ΟΙ εμβολιασμένοι έχουν κάθε δικαίωμα να θέλουν να δράσουν οικονομικά και κοινωνικά. Και έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν χωρίς να φοβούνται. Επιπλέον, αποτελούν την σαφή πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου. Ο δικός τους λόγος είναι ο νόμος.
Η ανεμβολίαστοι αποτελούν έτσι μία ομάδα τυραννίας. Με το έτσι θέλω σκορπούν και αρρώστια και φόβο. Οι ίδιοι μπορεί να αδιαφορούν για το αν θα ζήσουν ή αν θα πεθάνουν. Δεν έχουν, όμως, κανένα– μα απολύτως κανένα– δικαίωμα να μεταδίδουν την αρρώστια σε τρίτους και να θέτουν την ζωή των τρίτων σε κίνδυνο.
Αν το καλοεξετάσει κανείς, η πράξη τους να κυκλοφορούν ελεύθεροι ισοδυναμεί με ανθρωποκτονία από αμέλεια. Και πράξεις όπως εκείνες του ιερωμένου που κοινωνούσε πιστούς ενώ γνώριζε ότι είχε μολυνθεί με τον κορωνοϊό,, ισοδυναμεί με ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.
Τα φληναφήματα για προσωπικές ελευθερίες είναι ακριβώς αυτό: φληναφήματα. Ουσιαστικά, οι ανεμβολίαστοι εντάσσονται σε τρεις κατηγορίες: στους ψεκασμένους που δεν δέχονται την επιστήμη, στους θρησκόληπτους και στους ιδεολόγους-καταστροφείς που θέλουν να πάνε κόντρα στην κυβέρνηση.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, έχουμε πολλούς που εντάσσονται στην πρώτη κατηγορία. Να θυμίσω την Καλαμάτα και την ψήφο κατά του 5G; Ή τις καλόγριες που έφραξαν τον δρόμο στην ηλεκτροδότηση της Νοτίου Ελλάδος.
Όχι πως η δεύτερη κατηγορία στερείται οπαδών. Οι πιστοί στην ισχύ της θείας μετάληψης βρήκαν εύκολη υποστήριξη από την εκκλησία. Οι πρόσφατες ενέργειες της που στηρίζουν τον εμβολιασμό και τα περιοριστικά μέτρα έρχονται πολύ αργά. Το κακό έγινε ήδη και δύσκολα διορθώνεται.
Η τρίτη κατηγορία είναι η λιγότερο κατανοητή. Παραπέμπει στην λογική να καταστραφεί το σπίτι του γείτονα μαζί με το δικό μου. Είναι άνθρωποι δογματικοί – θρησκόληπτοι κατά μία έννοια, διότι η ιδεολογία τους είναι θρησκεία γι’ αυτούς. Απλά δεν είναι η χριστιανική.
Πολλοί είναι επιστήμονες, αλλά αρνούνται την επιστήμη. Οι περισσότεροι είναι πολιτκοί, αλλά αρνούνται τον διάλογο. Τα πάντα γι’ αυτούς είναι μία αντιπαράθεση. Ή αυτοί ή εμείς. Στην λογική τους, λοιπόν, δεν χωρά καμία ομόνοια για το κοινό καλό. Είναι αμαρτία να παραδεχτούν ότι μία κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να κάνει έστω και ένα, έστω και ένα μοναδικό καλό.
Ο διάλογος με τις ομάδες αυτές είναι ανέφικτος. Κι αυτό επειδή δεν κυριαρχεί η λογική και η επιστήμη αλλά ο δογματισμός και ο σκοταδισμός.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει την ζωή των ανεμβολίαστων εξαιρετικά δύσκολη και εξαιρετικά δυσάρεστη.
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν είναι ανεπαρκή. Κατανοητό ότι κανείς δεν μπορεί να στερήσει από τον συνάνθρωπο του το φάρμακο και το φαγητό. Αλλά, γιατί να εξαιρούνται οι ανεμβολίαστοι από κάθε έλεγχο στα φαρμακεία και στα σουπερμάρκετ; ; Γιατί να μην υποχρεώνονται κάθε φορά να παρουσιάζουν το αποτέλεσμα ενός rapid test?
Οι φωνές τώρα του εμπορίου και της εστίασης είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Δεν είναι ούτε οι μόνοι ούτε οι τελευταίοι που υπέφεραν και θα υποφέρουν από την πανδημία. Συμφέρον τους είναι να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της. Ναι, να υποστούν το κόστος και να προσλάβουν έξτρα υπάλληλο για να ελέγχει τα πιστοποιητικά. Ναι, να καθυστερεί η είσοδος των πελατών. Ναι, να χρειαστεί καλύτερη οργάνωση, στροφή στο διαδίκτυο, χρήση ειδικού λογισμικού.
Τα μέσα υπάρχουν, η καλή θέληση έχει εκλείψει –διότι οι περισσότεροι έχουν μάθει στο εύκολο κέρδος.
Η ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο ενέχει κόστος. Η στροφή προς το μακρόχρονο συμφέρον απαιτεί μυαλό και όραμα.
Διαβάστε επίσης
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
