπέρνι Σάντερς και Ελίζαμπεθ Γουόρεν. Ο Piketty ενισχύει τα επιχειρήματά του σε ένα νέο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει μεταφρασμένο στα αγγλικά στις 10 Μαρτίου, το οποίο επεκτείνει τη μεθοδολογία του προηγούμενου έργου και τις συστάσεις του για μεταρρυθμίσεις.

«Ο κόσμος λέει ότι αν αρχίσεις να αμφισβητείς τον αριθμό των μηδενικών στην περιουσία του δισεκατομμυριούχου … πού πρόκειται να σταματήσεις;», δήλωσε ο Piketty σε δημοσιογράφους σε μία εκδήλωση στο Λονδίνο την Πέμπτη για το βιβλίο του «Κεφάλαιο και Ιδεολογία» των 1.093 σελίδων.

«Εν τέλει, πιστεύω ότι πρέπει να δεχθούμε μια δημοκρατική συζήτηση για το τι αποτελεί ιδιοκτησία εύλογου μεγέθους», ανέφερε, υποστηρίζοντας ότι η επέκταση μιας τάξης υπερ-πλουσίων δεν ωφέλησε την κοινωνία και συνοδεύτηκε από αδύναμους ρυθμούς ανάπτυξης.

Η αμερικανική εκδοτική εταιρεία Forbes εκτιμά ότι υπήρχαν συνολικά 2.153 δισεκατομμυριούχοι πέρυσι, 55 λιγότεροι απ’ ό,τι το προηγούμενο έτος. Αλλά αναφέρει ότι ήταν μόλις η δεύτερη φορά εδώ και μια δεκαετία που τόσο ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων όσο και ο συνολικός πλούτος τους συρρικνώθηκαν.

Η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Kristalina Georgieva τον περασμένο μήνα προειδοποίησε ότι η αυξανόμενη ανισότητα πλούτου σε όλο τον κόσμο θα μπορούσε να αποτελέσει τον προάγγελο μιας νέας οικονομικής κρίσης και κάλεσε τις κυβερνήσεις να αναλάβουν δράση.

Το τελευταίο βιβλίο του Piketty ερευνά αυτά που αποκαλεί «καθεστώτα ανισότητας» σε διάφορες εποχές, από τη δουλεία και την αποικιοκρατία μέχρι το ινδικό σύστημα με τις κάστες και τις σημερινές εκδοχές του καπιταλισμού.

Η ανάλυσή του εξετάζει την άνοδο της σημερινής γενιάς εθνικιστών λαϊκιστών ηγετών και επικρίνει τα δυτικά σοσιαλδημοκρατικά κινήματα που έχουν απομακρυνθεί από τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης στις προσπάθειές τους να γίνουν «τα κόμματα των νικητών».

Τελειώνει με μια πολιτική συνταγή που περιλαμβάνει μια απότομα προοδευτική φορολόγηση της περιουσίας, ανώτατα όρια για τα δικαιώματα ψήφου μετόχων, μεγαλύτερη ισότητα στην εκπαίδευση και αναμόρφωση των οικονομικών κανόνων του κόσμου για να περιοριστεί η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων.

Ερωτηθείς εάν οι προτάσεις είναι ρεαλιστικές, ο Piketty είπε ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα μπορούσαν να πάρουν αρκετό χρόνο. Αλλά υποστήριξε επίσης ότι τέτοιες πολιτικές κάποτε αποτέλεσαν τη βάση μιας ευρείας πολιτικής συναίνεσης πριν από την απορρύθμιση που προώθησαν στη δεκαετία του 1980 ηγέτες όπως η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Ρόναλντ Ρίγκαν.

«Αυτό που προτείνω δεν είναι καθόλου ριζοσπαστικό», ανέφερε. «Είναι μια λογική συνέχεια όσων λειτούργησαν τον 20ό αιώνα».