Γιάννης Φράγκος: Το “ναυάγιο” ενός εφοπλιστή

Η αχαριστία εδώ πληρώνεται…

Αν υπάρχει κάτι που η κοινωνία δεν συγχωρεί, διαχρονικά εδώ και αιώνες, αυτή είναι η αγνωμοσύνη.

Δεν είναι αδίκημα, ώστε να επιλαμβάνεται η δικαιοσύνη για την περίπτωσή της, δεν τιμωρείται αυτή καθ’ αυτή από τον ποινικό κώδικα, αφού δεν εμπίπτει σε κάποιο νόμο, ωστόσο η κοινωνία με τους ηθικούς κανόνες που διαπνέουν τις ανθρώπινες σχέσεις ουδέποτε την έκανε αποδεκτή.

Παρ’ όλο που συχνά συμβαίνει γύρω μας, άνθρωποι ευεργετηθέντες, όχι μόνον να ξεχνούν, αλλά και να «επιστρέφουν» με κακό στον ευεργέτη τους το καλό που τους έγινε…

Σε αυτή την κατηγορία ανήκει προφανώς ο εφοπλιστής  -ή τέως εφοπλιστής; – Γιάννης Φράγκος. Ένας ισχυρός, ως πριν από μερικά χρόνια, άνθρωπος της ναυτιλίας, από ιστορική οικογένεια καραβοκύρηδων, διαχειριζόμενος εκατομμύρια και με όλο τον κόσμο στα πόδια του, πολίτης του κόσμου κι ο ίδιος, με ζωή υπερπολυτελή, όπως αρμόζει σε άτομα της τάξης του, αλλά και με πολλές άστοχες -επιεικής όρος- κινήσεις.

Επιχειρηματικά και προσωπικά.

Γιατί ακόμη κι αν κάποιος δεν μπορέσει να κυβερνήσει τα πλοία του και τα ρίξει σε ξέρα -κακό βέβαια, αλλά χίλιοι δυο λόγοι μπορεί να υπάρχουν γι’ αυτό-  στην οικογένειά του δεν μπορεί να φέρεται το ίδιο.

Κανόνας απαράβατος.

Ο Γιάννης Φράγκος όμως στράφηκε όχι απλώς εναντίον της οικογενείας του, αλλά εναντίον της αδερφής του, Αγγελικής Φράγκου, της μόνης που τον συνέτρεξε, με τον καλύτερο και πιο γενναιόδωρο τρόπο. Ο λαός έχει μια παροιμία γι’ αυτό, όταν λέει «δάγκωσε το χέρι που τον τάιζε»…

Η ιστορία είχε ξαφνιάσει πολλούς, που περίμεναν  -όχι πάντα με ειλικρινές ενδιαφέρον φυσικά, σ’ αυτόν τον ακραία ανταγωνιστικό χώρο- το ξέσπασμα σκανδάλου.

Γιάννης Φράγκος εναντίον Αγγελικής Φράγκου είναι διαμάχη πρώτου μεγέθους, αν σκεφτεί κανείς το βάρος του ονόματος και τι αντιπροσωπεύει αυτό στον παγκόσμιο χάρτη της ναυτιλίας.

Ας μη ξεχνάμε ότι ανάμεσα στις δέκα ταχύτερα ανερχόμενες γυναίκες επιχειρηματίες παγκοσμίως είχε κατατάξει το οικονομικό περιοδικό Fortune την Αγγελική Φράγκου, ενώ στην ίδια είχε δοθεί το 2018 το βραβείο Newsmaker της Ελληνικής Ναυτιλίας της Χρονιάς της Lloyd’s List.

Πέντε εξώδικες πράξεις, όμως, είχε καταθέσει ο Γιάννης Φράγκος τον Οκτώβριο και τον Δεκέμβριο του 2019 σε δικαστήρια του Λονδίνου, εναντίον της αδελφής του, ζητώντας χρήματα που υποτίθεται ότι του όφειλε.

Και μόλις πριν από λίγες μέρες ήρθε η απάντηση – απόφαση του αγγλικού δικαστηρίου, καταπέλτης για τον ενάγοντα και απόλυτη δικαίωση για την ισχυρή πλοιοκτήτρια.

