Όλη η αλήθεια για το ΕΚΟΜΕ – Αποκλειστική συνέντευξη του προέδρου, Λεωνίδα Χριστόπουλου

«Το ΕΚΟΜΕ ήταν θύμα της επιτυχίας του»

• Τα τελευταία 6 χρόνια το Κράτος ξόδεψε 100 εκατ. ευρώ ως κίνητρο για να προσελκύσει επενδύσεις ύψους 300 εκατ. ευρώ για projects αξίας 800 εκατ. ευρώ

• Έρχεται συγχώνευση ΕΚΟΜΕ-ΕΚΤ και μεταφορά του στο ΥΠ.ΠΟ. υπό τον Χρίστο Δήμα, υφυπουργό Πολιτισμού

• Νέα κριτήρια με χρηματοδότηση ακριβότερων έργων και «κατώφλι» 70.000 ευρώ ανά επεισόδιο

• Θα γίνει εισήγηση για νέο πληροφοριακό σύστημα που θα αποσυμφορίζει το traffic στις αιτήσεις για πληρωμές

• Εισάγεται ημερολόγιο καταβολής χρηματοδότησης με καθορισμένο χρόνο ολοκλήρωσης και timeline αποπληρωμής 

Για την αγορά των εταιρειών παραγωγής, για τα ελληνικά κανάλια, ιδιωτικά αλλά και την ΕΡΤ, για ξένους επενδυτές και παραγωγούς κινηματογραφικών ταινιών του Χόλυγουντ, το ΕΚΟΜΕ είναι ένα βασικό κεφάλαιο του success story τους.

Και παράλληλα ο φορέας «πίσω» από την επιτυχία της Ελλάδας ως μια ισχυρή «γεννήτρια» φιλόδοξων οπτικοακουστικών προϊόντων και ως φιλοξενούσα και χρηματοδότρια χώρα ξένων projects που φέρνουν επενδύσεις και προσθέτουν φήμη και θετικό τουριστικό και αναπτυξιακό πρόσημο.

Από τη δημιουργία του πριν έξι χρόνια το ελληνικό κράτος έχει καταβάλλει 105 εκατ. ευρώ για επενδύσεις  στην Ελλάδα (εγχώριες και ξένες) ύψους 300 εκατ. ευρώ με.

Με οικονομικούς όρους κάθε 1 ευρώ που έρχεται στην Ελλάδα από τον οπτικοακουστικό κλάδο φέρνει πίσω κοντά στο 1,4 ευρώ ενώ για κάθε 1 εκατ. ευρώ δαπάνη έχουμε 34 θέσεις εργασίας (Πηγή: ΙΟΒΕ).

Ωστόσο, όπως όλες οι καλές ιστορίες έτσι και αυτή, έχει κάποιους μικρούς «δράκους», που ενδεχομένως είδαν κάποιοι  δυσαρεστημένοι αιτούντες που δεν πληρώθηκαν στην ώρα τους,.

Η πρόσφατη συζήτηση στη δημόσια σφαίρα ότι ο χρηματοδοτικός οργανισμός στήριξης με επενδυτικό και παράλληλα εκπαιδευτικό ρόλο θα μεταφερθεί διοικητικά από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης στο υπουργείο Πολιτισμού υπό τον Υφυπουργό Πολιτισμού, Χρήστο Δήμα με παράλληλη συγχώνευσή του με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, έχει προσθέσει περισσότερη ομίχλη στο τοπίο, έχει πολλαπλασιάσει και μεγεθύνει τις υπερβολές.

Πράγματι το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας αν και πλήρωσε σε 6 χρόνια €105 εκατ. στην οπτικοακουστική βιομηχανία, με τα 60 εκατ. να έχουν αποπληρωθεί το 2023, έχει μια σειρά επενδυτικών σχεδίων ύψους 100 εκατ. που αναμένουν την υπαγωγή τους.

