Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος: Μετά θάνατον δικαστική απόφαση για αποζημίωση 80,8 εκατ. ευρώ στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο

Στις 7 Ιουνίου, μόλις δύο εβδομάδες μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου, το Εφετείο Αθηνών δημοσίευσε την τελευταία ετυμηγορία της Δικαιοσύνης στη μακρόχρονη δικαστική αντιδικία του αείμνηστου βιομηχάνου με τον αδελφό του Θεόδωρο. 

Το δικαστήριο, κατά πλειοψηφία, επιδίκασε υπέρ του Θεόδωρου Αγγελόπουλου ποινικές ρήτρες 80,68 εκατομμυρίων ευρώ για 8 παραβιάσεις  από τον αδελφό του Κωνσταντίνο του συμφωνητικού συμβιβασμού για την πατρική περιουσία τους και επιπλέον 150 χιλιάδες ευρώ αποζημίωση για ηθική βλάβη.

Η αγωγή του Θεόδωρου κατά του αδελφού του έγινε εν μέρει δεκτή καθώς διεκδικούσε 171 εκατομμύρια ως ποινές «για 17 παραβιάσεις του προ 20ετίας συμφωνητικού» που όριζε να τερματιστούν οι δικαστικές αξιώσεις για την πατρική τους περιουσία και επιπλέον, διεκδικούσε 10 εκατομμύρια αποζημίωση για «ηθική βλάβη από προσβλητικές αναφορές στο πρόσωπο του» σε δικόγραφα του αδελφού του.  

Η εφετειακή απόφαση συνιστά μία μεγάλη ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης: οι 100.000 ευρώ που είχε επιδικάσει το Πρωτοδικείο  Αθηνών (μόνο για ηθική βλάβη καθώς τότε, οι αιτούμενες ποινικές ρήτρες απορρίφθηκαν), «εκτοξεύτηκαν» στο Εφετείο στο συνολικό ποσό των 80.837.894,32 ευρώ.

Η υπ’ αριθμόν 2760/2021  απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, που αποκαλύπτει σήμερα το mononews, αποδεικνύει ότι οι σχέσεις των δύο αδελφών κάθε άλλο παρά είχαν εξομαλυνθεί τα τελευταία χρόνια.

Η αγωγή του μεγαλύτερου γιου του Παναγιώτη Αγγελόπουλου κατά του βενιαμίν Κωνσταντίνου ασκήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 2012.

Η πρωτόδικη απόφαση εκδόθηκε στα τέλη του 2018 και λίγο αργότερα αμφότεροι κατέθεσαν έφεση.

Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 9,5 χρόνια από την κατάθεση της αγωγής για να εκδοθεί η δευτεροβάθμια απόφαση, με τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο να μην βρίσκεται πλέον εν ζωή.

Ποιος θα πληρώσει τα 80,8 εκατομμύρια; 

Το χρέος που «αγγίζει» τα 81 εκατομμύρια ευρώ (εάν βεβαίως ο Αρειος Πάγος δεν προχωρήσει στην αναίρεση της απόφασης, εφόσον υποβληθεί τέτοιο αίτημα) βαραίνει πλέον τους κληρονόμους του βιομηχάνου, όπως επισημαίνουν νομικοί.

Είναι αυτός ο λόγος που ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Θεόδωρου Αγγελόπουλου φέρεται να αιτήθηκε την επίσπευση της δημοσίευσης των 4 διαθηκών του εκλιπόντος, η οποία αρχικά είχε προσδιοριστεί για το Φεβρουάριο του 2022.

Όπως αποκάλυψε προ 10ημέρου το mononews, τελικώς οι μυστικές διαθήκες «ανοίχθηκαν» την 1η Σεπτεμβρίου στο Ειρηνοδικείο Πειραιά και όπως αναφέρεται στο πρακτικό της δημοσίευσης «κατά τη διαδικασία δημοσίευσης εμφανίστηκε και παραστάθηκε για λογαριασμού του δανειστού της κληρονομιάς Θεοδώρου Αγγελόπουλου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του».

 Στις διαθήκες, ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος ορίζει κληρονόμους στην αδιάθετη περιουσία του τους δυο γιους του Παναγιώτη και Γιώργο, τη χήρα του Γέλη Παπαγιαννοπούλου και ένα ίδρυμα με έδρα το Πριγκιπάτο του Λίχτενσταϊν.

