Νίκη Λαλιώτη, Ιλεάνα Ισμυρίδη: «Το Momcycle είναι βιωσιμότητα στην πράξη», δηλώνουν οι ιδρύτριες της «κοινότητας»

«Το Momcycle είναι βιωσιμότητα στην πράξη», δηλώνουν η Νίκη Λαλιώτη και η Ιλεάνα Ισμυρίδη. «Όλες οι εταιρείες πρεσβεύουν ότι οι γυναίκες πρέπει να βγουν μπροστά με ένα βήμα προς τη βιωσιμότητα. Εμείς αυτό ακριβώς κάνουμε», διευκρινίζουν για την εταιρεία «ανακύκλωσης» ειδών για παιδιά από μηδέν ως δώδεκα ετών.  

Με τη Momcycle δημιούργησαν έναν επιχειρηματικό «κύκλο», μια δυναμική κοινότητα για γονείς. Ενώνουν τις δυνάμεις τους με ανθρώπους με τους οποίους μοιράζονται παρόμοιες ανάγκες και τρόπο ζωής (peer to peer shopping).

Μέσα από την ψηφιακή πλατφόρμα τους μπορεί κανείς να πουλάει και να αγοράζει χρήσιμα και ποιοτικά επώνυμα βρεφικά και παιδικά προϊόντα, με αξιοπιστία και ταχύτητα.

Κυκλική οικονομία

«Το όνομα προέκυψε ακριβώς από την κυκλική οικονομία διότι πρόκειται για ανταλλαγή. Δίνεις νέα ζωή σε κάτι που δεν χρειάζεσαι», διευκρινίζει η Νίκη Λαλιώτη.

Απλή λογική

Μια οικογένεια έχει καρότσι bugaboo που πλέον δεν χρησιμοποιεί. Μπορεί να το διαθέσει σε γονείς που το χρειάζονται αλλά ωστόσο δεν θέλουν να ξοδέψουν υπερβολικά χρήματα για να το αγοράσουν καινούργιο. Καθώς και εκείνοι με τη σειρά τους θα το αξιοποιήσουν για λίγο λόγω της αστραπιαίας παιδικής ανάπτυξης. Η πρώτη οικογένεια μπορεί εύκολα να το «ανεβάσει» στη Momcycle και με τα χρήματα που θα κερδίσει, να αγοράσει άλλο είδος. Ρούχα, αξεσουάρ, αντικείμενα, που θα χρειαστεί και πάλι για μικρό χρονικό διάστημα.

«Με δικά μας κεφάλαια, μόνες μας, ερχόμαστε να διαδώσουμε αυτό το νέο μοντέλο κατανάλωσης. Αν ο καθένας πιστέψει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά μέσα από τις καταναλωτικές του συνήθειες, τότε θα μπει στη λογική να μην πετάξει τίποτα στο δρόμο, να μην αφήσει τίποτα στην παραλία -ένας κύκλος είναι όλα».

Αργή και όχι γρήγορη κατανάλωση

Η πανδημία τόνωσε την ψηφιακή αγορά μεταχειρισμένων ρούχων σε πρωτοφανή επίπεδα.

Δημιουργούνται «κοινότητες» διότι ο καθένας μπορεί να διαθέσει προς πώληση ρούχα, αξεσουάρ, αντικείμενα που δεν χρησιμοποιεί για να τα αγοράσει κάποιος άλλος μέσα από αυτές τις ψηφιακές πλατφόρμες. Λειτουργούν ως ενδιάμεσοι ανάμεσα στον πωλητή και τον αγοραστή (πολλές φορές κανείς είναι και τα δύο) λαμβάνοντας μικρό ποσοστό από κάθε πώληση. Έτσι λειτουργεί και το Momcycle.

