ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το ράλι της ΤΙΤΑΝ, το νέο Βατερλώ της Απαλαγάκη, το κινεζικό μαρτύριο για τον Μάνο, τα υπερόπλα Πιτσιλή, η αλήθεια για τη Μιράντα Πατέρα και ο γάτος Dollar, ο αεικίνητος Πιέρ και ο θαρραλέος πολιτικός με την κομμώτρια
Όπως αναφέρει σε άρθρο του στο World Economic Forum, ο Philipp Rickenbacher, οι ιδιώτες επενδυτές έχουν να διαδραματίσουν έναν όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια για μεγαλύτερη διαφάνεια και ευθυγράμμιση των στρατηγικών των εταιρειών με τις πολιτικές ESG. Αν και η ώθηση για αλλαγή μέχρι τώρα ήταν σε μεγάλο βαθμό ευθύνη των μεγάλων θεσμικών επενδυτών, πλέον είναι στα χέρια των ιδιωτών να γίνουν βασικοί παράγοντες επιρροής ώστε οι επιχειρήσεις να ανταποκριθούν στις προκλήσεις των ESG.
Όπως αναφέρει σύμφωνα με το Boston Consulting Group, η δύναμη παγκοσμίως των θεσμικών επενδυτών ανερχόταν σε 61 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2020. Στους ιδιώτες επενδυτές αντιστοιχούν περιουσιακά στοιχεία 42 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και μπορούν να έχουν λόγο στη λήψη εταιρικών αποφάσεων και να επιφέρουν την αλλαγή που θέλουν να δουν. Γιατί μπορεί πολιτικοί και επιχειρηματικοί ηγέτες να τονίζουν την ανάγκη να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη και να κρατηθεί ο κόσμος σε μονοπάτι 1,5 C – αλλά δεν είναι ξεκάθαρα τα σχέδια για το πώς θα φτάσουν εκεί.
«Έξοδος ή φωνή»
“Αν θέλουμε να περάσουμε από τη συζήτηση στη δράση, όλοι μπορούν να συνεισφέρουν. Οι επενδυτές, για παράδειγμα, θα μπορούσαν απλώς να πουλήσουν τις μετοχές των ρυπογόνων εταιρειών. Εναλλακτικά, όμως, θα μπορούσαν να ασκήσουν το δικαίωμα ψήφου τους ή ακόμη και να συνεργαστούν άμεσα και έμμεσα με τη διοίκηση μιας εταιρείας για να πιέσουν για υπεύθυνη δράση. Έρευνα σχετικά με τη θεωρία «έξοδος ή φωνή» αναφέρει ότι η τελευταία, η έκφραση της φωνής των μετόχων, είναι πιο ισχυρή στην αντιμετώπιση εξωτερικών παραγόντων που επηρεάζουν τη στάση της εταιρείας ESG από τους επενδυτές που απλώς εκχωρούν τα μερίδιά τους”, σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ο ιδιωτικός πλούτος και ιδιαίτερα ο οικογενειακός πλούτος, ταιριάζει ιδανικά στο είδος της προσέγγισης που απαιτεί η επένδυση ESG, σύμφωνα με τον Philipp Rickenbacher. Όπως εξηγεί, αυτή η ομάδα έχει μεγάλες δεξαμενές κεφαλαίων και μακροπρόθεσμη στόχευση πολλαπλών γενεών, έχουν μεγαλύτερη διακριτική ευχέρεια στις επενδυτικές αποφάσεις σε σύγκριση με ιδρύματα που ενδέχεται να υπόκεινται σε εμπορικές πιέσεις ή πολιτικές ή που έχουν επιβάλει σε καταπιστεύματα που περιορίζουν τη λήψη αποφάσεων. Τα πλούσια άτομα και τα family office μπορούν να είναι ευέλικτα στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν τις επενδύσεις όσον αφορά το μέγεθος, τη γεωγραφία και τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων με τρόπο που ο μέσος θεσμικός επενδυτής δεν μπορεί να το κάνει.