Ωστόσο τα παιδιά του, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις που απέστειλαν στο mononews, υποστηρίζουν ότι οι διαθήκες είναι άκυρες (επιπλέον ότι υπαγορεύτηκαν από τρίτα πρόσωπα καθώς η υγεία του πατέρα τους δεν του επέτρεπε να συντάξει διαθήκες). 

Σύμφωνα με τους δικηγόρους του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου, οι 2 διαθήκες, οι οποίες συντάχθηκαν τέλος του 2018 και αρχές του 2020, είναι άκυρες διότι οι γιοι του ήδη είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αιτούμενοι τον ορισμό δικαστικού συμπαραστάτη στον πατέρα τους.

 Για τις προγενέστερες, οι οποίες συντάχθηκαν το 2017 και αρχές του 2018, οι νομικοί τους παραστάτες υποστηρίζουν ότι είναι ακυρώσιμες, επικαλούμενοι την εφετειακή απόφαση για τον ορισμό δικαστικού συμπαραστάτη, η οποία, όπως υποστηρίζουν, αναφέρει ότι ο βιομήχανος δεν ήταν σε θέση να εκφράσει την ελεύθερη βούληση του από το 2017.

Το mononews απευθύνθηκε στους δικηγόρους του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου ρωτώντας για τις νομικές κινήσεις τους όσον αφορά την ισχυριζόμενη ακυρότητα των διαθηκών. Ωστόσο δεν έλαβε καμία απάντηση. 

Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι κληρονόμοι του βιομηχάνου και εφοπλιστή έχουν δικαίωμα να αιτηθούν, για νομικούς λόγους, αναίρεση της εφετειακής απόφασης από τον Αρειο Πάγο. 

«Και 102.000 ευρώ δικαστικά έξοδα» 

Με την υπ’ αριθμόν 2760/2021 απόφαση το Τριμελές Εφετείο Αθηνών  αποφάσισε (σε διάσκεψη πριν από το θάνατο του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου) ότι ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργικής «έχει» υποχρέωση να καταβάλει στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο το ποσό των 72.114.805,62 ευρώ (επιδικάστηκαν με αναγνωριστική διάταξη της αγωγής), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της εφετειακής απόφασης. 

Παράλληλα, υποχρέωνε τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο να καταβάλει στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο το συνολικό ποσό των 8.723.088, 70 ευρώ, εκ  των οποίων τα 8.573.088, 70 ευρώ (επιδικάστηκαν με καταψηφιστική διάταξη της αγωγής) νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της εφετειακής απόφασης και οι 150.000 ευρώ νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής (επιδόθηκε 9 χρόνια πριν) μέχρι και την εξόφληση του ποσού.

Μάλιστα ο εναγόμενος Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος καταδικάστηκε να καταβάλει μέρος των δικαστικών εξόδων της αγωγής του αδελφού του, για όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας,  που ορίστηκε στο ποσό των 100.000 ευρώ και επιπλέον 2.000 ευρώ δικαστικά έξοδα για τη δική του έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, η οποία απορρίφθηκε. 

Η αγωγή του Θεόδωρου Αγγελόπουλου

Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος στράφηκε κατά του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου με αγωγή που κατέθεσε στις 9 Φεβρουαρίου του 2012, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών.

Ισχυριζόταν ότι ο αδελφός του παραβίασε 17 φορές το συμφωνητικό συμβιβασμού, το οποίο είχαν συνυπογράψει στις 2 Μαρτίου του 2000, προκειμένου να λήξει η διαμάχη τους για τα δικαιώματα στην περιουσία του πατέρα τους. 

Όπως αναφέρεται στην κατά πλειοψηφία απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών (μειοψήφησε η προεδρέουσα πρόεδρος Εφετών) η προσπάθεια συμβιβασμού έγινε με προτροπή του πατέρα των διαδίκων:

«Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, στο πλαίσιο προσπάθειας του να εξομαλύνει τις σχέσεις των παιδιών του και να εκλείψει η αντιδικία τους, συνέταξε την απευθυνόμενη προς τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο στις 2 Μαρτίου 2000, επιστολή, το κείμενο της οποίας συνυπέγραψαν αμφότεροι οι διάδικοι, ο μεν εναγόμενος (Κωνσταντίνος  Αγγελόπουλος) υπό τη φράση «Αποδέχομαι», ο δε ενάγων (Θεόδωρος Αγγελόπουλος) υπό τη φράση «Εγκρισις Θ.Α.», με την οποία, μεταξύ άλλων, δήλωνε προς τον γιο του Κωνσταντίνο ότι μετά το θάνατο του θα λάμβανε από την ατομική περιουσία του, το σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας Χαλυβουργική καθώς και του εταιρικού κεφαλαίου των εταιρειών που κατείχαν στο χαρτοφυλάκιό τους μετοχές της Χαλυβουργικής όπως και των εταιρειών που είχαν παράσχει εγγυήσεις υπέρ της Χαλυβουργικής».