Περιβάλλον και Y2K γενιά

Οι πλατφόρμες αυτές κεφαλαιοποίησαν την τάση για βιωσιμότητα και το σαρωτικό κίνημα slow fashion. Της αργής μόδας ενάντια στην κυρίαρχη, κερδοσκοπική fast fashion των οίκων μόδας, που δημιουργεί συνεχώς ανάγκη για νέα κατανάλωση. Επίσης, εκμεταλλεύονται την περιβαλλοντική διάσταση της αγοράς, αφού η γρήγορη μόδα αποτελεί μία από τις πιο επιβλαβείς βιομηχανίες στο αποτύπωμα άνθρακα.

Πέρα από το ελκυστικό περιτύλιγμα, ισχύει η αντικειμενική, ουσιαστική χρησιμότητά τους. Διοχετεύουν στην αγορά ποιοτικά ρούχα (επώνυμων εταιρειών -brands) σε πραγματικά χαμηλές τιμές. Ειδικά σήμερα που οι μεγάλες εταιρείες και οι πολυπόθητες επωνυμίες, ανεβάζουν τις τιμές των νέων προϊόντων στα ύψη.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές της Y2K νέας γενιάς, που ολοένα και περισσότερο νιώθουν άνετα να μοιράζονται.

Ένα κενό στην αγορά

Υπάρχουν πλέον εκατοντάδες ψηφιακές πλατφόρμες διάθεσης ανάλογων ειδών που ονομάζονται πλέον pre owned ή pre loved για να αποτινάξουν το στίγμα του χρησιμοποιημένου.

Όμως η Momcycle διαφοροποιήθηκε. Κάλυψε προφανές κενό στην τεράστια αγορά εστιάζοντας σε είδη για μωρά και παιδιά. Η Momcycle στήθηκε πριν από έξι μήνες και ήδη αναδεικνύεται ως το μεγαλύτερο ψηφιακό marketplace (αγοραστική κοινότητα) για γονείς.

«Παίρνεις από τους φίλους και τους συγγενείς σου αλλά δεν επαρκούν για να καλύψουν όλες σου τις ανάγκες», διευκρινίζει η Νίκη Λαλιώτη.

Παράλληλες τροχιές

Το Momcycle αποτελεί απόρροια μακροχρόνιας γυναικείας φιλίας.

Γνωρίστηκαν στην πρώτη Δημοτικού στη Σχολή Μωραΐτη. Ενώ δεν υπήρξαν αυτό που ονομάζεται σε αυτές τις ηλικίες «κολλητές φίλες», διατήρησαν πάντα μία πολύ καλή σχέση.

Μετά το σχολείο, ακολούθησαν παρεμφερείς σπουδές στην Επικοινωνία και το Μάρκετινγκ. Στο πρώτο πτυχίο, η Νίκη Λαλιώτη σπούδασε στην Ελλάδα, η Ιλιάνα Ισμυρίδη στην Αγγλία. Συναντήθηκαν και πάλι στην Αμερική στο μεταπτυχιακό τους -στη Νέα Υόρκη και στη Βοστώνη αντιστοίχως.

«Οπότε είχαμε κοινές αναφορές και παράλληλες πορείες» εξηγούν και οι δύο.

«Εκείνη την περίοδο της ζωής μου τη θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά», συνεχίζει η Ιλιάνα Ισμυρίδη.

«Έκανα δύο παιδιά, το ένα μετά το άλλο. Τον Δημήτρη το 2012 και την Ελεονώρα το 2013.

Τότε δούλευα ως Σύμβουλος Επικοινωνίας στο δικό μου γραφείο με αρκετούς πελάτες από τη μόδα και τον τουρισμό.

Το είχα χτίσει μόνη μου με πάρα πολύ κόπο και πόνο».

Προσωπική Εμπειρία

Όταν όμως δέκα πέντε μήνες αργότερα γεννήθηκε και το δεύτερο παιδί, βρέθηκε μπροστά σε επίπονα διλήμματα. Όπως τόσες άλλες γυναίκες. Αρχικά δούλευε από το σπίτι. Γρήγορα όμως συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να διατηρήσει ενεργή μια απαιτητική επιχείρηση ταυτόχρονα με το μεγάλωμα δύο μωρών.