Όχι, η κυρία Φράγκου δεν χρωστούσε στην εταιρεία First Lines του αδερφού της τέλη διαχείρισης πλοίων ύψους 1,18 εκατ. δολάρια, όπως ισχυριζόταν ο ίδιος.

Ούτε του απέκρυπτε πληροφορίες για μία κοινή τους εταιρεία, όπου διόρισε διευθυντή χωρίς την συγκατάθεσή του, όπως επίσης την κατηγορούσε.

Τέλος καλό; Όχι ασφαλώς.

Οικονομική στήριξη

Το μαρτυρούν και οι δηλώσεις της Αγγελικής Φράγκου, που ανεξαρτήτως της όποιας οικονομικής αντιδικίας και της δικαίωσης που τελικά έλαβε, δεν παύει να νοιάζεται για τις μελλοντικές σχέσεις μέσα στην οικογένεια.

«Αυτή ήταν μια οικογενειακή τραγωδία και πραγματικά λυπάμαι που το ζήτημα έπρεπε να επιλυθεί στο δικαστήριο» είπε η ίδια, ελπίζοντας παρ’ όλα αυτά ότι «ο χρόνος θα θεραπεύσει τις φθαρμένες σχέσεις και θα μπορούμε και πάλι να είμαστε οικογένεια».

Γεγονός είναι ότι από το 2012 που ο Γιάννης Φράγκου άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας ως το 2019, όταν επήλθε η μεταξύ τους ρήξη, η Αγγελική τον στήριζε οικονομικά, ακόμη και για τα προσωπικά του έξοδα.

Κάτι που αποδεικνύεται και από την απόφαση, όπου αναφέρεται ότι η οικονομική στήριξη της Φράγκου προς τον αδερφό της έφθανε μέχρι του σημείου της συντήρησης του αυτοκινήτου του, μιας Ferrari.

Αν και η σοβαρότερη κίνηση βοήθειας βέβαια ήταν αυτή, το 2019, όταν αγόρασε δάνειά του, ύψους 45 εκατ. ευρώ, αποκτώντας τέσσερα πλοία, που είχε στην κατοχή του ο αδελφός της.

«Έδινα σημαντική οικονομική βοήθεια στον Γιάννη από το 2012, αλλά αυτό που συνέβη από το 2017 μέχρι το 2019 ήταν άλλου μεγέθους, λόγω του όγκου των προβλημάτων που αντιμετώπιζε» όπως είπε η ίδια στο δικαστήριο.

Φαίνεται, μάλιστα, ότι εκείνος ήταν ιδιαίτερα φορτικός, αφού η μέθοδος για να αποσπά χρήματα από την αδερφή του ήταν «να πιέζει και να παρενοχλεί σε σημείο που αναγκαζόσουν να υποχωρήσεις, επειδή ήταν πιο εύκολο να υποχωρήσεις από το να συνεχίσεις να αντιστέκεσαι» είχε προσθέσει η κυρία Φράγκου περιγράφοντας μια δυσάρεστη κατάσταση.

Το ναυάγιο

Σήμερα, Φεβρουάριο του 2021 κι έχοντας χάσει τη δίκη με την αδερφή του, αλλά φυσικά και τη στήριξή της, ο Γιάννης Φράγκος βρίσκεται και χωρίς ναυτιλιακές εταιρείες.

Γιατί οι Irika Shipping και First Lines Company διαγράφηκαν την παραμονή των Χριστουγέννων από το νηολόγιο, αφού δεν υπέβαλλαν τις απαιτούμενες ετήσιες εκθέσεις σχετικά με τη δραστηριότητα τους, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία.

Ο φέρελπις στην δεκαετία του ’90 εφοπλιστής, που άρχιζε την καριέρα του στον διεθνή στίβο, έχοντας τις πλάτες της σπουδαίας οικογένειάς του, με τον χιώτη καπετάν Νικόλα Φράγκο στο τιμόνι, αλλά και της βαθύπλουτης οικογένειας της πρώην συζύγου του, Κλέλιας Χατζηιωάννου, αφού είδε, επί μία δεκαετία, τη μία αποτυχία να διαδέχεται την άλλη, τελικά ναυάγησε άσχημα κι ο ίδιος. 

