Παρατίθεται κατωτέρω απόσπασμα της υπ.αρ. 571/2010 απόφασης του Εφετείου Λαρίσης, δημοσιευμένης στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ:
«…Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, των μαρτύρων που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου και των ιδίων των διαδίκων και περιέχονται στα πρακτικά και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι αποδεικνύονται τα ακόλουθα:
Οι ενάγοντες στην από 21-7-04 αγωγή …. και …. είναι σύζυγοι και κατοικούν στο …. Ομοίως οι εναγόμενοι στην εν λόγω αγωγή …. και … είναι επίσης σύζυγοι και κατοικούν στο ίδιο χωριό, οι γυναίκες δε των δύο ζευγαριών είναι αδελφές, παρά τη συγγενική τους σχέση τα δύο ζευγάρια δεν είχαν καμία σχέση και επικοινωνία μεταξύ τους. Οι ως άνω ενάγοντες είχαν εγκατεστημένη στην οικία τους τηλεφωνική σύνδεση του σταθερού δικτύου του ΟΤΕ, με αριθμό κλήσης ……
Στον αριθμό αυτό κλήσης δέχονταν για τρεις περίπου μήνες, σχεδόν καθημερινά και ανά μισή ώρα περίπου από το πρωί έως το βράδυ, κλήσεις, που όμως ο καλών δεν μιλούσε, αλλά κρατούσε ανοικτό το ακουστικό της συσκευής, μέχρι που οι ως άνω ενάγοντες αναγκάζονταν να κλείσουν το δικό τους ακουστικό και να διακόψουν την κλήση.
Έτσι, αυτοί αναγκάσθηκαν να αγοράσουν ειδική συσκευή αναγνώρισης των κλήσεων, προκειμένου να εντοπίσουν τον αριθμό, κλήσης από τον οποίον γίνονταν τα ανωτέρω τηλεφωνήματα. Πραγματικά, με τον τρόπο αυτό διαπίστωσαν ότι τα ανωτέρω τηλεφωνήματα γίνονταν από δύο αριθμούς κλήσης, τον …… του σταθερού δικτύου και τον … του κινητού δικτύου.
Οι ανωτέρω αυτοί αριθμοί αποδεικνύεται ότι χρησιμοποιούνταν από τους εναγομένους … και μάλιστα ο πρώτος και από τους δύο, ενώ ο δεύτερος μόνον από τον εναγόμενο. Κατά τις πρωινές μάλιστα ώρες η δεύτερη εναγομένη καλούσε τον ως άνω αριθμό των εναγόντων από το σταθερό τηλέφωνο, ενώ ο πρώτος εναγόμενος καλούσε από το κινητό του.
Ο ισχυρισμός των εναγομένων … ότι δεν ήσαν αυτοί που προέβαιναν στις εν λόγω κλήσεις αφού άλλωστε η συσκευή του τηλεφώνου ανήκει στον πατέρα του πρώτου, ο οποίος (ισχυρισμός) αποτελεί και λόγο έφεσής τους πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος. Σχετικά η μάρτυρας … κατέθεσε ρητά και κατηγορηματικά: Τα τηλεφωνήματα γίνονταν σε εικοσιτετράωρη βάση.
Αυτό γινόταν συνέχεια για δυόμισι με τρεις μήνες και εγώ η ίδια ήμουν στο σπίτι και σήκωσα το τηλέφωνο και δεν μιλούσαν, το νούμερο που έπαιρναν τηλέφωνο ήταν του … (εναγομένου) το είδα με τα μάτια μου, το νούμερο που έπαιρναν τηλέφωνο ήταν το τηλέφωνο της αδελφής της. Άλλωστε, η ίδια η εναγομένη …, όπως κατέθεσε η εν λόγω μάρτυρας, παραδέχθηκε μία φορά ότι τηλεφώνησε στην ενάγουσα για να ακούσει τη φωνή της, ενώ και το Τριμελές Πλημ/κείο Καρδίτσας με την … απόφασή του δέχθηκε ότι ο εναγόμενος … ενοχλούσε τηλεφωνικά τον ενάγοντα … ανά τακτά χρονικά διαστήματα καθ’όλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου (βλ. σκεπτικό της εν λόγω απόφασης).
