Με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα παρακολουθώντας στιγμιότυπα από την ομιλία του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ πως όταν εστίαζε ο σκηνοθέτης στις πρώτες θέσεις των παρευρισκόμενων δεν υπήρχαν γνωστά πρόσωπα.

Δεν υπήρχαν τα σοβαρά ενδύματα της επιτυχίας, το κύρος της σπουδαιότητας και η αύρα της σημαντικότητας.

Αντίθετα υπήρχαν φιγούρες που ξεχώριζαν κυρίως από την πλουσιότερη κόμη τους, το πολυποίκιλο ντύσιμό τους και τις αρκετά ελαφρύτερες σιλουέτες.

Οι μάσκες έκρυβαν τα χαμόγελα και τις εκφράσεις τους αλλά λίγα ψήγματα της διάθεσής τους γίνονταν διακριτά.

Η έκπληξη αποκαλύφθηκε από τον ίδιο τον Κυριάκο που εξήγησε πως στις πρώτες σειρές οι καλεσμένοι συμβολικά ήταν νέοι για να ακούσουν τα στοχευμένα μέτρα που τους αφορούσαν, αλλά και για να ξεχωρίσουν σημειολογικά και επικοινωνιακά .

Η έμφαση στους νέους , η στόχευση των μέτρων αλλά και η χωροταξική τους τοποθέτηση στην πρώτη σειρά των καθήμενων στην ΔΕΘ ήταν εξαιρετικά δηλωτική των προθέσεων του πρωθυπουργού.

Σηματοδοτεί μία αλλαγή στάσης, ένα σπάσιμο στα κακώς εννοούμενα παραδοσιακά κάστρα της ηλικιακής ιεραρχίας και των ηλικιακών προκαταλήψεων.

Πόσο χρήσιμη όμως είναι η διαφοροποίηση με βάση την ηλικία;

Γιατί πέρασαν πιο δύσκολα την δεκαετία της κρίσης οι νέοι σε σχέση με τους μεγαλύτερους ;

Γιατί οι νέοι που δεν μπορούσαν να βρουν την πρώτη τους εργασία βρισκόντουσαν σε δυσχερέστερη θέση από κάποιον που έχανε την δουλειά του και είχε και προστατευόμενα μέλη να φροντίσει;

Αυτό με το οποίο όμως σίγουρα θα συμφωνήσω και θα υπερθεματίσω είναι πως δεν είναι δυνατό να κληροδοτούμε μια χώρα στις επόμενες γενιές με βεβαρυμμένες προοπτικές και αυτό είναι κάτι ασυγχώρητο για όλους μας.

Όταν όμως η συζήτηση φτάνει στην ουσιαστική διαγενεακή μεταβίβαση πόρων τα θέματα είναι εξαιρετικά σύνθετα, απαιτούν εξαντλητική ανάλυση και προϋποθέτουν και μεγάλα χρονικά διαστήματα σχεδιασμού και ωρίμανσης που συνήθως υπερβαίνουν τους εκλογικούς κύκλους.

Για ποιους όμως λόγους η ηλικία διαφοροποιεί ουσιαστικά τους ανθρώπους;

Εάν κάποιος διαβάζει ξένα ειδησεογραφικά sites θα έχει παρατηρήσει πως σχεδόν δίπλα σε κάθε όνομα που αναφέρεται μέσα στο κείμενο υπάρχει και ένα νούμερο.

Είναι το νούμερο που θεωρητικά μας καθορίζει.

Είναι η ηλικία μας. Είναι τα χρόνια που έχουμε την τύχη να υπάρχουμε σαν έμβια όντα.

Είναι τα χρόνια που όλα αποκτούν υπόσταση μέσα από εμάς.

Είμαστε ζωντανοί, και το νούμερο δίπλα στο όνομά μας μας κατατάσσει αυτόματα κάπου.

Αυτή η κατάταξη όμως είναι σχετική ανάλογα με την ηλικιακή γωνία που έχει ο καθένας από εμάς.

