Η τελευταία φορά που ένα διαστημικό σκάφος της NASA προσεδαφίστηκε με ασφάλεια στο φεγγάρι ήταν τον Δεκέμβριο του 1972. Σχεδόν μισό αιώνα μετά το Apollo 17, ο διαστημικός οργανισμός θέλει να επιστρέψει.

Η NASA ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι προσφέρει συμβάσεις έως και 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε εννέα αμερικανικές εταιρείες για να στείλουν την υπηρεσία ξανά στην επιφάνεια της Σελήνης.

Η NASA δεν πρόκειται να αγοράσει τα σεληνιακά αεροσκάφη της εταιρείας, ούτε θα αναλάβει την ευθύνη για την εκτόξευση, την προσγείωση ή τον έλεγχο των ρομπότ. Αντ ‘αυτού, η NASA θέλει ο ιδιωτικός τομέας να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις και να υποβάλει προσφορά για την ευκαιρία να στείλει τα πειράματα της NASA στο φεγγάρι.

“Κάνουμε κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ πριν”, δήλωσε ο Jim Bridenstine, διευθυντής της NASA, κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής μετάδοσης την Πέμπτη. «Όταν πάμε στο φεγγάρι, θέλουμε να είμαστε ένας πελάτης από τους πολλούς πελάτες σε μια ισχυρή αγορά ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη».

Ο Bridenstine πρόσθεσε ότι ο στόχος είναι να επωφεληθεί της αυξανόμενης διεθνούς ζήτησης – τόσο εμπορικής όσο και από τα διαστημικά πρακτορεία άλλων εθνών – προσεδάφισης και εκμετάλλευσης των πόρων της Σελήνης.

Θεωρεί ότι τα δυνητικά συμβόλαια ύψους 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων (είναι μάλλον απίθανο να δαπανηθούν όλα αυτά τα χρήματα) είναι ένας τρόπος να δοθεί κίνητρο στις εταιρείες να “ανταγωνιστούν στο κόστος και την καινοτομία έτσι ώστε εμείς, όπως η NASA, να μπορούμε να κάνουμε περισσότερα από όσα είχαμε μπορέσει να κάνουμε ποτέ πριν”.

Ένα σεληνιακό πρόγραμμα εξερεύνησης με επικεφαλής την επιστήμη

Το εγχείρημα είναι μια νέα φάση του προγράμματος CLPS της NASA, που στοχεύει στην ενθάρρυνση εμπορικών αποστολών στο φεγγάρι. Ο Bridenstine δήλωσε ότι το επιστημονικό τμήμα της NASA θα αποφασίσει πώς δαπανώνται τα χρήματα, και όχι το τμήμα ανθρώπινης έρευνας.

“Το φεγγάρι είναι γεμάτο από μυστικά που δεν γνωρίζουμε ακόμη”, δήλωσε ο Thomas Zurbuchen, επιστημονικός διευθυντής της NASA, κατά την ενημέρωση.

Ο Zurbuchen εξήγησε ότι ο οργανισμός θα δημιουργήσει έναν κατάλογο ωφέλιμων φορτίων επί του οποίου οι εταιρείες θα υποβάλουν προσφορά για να τα μεταφέρουν στο φεγγάρι. Ο πρώτος γύρος προτάσεων αναμένεται τον Ιανουάριο, δήλωσε η NASA σε ανακοίνωση. Οι πρώτες αποστολές θα μπορούσαν να πετάξουν στο φεγγάρι μόλις το 2019, αν και πιθανόν μέχρι το 2022.

Εκτός από την υλοποίηση πειραμάτων επιστήμης που θα μπορούσαν να βελτιώσουν αυτά που γνωρίζουμε για την ηλικία του ηλιακού συστήματος και του σύμπαντος, το CLPS θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει ένα βήμα για την εξερεύνηση του διαστήματος.

Εάν είναι επιτυχές, το πρόγραμμα θα μπορούσε να εντοπίσει μέρη για εξερεύνηση με το “Lunar Orbital Platform-Gateway” της NASA, έναν ανθρώπινο διαστημικό σταθμό που θα κατασκευαστεί κοντά στο φεγγάρι κάποια στιγμή στη δεκαετία του 2020.

“Στο φεγγάρι υπάρχει νερό. Στο φεγγάρι υπάρχουν πολύτιμοι πόροι”, δήλωσε ο Zurbuchen. «Θέλουμε να μάθουμε πώς να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους πόρους γιατί –μαντέψτε- θέλουμε να επιστρέψουμε στους ανθρώπους και να χρησιμοποιήσουμε τους πόρους αυτούς για να τους φέρνουμε πίσω στη Γη ή να τροφοδοτήσουμε, να αναπνεύσουμε, να πιούμε».

Το νερό μπορεί να μετατραπεί σε υδρογόνο και οξυγόνο, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο πυραύλων για την υλοποίηση φιλόδοξης εξερεύνησης του διαστήματος (συμπεριλαμβανομένου του Άρη). Έτσι αργότερα, η NASA μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον διαγωνισμό για να προσελκύσει πολύ μεγαλύτερα σκάφη που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους ανθρώπους προς και από την επιφάνεια της Σελήνης στα τέλη του 2020.

“Εν τέλει θα πάμε μέχρι τον Άρη από το φεγγάρι”, δήλωσε ο Bridenstine. “Θέλουμε να επωφεληθούμε από τους πάγους που πιστεύουμε ότι είναι διαθέσιμοι σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια τόνους στην επιφάνεια του φεγγαριού”.

