ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γιατί στα 88 του χρόνια σήμερα, ο διάσημος καλλιτέχνης, που έχει χαρίσει στο κοινό ανεπανάληπτες ερμηνείες στον κινηματογράφο και το θέατρο θέλει να κυλά πλέον η ζωή του σε πιο ήρεμους ρυθμούς, κοντά στη σύντροφό του πάντα, Σακίρα, με την οποία είναι παντρεμένοι από το 1973, αλλά και δίπλα στην κόρη και τα εγγόνια του.
Αυτό το τεράστιο σπίτι λοιπόν στην αγγλική εξοχή, όπου ζει από το 1999 δεν ανταποκρίνεται πλέον στις νέες, σαφώς πιο περιορισμένες απαιτήσεις, με τον ίδιο να δηλώνει: «Θα μετακομίσω σε μικρότερο στο Γουίμπλετον, όπου ζει η κόρη μου Νατάσα και τα εγγόνια μου, για να είμαι κοντά τους και για είναι πιο εύκολο γι΄αυτούς να με επισκέπτονται».
Αναπόφευκτα έτσι, ήρθε και η απόφαση για την πώληση ενός συνόλου αντικειμένων, που κοσμούσαν το εκπληκτικό σπίτι στο Σάρεϊ και άλλων όμως, που αντικατοπτρίζουν το εύρος της προσωπικότητας και της καλλιτεχνικής πορείας του σερ Μάικλ Κέιν.
Μπορεί να φανταστεί κανείς, από αφίσες των ταινιών του ως έπιπλα, συμπεριλαμβανομένου του γραφείου του, περί τα σαράντα έργα τέχνης, μεταξύ των οποίων «Οι Εραστές στο δέντρο» του Μαρκ Σαγκάλ και το «Πηλ Παρκ» του Λόουρι, και βέβαια πολλών προσωπικών αντικειμένων.
Τα περίφημα γυαλιά του για παράδειγμα, το χρυσό Ρόλεξ και ο χρυσός επίσης αναπτήρας του με διαμαντένιο μονόγραμμα -κάπνιζε μανιωδώς αλλά το έκοψε εγκαίρως-, η καρέκλα σκηνοθέτη με το όνομά του από το ριμέικ της ταινίας «Συλλάβετε τον Κάρτερ», ακόμη και τρεις γυάλινες καράφες για αλκοολούχα ποτά, σκοτς ουίσκι, βότκα και μπέρμπον, τα οποία δεν είναι μυστικό, ότι τιμούσε ανέκαθεν.
Υλικές αναμνήσεις
«Είναι όλα τους νοσταλγία και αναμνήσεις. Θα είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστώ τόσα πολύτιμα κομμάτια της ζωής και της καριέρας μου, αλλά είναι η κατάλληλη στιγμή για να τα αφήσω πίσω», όπως δήλωσε ο ίδιος για την δημοπρασία, που θα γίνει από τον οίκο Bonhams στις 2 Μαρτίου στο Λονδίνο.
Οι εκπρόσωποι του οίκου έτσι, που μπήκαν στο σπίτι, το σαλόνι, τη βιβλιοθήκη ακόμη και τη σοφίτα είχαν να επιλέξουν από ένα πλήθος πολύτιμων και ιδιαίτερων αντικειμένων που αφηγούνται μια συναρπαστική καλλιτεχνική ζωή έξι δεκαετιών.
«Θησαυρούς» αναμνήσεων και σημαντικών στιγμών, όπως θα μπορούσε να χαρακτηρισθούν, όχι μόνο για τον ίδιο τον ηθοποιό αλλά και για την ιστορία του κινηματογράφου.
Όσον αφορά τα έργα τέχνης εξάλλου, η απόκτησή τους από τον Μάικλ Κέιν γινόταν πάντα με γνώμονα το ενδιαφέρον και τα συναισθήματα που του δημιουργούσαν κι όχι απαραίτητα το όνομα του καλλιτέχνη ή την αξία τους, όπως κι ο ίδιος λέει. «Δεν αγόραζα έργα τέχνης όπως οι μεγάλοι συλλέκτες, έγιναν ακριβά κατά τύχη», διευκρινίζει αποκαλύπτοντας ασφαλώς ένα ιδιαίτερο αισθητήριο στην επιλογή τους.
Οι μεγάλοι ρόλοι
Εθνικός θησαυρός για τη Βρετανία, ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς παγκοσμίως, βραβευμένος με δύο Όσκαρ και έχοντας προταθεί άλλες έξι (!), Χρυσές Σφαίρες, BAFTA και όποιο άλλο μεγάλο κινηματογραφικό βραβείο υπάρχει διεθνώς, και βεβαίως έχοντας χρισθεί ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ ο σερ Μάικλ Κέιν είναι σίγουρα ένας ζωντανός θρύλος για τον κόσμο της τέχνης.
Οι ερμηνείες του μοναδικές, ένας συνδυασμός βρετανικού φλέγματος και κοφτερού σαν ατσάλι ύφους τον ανέδειξαν ιδανικό σε ρόλους, όπως του αριστοκράτη αξιωματούχου στο εμβληματικό «Ζούλου», του Χάρι Πάλμερ στον «Απόρρητο φάκελο Ίπκρες», του εγωκεντρικού νεαρού στον «Άλφι» ή του καθηγητή στο «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα».