Εάν ακούσετε έφηβους να μιλάνε για τριανταπεντάρηδες, τους θεωρούν γέρους…

Όπως και ένας 75 χρόνος θεωρεί έναν πενηντάρη τζόβενο.

Είμαι όσο αισθάνομαι, ή είμαι όσο δείχνω θα ισχυριστούν όσοι έχουν αρχίσει να μην νιώθουν άνετα με το νούμερο που τους αναλογεί…

Η αλήθεια είναι μόνο μέσα μας.

Είμαστε στην πραγματικότητα τόσο όσο η διάθεσή μας, η πνευματική μας περιέργεια αλλά κυρίως με το πόσο αγαπάμε τον κόσμο γύρω μας.

Ο καθένας μας γνωρίζει πόσο εξελίσσεται, εάν βελτιώνεται, και πως αξιοποιεί το νούμερο που μεγαλώνει κάθε μέρα δίπλα στο όνομά του.

Είναι αυτό το νούμερο που όλοι μας πρέπει να σβήσουμε τελείως δίπλα από όλα τα ονόματα.

Είναι το νούμερο που από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα, πέρα ίσως από κάποιες διαφορές στις σωματικές αντοχές.
Αλλά ακόμα και αυτές οι σωματικές αντοχές στην εποχή μας μπορούν να παραταθούν σε εντυπωσιακό βαθμό με την κατάλληλη προπόνηση.

(Το τηλέφωνο διακόπτει τις σκέψεις μου και την γραφή μου. Είναι η κολλητή μου με νούμερο δίπλα στο όνομά της που δεν μοιάζει καθόλου με αυτά των πρώτων καθισμάτων της ΔΕΘ. Χτες Κυριακή έτρεξε ημιμαραθώνιο 21 χιλιόμετρων σε 2 ώρες και σήμερα νωρίς το πρωί Δευτέρα πηγαίνει για την καθημερινή της γυμναστική. Με πήρε για να περηφανευτεί για τον χρόνο

Εμείς είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για την ηλικία μας!!

Τι θα θέλαμε όμως εάν είμασταν νέοι;

Τι χρειάζονται σήμερα οι νέοι; Τι χρειάζονται όσοι το νούμερο δίπλα στο όνομά τους ξεκινάει με 1 ή με 2 ;

Έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους.

Οι σελίδες της ζωής τους είναι εκεί λευκές, ατσαλάκωτες και περιμένουν για να γραφτούν.

Νιώθουν άτρωτοι, και επιπλέον έχουν και όλη την γνώση του κόσμου διαθέσιμη δίπλα τους ανά πάσα στιγμή.

Έχουν πρόσβαση στην δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.

Έχουν τους περισσότερους βαθμούς ελευθερίας από τότε που ξεκίνησε η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη για να καθορίσουν την ζωή τους.

Δεν τους εμποδίζει τίποτα. Τα πλαίσια τα βάζουν μόνο ο ίδιοι και οι γενετικές τους προδιαγραφές.

Αυτό που χρειάζονται είναι να αλλάξουμε τον τρόπο που εμείς οι μεγαλύτεροι τοποθετούμαστε απέναντι στις ηλικιακές διαφορές.

Αυτό που χρειάζονται είναι πρώτα να τους ακούμε.

Αλλά για να τους ακούμε πρέπει πρώτα να τους πείσουμε πως αξίζει τον κόπο να μας μιλάνε…

Το καλοκαίρι στις διακοπές είχαμε την τύχη να έχουμε μαζί μας αρκετούς νέους, παιδιά, ανίψια και φίλους (εφτά στο σύνολο).

Όταν καθόμασταν στο τραπέζι μάζευα όλα τους τα κινητά γιατί με το TicTok δεν μπορώ να τα βάλω όση προσπάθεια και να κάνω.

Όμως στο τέλος των βραδιών χωρίς κινητά να μας απασχολούν, οι συζητήσεις μεταξύ ανθρώπων με σημαντικές αποστάσεις ηλικίας άφηναν μια τόσο ευχάριστη και δροσερή γεύση που θάμπωναν και στο τέλος εκμηδένιζαν τις μεγάλες διαφορές στα νούμερα που μας ακολουθούσαν.

Η απαλοιφή των διαφορετικών συμπεριφορών που ακολουθούν τις ηλικιακές προκαταλήψεις θα πρέπει να είναι η πρώτη εξαγγελία που θα πρέπει να κάνει του χρόνου στην ΔΕΘ ο Κυριάκος.

Υπάρχει πιο υποτιμητική κουβέντα για τον καθένα από εμάς από το «δεν σέβεσαι τα χρόνια μου;» « Δεν σέβεσαι την ηλικία μου;»

Δεν έχουν καμία σχέση τα χρόνια, σε σέβομαι σαν άνθρωπο, σε σέβομαι γιατί υπάρχεις, γιατί σκέφτεσαι, γιατί βιώνεις την ζωή σου.

Σε σέβομαι είτε είσαι 18 είτε είσαι 78.

Σε κρίνω, σε παραδέχομαι, σε αντιμάχομαι, αλλά κυρίως σε σέβομαι και περιμένω το ίδιο και από εσένα χωρίς να σκέφτομαι ποτέ το νούμερο που σε ακολουθεί και με ακολουθεί.

Οι νέοι μας σίγουρα θα επωφεληθούν από την υποστήριξη στην είσοδο τους στην εργασία με τον θεσμό των πρώτων ενσήμων.

Θα χαρούν την μείωση του ειδικού τέλους κινητής τηλεφωνίας και τα δωρεάν 50 GB σαν επιβράβευση για τον εμβολιασμό τους.

Σίγουρα θα βρούνε περισσότερες ευκαιρίες επιδοτούμενης εργασίας και θα ενταχθούν γρηγορότερα στην οικονομική αλυσίδα.

Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε πως ζούνε σε έναν κόσμο που μπορούν να δουν στο YouTube τις πιο ενδιαφέρουσες διαλέξεις, τους πιο μεγάλους διανοητές, τις παραδόσεις καθηγητών από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια.

Έχουν πρόσβαση σε podcast για να ακούσουν όσα εμείς λίγα χρόνια νωρίτερα προσπαθούσαμε να βρούμε σε διαδρόμους βιβλιοθηκών, και να ακούσουμε σπάνια σε κάποια αμφιθέατρα φωτισμένων καθηγητών.

Εμείς παίρναμε την γνώση με το σταγονόμετρο, ενώ τώρα προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε την γνώση που μας χρειάζεται από την γνώση που μας προσφέρεται.

Σε αυτές τις ευνοϊκές συνθήκες για την προσωπική ανάπτυξη του κάθε νέου, πρέπει να προσθέσουμε και τις θυσίες των περισσοτέρων

Ελλήνων γονιών για την στήριξη των παιδιών τους.

Ένα είναι το μέτρο που πρέπει όλοι από σήμερα να εφαρμόσουμε.

Να σβήσουμε τις ηλικίες δίπλα από όλα τα ονόματα.

Να τις αντικαταστήσουμε με τον σεβασμό και το χαμόγελο.

Γιατί ένα χαμόγελο και μια καλή διάθεσή μας κάνει όλους νέους.

Να νιώθουμε όλους τους ανθρώπους συνομήλικους με εμάς.

Λες και έχουμε γεννηθεί όλοι την ίδια ημέρα, και την ίδια χρονιά για να ξεκινήσουμε μια σχέση ίσων.

Ας σταματήσουμε να παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ σοβαρά. Οι νέοι νιώθουν πρώτοι από όλους το ψεύτικο, το υποκριτικό.

Οι εξαγγελίες της ΔΕΘ είναι θετικές και χρήσιμες.

Οι καθοριστικές όμως παρεμβάσεις στις ζωές των νέων θα έρθουν από τον τρόπο που τους φερόμαστε, και από τον τρόπο που τους σεβόμαστε.

Όσο για εμάς τους υπόλοιπους που θα καθόμασταν στις πολύ πίσω θέσεις της ΔΕΘ εάν μας είχαν καλέσει, ας βάλουμε ένα και μόνο στόχο, να πεθάνουμε νέοι όσο πιο αργά γίνεται…