Οι 9 εταιρείες που προσκλήθηκαν να ανταγωνιστούν για τα δισεκατομμύρια της NASA

Σε αλφαβητική σειρά, αυτές είναι οι εννέα εταιρείες που η NASA σκέφτεται ότι είναι έτοιμες να στείλουν τα πειράματά τους στο φεγγάρι (και ίσως και πίσω):

  • Astrobotic Technology (με έδρα το Πίτσμπουργκ)
  • Deep Space Systems (με έδρα το Littleton, Κολοράντο)
  • Draper (με έδρα το Cambridge, Μασαχουσέτη)
  • Firefly Aerospace, Inc. (με έδρα το Cedar Park, Τέξας)
  • Intuitive Machines, LLC (με έδρα το Χιούστον)
  • Lockheed Martin Space (με έδρα το Littleton, Κολοράντο)
  • Η Masten Space Systems, Inc. (με έδρα το Mojave, Καλιφόρνια)
  • Moon Express (με έδρα το Cape Canaveral, Φλόριντα)
  • OrbitBeyond (με έδρα το Edison, New Jersey)

Η NASA δήλωσε ότι ο κατάλογος αυτός μπορεί να επεκταθεί και αυτές οι εταιρείες δεν θα είναι μόνες στις εμπορικές τους προσπάθειες.

Πολλές από τις εννέα εταιρείες χρησιμοποιούν υπεργολάβους για να κατασκευάσουν συστήματα προσεδάφισης και αεροηλεκτρονικής και όλα αυτά θα απαιτήσουν ιδιωτικές μεταφορές με πυραύλους στο φεγγάρι, καθώς το σύστημα Space Launch της NASA δεν θα είναι έτοιμο να πετάξει για χρόνια.

Η SpaceX, η εταιρεία αεροδιαστημικής που ιδρύθηκε από τον Elon Musk, διαθέτει έναν νέο πυραύλο Falcon Heavy που είναι αρκετά ισχυρός για να στείλει ένα μεγάλο διαστημόπλοιο ή πολλά μικρά σκάφη στο φεγγάρι για ίσως λιγότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια.

Υπάρχει επίσης η Blue Origin, η οποία ιδρύθηκε από τον Jeff Bezos. Τον Οκτώβριο, η Blue Origin δήλωσε ότι είναι “στη φάση σχεδιασμού” για την κατασκευή ενός μεγάλου σεληνιακού σκάφους που ονομάζεται “Blue Moon”. Η εταιρεία δημιουργεί επίσης ένα σύστημα επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων που ονομάζεται New Glenn, το οποίο μπορεί να ενεροποιηθεί το 2020.

Το σκάφος Peregrine

Μια από τις εννέα εταιρίες που προσκάλεσε η NASA, η Astrobotic, δημιουργήθηκε το 2007 κατά τη διάρκεια του βραβείου Google Lunar X. Αυτός ο διαγωνισμός των 20 εκατομμυρίων δολαρίων είχε ως στόχο να προωθήσει την ιδιωτική εξερεύνηση του φεγγαριού, αλλά ο διαγωνισμός έκλεισε το 2018 χωρίς νικητή. Ωστόσο, η Astrobotic συνέχισε να αναπτύσσει ένα μικρό σεληνιακό σκάφος που ονομάζεται Peregrine (πριν από την ανακοίνωση της NASA, το Business Insider επιβεβαίωσε ανεξάρτητα ότι η Astrobotic θα είναι ένας από τους εμπορικούς εταίρους).

Τον Μάρτιο, η Astrobotic φερόταν να συνεργάζεται με την εταιρεία αεροδιαστημικής United Launch Alliance (ULA) για να βρει χώρο σε έναν πύραυλο που θα μπορούσε να πετάξει το Peregrine στο φεγγάρι κάποια στιγμή το 2020. Το Space News ανέφερε τον Μάιο ότι η Astrobotic ετοιμαζόταν να φέρει 12 ωφέλιμα φορτία στην επιφάνεια της Σελήνης .

Στη συνέχεια, τον Αύγουστο, η Astrobotic έλαβε 10 εκατομμύρια δολάρια από τη NASA για να δημιουργήσει ένα “χαμηλού κόστους, αξιόπιστο, υψηλής απόδοσης, αυτόνομο” σύστημα για να προσεδαφιστεί ένα εμπορικό σεληνιακό διαστημόπλοιο στο φεγγάρι. Η χρηματοδότηση ήταν μέρος των επιχορηγήσεων ύψους 44 εκατομμυρίων δολαρίων που έδωσε η NASA σε εταιρείες που αναπτύσσουν τεχνολογίες αιχμήςγια την εξερεύνηση του διαστήματος.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες προσπάθειες της NASA να επιστρέψει στην επιφάνεια του σεληνιακού χώρου – που όλες απέτυχαν – ο Bridenstine δήλωσε ότι το πρόγραμμα CLPS θα επιτύχει.

“Αυτό δεν πρόκειται να είναι η Lucy και η μπάλα ποδοσφαίρου πάλι”, είπε, αναφερόμενος στο περίφημο κόμικ Peanuts (στο οποίο ο Τσάρλι Μπράουν δεν καταφέρνει ποτέ να κλωτήσει μια μπάλα αμερικάνικου φούτμπολ).

“Όλοι είναι έτοιμοι να επιστρέψουμε στο φεγγάρι”, πρόσθεσε ο Bridenstine.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org και συγγραφέας είναι ο Dave Mosher, ανταποκριτής επιστήμης και τεχνολογίας του Business Insider