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτό ήταν αναπόφευκτο.

Αναφέρονται κυρίως στην έλλειψη ικανοτήτων του Γιάννη Φράγκου και στην αδυναμία του να διακριθεί σε αυτό το χώρο, που απαιτεί βεβαίως ειδικά προσόντα, σε αντίθεση μάλιστα με τις αποδεδειγμένες δυνατότητες της αδερφής του, η οποία διαπρέπει.

Άλλοι επιχαίρουν, μιλώντας για αθέτηση συμφωνίας προς τον πρώην πεθερό του, τον αείμνηστο Λουκά Χατζηιωάννου, τον Κύπριο «βασιλιά των τάνκερ» με στόλο που είχε κυριαρχήσει στην παγκόσμια ναυτιλία το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα.

Μιλούν μάλιστα για «αχαριστία» -να την πάλι- προς άτομα, που επίσης τον είχαν ευεργετήσει.

Γιατί δεν είναι λίγο να σου δίνουν 49 εκατομμύρια δολάρια για επιχειρήσεις κι ύστερα να ισχυρίζεσαι ότι σου τα έκαναν δώρο.

Ή ακόμη χειρότερα, ότι σου τα έδωσαν ως προίκα!

Από εκεί ακριβώς λοιπόν φαίνεται ότι ξεκινούν για τον Γιάννη Φράγκο τα προβλήματα, που ασφαλώς και δεν έχουν τελειώσει ακόμη.

Ο πλούσιος γάμος

Ιανουάριο του 1990 γνωρίστηκαν, τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου είχαν παντρευτεί στη Μητρόπολη με έναν γάμο που άφησε εποχή ο Γιάννης Φράγκος και η 19χρονη τότε Κλέλια, μοναχοκόρη της οικογένειας Χατζηιωάννου. 

Το γεγονός είχε συγκεντρώσει, όπως είναι φυσικό, όλα τα μεγάλα ονόματα της ναυτιλίας και των επιχειρήσεων, ενώ η δεξίωση που έγινε στο «Intercontinental» ήταν αντάξια του πλούτου των δύο οικογενειών.

Η μακρινή σήμερα φωτογραφία της όμορφης νύφης με το ρομαντικό νυφικό, όπως ταίριαζε στην ηλικία της, έχοντας δίπλα της τον χαμογελαστό, νεαρό σύζυγό της μιλάει εύγλωττα για ένα μέλλον, που μόνον ανθόσπαρτο φαινόταν ν’ ανοίγεται μπροστά τους. 

Και για να είναι απόλυτα βέβαιο αυτό, ο Λουκάς Χατζηιωάννου δεν τσιγκουνεύτηκε καθόλου τα χρήματα, που θα προσέφεραν στο ζευγάρι μία πολυτελή ζωή.

Βασική προτεραιότητα, λοιπόν, να βοηθήσει τον γαμπρό του για να κάνει τη δική του αρχή στον ναυτιλιακό κλάδο, ώστε να παρέχει στην οικογένειά του τις ανέσεις μέσα, στις οποίες είχε μεγαλώσει η κόρη του.

Εννέα ήταν τα εμβάσματα, συνολικού ύψους 49 εκατ. δολαρίων, για αγορά πλοίων, που έδωσε λοιπόν ο Χατζηιωάννου μεταξύ 1990 και 1993 στον Φράγκο, για να τον κάνει εφοπλιστή.

Και είναι αυτό το ποσόν, που ζήτησε να του επιστραφεί, όταν ο γάμος με την κόρη του έληξε γρήγορα και άδοξα. Μια μεγάλη δικαστική ιστορία που κράτησε 17 χρόνια, άρχισε τότε, φέρνοντας αντιμέτωπες τις δύο οικογένειες, για να ολοκληρωθεί τελικά με την απόφαση του Αρείου Πάγου που δικαίωνε την οικογένεια Χατζηιωάννου το 2011. 

