16 Δεκεμβρίου 2021, 3 Φεβρουαρίου 2022 και 10 Μαρτίου 2022. Αυτές είναι τρεις ημερομηνίες – κλειδιά για την ελληνική αγορά χρέους που κρέμεται πλέον από τα χείλη της Φρανκφούρτης, αναμένοντας ένα καθαρό σήμα για το τι θα ισχύσει με το καθεστώς επιλεξιμότητας των ελληνικών ομολόγων μετά τον τερματισμό των έκτακτων μέτρων στήριξης.

Τερματισμός που αποτελεί βέβαια ο ίδιος ένα μεγάλο ερώτημα ως προς το χρόνο που θα συμβεί αλλά κυρίως ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα μεθοδευθεί…

Η επέλαση της μετάλλαξης «Ο» και ο νέος γύρος αβεβαιότητας που αυτή πυροδοτεί στις αγορές, προσθέτει ένα μεγάλο πονοκέφαλο στους policy makers διεθνώς και ειδικά στους κεντρικούς τραπεζίτες εξαιτίας και των πολύ ισχυρών πληθωριστικών πιέσεων που βιώνει η παγκόσμια οικονομία και την ένταση των πιέσεων για άνοδο των επιτοκίων.

Μιλώντας ειδικά για την ευρωζώνη, με τη Γερμανία να εμφανίζει πληθωρισμό άνω του 6%, το νέο υπουργό Οικονομικών στο τιμόνι και την Ιταλία να ηγείται του νοτίου μετώπου, το περιβάλλον στα forum των συνεδριάσεων τόσο στην ΕΚΤ και το Eurogroup σίγουρα είναι… challenging.

Τις τελευταίες ώρες οι φήμες δίνουν και παίρνουν πως τελικά η ΕΚΤ ίσως να μην ανοίξει τα χαρτιά της για το PEPP στις 16 Δεκεμβρίου, ημερομηνία κατά την οποία περίμενε και η Αθήνα τι και αν θα πει κάτι η Κριστίν Λαγκάρντ για τα ελληνικά ομόλογα. Σύμφωνα λοιπόν με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα το πιθανότερο είναι η Φρανκφούρτη να επιχειρήσει να κερδίσει λίγο χρόνο μέχρι τη συνεδρίαση δηλαδή του Φεβρουαρίου προκειμένου να επιχειρήσει πάλι, ανάλογα και με τα επιδημιολογικά δεδομένα, να δώσει ένα πιο καθαρό στίγμα για το μέλλον των έκτακτων μέτρων στήριξης.

Άλλωστε όπως σημειώνουν αναλυτές απαντώντας σχετικά πρόσφατα σε ερώτηση του Δ. Παπαδημούλη η κ. Λαγκάρντ είχε αφήσει ανοικτό το θέμα της συνέχισης της αγοράς ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, παραπέμποντας σε αποφάσεις για το τέλος του 2021- αρχές του 2022…

Το ελληνικό case πιο σύνθετο μετά την «Ο»;

Για την Ελλάδα πάντως η εικόνα σχετικά σύνθετη. Το θέμα της επιλεξιμότητας των ελληνικών ομολόγων, ειδικά όταν η χώρα θα τερματίσει το καθεστώς της μεταμνημονιακής εποπτείας τον Ιούνιο και μέχρις ότου ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα είναι τεχνικά μια πρόκληση. Το να μεταβληθούν οι κανόνες της ΕΚΤ είναι κάτι που αναλυτές θεωρούν μακράν το πιο απίθανο σενάριο, γεγονός που καθιστά την απουσία της επενδυτικής βαθμίδας το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα για τη χώρα αυτή τη στιγμή.

Οι περισσότεροι όμως συγκλίνουν στην άποψη πως με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο θα διαμορφωθεί για ένα μικρό διάστημα ένα πλαίσιο «ευελιξιών (flexibilities)» προκειμένου να μη βρεθεί η ελληνική αγορά σε κενό αέρος μέχρι να ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα.