Για να λάμψει όμως και στο «Σλουθ», παίζοντας με τον μεγάλο σερ Λόρενς Ολίβιε, που αναγνώρισε το ταλέντο του λέγοντας, ότι νόμιζε πως θα έχει δίπλα του έναν δευτεροκλασάτο ηθοποιό για να βρει όμως έναν παρτερνέρ. Αλλά και στο μνημειώδες «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς» σε σκηνοθεσία του Τζον Χιούστον με παρτενέρ έναν άλλο σπουδαίο ηθοποιό τον Σων Κόνερι.
«Ο ρόλος μου δεν είναι να παίζω, να είμαι μια εικόνα, μια βεντέτα, ο πιο ωραίος, ή ο καλύτερος», έχει πει για όλα αυτά ο ίδιος. «Ρόλος μου είναι να καθρεπτίζω τα αισθήματα των ανθρώπων. Ρόλος μου είναι, να είμαι εσείς, το κοινό. Οφείλω να αποκαλύπτω τα μυστικά σας. Πάντα προσπαθούσα να είμαι αληθινός».
Τα ταξίδια
Αδιάψευστοι μάρτυρες αυτών των «μη» ρόλων οι δεκάδες αφίσες ταινιών, που βγαίνουν στη δημοπρασία. Όπως από την «Χάννα και τις αδερφές της» (1986) του Γούντι Άλλεν όταν πήρε το πρώτο του Όσκαρ και την «Θέα στον Ωκεανό» (1999), για την οποία κέρδισε το δεύτερο, «Γλυκιά φωνή«, «Πολύ αργά για ήρωες», «Ο αετός που πάτησε στη γη», «Ο ήσυχος Αμερικανός» το 2002 για την οποία έλαβε την τελευταία του υποψηφιότητα για Όσκαρ, ο «Μπάτμαν» και βέβαια πριν λίγα χρόνια, το «Youth» του Πάολο Σορεντίνο με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ.
Στο γραφείο του όμως υπήρχε και μια σειρά από ταξιδιωτικές αφίσες του Orient Express και άλλες, κυρίως από τα ταξίδια του στο Παρίσι και τη νότια Γαλλία, όπου όπως αποκάλυψε ο ίδιος, τον υποδεχόταν η Μπριζίτ Μπαρντό.
«Όταν ήμουν μόνος, πήγαινα πάντα στο Σεν Τροπέ και η Μπριζίτ Μπαρντό μού έδειχνε όλη την περιοχή. Οπότε όλα ήταν υπέροχα. Είναι σπουδαία ανάμνηση για μένα», όπως έχει πει.
Ο αχυρώνας των εκατομμυρίων
Ένας πρώην αχυρώνας του 17ου αιώνα, ανακαινισμένος με γούστο, εγγλέζικη σε μεγάλο βαθμό αισθητική και σίγουρα χωρίς τις υπερβολές που θα μπορούσε να συναντήσει κανείς σε ιδιοκτησίες άλλων μεγάλων σταρ, κυρίως χολιγουντιανών είναι το σπίτι στο Σάρεϊ, που πωλείται για 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Δεν του λείπει όμως τίποτε. Το αντίθετο.
Με επτά υπνοδωμάτια _τα δύο σουίτες_ ένα τεράστιο σαλόνι με θολωτή οροφή και φωτιστικά εποχής, με home cinema φυσικά, μια μοντέρνα κουζίνα και μια εντυπωσιακή, εσωτερική πισίνα, υδρομασάζ και γυμναστήριο υπήρξε το καταφύγιο του ζευγαριού για μία εικοσαετία και πλέον. Σ΄αυτά εξάλλου να προστεθούν οι ξενώνες για τους φίλους και οι χώροι διαμονής του προσωπικού.
Κυρίως όμως η απέραντη έκταση όλο τριγύρω με την εκπληκτική θέα είναι αυτή που κάνει τη διαφορά, με τους ανοιχτούς χώρους φυτεμένους με γκαζόν, με λιμνούλες, ανθόκηπο και λαχανόκηπο αλλά και ένα γήπεδο τένις.
Όπως χει πει μάλιστα ο ίδιος δεν ήταν ποτέ από αυτούς, που πετούσαν τα χρήματα, αλλά ένα ωραίο σπίτι όπου μπορούσε να βλέπει τα εγγόνια του να μεγαλώνουν ήταν μια καλή επένδυση. «Δεν είμαι υπερβολικός. Δεν είμαι ανόητος. Δεν βγαίνω να αγοράσω χαβιάρι κάθε μέρα», είπε. «Αλλά πρόκειται για ένα υπέροχο, μεγάλο σπίτι μέσα σε τόσα στρέμματα γης κι ήταν φανταστικό να βλέπω τα εγγόνια μου να τρέχουν ολόγυρα και να εξαφανίζονται κάνοντας δυο μίλια γύρω-γύρω στον κήπο»…
Λίγοι κινηματογραφικοί ηθοποιοί διεθνώς έχουν κατορθώσει να βρεθούν στην κορυφή της δόξας για τόσο μεγάλο διάστημα όσο ο Μάικλ Κέιν. Φτιαγμένος από την πάστα των μοναδικών και ακαταμάχητων καλλιτεχνών που ο κόσμος θεωρεί μια αμετάβλητη, υψηλή αξία είχε προκαλέσει συγκίνηση, όταν έλεγε πριν μερικά χρόνια, ότι «μέρες μου είναι μετρημένες». Κακά τα ψέματα, ο πανδαμάτωρ χρόνος είναι σίγουρα υπεύθυνος για όλες αυτές τις πωλήσεις. Το όνομά του όμως, παραμένει ένα αστέρι που λάμπει, έτσι κι αλλιώς.
Διαβάστε ακόμη: