Αναφερόμενος στην πορεία του στον αθλητισμό, τονίζει πως το ενδιαφέρον του για την κολύμβηση ξεκίνησε από μικρή ηλικία: «Αυτό που με ώθησε στον αθλητισμό ήταν η φοβία που είχα με το νερό από μικρό παιδί.»
Παρά το γεγονός ότι ασχολήθηκε με τον παραολυμπιακό αθλητισμό στα 23 του, οι διακρίσεις του είναι αξιοσημείωτες. Ο κ. Ταϊγανίδης υπογραμμίζει ότι η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να ξεπεράσω τον εαυτό του και ότι η στήριξη της οικογένειάς του ήταν καθοριστική. Ανάμεσα στις πιο συγκινητικές στιγμές του, ξεχωρίζει το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς της Αθήνας το 2004.
Ο κ. Ταϊγανίδης θυμάται με συγκίνηση την πρώτη του χρυσή νίκη στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, μια εμπειρία που «δεν θα φύγει ποτέ από την καρδιά και το μυαλό» του. Αν και το μετάλλιο αυτό τον έκανε για πρώτη φορά ολυμπιονίκη, το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν το 2022, όταν νίκησε τον φόβο της θάλασσας κολυμπώντας 50 χλμ σε ανοιχτό πέλαγος από τη Ρόδο στη Σύμη, επιτυγχάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ για αθλητή με οπτική αναπηρία.
Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης εμπνέει τους νέους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, τονίζοντας πως «όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος» και ότι κανείς δεν πρέπει να επηρεάζεται από τη γνώμη των άλλων. Όπως λέει, «μην αφήνετε τα όνειρά σας στο μαξιλάρι κάθε πρωί», δίνοντας έμφαση στη δύναμη της επιμονής. Ο ίδιος δεν έχει μετανιώσει για καμία απόφαση στη ζωή του και αντλεί έμπνευση από την οικογένειά του. Η χαρά της καθημερινότητάς του έρχεται από μια «χαμογελαστή καλημέρα», ενώ στόχος του είναι να αφήσει θετικό αποτύπωμα στη νέα γενιά, ενθαρρύνοντάς την να επιδιώκει τα όνειρά της και να παραμένει αισιόδοξη.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:
Η πορεία σας στον αθλητισμό είναι γεμάτη επιτυχίες. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με την κολύμβηση και τον παραολυμπιακό αθλητισμό;
Αυτό που με ώθησε στον αθλητισμό ήταν η φοβία που είχα με το νερό από μικρό παιδί. Ο φόβος αυτός έφερνε σε δύσκολη θέση την οικογένεια μου. Κι έτσι σε ηλικία 5 ετών αποφάσισαν οι γονείς μου να με γράψουν στο κολυμβητήριο για να μάθω κολύμπι.
Ο παραολυμπιακός αθλητισμός ήρθε πολύ αργότερα στην ηλικία των 23 ετών, όταν με το πρόβλημα που είχα στα μάτια μπορούσα να συμμετάσχω και να ενταχθώ στους αθλητές με αναπηρία.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που έχετε αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της αθλητικής σας καριέρας; Πώς καταφέρνετε να τις ξεπερνάτε;
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετώπισα σαν αθλητής ήταν ο ίδιος μου εαυτός, τις περισσότερες φορές θέλω να πω.
Προκλήσεις έχεις σε καθημερινή βάση. Πάντα ήθελα να είμαι καλός έστω σε κάτι που θα κάνω, για να νιώθω ότι σήμερα και κάθε σήμερα που έκανα κάτι, έκανα κάτι καλά. Και αυτό που έχω να πω είναι ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει κάποιος σε καθημερινή βάση είναι κάτι σπουδαίο και θα πρέπει να χαίρεται, διότι μόνον αυτός που προσπαθεί να κάνει κάτι, αυτός που έχει ένα όνειρο να πετύχει, αυτός που προσπαθεί, δέχεται προκλήσεις.
Πώς τις ξεπερνούσα; Τις δεχόμουν όλες με χαμόγελο και έλεγα: «Καλώς μας ήρθατε,τώρα θα δούμε ποιος είναι πιο δυνατός».
Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή σας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες; Υπάρχει κάποιο μετάλλιο ή επίτευγμα που σας σηματοδότησε ιδιαίτερα;
Η πιο σημαντική -συγκινητική στιγμή ήταν όταν κολύμπησα την πρώτη μέρα, το πρώτο αγώνισμα και έφερα το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην πάρα ολυμπιάδα του 2004,στα 100m πεταλούδα στην κατηγορία S13, μέσα σε 5000 κόσμο με ελληνικές σημαίες παντού. Είναι μια εικόνα που δεν θα φύγει ποτέ από την καρδιά μου και το μυαλό μου.
Μετάλλιο – επίτευγμα είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο μετάλλιο είναι αυτό που ξεχωρίζει, γιατί είναι και η πρώτη φορά που γίνεσαι ολυμπιονίκης. Επίτευγμα είναι η πρώτη φορά που αντιμετώπισα τους φόβους που με είχαν καθηλώσει σχεδόν όλη μου τη ζωή στο να φοβάμαι την θάλασσα και τους αντιμετώπισα το 2022 κολυμπώντας από Ρόδο – Σύμη (Πανορμίτη), μια απόσταση 50km σε ανοιχτό πέλαγος, σε 9 ώρες και 40λεπτά, μια απόσταση που είναι η γρηγορότερη στον κόσμο από αθλητή με οπτική αναπηρία και μια απο τις γρηγορότερες στον κόσμο.
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο γεγονός ή άνθρωπος που σας ενέπνευσε να ακολουθήσετε την καριέρα σας στον αθλητισμό;
Ήταν οι γονείς μου, που μου στάθηκαν, με στήριξαν, αγωνίστηκαν για μένα να ξεπεράσω τον φόβο που είχα με το νερό, θυσίασαν τα πάντα ώστε να προχωρήσω και να φτάσω έως το τελευταίο σκαλοπάτι που ήταν ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Φυσικά σε όλη μου αυτή την πορεία είχα και τους προπονητές μου, όμως οι γονείς μου ήταν η αιτία που εγώ αγάπησα το κολύμπι.
Η δύναμη της θέλησης φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο στις επιτυχίες σας. Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο αθλητή με αναπηρία που επιθυμεί να ακολουθήσει τα βήματά σας;
Αν δεν υπάρχει θέληση, πίστη, αγάπη σε ό,τι θέλεις να κάνεις, ό,τι κι αν κάνεις δεν θα πετύχεις. Πρέπει να είσαι αποφασισμένος ότι για να πετύχεις κάτι πρέπει να πονέσεις, να θυσιάσεις, να ξοδέψεις ώρες ατελείωτες από την ζωή σου για να πετύχεις. Σε έναν αθλητή με αναπηρία αυτό που θα του έλεγα είναι απολύτως: «Δεν έχεις τίποτε που μπορεί να σου σταματήσει να ονειρεύεσαι και να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου…
Μπορεί να έχεις κάτι, μπορεί η ζωή να σου πήρε κάτι. Το μόνο που δεν μπορεί να σου πάρει είναι την ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΖΩΗ. Μπορείς να καταφέρεις τα πάντα… Γι’ αυτό ξεκινά και άρχισε να κυνηγάς τα όνειρα σου.»
Ποιες αλλαγές ή βελτιώσεις θα θέλατε να δείτε στο παραολυμπιακό κίνημα και τον αθλητισμό για άτομα με αναπηρία;
Αλλαγές γίνονται και γίνονται προς την θετική πλευρά. Σίγουρα, και πάντα όσο προχωράμε μπροστά, πάντα κάτι θα γίνεται καλύτερο. Δεν θα έλεγα προσωπικά αλλαγές, αλλά θα τολμήσω να πω ΣΤΗΡΙΞΗ, αναγνώριση, προσβασιμότητα περισσότερο σε όλους τους τομείς, μεγαλύτερη και περισσότερη ενημέρωση -όχι μόνο όταν έχουμε αγώνες, αλλά σε μια καθημερινή ενημέρωση -ώστε όσο περισσότερο ακουγόμαστε τόσο και άλλα παιδιά που έχουν μια αναπηρία να βγουν από τα σπίτια τους και να έρθουν στον αθλητισμό.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι παραολυμπιακοί αθλητές στην Ελλάδα σήμερα; Υπάρχουν τομείς που χρειάζονται βελτίωση από πλευράς υποδομών ή υποστήριξης;
Ναι, μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα,ώστε και οι αθλητές με αναπηρία να έχουν μεγαλύτερη στήριξη και καλύτερη αντιμετώπιση. Όχι πως είμαστε στον πάτο του βαρελιού, όμως έχουμε δρόμο μπροστά μας. Για μένα είναι η αναγνώριση του κόσμου και κυρίως τον εταιρειών-ΜΜΕ, η διαφήμιση γιατί όλα αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο για την στήριξη του αθλητή. Αν δεν έχει στήριξη στα έξοδα του που είναι πολλά, δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει και να στηρίξει τα όνειρα του.
