Όχι μόνο η παιδοψυχολογία, όπως αναφέρεται στην έκθεση της Ένωσης Μαζί για το Παιδί, αλλά και η οικονομία σύμφωνα με άλλες πηγές επηρεάζεται κάθετα από την εξ αποστάσεως διδασκαλία.

Σημαντική πρωτοβουλία της ψυχοθεραπευτικής ομάδας που χρόνια τώρα έχει στήσει η Ένωση Μαζί για το παιδί: Επιστολή που απευθύνεται στους γονείς προσφέροντάς τους έναν καίριο «μπούσουλα» ή πυξίδα πλοήγησης στη θολή για τους ενήλικες και άρα εύκολα παραξηγίσιμη παιδική ψυχολογία.

Το κείμενο αυτό έρχεται λίγες ώρες ύστερα από τη νέα έρευνα που δημοσιεύουν οι Financial Times (εφαρμοσμένη από το Κέντρο μακροπρόθεσμων μελετών στη Μεγάλη Βρετανία για την εκπαίδευση, Center for Longitudinal Studies) με θέμα την εξ αποστάσεως διδασκαλία.

Πρώτον, τα παιδιά δεν σημειώνουν προόοδο ακόμη και σε εξαιρετικά προηγμένες χώρες όπως η Ολλανδία. Στις φτωχότερες χώρες σύμφωνα με τα στοιχεία της Unesco που δημοσιεύουν οι FT, ενάμιση δισεκατομμύριο παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο -περίπου το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Δεύτερον, το τεράστιο οικονομικό κόστος της εξ αποστάσεως διδασκαλίας: Οι μητέρες παιδιών στο δημοτικό αφιερώνουν περί τις πέντε ώρες την ημέρα διαβάζοντας τα παιδιά τους -σχεδόν πλήρης απασχόληση. Και οι μπαμπάδες δύο. Το κύριο βάρος πέφτει στις εργαζόμενες μητέρες (ορισμένες έχουν παραιτηθεί από τη δουλειά τους). Καλύτερα διαγράφονται τα πράγματα για γονείς γυμνασίου ή λυκείου. Εκεί μοιάζουν ελαφρώς πιο χαλαρά αλλά και εξακολουθεί να υπάρχει έντονο στρες στη μία ώρα ενασχόλησης από τη μητέρα και στις δύο από τον πατέρα.

Τρίτον, δεύτερη έκθεση του ίδιου Κέντρου εντόπισε μεγάλα επίπεδα μοναξιάς, κατάθλιψης και άγχους ανάμεσα στους σημερινούς 19χρονους. Ένα κοινό μυστικό…

Σύμφωνα με έρευνες του ΟΟΣΑ (OECD), «τα παιδιά που έχουν επηρεαστεί από τις συνθήκες εγκλεισμού ίσως αναγκαστούν να αναμένουν μελλοντικά εισοδήματα κατά 3% μειωμένα». Αυτά τα παιδιά θα συνιστούν στο μέλλον το ένα τρίτο του εργασιακού σώματος. Άρα η οικονομική πρόοδος που μπορεί να αναμένεται για το υπόλοιπο του αιώνα δεν μπορεί λογικά να ξεπερνάει το 1,5% ανά έτος.

Επί του παρόντος διαπιστώνεται διαρκώς σε εκθέσεις: Τα μικρότερα παιδιά δυσκολεύονται σε μεγαλύτερο ποσοστό σε βασικές ικανότητες όπως το διάβασμα ενώ τα μεγαλύτερα δεν αναπτύσσουν πιο εκλεπτυσμένες ικανότητες στα ανώτερα μαθηματικά και άλλα απαιτητικά μαθήματα.

Η ασφάλεια των παιδιών προϋποθέτει την έκφραση των συναισθημάτων τους 

Η Ένωση Μαζί για το Παιδί έχει αποδειχθεί αληθινό «βαρόμετρο» κοινωνικών αναγκών σε ώρες κρίσης. Η πρόεδρος Αλεξάνδρα Μαρτίνου και η πιστή, ικανή ομάδα της επαγρυπνεί. Εποπτεύει με απαρασάλευτη συστηματικότητα τις ανάγκες της κοινωνίας.

