Η Κριστίν Λαγκάρντ σήμερα αναμετράται με την ιστορία.

Ή θα γίνει ο Μάριο Ντράγκι της δεκαετίας που διανύουμε, εκστομίζοντας το περίφημο whatever it takes, ή θα αποτελέσει μία διεθνή περσόνα, κατώτερη των περιστάσεων, υπεύθυνη για την κατάρρευση των ευρωπαϊκών τραπεζών και τα αλυσιδωτά λουκέτα που θα ακολουθήσουν σε επιχειρήσεις και στην εκτίναξη της αχρείαστης ανεργίας σε μία Ευρώπη που παραμιλάει από τον πληθωρισμό και την ενεργειακή κρίση, στο κατώφλι της ύφεσης.

Τα πράγματα είναι απλά. Η Λαγκάρντ καλείται να αφουγκραστεί τις αγορές, που για μία ακόμα φορά δεν κάνουν λάθος. Η αγορά περιμένει αύξηση του βασικού επιτοκίου του ευρώ κατά 0,50 και από 3% να ανέβει στο 3,5%. Το σενάριο θέλει μέχρι τον Ιούνιο να ακολουθήσουν άλλες δύο αυξήσεις επιτοκίων μικρότερης έντασης από 0,25, με τη συνολική αύξηση να τερματίζει στο 4%.

Αυτό που περιμένει να ακούσει κάθε διαχειριστής, επιχειρηματίας, δανειολήπτης και καταναλωτής, είναι το view, ο στόχος, ότι πλέον ξεκίνησε η αρχή του τέλους αύξησης των επιτοκίων και συρρίκνωσης των ευρωπαϊκών οικονομιών.

Η Credit Suisse, σώθηκε –αν σώθηκε τελικά- στο παρά ένα και λίγες ώρες πριν η Γαλλίδα επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας παρέμβει.

Οι αγορές κρέμονται από τα χείλη της…

Διαβάστε επίσης

Γρίφος η απόφαση της ΕΚΤ μετά την κατάρρευση της μετοχής της Credit Suisse