Πώς διαμορφώθηκε η πορεία σας μετά τους Παραολυμπιακούς Αγώνες; Τι σχέδια έχετε για το μέλλον στον αθλητισμό ή σε άλλους τομείς της ζωής σας;
Η ζωή μου άλλαξε κυριολεκτικά. Μεσα από τον αθλητισμό κατάφερα πρώτα να γίνω αυτό που έγινα. Ένας καλός άνθρωπος και να σέβομαι τον συνάνθρωπο μου.
Δημιούργησα μια υπέροχη οικογένεια, γνώρισα πάρα πολύ κόσμο,τ αξίδεψα παντού, είδα πράγματα που στη ζωή μου δεν θα μπορούσα ποτέ να δω και όπως είπα πιο πάνω, έγινα καλύτερος άνθρωπος.
Συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπάω και να περνάω μηνύματα στον κόσμο και κυρίως στα νέα παιδιά να μην τα παρατήσουν ποτέ όσο κι αν ανηφορικός και δύσκολος είναι ο δρόμος που έχουν διαλέξει.
Διότι για να φτάσεις στην κορυφή πρέπει να την ανέβεις και είναι δύσκολο. Όμως όταν φτάσεις στην κορυφή, η θέα είναι πανέμορφη και θα κοιτάς όλους τους κόπους σου και όλες τις δυσκολίες που πέρασες και θα νιώθεις υπέροχα. Αυτή την στιγμή ασχολούμαι με την ανοιχτή θάλασσα και κολυμπαω μεγάλες αποστάσεις για να αποδείξω ότι οι αθλητές με αναπηρία μπορούν να κάνουν τα πάντα, αρκεί να τους δωθεί η ευκαιρία και η κατάλληλη στήριξη.
•Ροδος-Πανορμίτη Σύμης:50km το 2022
•Όλο το βόρειο τμήμα της Κρήτης από τα Χανιά-Σητεία 250km το 2023 και η απόσταση αυτή έγινε και ντοκιμαντέρ από την εταιρία Κωτσόβολος με τίτλο «ΔΥΝΑΤΟΣ».
•Στηρίζω εθελοντικές δράσεις όπως φέτος κολύμπησα με μια ομάδα αθλητών στον Αργοσαρωνικο μας με την ομάδα της rewildgreece για την γνωστοποίηση των λιβαδιών της Ποσειδωνίας (τα λεγόμενα σε όλους μας Φύκια)που δεν είναι φύκια αλλά το δάσος της θάλασσας και το οξυγόνο για όλους τους οργανισμούς που ζουν μέσα στη θάλασσα.
Στήριξα με τα εγχείρηματά μου τους σκύλους – οδηγούς της Ελλάδας. Για το πόσο σημαντικό είναι ο σκύλος οδηγός για έναν ολικά τυφλό άνθρωπο και μπορώ να πω ότι πετύχαμε στο μέγιστο την αναγνώρισή του, και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό.
Κάνω δράσεις για να στηρίξω θεσμούς και να ανταποδώσω στον κόσμο την αγάπη που μου έδινε όλα αυτά τα χρόνια και σε μένα.
