«Καίει» το κόστος του χρήματος, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να παραμένουν στο «ψυγείο»  μέχρι νεωτέρας, τα σχέδια των ελληνικών επιχειρήσεων για νέες εκδόσεις ομολόγων.

Οι ανατρεπτικές καταστάσεις που δρομολογεί η έξαρση του πληθωρισμού και  η συνακόλουθη ανοδική κατεύθυνση που έχουν πάρει τα επιτόκια, αποτυπώνονται ευδιάκριτα στη «συμπεριφορά» των εκδόσεων χρέους. Με τις τιμές των ομολόγων να υποχωρούν κάτω από την ονομαστική  τους αξία.  Γεγονός που ενισχύει την ετησιοποιημένη απόδοση έως τη λήξη τους, σε επίπεδα σημαντικά  πιο πάνω από τα επιτοκιακά τους «κουπόνια». Αντικατοπτρίζοντας έτσι τη ( θεωρητική) αύξηση του δανειακού χρήματος.

1

Είναι χαρακτηριστικό ότι η απόδοση του 10ετούς  ομολόγου της Ελληνικής δημοκρατίας έχει αναρριχηθεί πλέον στο 2,97%. Τη στιγμή κατά την οποία το «κουπόνι» του είναι στο 1,75%, ενώ στη νέα έκδοση του περασμένου Ιανουαρίου αντλήθηκαν 3 δισ. με επιτόκιο στο 1,836%.

Για τις επιχειρήσεις, τα δεδομένα του αυξημένου κόστους προκύπτουν μέσα από τα στοιχεία ενός δείγματος που αφορά 20 εταιρικά ομόλογα. Εξ αυτών τα 11 αφορούν εταιρικά ομόλογα ελληνικού δικαίου, που είναι διαπραγματεύσιμα στο χρηματιστήριο της Αθήνας. Τα υπόλοιπα 9 είναι διεθνείς εκδόσεις μεγάλων εταιρειών, που διαπραγματεύονται στις ξένες αγορές.

Το μέσο σταθερό επιτόκιο για τα 11 ελληνικά, εταιρικά ομόλογα είναι στο 2,62%. Τώρα, όλων οι τιμές είναι κάτω από την ονομαστική τους αξία, με αποτέλεσμα η μέση ετήσια απόδοση μέχρι τη λήξη τους να έχει ανέβει στο 3,50%. Κάτι που σημαίνει ότι το κόστος του χρήματος εμφανίζεται αυξημένο κατά 33,6%.

Από το συγκεκριμένο «καλάθι» των 11 ελληνικών εκδόσεων, οι 9 πραγματοποιήθηκαν τους τελευταίους 13 μήνες, ενώ οι άλλες δύο σε προγενέστερα διαστήματα.

Μέχρι και 61% πάνω το κόστος των ελληνικών εκδόσεων

Λαμβάνοντας υπόψη τις επι μέρους εταιρείες και όχι το μέσο όρο, η Prodea είναι εκείνη που κατέχει τα σκήπτρα στο αυξημένο κόστος, το οποίο στην περίπτωσή της φτάνει στο…61%. Διότι ενώ το επιτοκιακό της «κουπόνι» είναι στο 2,30% η απόδοση φτάνει τώρα στο ετησιοποιημένο 3,704%, καθώς η τιμή του ομολόγου έχει κατρακυλήσει στο 92,45 της ονομαστική του αξίας ( που είναι το 100).

Από εκεί και πέρα, η πτώση των τιμών έχει οδηγήσει σε ανοδική τροχιά τις αποδόσεις και για τα τρία ναυτιλιακά ομόλογα. Αυτό της Safe Bulkers, συμφερόντων του Πόλυ Β. Χατζηιωάννου εκδόθηκε με επιτόκιο 2,95 και η απόδοσή του έχει ανέβει τώρα στο 3,904%.

Το ομόλογο της CPLP Shipping  του Βαγγέλη Μαρινάκη βγήκε στο 2,65% και τώρα έχει απόδοση 3,363%, ενώ η έκδοση της  Costamare του Κωστή Κωνσταντακόπουλου έγινε με επιτοκιακό «κουπόνι» 2,70% και η απόδοση διαμορφώνεται  τώρα στο 2,79%.

Πέραν τούτων η απόδοση για τα εταιρικό ομόλογο της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ είναι πλέον στο 3,047% ( ενώ βγήκε με «κουπόνι» 2,45%). Για την Premia η απόδοση είναι στο 3,383% ( από το 2,80%), για τη Noval είναι στο 3,658% ( από 2,65%), ενώ η έκδοση της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ που λήγει το 2028 έχει απόδοση 3,597% ( με το «κουπόνι» να είναι στο 2,30%.

Το ομόλογο της Motor Oil που έχει βγει με το χαμηλότερο, σταθερό επιτόκιο ( 1,90%) έχει τώρα απόδοση 2,456%.