Μέχρι στιγμής έχουν επωφεληθεί δεκάδες εταιρείες παραγωγής αλλά και ταινίες του Χόλυγουντ όπως το «Στα μαχαίρια» με τον Ντάνιελ Κρεγκ , η γνωστή ταινία για τη ζωή του Γιάννη Αντετοκούνμπο «Rise» του Disney+, το «Tin Soldier» με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο αλλά και το Τρίγωνο της Θλίψης που κέρδισε το φεστιβάλ των Καννών πέρυσι. Όλες γυρίστηκαν σε γνωστές τοποθεσίες της χώρας.

Τα ποσά ζαλίζουν: Ο επιλεγμένος προϋπολογισμός του Γ’  κύκλου του «Jack Ryan», που γυρίστηκε στην Ελλάδα για την Amazon, ανήλθε σε 11.211.002 ευρώ, ενώ το ποσό της επιδότησης προς την εταιρεία παραγωγής έφτασε στα 4.484.400,86 ευρώ, που σημαίνει ότι καλύφθηκε το 40%.

Αντίστοιχα, ο Β’  κύκλος της σειράς «Τehran», η οποία κέρδισε βραβείο Emmy και η οποία γυρίστηκε στη χώρα μας, είχε προϋπολογισμό επιλέξιμων δαπανών 12.679.291,69 ευρώ, με το ποσό της επιχορήγησης να ανέρχεται σε 5.007.758,92 ευρώ.

Οι «Αναλώσιμοι 4» είχαν αρχικό προϋπολογισμό 14.980.375 ευρώ με την εταιρεία Expendables 4 να επιδοτείται με 5.992.150 ευρώ. Όσον αφορά στην υπερπαραγωγή-συμπαραγωγή «Crimes of the Future» του διάσημου σκηνοθέτη Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, της Serendipity Point Films και της Argonauts Productions, που επίσης έκανε γυρίσματα στην Ελλάδα, είχε συνολικό προϋπολογισμό 15.864.767 ευρώ με τελική επιδότηση 3.876.492,80 ευρώ και επιλέξιμες δαπάνες 9.691.232 ευρώ.

Άλλο το cash rebate και άλλο το tax relief

Βασικός μοχλός χρηματοδότησης των έργων αυτών ήταν το cash rebate,  που προέβλεπε την κάλυψη των δαπανών οπτικοακουστικής παραγωγής μέσω της επιστροφής χρημάτων και άνοιξε τον δρόμο για την προσέλκυση επενδύσεων και τη συνολικότερη επανεκκίνηση της εγχώριας οπτικοακουστικής βιομηχανίας.

Σημαντικό ρόλο στο σημείο αυτό έπαιξε και το tax relief, που έδινε τη δυνατότητα φοροαπαλλαγής σε πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) που χρηματοδοτούν οπτικοακουστικά έργα στη χώρα μας. Μεγάλες ελληνικές παραγωγές και οι σειρές που πέρασαν τα σύνορα, όπως το «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη έφεραν έσοδα και έδωσαν δουλειές στην αγορά.

Το ΕΚΟΜΕ βρίσκεται πίσω από την επιτυχία όλων των σειρών που βλέπουμε σε ελεύθερη και συνδρομητική TV: Μαέστρο (Mega), Ψυχοκόρες (ΑΝΤ1), Το προξενιό της Ιουλίας (Alpha), Το ναυάγιο (Mega), Φόνοι στο καμπαναριό (Alpha), Οι Πανθέοι (Σκάι), Milky Way (Mega), Μάγισσα (ΑΝΤ1), 17 Κλωστές (CosmoteTV), Σασμός (Alpha).

Έως το τέλος του μήνα θα έρθει στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο που έχει τεθεί ήδη σε διαβούλευση. Το νέο νομοσχέδιο θα λύσει πολλά προβλήματα και θα κατευνάσει τις ανησυχίες με κεντρική τη φημολογούμενη μείωση του προϋπολογισμού του φορέα που πέρυσι ανήλθε στα 70.6 εκατ. ευρώ.