Την ίδια μέρα τα δύο αδέλφια κατήρτησαν σύμβαση συμβιβασμού για να τερματίσουν την ήδη πολυετή δικαστική διαμάχη τους. Όπως αναφέρεται στην εφετειακή απόφαση:

«Με τη σύμβαση συμβιβασμού συμφώνησαν, κατόπιν αμοιβαίων υποχωρήσεων, να επιλύσουν οριστικά την αντιδικία τους και να μην επαναφέρουν αυτή σε σχέση με τη διεκδίκηση της οικογενειακής περιουσίας.»

Μεταξύ άλλων, με το συμβιβασμό ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος παραιτήθηκε από δύο αγωγές κατά του αδελφού του που είχε καταθέσει το 1999 και «αποδέχθηκε ότι ο Θεόδωρος είχε ενεργήσει μέχρι τότε κατά τρόπο διασφαλιστικό ως προς τα συμφέροντα της οικογένειας Παναγιώτη Αγγελόπουλου όλων των υποθέσεων της εταιρείας.

Αμφότεροι δέχθηκαν τη συγγνώμη για τις οξύτατες εκφράσεις που αντάλλαξαν και τις μειώσεις που εξαιτίας των διεκδικήσεων υπήρχαν στις προσωπικότητες τους». 

Στην αγωγή του ο πρωτότοκος γιος του Παναγιώτη Αγγελόπουλου ανέφερε ότι ο αδερφός του, στις 2 αγωγές που είχε αποσύρει, υποστήριζε ότι «λόγω σύστασης μεταξύ του πατέρα τους και των δύο παιδιών του, κοινωνίας δικαιώματος κατά ίσα μέρη, σε όλη την περιουσία της οικογένειας Αγγελόπουλου είχε καταστεί δικαιούχος κατά το 1/3 της περιουσίας αυτής.

Επιπλέον προέβαλε τον ισχυρισμό περί κακοδιαχείρισης από αυτόν της οικογενειακής τους περιουσίας με τη διάπραξη αξιόποινων πράξεων, όπως υπεξαίρεσης».

Κατά τον ενάγοντα, «με τη σύμβαση συμβιβασμού συμφωνήθηκε μεταξύ άλλων να αναλάβει ο εναγόμενος την υποχρέωση αφενός μεν να παραιτηθεί τόσο από τα δικόγραφα όσο και από τα δικαιώματα των δύο αγωγών του, δεχόμενος ότι η διαχείριση των οικογενειακών υποθέσεων από τον ενάγοντα έγινε κατά τρόπο διασφαλιστικό των συμφερόντων της οικογένειας Αγγελόπουλου, αφετέρου να μην επανέλθει με τις ίδιες, ή άλλες αιτιάσεις κατά του αδελφού του σε σχέση με τη διαχείριση της οικογενειακής περιουσίας, απεκδυόμενος ακόμη και τη δυνατότητα προβολής κάθε σχετικού ισχυρισμού που περιέχει έστω υπόνοια τέλεσης ποινικού αδικήματος από τον ενάγοντα για διαχειριστικές πράξεις».

Στην ίδια σύμβαση, όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, περιλήφθηκε και όρος κατά τον οποίο οι συμβαλλόμενοι ανέλαβαν αμοιβαίως την υποχρέωση καταβολής ποινικής ρήτρας 10 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ( ή αντίστοιχου βάσει ισοτιμίας ποσού σε ευρώ) κάθε φορά που οποιοσδήποτε από τους 2 επανέφερε στο μέλλον αντιδικία σχετική με την περιουσιακή διεκδίκηση και την κακοδιαχείριση.

Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος υποστήριζε ότι ο αδελφός του «παραβίασε τη συμβατική του υποχρέωση από τη σύμβαση συμβιβασμού με συνολικά 17 δικαστικές ενέργειες του (αγωγές, αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, μηνύσεις κλπ), με αποτέλεσμα να καταπέσει ισάριθμες φορές η ποινική ρήτρα και να του οφείλει 170 εκατ. ΗΠΑ.

« Με τις ίδιες δικαστικές ενέργειες –υποστήριζε ο Θ.Αγγελόπουλος- ο εναγόμενος πρόσβαλε την τιμή και την υπόληψή μου και επιπλέον έθεσε σε κίνδυνο την επαγγελματική πίστη μου καθόσον τα δικόγραφα που κατέθεσε στο πλαίσιο των εν λόγω δικαστικών ενεργειών περιείχαν εν γνώσει του ψευδείς ισχυρισμούς και  δυσφημιστικές φράσεις που αφορούσαν ακόμα και στη διάπραξη από εμένα ποινικών αδικημάτων, με αποτέλεσμα την προσβολή του κύρους και της φήμης μου τόσο ως ατόμου όσο και ως επιχειρηματία.»

Το σκεπτικό για την ανατροπή 

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε ως απαράδεκτα τα αιτήματα για επιδίκαση ποινικών ρητρών 170 εκατομμυρίων δολαρίων και 10  εκατομμυρίων ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης.

Ωστόσο, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, υποχρεώνοντας τον εκλιπόντα πλέον να καταβάλει στον αδελφό του αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης 100.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο.

Αμφότεροι οι διάδικοι άσκησαν έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, κάνοντας λόγο για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου καθώς και για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων.

Το Τριμελές Εφετείο κατέληξε σε αντίθετη απόφαση, κρίνοντας, όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης:

• Με τη σύμβαση συμβιβασμού οι διάδικοι συμφώνησαν, κατόπιν αμοιβαίων υποχωρήσεων τους, που προσδιορίζονται λεπτομερώς στα άρθρα 4 και 6 της σύμβασης και έχουν ως κοινό παρονομαστή την εκατέρωθεν αναληφθείσα υποχρέωση μη επαναφοράς στο μέλλον της αντιδικίας τους, να επιλύσουν οριστικά εκκρεμή περιουσιακή διαφορά τους που σχετιζόταν με δύο κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα στα οποία στηρίζονταν οι αγωγές και συγκεκριμένα: Πρώτον με την ύπαρξη κοινωνίας δικαιώματος μεταξύ του ενάγοντος, του εναγομένου και του πατέρα τους κατά ίσα μέρη, 1/3 ο καθένας τους, στα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας Αγγελόπουλου και ιδίως στις εταιρείες που αναφέρονται στις δύο αγωγές του 1999 και δεύτερον με τη διαχείριση από τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο της κοινής οικογενειακής περιουσίας προς ίδιον όφελος και εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων του εναγομένου με την ενίοτε διάπραξη και ποινικά κολάσιμων πράξεων. 

• Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος όχι μόνο είχε παραιτηθεί από τις παραπάνω αγωγές αλλά υποσχόταν ότι ουδέποτε θα επανέλθει με τις ίδιες ή άλλες αιτιάσεις κατά του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, είτε για την αυτή είτε για άλλη αιτία σχετιζόμενη με τη διαχείριση της οικογενειακής περιουσίας

•  Η αναγνώριση όλων ανεξαιρέτως των διαχειριστικών πράξεων του Θεόδωρου Αγγελόπουλου ως έγκυρων σημαίνει ότι ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος απεκδύεται της δυνατότητας προβολής οιουδήποτε ισχυρισμού εμπεριέχοντος και υπόνοια ακόμα τέλεσης ποινικού αδικήματος τόσο από τον αδελφό του όσο και από τους άμεσους συνεργάτες του και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου των εταιρειών του.

• Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος δηλώνει, στη σύμβαση συμβιβασμού,  την ανεπιφύλακτη παραίτηση του από τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν τα εξώδικα, υπόσχεται και εγγυάται ότι ουδέποτε στο μέλλον θα στραφεί καθοιονδήποτε τρόπο κατά του Κωνσταντίνου ή των άμεσων συνεργατών και δικηγόρων του για υποθέσεις σχετιζόμενες με τη διεκδίκηση της οικογενειακής περιουσίας.