Στη διάρκεια της καριέρας σας, ποιες εμπειρίες ή άνθρωποι σας έχουν εμπνεύσει περισσότερο;
Κατά την διάρκεια της κολυμβητικής μου πορείας με έχουν εμπνεύσει κυρίως άνθρωποι που μας δείχνουν σε καθημερινή βάση τον αγώνα που πρέπει να κάνουμε όλοι εμείς για να πετύχουμε τα όνειρα μας. Άνθρωποι που μας δείχνουν με τον δικό τους τρόπο πως τίποτε δεν είναι αδύνατο να γίνει. Τα πάντα γίνονται αρκεί να πιστέψουμε σε εμάς, στον εαυτό μας, στην δύναμη μας στην καρδιά μας. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κυρίως αθλητές αλλά και άνθρωποι της καθημερινότητας,άνθρωποι που τους βλέπεις κάθε μέρα να προσπαθούν για το δικό τους όνειρο. Ο Πύρρος Δήμας για μένα ήταν αυτό που με πρεσβεύει. Ο άνθρωπος που πίστεψε στα όνειρά του, πολέμησε, στερήθηκε και τα κατάφερε. Τον θαυμάζω πολύ. Οι γονείς μου, επίσης, με έχουν εμπνεύσει οι οποίοι σε καθημερινή βάση στερούνταν τα απαραίτητα ώστε να μπορέσω εγώ να ακολουθήσω τα δικά μου όνειρα.
Τι ρόλο έχει παίξει η οικογένειά σας και οι στενοί σας φίλοι στην υποστήριξη της καριέρας σας και στη διαχείριση των προκλήσεων;
Για μένα ο ρόλος της οικογένειας παίζει σημαντικότερο ρόλο σε ό,τι έχω καταφέρει. Η αγάπη, η στήριξη, η παρηγοριά, η δύναμη προέρχεται από την οικογένεια. Στην πορεία της ζωής μου έως και σήμερα, η λέξη φίλος για μένα είναι η πιο σημαντική και δύσκολη λέξη στο να το πεις. Γι αυτό κι έως τώρα έχω δίπλα μου με όλη την έννοια της σημασίας ,Φίλος, όσο τα δάχτυλα ενός χεριού.
Εάν είχατε την ευκαιρία να μιλήσετε σε νέους αθλητές, ποιο μήνυμα θα θέλατε να περάσετε σχετικά με την αναπηρία και την επιτυχία;
Θα έλεγα σε όλα τα παιδιά να πιστέψουν στα όνειρα τους, η αναπηρία είναι κάτι το οποίο υπήρχε ,ή ήρθε με κάποιον τρόπο,την δεχόμαστε και προσπαθώντας μπορούμε να την διαχειριστούμε, ίσως με κάποια δυσκολία. Όμως μπορούμε να κάνουμε τα πάντα γιατί θα βρούμε τον τρόπο. Καμία αναπηρία δεν είναι πιο δυνατή από την δύναμη της θέλησης.
Οταν χάσεις την θέληση για ζωή ,θέληση στο να ονειρεύεσαι να λες ΝΑΙ,ΜΠΟΡΩ ,ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ. Εάν σταματήσεις να πιστεύεις στον εαυτό σου,τότε ολοκληρωτικά θα είσαι ανάπηρος.
Ολοι μας μπορούμε να κάνουμε τα αδύνατα, δυνατά αρκεί να έχουμε την θέληση, την δύναμη, πίστη στον εαυτό μας, όρεξη για ζωή.
«Κάνε ότι ονειρεύεσαι να κάνεις, γιατί τα όνειρα θα μείνουν όνειρα αν συνεχίσεις να τα αφήνεις στο μαξιλάρι κάθε πρωί,» έχετε γράψει πρόσφατα στον προσωπικό σας λογαριασμό στο instagram. Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε μέσα από αυτό στους ακολούθους σας, αλλά και στους νέους που αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην επίτευξη των στόχων τους;
Μην αφήνετε κανέναν να επηρεάζει τα πιστεύω σας. Θα σας πουν πολλές φορές ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτά που θες ή ότι σκέφτεσαι πράγματα ανέφικτα κι ανόητα. Να λάβετε την απόρριψη σαν κίνητρο για να προσθέσετε έναν νέο στόχο στη λίστα σας. Να τους αποδεικνύετε καθημερινά ότι κάνουν λάθος κι ότι μπορείτε να γίνετε οτιδήποτε έχετε φανταστεί.
Να μην επιτρέπετε στους φόβους σας να λειτουργούν ως οδοφράγματα στις επιθυμίες σας. Ακολουθήστε τον δρόμο των ονείρων σας και όχι τις προσδοκίες των άλλων. Ξυπνήστε κι ακολουθήστε τα όνειρά σας με κάθε κόστος!
