Το χάσμα μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ αναμένεται να βαθύνει αναφορικά με το Ιράν. Η έντονη ρητορική της κυβέρνησης Trump και οι πρόσφατες ενέργειές της δείχνουν ότι η στρατηγική των ΗΠΑ εστιάζει αποκλειστικά στην απομόνωση και στη συγκράτηση του Ιράν.
Οι συνέπειες της αμερικανικής πολιτικής ξεπερνούν την καταστροφή της αρχιτεκτονικής μη διάδοσης την οποία η Ευρώπη έχει βοηθήσει να οικοδομηθεί. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια στη Μέση Ανατολή και να περιορίσει σοβαρά τη διπλωματία με το Ιράν για την επίλυση περιφερειακών ζητημάτων.
Οι ευρωπαϊκές χώρες και η ΕΕ θα πρέπει να διπλασιάσουν τις προσπάθειες για τη διαφύλαξη της JCPOA, συμπεριλαμβανομένων και ισχυρών σχεδίων έκτακτης ανάγκης για να αντισταθμιστεί η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία. Αυτό θα πρέπει να επικεντρωθεί σε νομικούς, πολιτικούς, και οικονομικούς μηχανισμούς που θα προστατεύουν τις ευρωπαϊκές εταιρείες από την επιβολή δευτερευουσών κυρώσεων από τις ΗΠΑ.
Η Ευρώπη θα πρέπει να σχηματίσει έναν συνασπισμό για να αναλάβει την σκληρή διπλωματία με το Ιράν σε μη πυρηνικά ζητήματα, εστιάζοντας στην ελευθερία της ναυσιπλοΐας στον Περσικό Κόλπο και στις συγκρούσεις στην Υεμένη και στο Ιράκ. Θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες σχετικά με το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν, μέσα σε ένα περιφερειακό πλαίσιο.
Μια τέτοια δέσμευση θα πρέπει να επιδιώξει μια ρεαλιστική κατανόηση όπου η Ευρώπη και το Ιράν μπορούν να διευκολύνουν η μία το ενδιαφέρον του άλλου, και να κάνουν χώρο για συνεργασία και φυσιολογικό ανταγωνισμό.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.ecfr.eu/page/-/ECFR-236_-_Why_Iran_Will_Divide_Europe_From_The_US_GERANMAYEH.pdf