Η συνέντευξη με τον πρόεδρο του ΕΚΟΜΕ Λεωνίδα Χριστόπουλο, επιχειρεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους:

Όταν ξεκινήσατε περιμένατε ότι θα είχε τόσο μεγάλη επιτυχία το ΕΚΟΜΕ;

Το ΕΚΟΜΕ και το cash rebate ξεκίνησαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το 2017 ως μια παρέμβαση που κρίθηκε απαραίτητη για να αναπτυχθεί μια βιομηχανία η οποία στην Ελλάδα δεν είχε αναπτυχθεί ιδιαιτέρως τα προηγούμενα χρόνια.

Μιλάμε για την οπτικοακουστική, την κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία – όπως γίνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με ένα αυτόματο εργαλείο επιδότησης το οποίο βασίζεται σε ποσοτικά κριτήρια και όχι μόνο σε υποκειμενικά – πολιτιστικά κριτήρια.

Και ήταν απαραίτητο να γίνει γιατί σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο η οπτικοακουστική και κινηματογραφική βιομηχανία και γενικά η βιομηχανία της ψυχαγωγίας και του θεάματος είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία.

Με έναν παγκόσμιο τζίρο, που όπως αναφέρουν όλες οι διεθνείς μελέτες, αγγίζει τα 300 δις, η Ελλάδα είχε ένα μικρό μερίδιο τηρουμένων των αναλογιών. Οπότε η θεσμοθέτηση ενός εργαλείου όπως είναι το cash rebate και ενός φορέα που θα το λειτουργούσε, ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση.

Από εκεί και πέρα οι αλλαγές που έκανε το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης το 2020 με τις τροποποιήσεις του αρχικού Νόμου του 2017 έκαναν το εργαλείο πολύ πιο ελκυστικό για εγχώριες και ξένες επενδύσεις και «απογείωσαν» την οπτικοακουστική βιομηχανία καθώς ανέβασαν το ποσοστό του rebate στο 40% και διεύρυναν τα κριτήρια με τα οποία μπορεί μια τηλεοπτική σειρά, ταινία, παραγωγή, να ενταχθεί μέσα στο πρόγραμμα.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την άνθηση της οπτικοακουστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα τα χρόνια που ακολούθησαν.

Αναβαθμίστηκε όντως το εργαλείο;

Ναι και ουσιαστικά και διαδικαστικά, καθώς απλουστεύτηκαν οι διαδικασίες υπαγωγής, εντάχθηκαν οι ταινίες μικρού μήκους αλλά και το gaming, το οποίο ίσως είναι μεγαλύτερο από την ίδια την κινηματογραφική βιομηχανία με ιδιαίτερα μεγάλο τζίρο.

Ξέρετε σε αυτούς τους τομείς η Ελλάδα δεν πρέπει να είναι απούσα, πρέπει να προσελκύσει επενδύσεις και να στηρίζει την εγχώρια βιομηχανία.

Είναι κρίσιμο να προσαρμόζουμε συνέχεια την πολιτική για την στήριξη μιας τόσο δυναμικής βιομηχανίας στις νέες εξελίξεις.

Γιατί να στηρίζεις το ίδιο την Ελλάδα και τις ξένες επιχειρήσεις;

Κατά τη γνώμη μου είναι αλληλένδετα: Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων, βοηθάει στο να «χτίσεις» και να αναπτύξεις το εγχώριο οικοσύστημα. Όπως ακριβώς γίνεται και στην αγορά της τεχνολογίας. Οι επενδύσεις της Microsoft, της Amazon στηρίζουν και την εγχώρια αγορά πληροφορικής και νέων τεχνολογιών. Τις ξένες επενδύσεις τις χρειάζεσαι όχι μόνο για να φέρνουν χρήματα αλλά γιατί στηρίζουν και την ανάπτυξη και αναβάθμιση της εγχώριας αγοράς.

Συνεπώς, για να δημιουργήσεις μια δυναμική οπτικοακουστική βιομηχανία χρειάζεσαι και τα δύο: στήριξη των εγχώριων παραγωγών και προσέλκυση των ξένων.

Άρα το ελληνικό Δημόσιο δίνει για να πάρει;

Όπως σε κάθε τομέα έτσι και εδώ δίνεις κίνητρα για να σου έρθουν επενδύσεις.