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι με την ως άνω … απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης προκειμένου (μεταξύ άλλων) να προσκομισθεί από τους ενάγοντες … αναλυτική κατάσταση των εισερχομένων κλήσεων στην τηλεφωνική σύνδεση της οικίας τους για το χρονικό διάστημα από 20-12-2000 μέχρι 27-3-2001.
Όπως προέκυψε, ο ως άνω ενάγων με την από 14-2-2008 αίτησή του προς τον ΟΤΕ ζήτησε την κατάσταση αυτή, πλην όμως ο ΟΤΕ δεν έδωσε στον αιτούντα την κατάσταση αυτή, αλλά απάντησε ότι προς τούτο χρειάζεται να κινηθεί η διαδικασία της άρσης απορρήτου αναλόγως μετά από διάταξη του Εισαγγελέα ή του Συμβουλίου Εφετών ή πλημ/κών, πράγμα δυνατό κατά Νόμο μόνον για λόγους εθνικής ασφαλείας ή εφόσον έχουν τελεσθεί συγκεκριμένα εγκλήματα (βλ. το …. έγγραφο του ΟΤΕ).
Με τα τηλεφωνήματα αυτά οι εναγόμενοι είχαν σκοπό να προσβάλουν την τιμή και την υπόληψη των εναγόντων και να θέσουν σε κίνδυνο τη συνοχή της οικογένειάς τους. Τα ανωτέρω συνεχώς επαναλαμβανόμενα και για μακρύ χρονικό διάστημα κατά τα προεκτεθέντα τηλεφωνήματα, συνιστούν πράξεις εξυβριστικές, καταφρονητικές και προσβλητικές της προσωπικότητας των εναγόντων, περιέχουν δε και αμφισβήτηση της προσωπικής και οικογενειακής τους εντιμότητας.
Εξαιτίας αυτών αναστατώθηκε πράγματι η οικογενειακή ζωή των εναγόντων καθώς ο καθένας από αυτούς υποψιαζόταν τον άλλον για εξωσυσυγική σχέση, διαταράχθηκε η ηρεμία του σπιτιού και οι ενάγοντες ζούσαν για όλο το χρονικό διάστημα που διήρκεσαν τα τηλεφωνήματα (δυόμισι με τρεις μήνες) σε κλίμα φόβου και ανησυχίας με επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία, αφού δεν ήξεραν ποιος τηλεφωνεί και τι σκοπούς έχει.
Σχετικά η …, μητέρα των αδελφών διαδίκων … κατέθεσε στο Μονομελές Πλημ/κείο Καρδίτσας, κατά την έκδοση της ….. απόφασης του: Εγώ ήξερα από καιρό ότι δεν τα πάνε καλά οι γαμπροί μου, ήξερα από καιρό ότι ενοχλούσαν με το τηλέφωνο τον … (ενάγοντα), κάποια μέρα ήρθαν οι γαμπροί μου στο σπίτι και ο … έδωσε μία μπουνιά στον …(εναγόμενο).
Ο σύζυγός μου τους λέει, «τι είναι αυτά τα πράγματα;» και τότε ο … του λέει «άσε με πεθερέ, έχω τρεις μήνες να κοιμηθώ». Επίσης η μάρτυρας … κατέθεσε σχετικά στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου: «Από τα τηλεφωνήματα αυτά, η συνυφάδα μου (ενάγουσα) είχε γκρίνια με τον άνδρα της και έφτασε στο σημείο να ετοιμαστεί να φύγει από το σπίτι της. Εγώ έζησα όλη αυτήν την στεναχώρια που πέρασε. Έπαιρναν για να της σπάσουν τα νεύρα, μπορεί και να ζήλευε την … η αδελφή της, σαν αδελφές δεν είχαν καθόλου καλές σχέσεις, μπορεί να ήθελαν να χωρίσουν το ζευγάρι με αυτά που έκαναν».
Σχετικά επίσης προσκομίζεται από τον ενάγοντα … η από … βεβαίωση του νευρολόγου … όπου βεβαιώνεται ότι ο εν λόγω ενάγων βρέθηκε να πάσχει από φοβική νεύρωση και τέθηκε υπό θεραπεία και παρακολούθηση. Ως εκ τούτου οι ενάγοντες δικαιούνται για την ηθική βλάβη που έπαθαν από την προεκτεθείσα υπαίτια και παράνομη συμπεριφορά των εναγομένων χρηματική ικανοποίηση…
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος- Διαμεσολαβήτρια
www.atheativia.psichogios.gr – Law & Culture