Ροή χρημάτων

Από την εποχή της μνηστείας άρχισε η ροή χρημάτων του Χατζηιωάννου προς τον Φράγκο, δεδομένου ότι τα οικονομικά του ως εκείνη τη στιγμή δεν ήταν ανθηρά. (Πάντα βέβαια με τα μέτρα της συγκεκριμένης τάξης).

Και στο διάστημα μεταξύ του 1990 και του 1993 του δόθηκαν εννέα εμβάσματα για αγορά πλοίων, συνολικού ύψους 49 εκατ. δολαρίων, τα οποία και πήγαν στις δύο εταιρείες που σύστησε: Την Seaway Μaritime SΑ και Ρermar Τransport SΑ με έδρα τον Παναμά. Χρηματοδότριες εταιρείες ήταν οι Κypros Compania Νaviera SΑ και Lefkosia Compania Νaviera SΑ, του ομίλου Χατζηιωάννου με έδρα τον Παναμά επίσης.

Υπό άλλες συνθήκες και με άλλους δανειολήπτες, συμβόλαια θα συντάσσονταν και συμβάσεις θα υπογράφονταν μεταξύ των δύο μερών, ώστε να είναι όλοι καλυμμένοι, και κυρίως βέβαια ο χρηματοδότης.

Στην περίπτωση όμως του Χατζηιωάννου και του Φράγκου τα πράγματα δε έγιναν έτσι. Γιατί ο πρώτος δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα ζητούσε υπογραφές από τον γαμπρό του, φέρνοντάς τον σε δύσκολη θέση, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν ένδειξη έλλειψης εμπιστοσύνης και καχυποψίας.

Με αυτό το φοβερό ποσόν, πάντως, ο Φράγκος αγόρασε όντως πλοία και μέσα σε τρία (!) χρόνια έγινε εφοπλιστής.

Συγκεκριμένα το 1991 απέκτησε το πλοίο «Cleom» ( 6,3 εκατ. δολάρια), το «Κaterinaf» (5,1 εκατ. δολάρια) και το «Μaria F» (9,450 εκατομμύρια). 

Και την επόμενη χρονιά το «CleliaV ΗF» (9,167 εκατ. δολάρια), το «Αγγελική» (7,750 εκατ. δολάρια) και το «Captain Νicolas» αντί 20.300.000 δολαρίων.

Τέλος, το 1993 πέρασαν στις εταιρείες του το «Νέδη» (8,5 εκατ. δολάρια),  το «Loucas Η» (6,120 εκατ. δολάρια), το «Όστρακο» (19 εκατ. δολαρίων) και το «Clelias Luck» (19, 1 εκατ. δολαρίων).

Όλα βέβαια αυτά ήταν εμπορικά πλοία, γιατί την ίδια εποχή ο Γιάννης Φράγκος θα αγόραζε και μία θαλαμηγό την «Lady C» προς  3.800.000 δολάρια.

Επρόκειτο, φυσικά, για ένα εντυπωσιακό άνοιγμα, για το οποίο δεν έφθασαν μόνον τα χρήματα του πεθερού, αφού άλλα τόσα και περισσότερα προήλθαν από δάνεια μιας βρετανικής και μίας γερμανικής τράπεζας, που ελήφθησαν, όπως γίνεται σ΄αυτές τις περιπτώσεις, με υποθήκευση των πλοίων και προσωπικές εγγυήσεις.

Ο εμπαιγμός

Πάντως και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Χατζηιωάννου φαίνεται ότι γενικότερα συμπεριφερόταν με ανεκτικότητα στον γαμπρό του και στα προβλήματα, που αμέσως αντιμετώπισε.

Το 1992 αίφνης, η Κλέλια Χατζηιωάννου χρειάστηκε να μεσολαβήσει στον πατέρα της, ώστε να μην ελεγχθούν άμεσα οι ισολογισμοί των εταιρειών του Φράγκου.

Αλλά και τον επόμενο χρόνο ενημέρωση για την οικονομική κατάσταση των εταιρειών δεν υπήρξε, με τον Χατζηιωάννου να αισθάνεται πλέον θιγμένος και ασφαλώς προβληματισμένος.

