Μίμης Πλέσσας. Ένα όνομα – μια ιστορία. Ο χαρισματικός, κορυφαίος συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και σολίστ του πιάνου, αν και λίγες ημέρες πριν συμπληρώσει τα 100 του χρόνια ταξίδεψε στη γειτονιά των Αγγέλων, η παρουσία του παραμένει ηχηρή. Τα τραγούδια και οι συνθέσεις του έχουν περάσει στο διηνεκές, καθώς καθόρισαν γενιές.
Από την περίοδο που ήταν σολίστ στην Ορχήστρα ελαφράς μουσικής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, τις συνθέσεις του για το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο έως τις συναντήσεις του με σπουδαίους καλλιτέχνες, ο Μίμης Πλέσσας έγραψε ένα σημαντικό κεφάλαιο στην πολιτισμική ιστορία της Ελλάδας, λαμβάνοντας σημαντικές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Έχοντας συμπληρώσει πάνω από 70 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας στα πολιτιστικά δρώμενα, ο καταξιωμένος συνθέτης κατάφερε να αγγίξει τις καρδιές του κοινού.
Μάλιστα, το 1969 μαζί με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, δημιούργησαν τον δίσκο «Δρόμος», που αποτελεί τον πιο εμπορικό ελληνικό δίσκο όλων των εποχών με 1,5 εκ. καθαρές πωλήσεις.
Πρόσφατα, ως αναγνώριση της προσφοράς του στον πολιτισμό, του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η συνέντευξη που ακολουθεί είναι αδημοσίευτη και μου δόθηκε πριν από μερικά χρόνια, στο πλαίσιο παραστάσεων του Μίμη Πλέσσα σε κεντρική σκηνή της Αθήνας.
-Ήσαστε «δάσκαλος» πολλών καλλιτεχνών όπως η Νάνα Μούσχουρη, η Τζένη Βάνου, αλλά και νεότερων όπως η Δέσποινα Ολυμπίου κ.ά. Τι ξεχωρίζετε σε έναν νέο καλλιτέχνη για να συνεργαστείτε μαζί του;
Μ.Π.: Έχω επανειλημμένα δηλώσει πως ο Δάσκαλος είναι ένας και από τους μαθητές της κάθε τάξης του θα ξεχωρίσει ο ιδιοφυής, ο μεγαλοφυής, ο επιμελής και ο καταφερτζής. Εκείνο που εγώ ξεχωρίζω είναι η χροιά (το ιδιαίτερο που κάνει αναγνωρίσιμη τη φωνή του κάθε ανθρώπου). Πάνω στη χροιά θα χτίσω την ωρίμανση και την προκοπή.
-Θάνος Ολύμπιος: ένας καλλιτέχνης, που επιλέξατε να συνεργαστείτε μαζί του… τι ξεχωρίσατε σε αυτόν;
Μ.Π.: Το πάθος του, την τελειομανία του και την εργατικότητα του.
-Η οικονομική κρίση θεωρείτε ότι φθείρει την πολιτιστική παιδεία των νέων; Και με ποιο τρόπο;
Μ.Π.: Εάν η κάθε κρίση μάς έφθειρε, τότε είναι σίγουρο ότι θα ήμασταν πολύ φτωχότεροι, γιατί θα έλειπαν τα αριστουργήματα που είναι οι θησαυροί μας σήμερα, κατάλοιπα κάθε κρίσης.
-Με ποιο τρόπο η τέχνη «τραγουδάει την ελπίδα» στα τραγούδια σας;
Μ.Π.: Φυσικά με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά… Να σας θυμίσω πως ποτέ δεν δέχτηκα να αντιγράψω την επιτυχία μου και πάντα προσπαθούσα να υπάρχει μία φαεινή ιδέα σχετική με το είδος της μουσικής που υπηρετούσα.
-Έχετε αναφέρει σχετικά με την πολιτική, ότι σε κάθε εποχή υπηρετούσατε ως καλλιτέχνης αυτό που σας έκανε περήφανο σαν Έλληνα. Αυτή την περίοδο σας κάνει κάτι περήφανο;
Μ.Π.: Αλίμονο αν άφηνα την υπομονή μου να δοκιμάζεται από τον τρόπο που οι επιτήδειοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν την μοναδικότητα και την περηφάνια που πρέπει να έχουμε εμείς οι Έλληνες.
Διαβάστε επίσης:
Σταμάτησαν του ρολογιού οι δείκτες – Πέθανε ο σπουδαίος συνθέτης Μίμης Πλέσσας