Το ερώτημα γιατί ονειρευόμαστε είναι ένα διχαστικό θέμα στην επιστημονική κοινότητα: είναι δύσκολο να αποδείξουμε συγκεκριμένα γιατί συμβαίνουν τα όνειρα και το πεδίο της νευροεπιστήμης είναι κορεσμένο με υποθέσεις.

Εμπνευσμένος από τεχνικές που χρησιμοποιούνται στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, ο Erik Hoel, βοηθός ερευνητής νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Tufts, υποστηρίζει μια νέα θεωρία για τα όνειρα: την υπερεκτιμημένη εγκεφαλική υπόθεση, η οποία υποδηλώνει ότι τα όνειρά μας βοηθούν τον εγκέφαλό μας να γενικεύσει καλύτερα τις καθημερινές μας εμπειρίες.

Η υπόθεση αυτή δημοσιεύθηκε στις 14 Μαΐου στο περιοδικό Patterns.

“Υπάρχει προφανώς ένας απίστευτος αριθμός θεωριών γιατί ονειρευόμαστε”, λέει ο Hoel. “Αλλά ήθελα να εστιάσω στη θεωρία των ονείρων που υπολογίζει πολύ σοβαρά τα όνειρα”.

Ένα κοινό πρόβλημα στην Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ότι εξοικειώνεται με τα δεδομένα στα οποία εκπαιδεύεται και αρχίζει να υποθέτει ότι το εκπαιδευτικό σύνολο είναι μια τέλεια αναπαράσταση. Οι επιστήμονες δεδομένων το διορθώνουν εισάγοντας κάποιο χάος στα δεδομένα.

«Η αρχική έμπνευση για τα νευρωνικά δίκτυα ήταν ο εγκέφαλος», λέει ο Hoel. Αν κοιτάξετε τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για την μάθηση, συχνά αυτές οι τεχνικές έχουν κάποιες εντυπωσιακές ομοιότητες με τα όνειρα».

Έχοντας αυτό κατά νου, η νέα του θεωρία υποδηλώνει ότι τα όνειρα συμβαίνουν για δούμε τον κόσμο λιγότερο απλοϊκό και πιο στρογγυλεμένο.

Ο ερευνητής υποθέτει ακόμα ότι εξωτερικά ερεθίσματα, όπως μυθιστορήματα ή τηλεοπτικές εκπομπές, μπορεί να λειτουργούν ως «υποκατάστατα» ονείρου – και ότι ίσως θα μπορούσαν ακόμη και να σχεδιαστούν για να βοηθήσουν στην καθυστέρηση των γνωστικών επιπτώσεων της στέρησης ύπνου, δίνοντας έμφαση στην ονειρική τους φύση (για παράδειγμα τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας).

Ενώ μπορείτε απλώς να απενεργοποιήσετε τη μάθηση σε τεχνητά νευρικά δίκτυα, λέει ο Hoel, δεν μπορείτε να το κάνετε με έναν εγκέφαλο.

Διαβάστε περισσότερα εδώ