Ο γαμπρός δεν ήταν ό,τι ακριβώς περίμενε…

Η συνέχεια όμως ήταν ακόμη χειρότερη. Γιατί ενώ τα καράβια αντιμετώπιζαν φουρτούνες στις θάλασσες, παρόμοιες εμφανίστηκαν και στην οικογενειακή εστία.

Για την ακρίβεια, στο γραφείο του νεαρού εφοπλιστή, ο οποίος το 1994 -σύμφωνα με την κατάθεση της γυναίκας του- συνήψε σχέση με την γραμματέα του.

Εκείνος εγκατέλειψε το σπίτι τους στο Ψυχικό, ιδιοκτησίας της Κλέλιας Χατζηιωάννου, και εκείνη κατέθεσε αίτηση διαζυγίου στο Μονακό, μετά την έκδοση του οποίου ο Φράγκος όντως παντρεύτηκε τη γραμματέα του, Ζελιάνα Χωρέμη. Αλλά δεν έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…

Ένας Λουκάς Χατζηιωάννου, που από μία φτωχική, αγροτική οικογένεια της Κύπρου είχε κατορθώσει, χάρις στη μοναδική αξιοσύνη του, να γίνει μεγιστάνας στο διεθνές εμπόριο πετρελαίου δεν θα τα ανεχόταν αυτά. Τον εμπαιγμό πρώτα απ΄ όλα από έναν άνθρωπο που τον πρόδωσε δις. Οικονομικά και προσωπικά. 

Τέσσερις μήνες μετά έτσι, και με ένα εξώδικο στον πρώην γαμπρό του ζήτησε την απόδοση των μετοχών των 12 πλοίων, βάσει της άτυπης συμφωνίας τους για τη διαχείριση των 49 εκατομμυρίων δολαρίων, που του είχε παραχωρήσει.

Αλλά η απάντηση ήταν αρνητική, με τον Γιάννη Φράγκο να υπεκφεύγει, ισχυριζόμενος ότι τα χρήματα τα είχε λάβει ως προίκα, άρα δεν ήταν υποχρεωμένος να τα επιστρέψει.

Κάνοντας μάλιστα μία κίνηση ελιγμού επικαλέσθηκε την άρνηση της Κλέλιας Χατζηιωάννου να επανασυνδεθούν, προφασιζόμενος ότι ο ίδιος δεν ήθελε να χωρίσουν.

Ο δικαστικός πόλεμος μόλις άρχιζε.

«Αναφέραμε ότι έκανε κακοδιαχείριση των χρημάτων αυτών και είχαμε καταγγείλει τότε ότι έπρεπε να αναγνωρίσει ένα χρέος, το οποίο παράλληλα μπορούσε να αποπληρώνει σιγά-σιγά. Δεν του ζητήσαμε να δώσει τόσα εκατομμύρια με τη μία» είχε πει σε μία συνέντευξή της η Κλέλια Χατζηιωάννου.

Στα δικαστήρια

Η έναρξη της υπόθεσης έγινε με τον Λουκά Χατζηιωάννου να μηνύει τον πρώην γαμπρό του για υπεξαίρεση ποσού, πολύ μεγάλης αξίας και για κατάχρηση ιδιαίτερης εμπιστοσύνης κακουργηματικού χαρακτήρα.

Ο ίδιος είχε υποστηρίξει στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά ότι τα χρήματα τα είχε δώσει στον Φράγκο, προκειμένου να αναπτύξει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ώστε να εξασφαλίζει εισόδημα στην οικογένειά του.

Πρωτοδίκως, όμως, δεν δικαιώθηκε, αλλά το 2008, που η υπόθεση έφθασε στο Εφετείο, η οικογένεια Χατζηιωάννου βγήκε απολύτως κερδισμένη.

Τα 49 εκατομμύρια δολάρια έπρεπε να επιστραφούν! Κι αυτό, γιατί το δικαστήριο αποφάνθηκε πως το συγκεκριμένο ποσό «κρίνεται υπερβολικό για να παρασχεθεί ως δωρεά σε «γαμβρό επί θυγατρός» σε χρόνο που δεν προέβη σε τοιούτου ύψους δωρεά προς τα φυσικά άρρενα τέκνα του».

