Ένα νέο γύρο κρίσιμων διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα θα κληθεί να διαχειριστεί ο νέος Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, το πρόσωπο του οποίου δεν έχει ακόμα «κλειδώσει» και θα αποτελέσει πεδίο έντονων πολιτικών ζυμώσεων στο εσωτερικό της χώρας.

Η Αθήνα φαίνεται να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Γερμανία, ενώ ορισμένα στελέχη του οικονομικού επιτελείου δεν κρύβουν και την αγωνία τους για το νέο «τσάρο» της γερμανικής οικονομίας.

Τη θέση του νέου Υπουργού Οικονομικών φαίνεται να διεκδικεί ο 42χρονος πρόεδρος του Φιλελεύθερου κόμματος Κρίστιαν Λίντνερ, τον οποίο οι Financial Times τον έχουν χαρακτηρίζουν ως τον «μικρό ανερχόμενο Σόιμπλε», καθώς θεωρείται υπέρμαχος της λιτότητας.

Τα πλεονάσματα

Το βλέμμα της Ελλάδας είναι στραμμένο στο πρόσωπο του νέου Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, γιατί τους επόμενους μήνες θα πρέπει να καθοριστούν τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα πρέπει να πετυχαίνει κάθε χρόνο η Ελλάδα, μετά το 2023.

Όποιος αναλάβει το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών θα κληθεί να αντιμετωπίσει και τη διαπραγμάτευση για τους νέους δημοσιονομικούς στόχους της Ελλάδας.

Η χώρα μας το 2018 είχε συμφωνήσει για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% έως το 2022 και μετά το 2023 η συμφωνία έκανε λόγο για πλεονάσματα κοντά στο 2% έως το 2060.

Η πανδημία «πάγωσε» την υποχρέωση για την επίτευξη των στόχων φέτος και το 2022, με αποτέλεσμα να πρέπει πλέον, να καθοριστεί συγκεκριμένος ετήσιος στόχος για μετά το 2023. Η Αθήνα επιδιώκει το πλεόνασμα να κινείται κάτω από το όριο του 2%, καθώς όσο πιο χαμηλός είναι ο νέος στόχος, τόσα περισσότερα χρήματα θα μένουν για φοροελαφρύνσεις.

Άλλωστε, η δημοσιονομική ευελιξία που προσφέρει η Κομισιόν, λόγω της πανδημίας, λήγει το 2022, με αποτέλεσμα (εφόσον υπάρξει δημοσιονομικός χώρος) να μπορούν να ανακοινωθούν στον προϋπολογισμό του 2023 φοροελαφρύνσεις μόνιμου χαρακτήρα.

Σύμφωνο Σταθερότητας

Η μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη, στην οποία ο γαλλογερμανικός άξονας θα δώσει τα … ρέστα του, θα είναι η αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας.

Αυτή η διαδικασία όμως, θα πραγματοποιηθεί μια περίοδο κατά την οποία οι χώρες της Ευρώπης θα πρέπει να βρουν την κατάλληλη «φόρμουλα» για τη μείωση των ελλειμμάτων και των χρεών που άφησε πίσω της η πανδημία, η οποία όχι μόνο δεν είναι εύκολη, αλλά «τρομάζει» αρκετές χώρες, κυρίως στον ευρωπαϊκό νότο.

Μπορεί οι όροι για ελλείμματα έως 3% και χρέος μέχρι το 60% του ΑΕΠ να θεωρούνται ξεπερασμένοι εδώ και χρόνια, ουδέποτε κινήθηκαν οι διαδικασίες για αλλαγή του συμφώνου.

Έτσι, από το 2023 που θα ολοκληρωθεί η έκτακτη δημοσιονομική στήριξη της ΕΕ και σε περίπτωση που επικρατήσουν οι φωνές… λιτότητας στη Γερμανία, δεν αποκλείεται να ζητηθεί από τα κράτη μέλη κάποια δημοσιονομική σύσφιξη, κάτι που θεωρείται επιβαρυντικό για τη χώρα μας.

Ωστόσο, οικονομολόγοι εκτιμούν ότι το νέο πλαίσιο θα αποτυπωθεί στους προϋπολογισμούς των κρατών – μελών για το 2023, αφού έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο και στις γαλλικές εκλογές του ερχόμενου έτους.

Οι «σκληροί» του Βορρά

Το σκληρό μπλοκ των χωρών του Βορρά που θεωρούνται και ως οι δορυφόροι της Γερμανίας, έχουν ζητήσει ήδη σύσφιξη της δημοσιονομικής πολιτικής για να συμμαζευτούν τα μεγάλα ελλείμματα και τα χρέη κυρίως των χωρών του νότου.

Στο τελευταίο Eurogroup μάλιστα, είχαν αποστείλει και σχετική επιστολή, με την οποία ζητούν στην πράξη, αποκατάσταση της δημοσιονομικής πειθαρχίας πριν το τέλος του 2022. Ωστόσο, ο υποψήφιος καγκελάριος της Γερμανίας και Υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σόλτς είχε φροντίσει να κρατήσει αποστάσεις από τις εισηγήσεις των βορείων και τις πρώτες αντιδράσεις των χωρών του νότου.

Διαβάστε επίσης:

Σταϊκούρας: Ανοίγει η πλατφόρμα για τα κορονοχρέη

Οι φόροι που έσωσαν την «παρτίδα» στον προϋπολογισμό