300 εκατ. ευρώ ως επενδύσεις ήρθαν στην Ελλάδα στην οπτικοακουστική βιομηχανία και για να έρθει το ποσό αυτό δώσαμε ως κίνητρο 105 εκατ. ευρώ. Αν δεν υπήρχε το κίνητρο δεν θα υπήρχε και η επένδυση…Νομίζω ότι το ισοζύγιο είναι θετικό, αυτές οι επενδύσεις χρειάζονται. Και είναι πέραν του οικονομικού, σημαντικό και για την πολιτιστική διπλωματία της χώρας αλλά και για την ευρύτερα αναπτυξιακή στρατηγική της χώρας…

Γιατί όμως γίνεται η συζήτηση για συγχώνευση?

Αυτή τη στιγμή έχουμε μια αγορά σε δυναμική ανάπτυξη.

Αν δούμε την εξέλιξη των μεγεθών ανά έτος θα διαπιστώσουμε ότι έχουμε μια οπτικοακουστική κινηματογραφική και τηλεοπτική αγορά σε τεράστια άνοδο. Αυτό σημαίνει ότι κανένα ΕΚΟΜΕ και κανένας φορέας μεμονωμένα δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε μια τέτοια αύξηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Χρειάζονται νέες παρεμβάσεις ως προς τον τρόπο διακυβέρνησης της οπτικοακουστικής βιομηχανίας

Οφείλω να πω πως το ΕΚΟΜΕ έπεσε λίγο θύμα της επιτυχίας του. Οικονομικοί πόροι υπάρχουν φυσικά, 100 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ, το υπουργείο Οικονομικών και ο κος Παπαθανάσης έχουν δώσει άλλα 50 εκατ. ευρώ.

Ήδη το 2023, έχουν κάνει 40 εκατ. ευρώ εντάξεις επενδυτικών σχεδίων με τα 32 εκατ. ευρώ να έχουν γίνει από τον Οκτώβριο και μετά με υπογραφές του Υφυπουργού κ. Κυρανάκη ο οποίος έχει εργαστεί από τις εκλογές και μετά για να λυθούν τα όποια προβλήματα και να προχωρήσει γρήγορα η πολιτική.

Και θέλω να τον ευχαριστήσω τον κο. Κυρανάκη, διότι από τις εκλογές και μετά με τις δικές του παρεμβάσεις έχουν επιλυθεί πολλά θέματα τα οποία μπορεί να μην φαίνονται με γυμνό μάτι αλλά είναι δύσκολα και πολύπλοκα.

Γιατί υπήρξαν καθυστερήσεις; Γιατί φάνηκε να χάθηκε η μπάλα;

Γιατί υπήρξε μεγάλος όγκος επενδυτικού ενδιαφέροντος από ξένες εταιρείες προς την Ελλάδα κάτι που όπως είπαμε παραπάνω ένας μικρός δημόσιος φορέας δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει.

Αυτό είναι ένα κλασσικό πρόβλημα της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης.

Όλοι γνωρίζουμε ότι όταν γεννιέται ένας πετυχημένος δημόσιος φορέας ή ένα πετυχημένο δημόσιο πρόγραμμα πρέπει να προσαρμοστεί και στις εξελίξεις αλλιώς τα πράγματα θα σκαλώσουν.

Όταν λοιπόν το επενδυτικό ενδιαφέρον υπερδιπλασιάζεται και έχουμε ένα «τσουνάμι» επενδύσεων με σύνθετα projects και απαιτήσεις διοικητικές και θεσμικές διαδικασίες χρειάζονται και οι κατάλληλες ρυθμίσεις για να μπορείς να εξυπηρετήσεις το ενδιαφέρον αυτό.

Υπάρχει καθορισμένος χρόνος που διεκπεραιώνετε τα αιτήματα; Και αν υπάρχει και δεν τηρείτε τις δεσμεύσεις σας, δικαίως δεν διαμαρτύρονται οι εκπρόσωποι της αγοράς;

Ναι υπάρχει και στο βαθμό που σημειώνονται καθυστερήσεις είτε στην αξιολόγηση είτε στην αποπληρωμή των έργων προφανέστατα και σημειώνονται και παράπονα και εκτοξεύονται κατηγορίες. Εδώ είναι η προσπάθεια που κάνουμε ήδη μαζί με τους παραγωγούς προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα σύστημα τόσο δημοσιονομικά βιώσιμο όσο και προβλέψιμο ως προς το ίδιο το ΕΚΟΜΕ αλλά και τους επενδυτές.