Ούτε δωρεά, ούτε προίκα, λοιπόν, αλλά ούτε δώρα γενεθλίων, επετείων γάμου και ονομαστικών εορτών, όπως υποστηρίχθηκε από την πλευρά Φράγκου ήταν αυτά τα εκατομμύρια.

Και ούτε ο Άρειος Πάγος, όπου προσέφυγε  στη συνέχεια, τον δικαίωσε.

Ο Πόλυς Χατζηιωάννου ήταν αυτός, πάντως, που συνέχισε τον δικαστικό αγώνα, μετά το θάνατο του πατριάρχη της οικογένειας το 2008.

Τα δύο αδέρφια, άλλωστε, Πόλυς και Στέλιος, στάθηκαν πάντα κοντά στην αδερφή τους και όσον αφορά τη συγκεκριμένη ιστορία, που έληξε τελικά με εξωδικαστικό συμβιβασμό, ως προς το ύψος της αποζημίωσης.

Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Νικόλας Φράγκος ήταν αυτός που μεσολάβησε στον Πόλυ Χατζηιωάννου, ώστε να καταλήξουν σε συμβιβασμό. Οι συνεχείς δίκες άλλωστε τους είχαν κοστίσει περί τις 700.000 ευρώ.

Το σωσίβιο 

Και τι έκανε όμως όλα αυτά τα χρόνια ο Γιάννης Φράγκος;  Φυσικά και ζούσε τη ζωή που είχε συνηθίσει να κάνει, ταξιδεύοντας με τη νέα σύζυγό του από το Λονδίνο και το Μόντε Κάρλο ως την Νέα Υόρκη και ως τις εξωτικές Μαλδίβες, κάνοντας διακοπές το χειμώνα στο Γκστάαντ και στην Κουρσεβέλ και το καλοκαίρι στα ελληνικά νησιά και στο σπίτι τους στο Πόρτο Χέλι και βέβαια παρευρισκόμενοι σε όλα τα σπουδαία κοσμικά γεγονότα ή και σε δημοπρασίες των Christie’s και των Sotheby’s .

Για τις καλοκαιρινές ειδικά εξορμήσεις χρησιμοποιούσε μάλιστα το εντυπωσιακό, μήκους 30 μέτρων σκάφος του, αυτό που βγήκε σε πλειστηριασμό τον περασμένο Αύγουστο για 1,4 εκατ. ευρώ.

Γιατί, όπως είναι γνωστό, οι αποτυχημένες επιχειρηματικές κινήσεις του Φράγκου έχουν δημιουργήσει χρέη άνω των 160 εκατ. ευρώ σε τράπεζες, οι οποίες αναζητούν περιουσιακά στοιχεία του, προκειμένου να εισπράξουν με κάποιο τρόπο τα λεφτά τους.

Ελλείψει ενδιαφέροντος μάλιστα στη δημοπρασία, το σκάφος πέρασε κατ’ ευθείαν στα χέρια των δανειστών.

Και τώρα οι πληροφορίες  λένε ότι τον ίδιο δρόμο των πλειστηριασμών θα ακολουθήσει το εμβληματικό Grand Chalet της Κηφισιάς, καθώς και το ακίνητο, που ήταν η έδρα της εταιρείας, επίσης στην Κηφισιά.

Προφανώς όμως, το συμπονετικό χέρι της αδερφής δεν πρόκειται πλέον να ακουμπήσει τον ώμο του Γιάννη Φράγκου, ενώ εκείνος ζει το προσωπικό του ναυάγιο.

Γιατί εκείνος επέλεξε, μέσα από την πολλαπλά διαπιστωμένη αχαριστία προς τους ευεργέτες του, να είναι μόνος στη σωσίβια λέμβο.

Διαβάστε ακόμη:

Αγγελική Φράγκου: Κέρδισε τη δικαστική διαμάχη με τον αδελφό της Γιάννη Φράγκο

Γιάννης Φράγκος: Τίτλοι τέλους για τις δύο ναυτιλιακές του εφοπλιστή