«Οι εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές έχουν μέχρι στιγμής ηγηθεί της επίθεσης κατά των επιπτώσεων του υψηλού πληθωρισμού στις δαπάνες των νοικοκυριών», εξηγεί ο κορυφαίος οικονομολόγος της αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs, Sven Jari Stehn.

«Εκτιμούμε ότι ο συνδυασμός των προϋπαρχόντων δημοσιονομικών μέτρων και των νέων μέτρων που σχετίζονται με την ενέργεια θα ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη κατά 0,9 και 0,3 ποσοστιαίες μονάδες στην Ευρωζώνη το 2022 και το 2023, αντίστοιχα.

Αν και αναμένουμε ότι η δημοσιονομική πολιτική θα αντισταθμίσει μέρος της επιβάρυνσης από την ενεργειακή κρίση, διατηρούμε την πρόβλεψή μας ότι η Ευρωζώνη θα εισέλθει σε τεχνική ύφεση το δεύτερο εξάμηνο», συνεχίζει ο Stehn.

Οι κίνδυνοι οδηγούν σε κατεύθυνση μεγαλύτερης δημοσιονομικής στήριξης, καθώς η συνεχιζόμενη αναστολή των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ προσφέρει στα κράτη μέλη δημοσιονομικό χώρο για να απορροφήσουν περαιτέρω τα δυνητικά σοκ, όπως η πλήρης διακοπή της παροχής ρωσικού φυσικού αερίου.

Περισσότερα δημοσιονομικά κίνητρα βραχυπρόθεσμα

Τα δημοσιονομικά μέτρα που στηρίζουν την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών από την αύξηση των τιμών της ενέργειας διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Τα μέτρα αυτά μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: επιδοτήσεις εισοδήματος και επιδοτήσεις τιμών. Τα πρόσθετα μέτρα που ανακοινώθηκαν πρόσφατα από τις κυβερνήσεις κυμαίνονται από 1,2% στην Ισπανία έως σχεδόν 2% του ΑΕΠ στη Γαλλία και την Ιταλία.

Το βασικό σενάριο της αμερικανικής τράπεζας για την Ευρωζώνη προβλέπει ότι οι τιμές του φυσικού αερίου παραμένουν αυξημένες καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του επόμενου έτους και οι νομισματικές συνθήκες συνεχίζουν να συσφίγγονται. Τα νέα δημοσιονομικά μέτρα αυξάνουν ελαφρώς τα πρωτογενή ελλείμματα το 2022, ωστόσο, τα δημόσια ελλείμματα επιδεινώνονται λιγότερο από ό,τι αναμενόταν αρχικά, δεδομένης της σταθερής ονομαστικής ανάπτυξης και των ισχυρότερων φορολογικών εσόδων.

«Με εξαίρεση τη Γερμανία, δεν αναμένουμε ενεργή δημοσιονομική εξυγίανση και, ως εκ τούτου, προβλέπουμε ότι το δημόσιο χρέος θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι είχαμε προβλέψει προηγουμένως (μεταξύ 111% του ΑΕΠ στη Γαλλία/Ισπανία και 148% του ΑΕΠ στην Ιταλία έως το 2024)», επισημαίνει ο Stehn.

Αυτό συμβαίνει στα πλαίσια της αναστολής τον Μάρτιο του 2020 των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ, που αποσκοπεί στη δημιουργία επαρκούς δημοσιονομικού χώρου ώστε να μπορέσουν οι αυτόματοι σταθεροποιητές να παράσχουν προσωρινή ανακούφιση σε συνδυασμό με τα στοχευμένα μέτρα για την άμβλυνση των επιπτώσεων της ενεργειακής κρίσης και των οικονομικών συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία. Η τρέχουσα αναστολή θα διαρκέσει έως το τέλος του 2023.

Οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν να μεταρρυθμίσουν το δημοσιονομικό πλαίσιο που ίσχυε πριν από την πανδημία και ενώ η συζήτηση συνεχίζεται, οι συμμετέχοντες στην αγορά επικεντρώνονται στις επιλογές για το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο δημοσιονομικής εποπτείας.

«Παρόλο που θεωρούμε ότι μια πολιτική συμφωνία υπέρ της αυξημένης μεταφοράς κινδύνου μεταξύ των χωρών με υψηλό και χαμηλό δημόσιο χρέος δεν είναι εκτός συζήτησης, το εμπόδιο για ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι υψηλό βραχυπρόθεσμα, ιδίως καθώς τα κεφάλαια από τη διευκόλυνση ανάκαμψης και ανθεκτικότητας (RRF) δεν έχουν εξαντληθεί. Ως εκ τούτου, ένας πολιτικός συμβιβασμός βραχυπρόθεσμα θα μπορούσε να συνεπάγεται πρόσθετη δημοσιονομική ευελιξία, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας παρατεταμένης αναστολής των δημοσιονομικών κανόνων και των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις πέραν του 2023», καταλήγει ο Stehn.

Διαβάστε επίσης:

Γιατί οι ελληνικές τράπεζες ξανακερδίζουν την εμπιστοσύνη των ξένων αναλυτών