Υπήρχε για παράδειγμα στον παλιό νόμο η δυνατότητα ένας επενδυτής να δηλώνει πως θα ολοκληρώσει το έργο του, το αργότερο στην τριετία.

Παρόλαυτά αυτό ενώ δήλωνε τριετία, ερχόταν πολύ πιο νωρίς και έκανε αίτημα ελέγχου για να  πληρωθεί. Αυτό δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στο στον προγραμματισμό του προϋπολογισμού του ΕΚΟΜΕ.

Πρέπει να μπει μια σειρά και να πούμε ότι όταν θα μου δηλώσεις ότι θα τελειώσεις το project, θα πληρωθείς από αυτή την ημερομηνία και μετά ώστε και ο επενδυτής να ξέρει πότε θα πάρει τα χρήματά του αλλά και το ΕΚΟΜΕ πως θα προϋπολογίσει τα χρήματα που χρειάζεται για να πληρώσει. Είναι απλή δημοσιονομική λογική.

Χρειάζεται ημερολόγιο πληρωμών και σωστός προγραμματισμός και κυρίως προβλεψιμότητα.

Τι έχει αλλάξει σε σχέση με πέρυσι και για ποιον λόγο ανησυχούν στις εταιρείες παραγωγής;

To θέμα δεν είναι ούτε οι πόροι ούτε και η πηγή της  χρηματοδότησης, άλλωστε τα χρήματα μπορεί να προέρχονται είτε από τον εθνικό προϋπολογισμό είτε από το ΕΣΠΑ. Το ζήτημα είναι ποιοι είναι οι κανόνες βάσει των οποίων κάποιος μπαίνει σε ένα πρόγραμμα επιδότησης.

Την τελευταία φορά που άλλαξαν οι κανόνες ήταν το καλοκαίρι του 2023 επί υπουργίας Πιερρακάκη που περιορίστηκε η δυνατότητα των ξένων τιμολογίων σε συγκεκριμένα above the line τιμολόγια αλλά και η δυνατότητα της τροποποίησης των project καθώς ο καθένας μπορούσε να κάνει τροποποίηση όσο ήθελε ενώ πλέον μπορεί να αλλάξει το budget έως 20%.

Τι προβλέπει ο σχεδιασμός του νέου cash rebate;

Καταρχάς, οφείλω να πω πως είναι μια συζήτηση η οποία γίνεται σε συνεργασία με την αγορά και τις ενώσεις ΠΑΚΤ, ΣΑΠΟΕ, ΕΙΤΗΣΕΕ… δηλαδή τους παραγωγούς και τα κανάλια.
Πρέπει να αποφασίσουμε, τι είδους οπτικοακουστική βιομηχανία θέλουμε και τι επενδυτικά σχέδια θέλουμε να στηρίξουμε στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας
Σαφώς και τα κριτήρια είναι τεχνικά αλλά σίγουρα επιδιώκουμε να εξορθολογίσουμε το σύστημα στηρίζοντας ποιοτικές εγχώριες παραγωγές και να προσέλκυσουμε αντίστοιχες διεθνείς.

Αυτό σημαίνει πως κάποια κριτήρια θα αυστηροποιηθούν. Δεν θα βάλουμε ποσόστωση, ούτε πλαφόν στις αμοιβές των συντελεστών, δεν είναι αυτή η δουλειά του cash rebate.
Θα αυξηθούν τα ελάχιστα όρια που χρειάζονται για να ενταχθεί ένα project στο cash rebate, είτε κινηματογραφικό είτε τηλεοπτική σειρά και σίγουρα θα δοθεί βάση στην αυστηροποίηση της αξιολόγησης και του ελέγχου.
Ουσιαστικά θα αναβαθμίσουμε το αεροπλάνο ενώ πετάει.