• Αποδείχθηκε ότι μετά τη σύμβαση συμβιβασμού (το 2000) ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος στράφηκε δικαστικά κατά του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι ο αδελφός του διοίκησε τόσο την οικογενειακή όσο και την ατομική  περιουσία του εναγομένου κατά τρόπο αντίθετο προς τα συμφέροντά του, με διάπραξη παράνομων πράξεων με αποτέλεσμα να ζημιωθεί κατά 242 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Ετσι, με πλειοψηφία 2-1, οι δικαστές κατέληξαν στην κρίση ότι «λόγω της αποδειχθείσας παραβίασης της από 2-3-2000 σύμβασης συμβιβασμού ως προς την επαναφορά αντιδικίας για τις διεκδικήσεις της οικογενειακής περιουσίας, με επανειλημμένες δικαστικές ενέργειες του Κωνσταντίνου κατά του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, κατέπεσε η συμφωνηθείσα ποινική ρήτρα ισάριθμες φορές με την επαναφορά της αντιδικίας 8 φορές».

«Υψίστης σπουδαιότητας για τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο»

Το δικαστήριο κατέληξε σε ποινικές ρήτρες 80,68 εκατομμυρίων ευρώ λαμβάνοντας υπόψιν, όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης:

• Την υψίστης σπουδαιότητας αξία του συμβιβασμού όχι μόνο για τους ίδιους τους διαδίκους αλλά και για ολόκληρη την οικογένεια Αγγελόπουλου και κυρίως για τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο που επιδίωκε να επανέλθει η ειρήνη και η αγάπη στις σχέσεις μεταξύ των τέκνων του. Αυτό συνάγεται και από το κείμενο της δεσμευτικής επιστολής του προς τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο όπου αναφέρει ότι «Αποδέχομαι και εγκρίνω μετά χαρά την υπογραφείσα συμφωνία μετά των υιών μου». 

• Του κινδύνου τρώσης της φήμης και βλάβης των επιχειρήσεων του ομίλου Αγγελόπουλου από την επανάληψη της κοινολόγησης στο μέλλον ισχυρισμών περί κοινωνίας δικαιώματος και περί κακοδιαχείρισης στις εταιρείες του Ομίλου από τον έχοντα τη διαχείριση Θεόδωρο Αγγελόπουλο αφού θα κλονιζόταν η εμπιστοσύνη των αντισυμβαλλομένων με τις εταιρείες του ομίλου Αγγελόπουλου. 

• Η οικειοθελής αποδοχή και από τα δύο αδέλφια, κατόπιν λήψης των απαραίτητων συμβούλων από τους νομικούς παραστάτες τους και στάθμισης των συμφερόντων τους, του συμφωνητικού συμβιβασμού.

• Το ύψος του συμφωνηθέντος με τη σύμβαση ποσού των 10 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ως ποινής για την περίπτωση επαναφοράς της αντιδικίας τους είναι πολύ υψηλό πλην όμως πλήρως συμβατό και ανταποκρινόμενο στις οικονομικές τους δυνάμεις, καθώς η περιουσία κάθε διαδίκου εκτιμάται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ενώ συνδέεται αναπόσπαστα και με τη σπουδαιότητα της διαφοράς που ρυθμιζόταν.

Ετσι το δικαστήριο όρισε για καθεμία από τις 8 παραβάσεις του συμβιβασμού ποινική ρήτρα 10.085.986,79 ευρώ.

Η αποζημίωση για ηθική βλάβη 

Το Εφετείο αύξησε το ποσό της αποζημίωσης για ηθική βλάβη στις 150.000 ευρώ από τις 100.000 ευρώ που πρωτόδικα είχαν επιδικαστεί. 

Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης:

«Με τα δικόγραφα και τα λοιπά έγγραφα που κατέθεσε ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος ενώπιον των δικαστικών και εισαγγελικών αρχών στο πλαίσιο των δικών που με δική του πρωτοβουλία ανοίχθηκαν ή και διεξήχθησαν κατά του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τόσο εκείνα που η άσκηση τους κρίθηκε ότι παραβίασε τη σύμβαση συμβιβασμού και επέφερε κατάπτωση της συμφωνηθείσας ποινικής ρήτρας όσο και τα διαδικαστικά έγγραφα (προτάσεις, προσθήκες, αντίκρουση, υπομνήματα και η αγωγή του 2008), ο εναγόμενος ισχυρίστηκε εν γνώση του ψευδώς ότι ο ενάγων διαχειριζόταν πριν από το θάνατο του πατέρα τους την οικογενειακή περιουσία του Ομίλου Αγγελόπουλου και μετά το θάνατο του Παναγιώτη Αγγελόπουλου την κληρονομιαία περιουσία, με αποκλειστικό γνώμονα τον προσπορισμό στον ίδιο παράνομου περιουσιακού οφέλους σε βάρος της δικής του περιουσίας, διαπράττοντας σωρεία ποινικών αδικημάτων, κατά την προσπάθειά του να σφετεριστεί και το δικό του μερίδιο.