Πρόκειται βέβαια για ένα τελευταίο, δύσκολο, μίλι με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη τη χώρα. Καθίσταται δε ακόμη πιο δύσκολο εάν όντως ευσταθούν κάποια πιο δυσμενή σενάρια που θέλουν τους οίκους να αναβαθμίζουν μεν μέσα στο 2022 τη χώρα αλλά να μην της δίνουν την πολυπόθητη εκείνη βαθμίδα για την επενδυτική εάν δεν είναι ορατός ο πολιτικός ορίζοντας στη χώρα. Όχι δηλαδή πριν την επόμενη εκλογική αναμέτρηση… Για να διανύσουμε δηλαδή το τελευταίο «μίλι» και να κερδίσουμε πίσω την επενδυτική βαθμίδα μετά από πάνω από μια δεκαετία, ίσως οι παράγοντες που θα το κρίνουν να είναι πιο σύνθετοι από ότι νομίζουμε.

Η δυναμική της χώρας ως προς την ανάπτυξη είναι ισχυρή τον επόμενο χρόνο και σε αυτό συγκλίνουν οι περισσότερες εκτιμήσεις. Υπό τη μεγάλη προϋπόθεση – που κανείς δεν μπορεί σήμερα να εγγυηθεί – η πανδημία να φθίνει το πρώτο εξάμηνο του 2022 και η «Ο» να μην αποδειχθεί ο κίνδυνος που όλοι σήμερα φοβόμαστε, όλα τα συστατικά είναι έτοιμα ώστε από το δεύτερο εξάμηνο του έτους η ανάπτυξη στη χώρα να εκπλήξει, επιτυγχάνοντας ίσως και ρυθμούς μεγαλύτερους από ότι σήμερα υπολογίζουμε.

Ωστόσο στην παρούσα φάση, το τοπίο είναι θολό και ο νέος γύρος αβεβαιότητας βρίσκει τη χώρα σε ένα δύσκολο timing χωρίς επενδυτική βαθμίδα, λίγο πριν τερματιστεί – αργά ή γρήγορα – το PEPP και με το ένα πόδι έξω από τη μεταμνημονιακή εποπτεία…Αυτό δημιουργεί ένα κενό λίγων μηνών προς το εκλογικό έτος του 2023, σε ένα πολιτικό πεδίο με αρκετά ερωτηματικά, καθώς το αντιεμβολιαστικό μέτωπο είναι ένας μη καλά υπολογισμένος κίνδυνος ακόμη, αλλά και μεγάλα διλήμματα σε επίπεδο πολιτικής, εντός αλλά και εκτός συνόρων.

Βεβαίως ένα πολύ ισχυρό στοιχείο που διαθέτει η Ελλάδα είναι πως το κλίμα στην επενδυτική κοινότητα για την ελληνική οικονομία έχει βελτιωθεί θεαματικά όπως επίσης και η εμπιστοσύνη των επενδυτών προς την ένταση της δέσμευσης της κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις και αναπτυξιακή ατζέντα στη βάση επενδύσεων. Για όλα αυτά όμως και με μεγάλο δείκτη το πώς θα υλοποιείται τους πρώτους μήνες το Ταμείο Ανάκαμψης και οι μεταρρυθμίσεις, αλλά και το εάν θα παραμένει η δημοσιονομική πειθαρχία κεντρικός στόχος πολιτικής, το πρώτο εξάμηνο του 2022 θα είναι κρίσιμο.

Ειδικά θα έλεγε κάποιος οι τρεις πρώτοι μήνες, όπου παραδοσιακά το Δημόσιο επισκέπτεται τις αγορές, οι οίκοι ξεκινούν να «αξιολογούν» και εν αναμονή του πλαισίου στο οποίο θα καταλήξει τελικά η Φρανκφούρτη, από την οποία οι αγορές αναμένουν μια win – win λύση για όλες τις….ζώνες της ευρωζώνης..

Διαβάστε επίσης

Η Ελλάδα χάνει δυο ΕΝΦΙΑ το χρόνο από τον ΦΠΑ – Απώλεια 5,3 δισ. ευρώ μόνο το 2019

Κομισιόν: Επέβαλε πρόστιμο 334 εκατ. ευρώ σε πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες

Χριστουγεννιάτικη «έκπληξη» η φετινή ανάπτυξη – Τι προβλέπουν Έλληνες και ξένοι