Σήμερα και με βάση τις τιμές που διαμορφώθηκαν στο κλείσιμο της 21ης Απριλίου, τη μεγαλύτερη απόδοση (4,42%) την προσφέρει το ομόλογο της ακτοπλοϊκής  Attica Συμμετοχών που λήγει τον Ιούλιο του 2024 και είχε εκδοθεί με «κουπόνι» 3,40%. Δεύτερο στη σειρά είναι το μεγάλο ομόλογο των 500 εκατ. ευρώ της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ που λήγει τον Ιούλιο του 2027 και έχει απόδοση 4,177%. Δηλαδή 51,9% πιο πάνω από το επιτόκιο της έκδοσης που ήταν 2,75%…

Οι ανατροπές και οι ευκαιρίες για τους επενδυτές

Πρακτικά -και αυτό αφορά όλες τις εταιρικές εκδόσεις- η άνοδος ή και η πτώση των αποδόσεων δεν συνεπάγεται οικονομικές επιπτώσεις για την εκδότρια εταιρεία. Διότι εκείνη θα πληρώνει μέχρι τη λήξη το ίδιο, σταθερό επιτόκιο. Χωρίς την παραμικρή αλλαγή.

Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι αν η εταιρεία προχωρούσε τώρα σε μία νέα έκδοση, θα είχε να αντιμετωπίσει το (θεωρητικά) αυξημένο κόστος στην τιμολόγηση των προς άντληση κεφαλαίων από την αγορά.

Από την άλλη πλευρά και αναφορικά με τους επενδυτές: Αν πήραν τα ομόλογα από τη δημόσια προσφορά με στόχο τη διακράτηση μέχρι της λήξη τους, δεν έχουν να χάσουν ή να κερδίσουν κάτι. Η ζημιά θα έρθει μόνο αν πουλήσουν σε τιμές, που όπως συμβαίνει τώρα σε πλείστες περιπτώσεις είναι κάτω του κόστους. Διότι υπολείπονται της ονομαστικής αξίας.

Αντιθέτως, τα περισσότερα οφέλη μπορεί να τα έχουν οι νέοι αγοραστές που παίρνουν τώρα τις ομολογίες από τη χρηματιστηριακή αγορά. Τις αποκτούν κάτω από την ονομαστική αξία, θα της πληρωθούν στο 100% της αξίας τους, ενώ θα λάβουν και το αντίστοιχο σταθερό επιτόκιο. Ως εκ τούτου θα έχουν περισσότερα κέρδη από ότι αν έμπαιναν στη δημόσια προσφορά.

Για τους αποταμιευτές, η πτώση των τιμών των ομολόγων συνιστά μια…δεύτερη ευκαιρία για έχουν καλύτερες αποδόσεις, σαφώς πολύ παραπάνω από τα αναιμικά οφέλη των τραπεζικών καταθέσεων. Το ρίσκο είναι, είτε να «γονατίσει» οικονομικά  ο εκδότης του ομολόγου, είτε στο εγγύς μέλλον να βγει κάποιο άλλο με σημαντικά πιο αυξημένο επιτόκιο…

Η εικόνα στις 9 διεθνείς εκδόσεις

Εκτός όμως από τα Ελληνικά εταιρικά ομόλογα, το κόστος του χρήματος έχει ανέβει κατά 25% κατά μέσο όρο και για τις 9 διεθνείς εκδόσεις, μεγάλων επιχειρήσεων. Καθώς το μέσο επιτόκιο των «κουπονιών» ήταν στο 2,88% και τώρα οι μέσες αποδόσεις διαμορφώνονται στο 3,50%.

Τα δεδομένα και οι επι μέρους διαφοροποιήσεις είναι χαρακτηριστικές:

Η Coca Cola για το ομόλογο που λήγει το 2029 εξασφάλισε επιτόκιο 0,625%, ενώ τώρα και οι τιμές έχουν υποχωρήσει κάτω από την ονομαστική αξία, η ετησιοποιημένη απόδοση έχει ανέβει στο 2,48%.

Για το ομόλογο του ΟΤΕ που λήγει το 2026 το «κουπόνι» είναι 0,875%, αλλά πλέον η απόδοση έχει ανέβει στο 1,81%.

Η έκδοση της ΔΕΗ που λήγει το 2028 τιμολογήθηκε με επιτόκιο 3,375% και τώρα η απόδοση έχει αναρριχηθεί στο 5,10%.

Το «κουπόνι» της Μυτιληναίος για το ομόλογο που λήγει το 2026 ήταν στο 2,25%, ενώ η τρέχουσα απόδοση έχει φτάσει 3,63%.

Για τα ΕΛΠΕ η απόδοση είναι στο 2,63%, όταν το ομόλογο που λήγει το 2024 έχει επιτόκιο 2%.

Στην Ελλάκτωρ η απόδοση του ομολόγου είναι στο 9,62% έχοντας βγεί με «κουπόνι» στο 6,375%, ενώ η έκδοση της ξενοδοχειακής Sani/ikos που λήγει το 2026 και έχει επιτόκιο 5,625%, τρέχει τώρα με ετησιοποιημένη απόδοση 6,06%.

Το ομόλογο της Τιτάν που λήγει το 2027 και έχει «κουπόνι» 2,75% έχει τώρα απόδοση 3,25%.

Από τις διεθνείς εκδόσεις μόνο εκείνη της Μότορ Όιλ που λήγει το 2026 έχει τιμή πάνω από την ονομαστική αξία, με συνέπεια η απόδοση να διαμορφώνεται στο 2,11%, όταν το επιτοκιακό «κουπόνι» είναι στο 2,125%.

Όλα αυτά εξηγούν με τον πλέον παραστατικό τρόπο το πόσο ακριβότερη έχει γίνει η έκδοση εταιρικών ομολόγων. Με συνέπεια να έχει σιγήσει κάθε επιχειρηματική κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση.