Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα πλαστικά για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο

Το πλαστικό αναφέρεται συχνά ως ένα υλικό που πρέπει να εξαλειφθεί.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε τα πλαστικά και η κατανόησή μας για το πλαστικό ως πόρο πρέπει να αλλάξουν δραστικά. Ναι, παράγεται πάρα πολύ παρθένο υλικό και χρησιμοποιούνται πάρα πολλοί φυσικοί πόροι στη διαδικασία. Αν συνδυάσετε το γεγονός αυτό με τον τρόπο με τον οποίο ο μέσος καταναλωτής χρησιμοποιεί και πετά το πλαστικό, τότε η τρέχουσα στάση μας δεν αποτελεί έκπληξη.

Κατά ειρωνικό τρόπο, το πλαστικό πρωτοεμφανίστηκε για να λύσει περιβαλλοντικά προβλήματα – για παράδειγμα, να μειώσει το κυνήγι για ελεφαντόδοντο και να παράσχει προστατευτικές θήκες για ηλεκτρικές καλωδιώσεις. Και παραμένει ένας εξαιρετικός πόρος – αν μπορέσουμε να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις δυνατότητες χρησιμοποίησης αυτού που υπάρχει ήδη.

Είναι το ιδανικό υλικό για μακροχρόνιες εφαρμογές. Ως καθαρό υλικό, το πλαστικό μπορεί να συνεχίσει να επαναχρησιμοποιείται, να ανακυκλώνεται και να ανακατασκευάζεται. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να αλλάξουμε τη σκέψη μας.

Πλαστικότητα προσέγγισης

Ένα σημαντικό εμπόδιο για την ανάπτυξη νέων βιομηχανιών σε απομακρυσμένες ή αγροτικές περιοχές είναι η μεγάλη απόσταση μεταξύ πόλεων – αλλά εδώ βρίσκεται ένα παράδειγμα των ευκαιριών που θα μπορούσε να δημιουργήσει μια νέα οικονομία πλαστικού, με υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης, σταθερή παραγωγή και ένα αληθινό παράδειγμα της κυκλικής οικονομίας εν δράσει. Η ανάπτυξη σε αυτές τις περιοχές θα δημιουργήσει με τη σειρά της περισσότερες ευκαιρίες για την επόμενη γενιά, οι οποίοι αναζητούν ρόλους στους οποίους δεν θα μπορούν μόνο να καινοτομούν και να χτίσουν μια καριέρα, αλλά θα μπορούν επίσης να κάνουν μία θετική διαφορά στον πλανήτη μας, ενισχύοντας ταυτόχρονα την οικονομία.

Συλλέγοντας το πλαστικό που έχουμε ήδη σε κυκλοφορία, αναπτύσσοντας ομάδες άμεσης συνεργασίας κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού, αυτό δεν μπορεί μόνο να ενισχύσει τις τοπικές σχέσεις, αλλά και να κατοχυρώσει αξία και να δημιουργήσει υψηλότερα επίπεδα διαφάνειας κατά μήκος της γραμμής.

Οι παραγωγοί τροφίμων και δοχείων από πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (HDPE) προσφέρουν ένα παράδειγμα του πώς μπορούν να δημιουργηθούν περιφερειακοί κύκλοι. Αυτή η αρχή θα είναι η ίδια και για άλλα πλαστικά παρόμοια με το HDPE, με το καθένα να έχει συγκεκριμένα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά που μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες μακροπρόθεσμες χρήσεις.

Ένας κατασκευαστής συσκευασιών τροφίμων θα επανεξετάσει την παραγωγική του διαδικασία για να διασφαλίσει ότι το πλαστικό που χρησιμοποιείται για τις συσκευασίες είναι μια καθαρή ρητίνη (δηλαδή δεν είναι φθηνό, χαμηλής ποιότητας υλικό) – πράγμα που αποδεικνύει την αξία συγκεκριμένων πλαστικών έναντι φθηνών προϊόντων χαμηλής απόδοσης που συνεχίζουν να καταλήγουν στις χωματερές.