Γιατί γίνεται αυτή συζήτηση τώρα, δεν υπάρχει χρήμα;

Γιατί πρέπει κάποια στιγμή να ωριμάσει η στήριξη της οπτικοακουστικής βιομηχανίας λαμβάνοντας υπόψη τις δημοσιονομικές αντοχές. Τα λεφτά του ελληνικού λαού ή του ευρωπαίου πολίτη πάνε στο να στηρίξουμε την είσοδο επενδυτικών κεφαλαίων στη χώρα και για να καταστήσει ελκυστικό προορισμό την Ελλάδα. Αλλά και να στηρίξει και τον τουριστική βιομηχανία.

Υπάρχουν ποιοτικά κριτήρια για το που θα δαπανηθούν οι πόροι;

Σε όλη την Ευρώπη αντίστοιχοι οργανισμοί δεν έχουν το selective, το ποιοτικό κριτήριο που έχει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στην Ελλάδα που μπαίνει σε πιο υποκειμενική διαδικασία, διαβάζει σενάρια κλπ. Τα δικά μας είναι αυτοματοποιημένα εργαλεία βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων χρηματοδότησης που τα καλύπτει κάποιος ή δεν τα καλύπτει.

Τι θα αλλάξετε στα κριτήρια;

Η κουβέντα συνεχίζεται αλλά συζητείται να υπάρχει εξορθολογισμός των κριτηρίων, μια λελογισμένη χρήση των πόρων κυρίως προς τη στήριξη της εγχώριας οπτικοακουστικής παραγωγής …με εξαγώγιμη προοπτική.

Άρα θα στηριχθούν λιγότεροι παραγωγοί.

Άρα θα στηριχθούν αυτοί που θα μπορούν να δώσουν προστιθέμενη αξία στην ελληνική παραγωγή και στο εξωτερικό, αυτή είναι και η πρόθεση της κυβέρνησης και η πεποίθηση νομίζει ότι πηγαίνει προς τα εκεί.

Οι «Οικογενειακές Ιστορίες» είναι ένα εξαγώγιμο προϊόν;

Δεν είναι θέμα μεμονωμένων σειρών ή ποιος θα αποκλειστεί. Είναι θέμα που ανεβάζεις τον πήχη, την μπάρα.

Που θα την ανεβάσετε λοιπόν;

Θα ανέβει ποσοτικά ο πήχης. Δεν θα ζητήσουμε ποιοτικές δεσμεύσεις, δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Θα μπορούμε να θέσουμε ως κριτήριο το κόστος ανά επεισόδιο π.χ. στις 75.000 ευρώ.

Μέσα στον νόμο του cash rebate για να ενταχθείς για να είσαι επιλέξιμος θα πρέπει το κόστος ανά επεισόδιο να είναι υψηλότερο από ό,τι σήμερα. Αν το κόστος ενός επεισοδίου είναι 100.000 ευρώ τότε αυτό σημαίνει ότι έχω ακριβή παραγωγή, καλοπληρωμένους ηθοποιούς. Αν έρθει ένα έργο με 10.000 ευρώ ανά επεισόδιο, δεν θα μπαίνει στο πρόγραμμα.

Και ποιος σας λέει ότι δεν θα υπερτιμολογούν;

Εκεί γίνονται έλεγχοι από ορκωτούς λογιστές που ορίζει το ΕΚΟΜΕ από το Μητρώο Ορκωτών Λογιστών όταν έχει κατατεθεί το αίτημα. Παράλληλα γίνονται και δειγματοληπτικοί έλεγχοι.

Εμείς εξορθολογίζουμε το σύστημα και ανεβάζουμε τον πήχη και θεωρούμε ότι δίνουμε στην εγχώρια οπτικοαουστική αγορά την ευκαιρία να κάνει το βήμα και να πάρει το διαβατήριο της εξαγωγής. Αν τα προηγούμενα χρόνια ήταν τα χρόνια του boom τα επόμενα χρόνια είναι η εποχή της συγκρότησης μιας βιώσιμης αγοράς.