Βρίσκονται σε προνομιακή και μοναδική θέση να αξιοποιήσουν ιδιωτικά κεφάλαια για να βοηθήσουν τη μεγέθυνση των επενδύσεων ESG, υποστηρίζοντας μακροπρόθεσμους κοινωνικούς στόχους και φιλοδοξίες. Και, όπως εξηγεί από την έρευνα που έχουν διεξάγει σε περισσότερους από 500 επαγγελματίες του κλάδου που εργάζονται με πλούσιες οικογένειες, γνωρίζει ότι ενδιαφέρονται πραγματικά: “Σύμφωνα με το Οικογενειακό Βαρόμετρο μας, το θέμα που έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία τα τελευταία πέντε χρόνια είναι η βιώσιμη ανάπτυξη, το ESG και οι επενδύσεις με αντίκτυπο” σημειώνει.
“Οι έχοντες πλούτο είναι πολύ περισσότερο επιδραστικοί από τους απλούς επενδυτές: Είναι στελέχη ή επιχειρηματίες οι ίδιοι, με μεγάλη εξουσία στη λήψη αποφάσεων, που επηρεάζουν τα προϊόντα που θα καταναλώσουμε αύριο, τις εταιρείες που τα παράγουν, τους υπαλλήλους και τις οικογένειές τους και τις κοινωνίες στις οποίες δραστηριοποιούνται. Επιπλέον, αυτά τα άτομα έχουν ισχυρό αντίκτυπο ως συνειδητοποιημένοι καταναλωτές. Είναι πολίτες και ψηφοφόροι, καθώς και γονείς ή πρότυπα, μεταβιβάζοντας αξίες στην επόμενη γενιά.
Τι χρειάζεται λοιπόν για τη βιομηχανία διαχείρισης πλούτου για να ξεκλειδώσει τη δύναμη των πελατών της; Η απάντηση βρίσκεται σε έναν διάλογο που βασίζεται στη διαφάνεια, τις επιλογές και την εμπιστοσύνη”, τονίζει.
Διαφάνεια – Δυνατότητα επιλογής- Φωνή
Ο κ.Philipp Rickenbacher αναφέρεται στη σημασία αλλαγής του ρόλου που μέχρι σήμερα έχουν οι πελάτες του private banking. Τονίζει ότι πρέπει να υπάρξει διαφάνεια και να αποκτήσουν πρόσβαση στην πληροφόρηση ώστε να κατανοήσουν τον αντίκτυπο που έχει ο πλούτος τους και οι αποφάσεις τους στον κόσμο.
“Ο πρώτος πυλώνας, η διαφάνεια, αφορά την κατανόηση του κόσμου μας και τον αντίκτυπο που έχουμε εμείς και οι πελάτες μας σε αυτόν, καθιστώντας τα προβλήματα και τις λύσεις απτά και μετρήσιμα”, αναφέρει.
Μόλις εξασφαλιστεί η διαφάνεια, πρέπει να δοθεί στους ιδιώτες επενδυτές η δυνατότητα επιλογής, σημειώνει κρατώντας όμως μια επιφύλαξη για τα δεδομένα που σήμερα παρέχονται αφού δεν υπάρχουν ακόμη ενιαία πρότυπα ESG. “Χρειάζονται τις σωστές λύσεις για να εκφράσουν τις απόψεις, τις πεποιθήσεις και τις αξίες τους με αποτελεσματικό τρόπο. Τα τελευταία 15 χρόνια, η γκάμα των διαθέσιμων προϊόντων «υπεύθυνης διαχείρισης πλούτου» έχει εξελιχθεί πάρα πολύ, δημιουργώντας περισσότερες επιλογές από ποτέ. Ωστόσο, αυτό μπορεί να οδήγησε σε ακόμη μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και σύγχυση. Απέχουμε ακόμη πολύ από τα σαφώς καθορισμένα και παγκοσμίως αποδεκτά πρότυπα”.