Μια σύμπραξη «λήξης της υπηρεσίας» δημιουργείται με μια τοπική εγκατάσταση επεξεργασίας πλαστικού, στην οποία οι καταναλωτές μπορούν να πάνε τα χρησιμοποιημένα δοχεία τους είτε για να αποστειρωθούν ώστε να επαναχρησιμοποιηθούν για τρόφιμα και να επιστραφούν στον κατασκευαστή, είτε για να τεμαχιστούν, να πλυθούν και να μετατραπούν σε πέλετ που μπορεί στη συνέχεια να ανακυκλωθεί. Αυτό καθιερώνει τον πρώτο τοπικό κύκλο.

Στη συνέχεια, τα πέλετ πηγαίνουν στον επόμενο συνεργάτη της αλυσίδας εφοδιασμού, έναν κατασκευαστή τελικού προϊόντος, ο οποίος μπορεί είτε να παράξει περισσότερα δοχεία από το υλικό που ανακτάται, είτε να παράξει εξαρτήματα υψηλής απόδοσης που μπορούν να υποστηρίξουν άλλες βιομηχανίες, όπως οι κατασκευές, η ναυτιλία ή η αεροπορία.

Αυτά τα εξαρτήματα που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν σε σχετικές βιομηχανίες μπορούν στη συνέχεια να ανακατασκευαστούν πάλι στο τέλος της χυπηρεσίας τους για τη συγκεκριμένη χρήση.

Προκλήσεις

Η μεγαλύτερη πρόκληση; Σε όλη την Αυστραλία, όπου εδρεύει η εταιρεία μας, υπάρχουν ελάχιστες εγκαταστάσεις επεξεργασίας ή παραγωγής πλαστικού.

Το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται από τις μεγάλες αποστάσεις στις οποίες πρέπει να μεταφέρεται η πλειοψηφία των προϊόντων που αγοράζουμε. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις, καθώς πόροι μεταφέρονται άσκοπα μπρος-πίσω, δημιουργώντας περιττές εκπομπές και φθορά του οδικού δικτύου, εξαιρώντας το κόστος μεταφοράς.

Αλλά μέσω των άμεσων επενδύσεων και της καινοτομίας και με τον σχεδιασμό υποδομών που είναι κλιμακωτές για να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες και τις μελλοντικές ποσότητες πλαστικών που χρησιμοποιούνται και παράγονται σε κάθε περιοχή, μπορούμε να κάνουμε τα εξής:

• Συλλογή όσων υπάρχουν ήδη
• Δημιουργία πλήρους διαφάνειας και λογοδοσίας για το κατασκευασμένο πλαστικό
• Ανάπτυξη συμπληρωματικών σχέσεων μεταξύ των βιομηχανιών.
• Δραματική μείωση της ποσότητας πλαστικού που καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής ή σε ωκεανούς
• Ενημέρωση για το ότι το πλαστικό είναι ένας πολύτιμος πόρος
• Μείωση της ποσότητας παρθένου υλικού που παράγεται
• Επιμόρφωση των τοπικών κοινοτήτων σχετικά με τις διαφορές μεταξύ πλαστικού χαμηλής ποιότητας και υψηλής ποιότητας
• Ανάπτυξη θέσεων εργασίας και βιομηχανιών για να δοθεί στις περιφέρειες μεγαλύτερη επιρροή στη βιωσιμότητα της τοπικής τους οικονομίας

Το πλαστικό δεν είναι απλώς σκουπίδια: θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό για τον μετασχηματισμό των περιφερειακών σχέσεων και την έμπνευση πραγματικών συνεργασιών που βασίζονται στις αρχές της κυκλικής οικονομίας. Η ευκαιρία είναι εκεί. Πρέπει απλώς να κοιτάξουμε με άλλο μάτι.