Γιατί πρέπει να συγχωνευθεί το ΕΚΟΜΕ;

Ως πρόεδρος του ΕΚΟΜΕ και ως πρώην Γ.Γ. Ψηφιακής διακυβέρνησης, θεωρώ πως η επόμενη ημέρα της στήριξης και ανάπτυξής της οπτικοακουστικής βιομηχανίας χρειάζεται νέα εξορθολογισμένα και χρηματοδοτικά βιώσιμα εργαλεία και ένα πολύ πιο στιβαρό σύστημα διακυβέρνησης.

Θα πρέπει να δούμε ποιος κρατικός φορέας στηρίζει την οπτικοακουστική αγορά και αν θέλουμε να γίνουμε πραγματικά οπτικοακουστικό hub της Ευρώπης δεν μπορούμε να το πετύχουμε αυτό με πολλούς μικρούς φορείς.

Ως πρόεδρος του ΕΚΟΜΕ θεωρώ πως το σωστό για τη χώρα είναι να υπάρχει ένα ισχυρός φορέας που θα στηρίξει την αγορά και θα εγγυηθεί την ενίσχυση της χώρας ως επενδυτικό προορισμό.

Δηλαδή το ίδιο είναι ο συγκεκριμένος φορέας να είναι υπό τον κ. Κυρανάκη και το ίδιο είναι να επιβλέπεται από την κα Μενδώνη;

Τόσο η κα. Μενδώνη όσο και ο κος Δήμας και ο κος Κυρανάκης είναι πολιτικοί που γνωρίζουν πολύ καλά τις ανάγκες και τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ενός τομέα, από διαφορετική σκοπιά ο καθένας.

Όμως δεν μιλάω για πρόσωπα, η ατζέντα είναι μια, το κυβερνητικό πλάνο της ανάπτυξης της οπτικοακουστικής αγοράς μέσα στα νέα τεχνολογικά δεδομένα. Από τη μια έχεις το υπουργείο ψηφιακής διακυβέρνησης με την τεχνολογική ατζέντα και έναν εξαιρετικό υφυπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης που έχει στηρίξει πάρα πολύ, τον κ. Κυρανάκη και από την άλλη ένα υπουργείο Πολιτισμό με την υπουργό κα Μενδώνη και τον υφυπουργό κ. Χρήστο Δήμα που προσπαθούν να φέρουν τον Πολιτισμό στη νέα ψηφιακή εποχή.

Η επόμενη ημέρα πρέπει να είναι με ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης ανεξάρτητα από πρόσωπα και υπουργεία.

Τι απέγιναν τα Film Offices

Λειτουργούν και πάνε πολύ καλά. Υπάρχουν περιφερειακά γραφεία όπως το Athens Film Office και της Ηπείρου ή της Κεντρικής Μακεδονίας που είναι πολύ δραστήρια. Μέσα από μια έκρηξη απέκτησαν έναν ενεργό ρόλο.

Η ΕΡΤ χρηματοδοτείται ήδη από το ανταποδοτικό τέλος γιατί να χρηματοδοτηθεί και από το ΕΚΟΜΕ;

Δεν χρηματοδοτούμε την ΕΡΤ αλλά τις εταιρείες παραγωγής. Πολλές φορές, όταν στηρίζουμε ένα έργο δεν γνωρίζουμε σε ποιο κανάλι θα προβληθεί, δεν μπορεί να πρόγραμμα να αποκλείσει αιτήματα.

Όλες οι παραγωγές είναι ήδη χρηματοδοτημένες, μπορεί να είναι από την Ευρώπη, μπορεί από το Κέντρο Κινηματογράφου. Ο νόμος του cash rebate από την εποχή του Κρέτσου είναι ξεκάθαρος: Σου λέει ότι μπορείς να χρηματοδοτηθείς από διάφορες πηγές χρηματοδότησης.

Και γιατί να είναι ευτυχής ένας καναλάρχης που δίνει χρήματα από την τσέπη του για μια παραγωγή και το ΕΚΟΜΕ στηρίζει την ευθέως ανταγωνιστική ΕΡΤ;

Δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση αυτή, παρά μόνο να επαναλάβω ότι υπάρχουν κανόνες που δεν θέτουν αποκλεισμούς.