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εγκαταλείψετε την προσπάθεια σας.
Όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος. Οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα σας, γι’ αυτό φροντίστε να ακούσετε αυτή την φωνή που σας μιλάει όταν έρχονται τα δύσκολα και σας λέει, «μην τα παρατάς, συνέχισε, μπορείς να τα καταφέρεις». Αν δε σεβαστείτε τα όνειρά σας δεν θα σε σεβαστούν και αυτά.
Μη διστάζετε. Αν δεν κυνηγήσετε τα όνειρά σας, δε θα το κάνει κανένας για εσάς. Προσπαθήστε να τα πραγματοποιήσετε ένα-ένα και δείτε όλα εκείνα τα υπέροχα πράγματα που πρόκειται να σας συμβούν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας.
Το μέλλον ανήκει σε όσους δε σταματούν ποτέ να ονειρεύονται.
Από τις εμπειρίες που είχατε έως σήμερα, υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει ;
Απολύτως τίποτα. Όλα έγιναν για κάποιο λόγο και τα δέχομαι όλα. Τώρα καλά; Κακά; Aυτό που έχει σημασία είναι μαθαίνεις από αυτά και να γίνεσαι καλύτερος και πιο προσεκτικός, πιο σοφός, πιο δυνατός.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Η οικογένεια μου, οι γονείς μου.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο «μικρό πράγμα» στην καθημερινότητά σας που σας φέρνει χαρά;
Τα όμορφα χαμογελαστά πρόσωπα μια χαμογελαστή «Καλημέρα». Δεν ξέρετε πόσο δύναμη μπορεί να φέρει στη μέρα σου μια όμορφη καλημέρα και ένα όμορφο χαμόγελο.
Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στην πορεία σας ή στις αποφάσεις που πήρατε;
Απολύτως τίποτα, γιατί αν αλλάξεις έστω και το παραμικρό δεν θα είμαι αυτός που είμαι τώρα και ειλικρινά δεν θα ήθελα να ήμουν κάποιος άλλος. Είμαι ένας «ευτυχισμένος άνθρωπος».
Έχετε σκεφτεί πώς θέλετε να αξιοποιήσετε την επιρροή σας μετά το τέλος της αθλητικής σας καριέρας;
Θέλω να αφήσω κάτι που όταν θα αναφέρονται στο όνομα μου να τους φέρει χαμόγελο στα χείλη και όμορφες στιγμές. ‘Εχω καταφέρει να κάνω πολλά στη ζωή μου και πιστεύω ότι μέχρι τώρα έδωσα παραδείγματα σωστά για τα νέα παιδιά. Οι δράσεις που κάνω αυτό έχουν σκοπό και βλέπω ότι μέσα από την δική μου προσπάθεια δίνω κουράγιο και δύναμη σε όλα τα παιδιά που θέλουν να πετύχουν τα όνειρα τους.
Το μέλλον αυτού του τόπου είναι τα παιδιά μας, και εμείς είμαστε υπεύθυνοι στο τι θα αφήσουμε σε αυτά. Πιστευω ότι μέσα από τον αθλητισμό και τις επιτυχίες μου έχω αφήσει σωστά μηνύματα και παραδείγματα για αυτά.
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σας στόχοι για το μέλλον, τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο όσο και στην προσωπική σας ζωή;
Οι προσωπικοί μου στόχοι είναι να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω πολύ, να κολυμπάω και μέσα από το κολύμπι,να περνάω μηνύματα θέλησης και αποφασιστικότητας, για τα νέα παιδιά,να σταθώ δίπλα σε κοινωνικές ομάδες που το έχουν ανάγκη και να δείξω σε όλους πως τα «ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ».
Τα τελευταία τρία χρόνια ασχολουμε με το open water swimming κολύμπι σε ανοιχτό πέλαγος.
Του χρόνου θα κολυμπήσω την μεγαλύτερη απόσταση στον κόσμο που θα γνωστοποιεί σε όλους μας πως «Ζωή δίχως υγιή Φύση, δεν θα υπάρχει μια δυνατή και υγιής Ζωή».
Θα κολυμπήσω στηρίζοντας την «Δράση της Εξέλιξη Ζωής»και φυσικά την αναγκαιότητα προστασίας του φυσικούς μας πλούτου.
Διαβάστε επίσης :