Οι ψυχολογική ομάδα λοιπόν εντοπίζει τα εξής: Τα τελευταία 24ωρα στον κοινωνικό ιστό της χώρας υπάρχουν έντονες αναταράξεις από τις αποκαλύψεις που έχουν ως θύματα παιδιά.  Πολλοί είναι οι γονείς που τρομάζουν και σκέφτονται πως μπορούν να προφυλάξουν τα παιδιά τους από ανάλογες – και λιγότερο επικίνδυνες καταστάσεις.

Η επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιών αποτελεί ασπίδα για τα παιδιά και ολόκληρη την οικογένεια.

Η επιστημονική ομάδα της συμβουλευτικής Γραμμής 115 25 της Ένωσης Μαζί για το Παιδί συνέθεσε τον οδηγό απόκτησης επικοινωνίας, που θα επιτρέψει την έκφραση συναισθημάτων από τα παιδιά και την καλύτερη δεκτικότητά τους από τους γονείς. 

Ιδού το κείμενό τους:

«Πώς μπορούν οι γονείς να ενισχύσουν την έκφραση συναισθημάτων στην οικογένεια;»: Από την επιστημονική ομάδα της Γραμμής 115 25 της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί»

Η σημασία της έκφρασης των συναισθημάτων των παιδιών φαίνεται να είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Λόγω και της επικαιρότητας, πολλοί είναι οι γονείς που φοβούνται μήπως το παιδί τους δυσκολεύεται να τους μιλήσει για ό,τι μπορεί να του συμβαίνει. Φυσικά, για να μπορέσει ένα παιδί να εκφραστεί θα πρέπει να έχει γίνει καλή προετοιμασία από τη μεριά των γονέων. Για να δούμε λοιπόν κάποια σημεία που έχει να προσέξει ο γονιός.

Πολύ σημαντική θέση έχει η συνολική επικοινωνία μέσα στην οικογένεια. Κατά πόσο αυτή επιτέπεται και ενθαρρύνεται. Χρειάζεται λοιπόν να δίνονται ευκαιρίες για επικοινωνία. Να κατανοεί το παιδί, ότι οι γονείς είναι διαθέσιμοι για εκείνο αν θα χρειαστεί να μιλήσει για κάτι και να μη δίνουν την αίσθηση ότι είναι μονίμως απορροφημένοι ‘στα δικά τους’ ή σε προβλήματα, ώστε να μην νιώσει το παιδί ότι αν μιλήσει για οτιδήποτε  μπορεί να είναι ένα ακόμα βάρος για τους γονείς του.

Για να μπορέσει ένα παιδί να εκφράσει το πως αισθάνεται χρειάζεται να νιώσει ότι έχει τον χώρο και τον χρόνο, καθώς και την ασφάλεια ότι δε θα επικριθεί. Η αποδοχή ή η απόρριψη που βιώνει το παιδί  είναι πολύ βασικό στοιχείο για το αν θα αποφασίσει να ανοιχθεί ή όχι για κάτι που το δυσκολεύει. Αν ξέρει από πριν ότι θα τιμωρηθεί με ακραίο τρόπο ή θα ταπεινωθεί, η πιο απλά θα λάβει μια απάντηση ότι δεν πρέπει να αισθάνεται έτσι όπως αισθάνεται, τότε είναι πολύ πιθανό να μην μπει καθόλου στη διαδικασία.

Μια πολύ σημαντική έννοια που έχουμε να δώσουμε προσοχή, όταν αναφερόμαστε στα συναισθήματα είναι η ενυναίσθηση.  Ενσυναίσθηση είναι η δυνατότητα του ατόμου να μπει στη θέση του άλλου και να αισθανθεί όπως εκείνος, να αισθανθεί δηλαδή πέρα από τα όρια του εαυτού του. Ενσυναίσθηση δε σημαίνει ότι οι δύο γίνονται ένας, αλλά χρειάζεται η διάκριση να είναι ξεκάθαρη και να μην αισθάνεται κανείς ότι «χάνει» τον εαυτό του. Αυτό είναι κάτι που ο γονιός αξίζει να προσπαθήσει, να καταλάβει δηλαδή πως αισθάνεται το παιδί από τη δική του θέση και με τα δικά του δεδομένα, στην εκάστοτε ηλικία που βρίσκεται και να μην το αντιμετωπίσει μόνο στα δικά του μέτρα ως ενήλικας.