Γατί χρηματοδοτούμε το Killer Heat;

Γιατί είναι μια μεγάλη διεθνής παραγωγή που προβάλλει την Ελλάδα και την Κρήτη. Και αυτό το νόημα του cash rebate.

Θεωρείτε ότι οι εταιρείες παραγωγής επειδή υπήρχε το γαλαντόμο ΕΚΟΜΕ ήταν πιο large στο εξοδολόγιό τους; Οι αμοιβές των ηθοποιών εκτοξεύθηκαν από 400 ευρώ στις 4.000 ευρώ/επεισόδιο.

Όχι σε καμία περίπτωση. προφανώς όταν μια αγορά έχει μια ανάπτυξη αυτά συμβαίνουν. Το ΕΚΟΜΕ είναι χρηματοδοτικό εργαλείο, έχει στηρίξει την αγορά και προφανώς όταν υπάρχει στήριξη και ανάπτυξη ανεβαίνουν και οι μισθοί κλπ.

Κανένας δεν εκμεταλλεύθηκε τίποτα. Ποτέ δεν εμπλέκεται το ΕΚΟΜΕ στις αμοιβές. Εμείς έχουμε ένα εργαλείο στήριξης και κινήτρου.  Τα υπόλοιπα είναι θέμα της αγοράς.

Όπως γίνεται σε κάθε αναπτυξιακό νόμο όπου βάζει και ο ιδιώτης κεφάλαια αλλά και το δημόσιο ως κίνητρο.

Υπάρχουν ειδικοί στη σύνταξη των αιτήσεων; Έχουμε ακούσει ότι εξαιτίας και μιας μικρής απόκλισης της τάξεως των 50 λεπτών, απορρίπτεται από το πρόγραμμα ένα έργο.

Αυτό οφείλεται στο τι δέχεται και περνάει στο πληροφοριακό σύστημα του ΥΠΟΙΚ. Όντως είναι πολύπλοκα πληροφοριακά συστήματα αυτά και πολλές φορές πιο γραφειοκρατικά από τους ανθρώπους. Το πρόγραμμα cash rebate πρέπει κατά τη γνώμη μου να αποκτήσει ένα δικό του πληροφοριακό σύστημα απλό, εύχρηστο το οποίο να διαλειτουργεί με τα συστήματα των υπουργείων Οικονομικών και Ανάπτυξης.

Δεν μπορούμε να ζητάμε από ξένους επενδυτές αλλά και εγχώριους παράγοντες της αγοράς να συμπληρώνουν πολύπλοκα συστήματα. Εκεί θέλουμε να κάνουμε παρέμβαση για απλούστευση της διαδικασίας.

Είστε περισσότερο τεχνοκράτης;

Θεωρώ πως είμαι τεχνοκράτης.

Μια προσωπική ερώτηση: Ποια ταινία/σειρά που χρηματοδοτήθηκε και που είδατε, σας έκανε να νιώστε περήφανος που βάλατε το λιθαράκι σας;

Γενικά η «Τεχεράνη» και από ταινίες το «Glass Onion» με τον Ντάνιελ Κρεγκ. Επί δικής μου θητείας το «Μέσα από τις θημωνιές» και το «Έτερος εγώ.»

Με ποιον ήρωα ταυτίζεστε, ανεξαρτήτως αν το έργο στο οποίο συμμετέχει έχει χρηματοδοτηθεί ή όχι από τον ΕΚΟΜΕ;

Δεν ταυτίζομαι με κάποιον. Μια ταινία με την οποία ταυτίστηκα τις τελευταίες ημέρες ήταν το «maestro» για τη ζωή του εμβληματικού Αμερικανού συνθέτη και διευθυντή ορχήστρας, Λέοναρτντ Μπερνστάϊν. Κυρίως για τη φράση που λέει ότι «ο performer έχει την εξωστρέφεια, ο creator είναι αυτός που είναι από πίσω και δεν φαίνεται αλλά έδωσε την ιδέα και την υλοποιεί.».