«Έπρεπε να συντηρώ ένα γραφείο με τρεις υπαλλήλους και αναγκάστηκα να τους αφήσω έναν- έναν. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Πέρασα τον πιο δυσάρεστο χρόνο της ζωής μου», θυμάται η Ιλεάνα Ισμυρίδη.

Ταυτόχρονα, με τα δύο παιδιά βρέθηκε μπροστά σε «χάος εξόδων». Διαρκώς με το χέρι στην τσέπη. «Ήταν ασύλληπτο, σαν να έκανα κατάθεση αρκετά ευρώ το μήνα στο λογαριασμό κάποιου άλλου», επισημαίνει. Αγόραζε πράγματα που γνώριζε ότι θα χρησιμοποιήσει περίπου ένα τρίμηνο.

«Πάντα όμως είχα τα μικρόβιο να χτίσω κάτι».

Έτσι, το 2015 επικοινώνησε για πρώτη φορά την ιδέα της στη Νίκη Λαλιώτη.

«Ακριβώς αυτό που ζω»

«Εκτιμούσα πάντα πάρα πολύ τη σκέψη της. Και επαγγελματικά, ό,τι είχε καταφέρει. Ήταν διευθύντρια client service στην Progressive και ύστερα στον Νίκο Κούλη. Είχε καταφέρει πολλά πράγματα για την ηλικία μας. Ήμασταν τριάντα ετών τότε».

Η Νίκη Λαλιώτη είχε αποκτήσει τη Μαρίνα το 2014. «Όταν μου μίλησε για την ιδέα για πρώτη φορά σκέφτηκα, θεέ μου ακριβώς αυτό που ζω!», επισημαίνει εκείνη. Διότι αντιλήφθηκε και εκείνη ότι αγόραζε πράγματα, που τελικά αξιοποιούνταν ελάχιστα και πριν προλάβουν να τα χαρούν «τα αποχωριζόμασταν όσο ήταν ακόμα σαν καινούργια».

Ύστερα από την Progressive (ειδικεύτηκε στην εταιρική κοινωνική ευθύνη και το crisis management), η Νίκη Λαλιώτη περάσε στη διεθνή εταιρεία υψηλής κοσμηματοποιίας Νίκος Κούλης στο ρόλο του… Τώρα διατηρεί εκεί συμβουλευτικό ρόλο.

Η Ιλεάνα Ισμυρίδη είχε αρχίσει με τη Φαίη Μπαίη το επιτυχημένο πρότζεκτ pop up με ελληνικούς οίκους μόδας. Οργάνωναν εποχιακές συγκεντρώσεις των σχεδιαστών σε καίρια σημεία της πόλης για να προβάλλουν τις εταιρείες τους (για παράδειγμα, στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στην Κηφισιά). Ίσως το συνεχίσει, παράλληλα…

Το στίγμα έχει ξεπεραστεί

Όταν συζήτησαν την ιδέα, η Νίκη Λαλιώτη (από τα ταξίδια της στο εξωτερικό λόγω δουλειάς) διέκρινε ότι το κύμα της μόδας pre owned θα διεισδύσει και στην Ελλάδα. Αλλά από την πρώτη συζήτησή τους το 2015 μέχρι το 2021, προχώρησαν με baby steps.

Στο εξωτερικό, η μεγαλύτερη πλατφόρμα (reseller) Thread Up υπολογίζει ότι η αγορά επαναχρησιμοποιημένων ρούχων θα φτάσει στα 77 δισεκατομμύρια δολάρια ως το 202. Όσο πιο πολύ προχωράει η τεχνολογία και γίνεται πιο χρηστική, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζονται έτοιμοι να πουλήσουν ρούχα, αξεσουάρ, κοσμήματα και αντικείμενα σε ανάλογες πλατφόρμες. Η αγορά θα μεγαλώσει έντεκα φορές περισσότερο από την πρωτογενή. Ενώ μεγάλες εταιρείες όπως η Prada ήδη αναλογίζονται πώς θα την εκμεταλλευτούν.

Μέσα στην πανδημία ωρίμασε και η ελληνική αγορά για να υποδεχτεί την έννοια της κοινότητας και να αγκαλιάσει το Momcycle.