Η αναλήθεια των ισχυρισμών του κρίθηκε επανειλημμένα από πολιτικά δικαστήρια και δικαστικά συμβούλια, όπως και τις εισαγγελικές αρχές που με τις εκδοθείσες αποφάσεις, βουλεύματα και εισαγγελικές διατάξεις τους απέρριψαν αμετάκλητα τους ισχυρισμούς του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου σε όλες τις δικαστικές διαμάχες του με τον ενάγοντα αδελφό του.

Το ψευδές των ισχυρισμών του γνώριζε ο εναγόμενος, όπως άλλωστε συνάγεται και από τη σύμβαση συμβιβασμού, με τη ρητή δήλωση του ότι καθίσταται βέβαιο και αναμφισβήτητο το γεγονός ότι η διαχείριση των οικογενειακών υποθέσεων από τον αδελφό του έγινε κατά τρόπο διασφαλιστικό ως προς τα συμφέροντά της οικογένειας Αγγελόπουλου άρα και του ίδιου και παρά ταύτα τους προέβαλε επανειλημμένα με τα δικόγραφα και τα έγγραφα του που κατέθετε σε δικαστικές και εισαγγελικές αρχές ακόμα και μετά την απόρριψη τους, αποδεχόμενος την προσβολή που θα επερχόταν και πράγματι επήλθε στην προσωπικότητα του ενάγοντος αφού τον παρουσίαζε ως πρόσωπο που χωρίς φραγμούς, που ενδιαφερόταν για την απόκτηση του συνόλου της οικογενειακής περιουσίας.

Παράλληλα έθεσε σε κίνδυνο αλλά και έπληξε τη φήμη και την επαγγελματική πίστη του Θεόδωρου Αγγελόπουλου ως διεθνούς φήμης και εμβέλειας επιτυχημένου επιχειρηματία του ναυτιλιακού κυρίως αλλά όχι μόνο χώρου.

Οι ισχυρισμοί του αυτοί προβλήθηκαν και στα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, ιδίως την εποχή που η σύζυγος του Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη προβαλλόταν διεθνώς ως Πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 με αποτέλεσμα το διεθνή διασυρμό του και την πρόκληση καχυποψίας στους συναλλασσόμενους με αυτόν.»

Το δικαστήριο έκρινε ότι για την προσβολή που συντελέστηκε με πράξεις μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου 2007, η αξίωση του Θεόδωρου Αγγελόπουλου για αποζημίωση ηθικής βλάβης έχει παραγραφεί λόγω 5ετίας, όπως βάσιμα ισχυρίστηκε με σχετική ένσταση του ο εναγόμενος. 

Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος: Η απόρριψη της έφεσης 

Η έφεση του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου κατά της πρωτόδικης απόφασης για καταβολή αποζημίωσης 100.000 ευρώ στον αδελφό του για ηθική βλάβη, απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμη στο σκέλος της «αοριστίας για την προσβολή της προσωπικότητας του Θεόδωρου Αγγελόπουλου». 

Οι δικαστές έκριναν ότι:

«Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος εκθέτει με σαφήνεια και πληρότητα όλα τα αναγκαία πραγματικά περιστατικά που συνιστούν παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητάς του και ειδικότερα  προσδιορίζει επακριβώς τα δικαστικά έγγραφα που περιέχουν τους κατά αυτόν προσβλητικούς για το πρόσωπο του ισχυρισμούς του εναγομένου.

Παράλληλα παραθέτει ενδεικτικά ορισμένες από τις δυσφημιστικές εκφράσεις. Δεν είναι αναγκαίο να συμπεριλάβει στην αγωγή ολόκληρο το κείμενο των συγκεκριμένων εγγράφων που θεωρεί ότι έχουν προσβλητικές λέξεις και φράσεις.»

