Απορρίφθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή απόστρατων των Ενόπλων Δυνάμεων για την  καταβολή  του εφάπαξ χρηματικού ποσού, που  καλύπτει τη διαφορά μεταξύ των συντάξεων που   δικαιούνταν να λάβουν, βάσει των ειδικών μισθολογικών διατάξεων  και αυτό που τελικά τους καταβλήθηκε, την περίοδο των μνημονίων.

Με την 668/2021 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ κρίθηκε η προσφυγή των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας.

Ζητούσαν την ακύρωση της υπ΄αριθμ. 170285/0092/5-12-2018 αποφάσεως των Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών, κατά το μέρος που αφενός το καταβαλλόμενο στους απόστρατους των ενόπλων δυνάμεων, εφάπαξ χρηματικό ποσό  υπολογίζεται μέχρι το χρονικό σημείο υπαγωγής τους στις διατάξεις του ν. 4387/2016 και αφετέρου το ποσό αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη για τον επανυπολογισμό και την αναπροσαρμογή των συντάξεών τους κατά το άρθρο 14 του ν. 4387/2016.

Με τις διατάξεις της πιο πάνω υπουργικής απόφασης και του άρθρου  15  παρ. 1 και 2 του  ν. 4575/2018, βάσει των οποίων αυτή η υπουργική απόφαση εκδόθηκε, προβλέφθηκε, κατόπιν των 2192-2196/2014 και 1125-1128/2016 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η καταβολή, μεταξύ άλλων συνταξιούχων, και στους απόστρατους των Ενόπλων Δυνάμεων, εφ’ άπαξ χρηματικού ποσού, που αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ της μηνιαίας σύνταξης που θα δικαιούνταν να λάβουν εάν δεν είχαν μεσολαβήσει οι μισθολογικές διατάξεις του ν. 4093/2012 και αυτής που πράγματι τους κατεβλήθη κατ’ εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων σε συνδυασμό και με τα οριζόμενα στο π.δ. 169/2012.

Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε ότι οι διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 1 του ν. 4575/2018, με τις οποίες προβλέφθηκε ότι το καταβαλλόμενο βάσει του άρθρου αυτού ποσό υπολογίζεται μέχρι το χρονικό σημείο υπαγωγής των συνταξιούχων στις διατάξεις του ν. 4387/2016, δεν αντίκεινται στην υποχρέωση συμμορφώσεως προς την 1128/2016 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Κρίθηκε ακόμα ότι η διάταξη του άρθρου 15 παρ.3 του ν. 4575/2018, σύμφωνα με την οποία η καταβολή του προβλεπόμενου στην παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου εφάπαξ χρηματικού ποσού δεν επηρεάζει τον επανυπολογισμό-αναπροσαρμογή των καταβαλλόμενων κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016 συντάξεων, έστω και αν περιλαμβάνεται στις διατάξεις του άρθρου 15 του ν.4575/2018, εντάσσεται στο πλέγμα των ρυθμίσεων του προεκτεθέντος άρθρου 14 του συνταξιοδοτικού ν. 4387/2016. Για την εξέταση δε των προβαλλομένων λόγων, που αφορούν την συμφωνία με το Σύνταγμα και το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ της διατάξεως του άρθρου 15 παρ.3 του ν. 4575/2018 ή των ερειδομένων επί της διατάξεως αυτής λόγων ακυρώσεως,  απαιτείται εξέταση της ερμηνείας και της συνταγματικότητας  των περιλαμβανομένων στον ν.4387/2016 διατάξεων, και ειδικότερα αυτών που αφορούν τον επανυπολογισμό – αναπροσαρμογή των καταβαλλομένων κατά την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού συντάξεων του  άρθρου 14 του νόμου αυτού. Δεδομένου όμως ότι η ως άνω διάταξη του άρθρου 15 παρ.3 του ν. 4575/2018, καθώς και οι σχετικές διατάξεις του ν. 4387/2016 δεν εξειδικεύονται με την προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α, τυχόν δε ανίσχυρο των ως άνω διατάξεων δεν θα επηρέαζε το κύρος της προσβαλλόμενης ΚΥΑ, η οποία, κατά τα προεκτεθέντα, ρυθμίζει μόνον την καταβολή του εφάπαξ χρηματικού ποσού, οι ανωτέρω προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως απερρίφθησαν ως απαράδεκτοι.