Η ελληνική αγορά ωρίμασε και από την άποψη των καταναλωτικών ψηφιακών δεξιοτήτων -το Momcycle λειτουργεί μόνο ψηφιακά. «Αλλά και σε νοοτροπία. Ψάχνουμε την καλύτερη τιμή στην αναζήτηση των brands. Γιατί εμείς πουλάμε μόνο branded προϊόντα. Πού θα βρεις την καλύτερη τιμή σε αυτό που ψάχνεις; Γιατί να μην είναι και pre owned, δηλαδή μεταχειρισμένο;».

Αλλαγή νοοτροπίας

«Φοβηθήκαμε ότι ο κόσμος θα διστάζει, θα αγοράζει μόνο αξεσουάρ και αντικείμενα. Αλλά όχι, τελικά το πρώτο που πουλάμε είναι ρούχα», παρατηρεί η Ιλεάνα Ισμυρίδη. Ίσως γιατί και εκείνοι νιώθουν ότι «το να αγοράζεις στην αρχική τους τιμή επώνυμα ρούχα, δεν έχει νόημα».

Με τη Momcycle αγοράζει κανείς φθηνά, ακριβά ρούχα. «Γιατί να μην πάρω λιγότερα και πιο ποιοτικά;», υπογραμμίζει η ίδια. «Εμείς το πρεσβεύουμε αυτό και το εφαρμόζουμε. Να σκέφτεσαι αυτό που θα αγοράσεις να σου κρατήσει πιο πολύ». Συχνά αγοράζει κανείς προϊόντα με έκπτωση 80%.

Ψηφιακοί μάγοι

Το στήσιμο μιας τέτοιας εταιρείας κοινότητας, παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Το πιο δύσκολο κομμάτι αφορούσε την οργάνωση της τεχνολογίας. Ύστερα από ιδιαίτερη περισυλλογή, ακολούθησαν την επιλογή πλατφόρμας από τη Magento που πρόσφατα αγοράστηκε από την Adobe. «Ακριβή επένδυση για εμάς αλλά συνειδητή διότι καλύπτει όλες τις προδιαγραφές μας», παρατηρεί η Νίκη Λαλιώτη. «Και δικαιωθήκαμε σε αυτήν την απόφαση», συμπληρώνει η Ιλεάνα Ισμυρίδη.

Χρήστες, με δικό τους μαγαζί

Ως ενδιάμεσος ανάμεσα στον καταναλωτή και τον πωλητή, η πλατφόρμα οφείλει να «έχει πολλές λειτουργικότητες», άρτιες, εύκολες, με αξιοπιστία. «Χωρίς να χρειάζεται να γίνουν οι γκουρού της τεχνολογίας», εξηγεί η Ιλεάνα Ισμυρίδη.

«Έπρεπε να το κάνουμε τόσο εύκολο ώστε κάθε πωλητής να ανεβάζει όχι μόνο ένα αλλά περισσότερα προϊόντα», διευκρινίζει η συνέταιρός της.

Οι πωλητές φωτογραφίζουν τα προϊόντα τους (εύκολα, από το κινητό τους) και τα ανεβάζουν στην πλατφόρμα (αφού εγκριθούν από τη Momcycle). Η τιμή ορίζεται με σχετική καθοδήγηση από την εταιρεία. Ύστερα οι πωλητές λαμβάνουν ειδοποιήσεις από υποψήφιους αγοραστές και κάνουν αντιπροσφορές. Αποστέλλουν οι ίδιοι τα προϊόντα στους αγοραστές τους. Στον προσωπικό πίνακά τους παρακολουθούν τις πωλήσεις τους. Μεταξύ πολλών ακόμη λειτουργικών, εύκολων στη χρήση εφαρμογών.

«Ουσιαστικά γίνεται ένας χρήστης με δικό του μαγαζί», επισημαίνει η Νίκη Λαλιώτη.

Η Momcycle συνεργάζεται με εταιρεία κούριερ πανελλαδικής εμβέλειας και χρηματοπιστωτικό ίδρυμα πληρωμών που ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδας. Οι πωλητές αξιολογούνται τελικά από τους αγοραστές.