Και τέλος, όταν μιλάμε για επιλογή, εξηγεί, οι ιδιώτες επενδυτές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν τις απόψεις τους όχι μόνο μέσω της αποεπένδυσης των κεφαλαίων τους («έξοδος»), αλλά και ψηφίζοντας ενεργά («φωνή») τη στρατηγική ESG μιας εταιρείας: “Ενώ οι μεμονωμένοι επενδυτές το 2020 κατείχε το 29% των μετοχών στις ΗΠΑ, είναι γνωστό ότι ψήφισαν μόνο ένα κλάσμα από αυτές”, επισημαίνει. Με την ανάπτυξη απλούστερων διαδικασιών και για τα πανταχού παρόντα Funds, το ερώτημα που απομένει για τους ιδιώτες επενδυτές είναι η ουσία της ψήφου τους: Είναι επαρκώς εξοικειωμένοι με το διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρείας και με τις επιπτώσεις των αποφάσεών της στο περιβάλλον και την κοινωνία;
Εδώ είναι ένα φυσικό καθήκον για τον κλάδο διαχείρισης κεφαλαίου, αναφέρει: να διευκολύνει τη συμμετοχή των πελατών της στη δημοκρατία των μετόχων, λειτουργικά και, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ως έμπειροι σύμβουλοι.
Όλα τα παραπάνω αντικατοπτρίζουν τον παραδοσιακό ρόλο των διαχειριστών κεφαλαίων ως ειδικών, βασισμένοι σε ένα μοντέλο που τους απαιτεί να σκέφτονται για τους πελάτες τους – παρέχοντας δεδομένα σε έναν κόσμο ασύμμετρης πληροφόρησης, κάνοντας συστάσεις, επιλέγοντας προϊόντα και διαχειρίζοντας χαρτοφυλάκια.
“Αυτό έχει τα πλεονεκτήματά του, αλλά για να οικοδομήσουμε διαρκή εμπιστοσύνη – τον τρίτο πυλώνα στην προσπάθεια να ξεκλειδωθεί η δύναμη των ιδιωτών πελατών – οι προσπάθειές μας πρέπει να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα. Θα χρειαστεί να γίνουμε διευκολυντές που συνδέουν τους πελάτες και τους δίνουν τη δυνατότητα να συνδημιουργούν. Θα σημαίνει σχεδιασμό λύσεων με πελάτες και όχι μόνο για αυτούς. Καθιστώντας τους πελάτες και εμάς, μέρος ενός ευρύτερου δικτύου πολιτικής, ρύθμισης, βιομηχανίας και κοινωνίας. Θα σημαίνει επέκταση του ορισμού της διαχείρισης πλούτου πέρα από τον καθαρά οικονομικό σε έναν που συνδέει και συνεργάζεται. Για να κάνουμε μια ουσιαστική διαφορά και να εισάγουμε θετικές αλλαγές, είναι η καλύτερη διαδρομή που έχουμε”, καταλήγει.
Ποιος είναι ο Philipp Rickenbacher
Ο Philipp Rickenbacher είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Julius Baer από την 1η Σεπτεμβρίου 2019. Εντάχθηκε στην Julius Baer το 2004 και στη συνέχεια ανέλαβε διάφορους ανώτερους ηγετικούς ρόλους, συμπεριλαμβανομένης της ευθύνης για τον τομέα των δομημένων προϊόντων. Το 2016 διορίστηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της Τράπεζας και ως Head Advisory Solutions. Από τον Ιανουάριο του 2019 ήταν μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου και Επικεφαλής Διαμεσολαβητών και Παγκόσμιας Επιμέλειας.
Πριν ενταχθεί στην Τράπεζα, εργάστηκε στην McKinsey & Company στη Ζυρίχη και το Λονδίνο από το 1997 έως το 2004, μεταξύ άλλων ως Associate Principal.
Ο Philipp Rickenbacher είναι κάτοχος Master of Science στη Βιοτεχνολογία από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ETH) της Ζυρίχης. Επιπλέον, είναι απόφοιτος του Swiss Finance Institute και του Advanced Management Program του Harvard Business School.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Fitch: Επιβεβαίωσε το BBB- της Ελλάδας, διατήρησε σταθερές τις προοπτικές – Βλέπει ανάπτυξη 2,4% το 2025
- Γιατί ο Καραμανλής έκλεισε την συζήτηση για την προεδρία της Δημοκρατίας – Στήριξε τον Σαμαρά
- Πραγματική φοβέρα ή προετοιμασία για ανακωχή;
- Χρηματιστήριο: Repricing των τραπεζών, αγορές σε μετοχές με μερισματική απόδοση φέρνει η πτώση των επιτοκίων κατά 0,50% από την ΕΚΤ