Τις τελευταίες δεκαετίες η διαδικτυακή βιομηχανία των καζίνο έχει εξελιχθεί σε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον κόσμο, με την Ευρώπη να πρωτοστατεί στον συγκεκριμένο τομέα. Φυσικά, η κάθε αγορά τυχερών παιχνιδιών διαφέρει από χώρα σε χώρα, με την Ελλάδα να κατέχει τις δικές της… πρωτιές.
Τα επίγεια καζίνο αποτελούσαν πάντα κοινό χαρακτηριστικό των μεγάλων πόλεων σε ολόκληρη την Ευρώπη και ήταν ένας από τους καλύτερους τρόπους διασκέδασης. Ωστόσο, αυτό άλλαξε ραγδαία μετά την άνοδο των διαδικτυακών καζίνο που κέρδισαν την προτίμηση των παικτών. Η ευρεία γκάμα παιχνιδιών, η εύκολη πρόσβαση, τα μοναδικά γραφικά και τα live παιχνίδια που προσφέρουν στους παίκτες, έχουν μετατρέψει τα online casino σε μια επιλογή υψηλής ποιότητας. Αποτελούν πλέον τον Νο1… προορισμό για τους παίκτες ανά την ήπειρο, οι διαφορές τους ωστόσο από χώρα σε χώρα είναι μεγάλες και κυρίως λόγω των φορολογικών συντελεστών που υπάρχουν στο κάθε κράτος.
Ο υψηλότερος συντελεστής φορολογίας στην Ευρώπη
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές, που φτάνουν το 35% στα μικτά έσοδα (GGR). Ένα ποσοστό που έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των παρόχων που δραστηριοποιούνται νόμιμα στη χώρα και το χαρακτηρίζουν ως “απαγορευτικό”, τη στιγμή που αναφέρουν ότι η συμμετοχή στην ελληνική αγορά τυχερών παιγνίων στο διαδίκτυο είναι ιδιαίτερα «ακριβή».
Μάλιστα, οι δυο τύποι άδειας που χρειάζονται οι πάροχοι για να δραστηριοποιηθούν νόμιμα στην Ελλάδα – Τύπος 1 (αθλητικού στοιχήματος) και Τύπος 2 (διαδικτυακά παιχνίδια – online καζίνο, πόκερ και παραλλαγές του που διεξάγονται live, ή με τη χρήση γεννήτριας τυχαίων αριθμών – RNG ) – κοστίζουν 5εκατ. Ευρώ για διάρκεια 7 χρόνων, ποσό που είναι μακράν το υψηλότερο σε όλη την Ευρώπη. Αντίθετα, ένας από τους καλύτερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη είναι αυτός του Ηνωμένου Βασιλείου ενώ στα ίδια επίπεδα κινούνται Ιταλία και Σουηδία.
Φορολογία κερδών στους παίκτες
Τη στιγμή που στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης (Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Εσθονία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Σλοβακία, Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο) δεν επιβάλλεται καν φόρος στα κέρδη των παικτών, στην Ελλάδα η κατάσταση είναι διαφορετική. Πιο συγκεκριμένα με βάση το νόμο 4141/2013 όπως αυτός δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Α’ 81 οι κλίμακες φορολόγησης είναι οι εξής:
– Καθαρό κέρδος στήλης έως 100 ευρώ: αφορολόγητο.
– Καθαρό κέρδος στήλης από 100,01 έως 500 ευρώ: φόρος 15% (επί του ποσού που υπερβαίνει τα 100 ευρώ αφορολόγητου καθαρού κέρδους).
– Καθαρό κέρδος στήλης από 500,01 ευρώ και πάνω: φόρος 20% (επί του ποσού που υπερβαίνει τα 500 ευρώ καθαρού κέρδους).
H αξία της κάθε στήλης υπολογίζεται στο 0,1 ευρώ. Βάση νόμου η φορολογία των καθαρών κερδών επιβάλλεται κλιμακωτά ανά στήλη. Έτσι, το αφορολόγητο ισχύει για καθαρό κέρδος μέχρι 100 ευρώ ανά στήλη (ανά 0.10 ευρώ), δηλαδή για καθαρό κέρδος μέχρι 1.000 ευρώ ανά 1 ευρώ πονταρίσματος.
Ωστόσο, η κλίμακα φορολόγησης αναμένεται να αλλάξει και σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, ο φόρος θα επιβάλλεται ανά δελτίο και όχι ανά στήλη όπως συνέβαινε πριν, κάτι που σημαίνει ότι θα προκύπτει φόρος ακόμα και για μικρά ποσά. Μια αλλαγή που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, με τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τυχερών παιχνιδιών να εκφράζουν σοβαρές αντιρρήσεις, ενώ μέσω ανακοίνωσης που εξέδωσαν, ανέφεραν ότι η συγκεκριμένη αλλαγή δημιουργεί σοβαρά αντικίνητρα στους παίκτες, υπογραμμίζοντας τον κίνδυνο στροφής τους στον παράνομο τζόγο.
Η νέα κλίμακα φορολόγησης για τους παίκτες διαμορφώνεται ως ακολούθως:
α) 2,5% φόρος για κέρδη από €100 ευρώ και πάνω.
β) 5% φόρος από τα €200 και πάνω.
γ) 7,5% φόρος για κέρδη που ξεπερνούν τα €500.
Σε αντίθεση λοιπόν με την Ελλάδα, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει το αφορολόγητο στα κέρδη του παίκτη, κάτι που ενθαρρύνει και δίνει ισχυρό κίνητρο σε περισσότερους παίκτες να συμμετέχουν, γνωρίζοντας ότι θα αποκομίσουν το 100% των κερδών τους. Μάλιστα, η πλειοψηφία των κρατών της Ευρώπης χρησιμοποιεί τους φόρους από τη βιομηχανία των τυχερών παιχνιδιών για την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση αλλά τη συντήρηση δημόσιων χώρων και εγκαταστάσεων όπως δρόμοι και πάρκα.