«Όλα αυτά τα σκεφτήκαμε πάρα πολύ. Μας ενδιέφερε πάρα πολύ το branding μας» συνεχίζει η ίδια. «Συνεργαστήκαμε με δημιουργική ομάδα στην Αθήνα. Ένα γραφείο που μας δημιούργησε πολύ ιδιαίτερη εικονογράφηση. Θέλαμε το Momcycle να έχει χαρακτήρα και προσωπικότητα».

Η πρόκληση συνεχίζεται

Τον Ιούνιο, αμέσως μετά το λανσάρισμά τους, κέρδισαν βραβείο Enterpreneurship Award της Envolve.

Λειτούργησε σαν από μηχανής θεός καθώς μία πλατφόρμα που δρα ως ενδιάμεσος (reseller) ανάμεσα σε πωλητές και αγοραστές χρειάζεται αρκετά χρήματα για να προσελκύσει νέους χρήστες και να διεισδύσει στην αγορά. Δεν λειτουργεί με απόθεμα (στοκ) που πρέπει απλώς να επικοινωνηθεί κατάλληλα.

Σύντομα καθιέρωσαν και την αγγλική έκδοση αφού υπάρχουν Ελληνίδες κάτοικοι στο εξωτερικό ή ξένοι που έρχονται να ζήσουν στην Ελλάδα.

Πρόσφατα άρχισαν να συνεργάζονται με επαγγελματίες πωλητές και καταστήματα. Προσφέροντάς τους δηλαδή ψηφιακή παρουσία μέσω Momcycle για να διαθέτουν εκεί τα στοκ προϊόντα τους -ένα outlet δηλαδή μέσα στην πλατφόρμα.

Επίσης, τον Απρίλιο θα λανσάρουν το μπλογκ τους με πρωτογενές περιεχόμενο. Εκτός από τις δικές τους προτάσεις, ενημερώσεις και θεματολογία με οικολογικό περιεχόμενο από τις ίδιες, θα προσφέρουν παρουσία και σε ορισμένους από τους πιο «εξπέρ» πωλητές τους (με καλή βαθμολογία).

«Θέλουμε να βρίσκει κανείς λόγους να επιστρέφει, πέρα από το εμπορικού κομμάτι», δηλώνουν ομόφωνα.

Αλλά η πρόκληση συνεχίζεται.

Ενώ «έχουμε μάθει να δουλεύουμε με τις οικογένειές μας και να τη συνδυάζουμε με τη δουλειά, είναι κάτι που μας γεμίζει πολύ, βλέπουμε ότι τώρα που αυξάνεται η εμβέλειά του, οι πωλήσεις και οι αναρτήσεις, χρειάζεται να αναπτύξουμε την ομάδα», δηλώνει η Νίκη Λαλιώτη.

Το δικό μας λιθαράκι

Έχουν ήδη διεξάγει έρευνα σχετικά με πιθανές αγορές στις οποίες θα μπορούσαν να αναπτυχθούν. Εύφορες, για να γονιμοποιηθεί το Momcycle με δικούς τους όρους.

«Οπότε βρισκόμαστε στη φάση χάραξης στρατηγικής και σχεδίασης των επόμενων βημάτων μας», διευκρινίζουν.

Ενώ δεν υπήρξαν δραστήριες στα ψηφιακά μέσα με αναρτήσεις των παιδιών τους στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, παρέμειναν πάντα ενεργές στην ευρύτερη κοινότητα των γονέων.

«Έχουμε αναπτυγμένη ευαισθησία σχετικά με το τι θα αφήσουμε στα παιδιά μας». Ετσι, «προσθέτουμε το δικό μας προσωπικό λιθαράκι στο καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας». Μια προσπάθεια με πανανθρώπινη αξία.

Διαβάστε επίσης  Μαρία Παπαθανασίου Αρώνες: «Είναι σημαντικό να υπάρχει ξεκάθαρο focus» παρατηρεί η πρόεδρος της Outstand