Ο εκλιπών βιομήχανος ισχυριζόταν στην έφεση του ότι «η σύμβαση συμβιβασμού του 2000 είχε καταργηθεί σιωπηρά μεταξύ των αδελφών, με την άτυπη συμφωνία τους να παραιτηθεί ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος από την αγωγή του 2001 και ως αντάλλαγμα να λάβει το σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας Χαλυβουργική που δεν είχε περιέλθει σε αυτόν μετά το θάνατο του πατέρας τους».

Όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση  «ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος είχε ανακαλέσει τη δεσμευτική επιστολή του όταν ο εναγόμενος, παραβιάζοντας τη συμβατική του υποχρέωση να μην επαναφέρει την αντιδικία τους που είχε αποτελέσει αντικείμενο του συμβιβασμού, είχε ασκήσει στον Θόδωρο Αγγελόπουλο αγωγή το 2001.

Αποτέλεσμα ήταν όταν έφυγε από τη ζωή ο πατέρας τους, η εταιρεία Χαλυβουργική αποτέλεσε αντικείμενο της κληρονομιαίας περιουσίας του Παναγιώτη Αγγελόπουλου.»

Ο ισχυρισμός του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου περί κατάργησης της σύμβασης συμβιβασμού απορρίφθηκε από το Εφετείο, με το εξής σκεπτικό:

«Η ανακλητική επιστολή του Παναγιώτη Αγγελόπουλου δεν επέφερε τη λύση της σύμβασης συμβιβασμού καθόσον από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν αποδεικνύεται άμεσα ή έμμεσα ότι τα διάδικα μέρη είχαν εξαρτήσει την ισχύ της μεταξύ τους σύμβασης από τη μη ανάκληση της δεσμευτικής επιστολής του πατέρα τους.

Επιπλέον στη σύμβαση συμβιβασμού δεν προβλήθηκε συμβατικό δικαίωμα υπαναχώρησης και η συμφωνία των διαδίκων να πάρει το 100% της Χαλυβουργικής ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος.

Παρά την ανάκληση του πατέρα τους, δεν επέφερε αντικατάσταση ή και κατάργηση της σύμβασης συμβιβασμού καθώς το αντικείμενο των δύο συμφωνιών δεν ταυτίζεται.» 

Ομοίως απορρίφθηκε από το Εφετείο ο ισχυρισμός του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου ότι η αξίωση του αδελφού του για επιδίκαση ποινής ασκείται καταχρηστικά, προβάλλοντας ως επιχειρήματα, μεταξύ άλλων, ότι «ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος οργανώνει δαιδαλώδες δίκτυο υπεράκτιων εταιρειών που διαχειρίζονται ο ίδιος, αρνούμενος να ενημερώσει αυτόν, ότι ο αδελφός του προέβαλε αντίθετους ισχυρισμούς για την ύπαρξη και την έκταση της κληρονομιαίας περιουσίας, ότι αρνήθηκε να του παραχωρήσει τη Χαλυβουργική και του μεταβίβασε την εταιρεία με περιορισμό των δικαιωμάτων του κι ότι επί 7 χρόνια ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος δεν διεκδίκησε ποινικές ρήτρες,  πιστεύοντας έτσι δικαιολογημένα ότι είχε καταργηθεί η μεταξύ τους σύμβαση κι ότι δεν υφίσταται καμία αξίωση».

Αντιθέτως, το Εφετείο έκρινε ότι ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος δεν παραβίασε το συμβιβασμό όταν με αγωγή του ζήτησε αποζημίωση από τον αδελφό του για ηθική βλάβη για «προσβλητικούς ισχυρισμούς  της προσωπικότητάς του στις αγωγές του 1999».

Το σκεπτικό των δικαστών είναι ότι «η μεταξύ τους σύμβαση αφορούσε την επαναφορά διεκδίκησης οικογενειακής περιουσίας και όχι και την παραβίαση οποιασδήποτε άλλης υποχρέωσης των διαδίκων».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Νέα δήλωση των αδελφών Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου σχετικά με τις διαθήκες του πατέρα τους – Η απάντησή μας

Επιστολή των αδελφών Αγγελόπουλου στο mononews για τις διαθήκες του πατέρα τους: Τι αναφέρουν, η απάντησή μας

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ mononews: Οι 4 διαθήκες του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου: Ποιοι είναι οι 6 κληρονόμοι του – «Η πικρία μου είναι αβάσταχτη αλλά είναι παιδιά μου…», έγραψε για τους 2 γιους του