Καθοριστική είναι και η σημασία της προσωπικής στάσης των γονέων σε σχέση με τα δικά τους συναισθήματα. Είναι εκείνοι που θα δώσουν το «καλό παράδειγμα» μέσω της δικής τους συμπεριφοράς. Να λειτουργήσουν δηλαδή σα μοντέλο για το παιδί, από το οποίο θα μπορέσει να μάθει και να μιμηθεί. Ο τρόπος που οι γονείς εκφράζονται και αλληλοεπιδρούν παίζει πολύ βασικό ρόλο στον τρόπο που θα επιλέξει και το παιδί να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του ίδιου αλλά και των γύρω του. Για παράδειγμα, ένας γονιός ο οποίος δεν εκφράζει ποτέ το θυμό του και επιλέγει να τον κρύβει και να μην τον αναγνωρίζει, όταν το παιδί του θυμώνει, τότε ίσως το θεωρεί ανεξήγητο και χωρίς λόγο και τιμωρεί το παιδί μάλιστα για το θυμό του αυτό, μαθαίνοντας το τελικά ότι ο θυμός είναι ένα συναίσθημα κακό που δεν πρέπει να βιώνει. Από την άλλη ένας γονιός που αναγνωρίζει ότι και ο ίδιος μπορεί να θυμώσει, όταν αυτό συμβεί δεν είναι καταστροφικό και μπορεί αυτό να το ονομάσει μπροστά στο παιδί του δίνει ένα παράδειγμα θετικό. Αυτό σαφώς αφορά όλα τα συναισθήματα, θετικά και αρνητικά.

Κλείνοντας, είναι καλό οι γονείς να φροντίσουν να αποφύγουν ταμπέλες και γενικεύσεις, αλλά να μπορέσουν να ακούσουν το κάθε περιστατικό ξεχωριστά και όχι προεξοφλώντας την κατάσταση. Επίσης, φράσεις του τύπου «έλα μωρέ έτσι είσαι εσύ, κλαις με το παραμικρό» δε μπορούν να είναι βοηθητικές.

Και μια συμβουλή για το τέλος, μην προσπαθείτε να επιβάλλετε τις δικές σας λύσεις στα προβλήματα των παιδιών, ειδικά εάν δεν σας έχει ζητηθεί.

Πριν προσεγγίσετε το παιδί θυμηθείτε:

    •  Ακούω
    • Ρωτάω
    • Δεν αποσπώ 
    • Δεν επικρίνω
    • Δεν προσπαθώ να διορθώσω ή να ωραιοποιήσω

Πληροφορίες

Οι ψυχολόγοι της συμβουλευτικής Γραμμής 115 25 απαντούν καθημερινά από τις  9 π.μ έως τις 9 μ.μ για να δώσουν λύσεις και κατευθύνσεις σε ό,τι απασχολεί τη σύγχρονη οικογένεια.

Η πανελλαδική Γραμμή 115 25 του Μαζί για το Παιδί απευθύνεται σε παιδιά, εφήβους, γονείς και εκπαιδευτικούς. Έχει συμβουλευτικό και παραπεμπτικό χαρακτήρα.

Εν γένει, προσφέρει δωρεάν τις ακόλουθες υπηρεσίες:
• Συμβουλευτική για οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζει ένα παιδί ή ένας έφηβος έως 18 ετών
• Λήψη ανώνυμων & επώνυμων καταγγελιών για περιστατικά κακοποίησης ανηλίκων
• Παραπομπές & ενημέρωση για υπηρεσίες που προσφέρουν άλλοι φορείς για το παιδί και την οικογένεια σε πανελλαδικό επίπεδο
• Πληροφορίες για τις υπηρεσίες της Ένωσης και των μελών της
Παράλληλα με την Συμβουλευτική γραμμή λειτουργεί και Συμβουλευτικό Κέντρο για γονείς το οποίο διοργανώνει δωρεάν ομάδες γονέων για τη στήριξη και την καθοδήγηση τους, καθώς και δωρεάν ψυχο-εκπαιδευτικά σεμινάρια με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση τους.

Ταυτόχρονα, πραγματοποιούνται συνεδρίες δια ζώσης είτε με όλη την οικογένεια, τους γονείς ή τους εφήβους με στόχο την ψυχολογική στήριξη και καθοδήγηση γονέων, παιδιών & εφήβων για πληθώρα θεμάτων (σχολικά προβλήματα, εφηβεία, διαχείριση σχέσεων, ρόλων και συναισθημάτων κ.α.).

Επίσης, λειτουργούν διαδικτυακές ομάδες και σεμινάρια στήριξης γονέων.