Η κόρη του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, εκδότρια της «Αθηνέας», Μαριάννα Σκυλακάκη, ανοίγει της πύλες της ενημέρωσης στη σύγχρονη γενιά και τους νέους επαγγελματίες με διεθνή ορίζοντα. Όπως ακριβώς και η ίδια.

Το πρωτότυπο εγχείρημά της ξεκίνησε πριν από περίπου επτά χρόνια ως newsletter: Συμπυκνωμένη ειδησεογραφία που φτάνει καθημερινά στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κάθε συνδρομητή ύστερα από δωρεάν εγγραφή. «Πρόκειται για την πιο σημαντική μας διεύθυνση, αν το σκεφτείτε», διευκρινίζει εκείνη στο γεμάτο τέχνη και φως σαλόνι του σπιτιού της στις παρυφές του Λυκαβηττού. Υπέροχη θέα, μια ηλιόλουστη μέρα του χειμώνα. Στο γραφείο επικρατεί τηλεργασία.

Κατά κάποιο τρόπο η Αθηνέα θυμίζει τη λειτουργία των μεγάλων μέσων όπως οι New York Times: Ενώ κλείνουν τη γενική πρόσβαση στο περιεχόμενό τους, δίνουν τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης σε ειδική ειδησιογραφία που ο αναγνώστης θα ζητήσει να έρχεται κατευθείαν στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του. «Η λογική είναι ότι βρίσκουμε έναν τρόπο, με συνέπεια, να μπαίνουμε στην καθημερινότητα του κοινού μας χωρίς να πρέπει να το σκεφτεί, χωρίς να εξαρτιόμαστε απαραίτητα από τα κοινωνικά μέσα», παρατηρεί η Μαριάννα Σκυλακάκη.

Η ανθρωπογεωγραφία της

Τα τελευταία δύο χρόνια η Αθηνέα απολαμβάνει αφοσιωμένους αναγνώστες. Εκείνους που αναζητούν την ψύχραιμη και τεκμηριωμένη ανάλυση καίριων ζητημάτων και αντιλαμβάνονται την Ελλάδα ως «κομμάτι ενός ευρύτερου συνόλου». Οι ίδιοι αισθάνονται «πολίτες του κόσμου».

Η ανάγνωση της Αθηνέας ολοκληρώνεται περίπου στο πεντάλεπτο, αλλά δεν ακολουθεί τη λογική τουίτερ -«μια ατάκα και σε αφήνουμε»- επισημαίνει η Μαριάννα Σκυλακάκη. Πρόκειται για αναλυτική προσέγγιση «για οποιονδήποτε έχει διάθεση να ακούσει, να ενημερωθεί γύρω από ζητήματα που θεωρούμε εμείς σημαντικά. Και ίσως κάποιες φορές μένουμε στην άκρη της ειδησεογραφίας και της επικαιρότητας. Υπάρχει συστηματική αναφορά σχετικά με το κομμάτι της βιωσιμότητας, με το κομμάτι της έμφυλης ισότητας, με το μέλλον της εργασίας, με την κλιματική αλλαγή και την τεχνολογία, με το πώς αλληλεπιδρούν οι διάφορες χώρες και οι διάφορες εξελίξεις στον κόσμο για να διαμορφώσουμε μία συνολική εικόνα του τι συμβαίνει στην Ελλάδα».

Η Αθηνέα πλαισιώνει την καθημερινή ενημέρωση με τρόπο σφαιρικό, με προοπτική. «Θεωρώ ότι απευθύνεται στον young professional αλλά έχουμε επίσης ένα μεγάλο κοινό το οποίο βρίσκεται ηλικιακά γύρω στα πενήντα. Είναι αρκετά φανατικό και συγκεκριμένο. Το email το αγαπάει πολύ η συγκεκριμένη ομάδα».

Old school παράδοση και φινέτσα

Και πράγματι η ηλεκτρονική διεύθυνση ενώ «πολλά χρόνια ακούμε ότι θα αντικατασταθεί, στο τέλος της ημέρας δεν πάει πουθενά. Ο κόσμος έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο επιλεκτικός σε σχέση με το τι δέχεται στο inbox. Κάνει πολύ πιο πολλά unsubscribe από παλιά διότι δεν αντέχει να βομβαρδίζεται. Νομίζω ότι όποιος κερδίζει με συνέπεια σε βάθος χρόνου τους ανθρώπους αυτούς, γίνονται πραγματικά οι πιστοί του αναγνώστες. Θυμίζει το κοινό της εφημερίδας, την οποία διάβαζες από την αρχή ως το τέλος. Θα ερχόταν στο σπίτι, θα σου την έφερνε ο σκύλος σου τρέχοντας το πρωί. Έχει κάτι που παραπέμπει σε συνήθεια του παρελθόντος».

Και έτσι η Αθηνέα εξαπλώνεται και με την παρότρυνση του εμπορικού διευθυντή της που πιστεύει ότι το έντυπο δεν έχει πεθάνει. «Σιγά σιγά μας εμπιστεύονται και για άλλα πράγματα. Δηλαδή, η γαστρονομία είναι ένα πεδίο στο οποίο εισχωρήσαμε διότι διαπιστώσαμε ότι ενδιέφερε πολύ το κοινό μας». Υλοποιήθηκε πρώτα ένα σχετικό ebook και σύντομα εξελίχθηκε σε έντυπη έκδοση, που «στέκεται» ως επιτραπέζιο λεύκωμα και ύστερα παίρνει θέση σε μία βιβλιοθήκη. Μελλοντικά θα πραγματοποιηθούν και άλλες ανάλογες εκδόσεις. Επιπλέον εγκαινιάστηκαν και τα διάφορα θεματικά, ειδικά newsletters της Αθηνέας (όπως το ex libris), δύο φορές το μήνα.

«Αυτή τη χρονιά έχω την αίσθηση ότι αλλάξαμε αρκετές συνήθειες και το βιβλίο είναι κάτι που μπορεί πραγματικά να σου διευρύνει τους ορίζοντες. Να σε ταξιδέψει όταν δεν μπορείς να ταξιδέψεις. Το κοινό μας αναζητεί αφορμές για να σκεφτεί διαφορετικά. Δεν θέλει να μένει στάσιμο. Και αυτός είναι ίσως ο κοινός παρονομαστής της Αθηνέας: Η διορατική ενημέρωση. Η λογική ήταν να φτιάξουμε μια κοινότητα μέσα στην οποία να δίνονται ερεθίσματα να αναλογιστούμε το μέλλον, αν είμαστε καλά προετοιμασμένοι για όσα έρχονται».

Από την Goldman Sachs και πέρα

Η ιδέα για την Αθηνέα εμφιλοχώρησε στο μυαλό της (έστω και αδιαμόρφωτα, προσχηματικά) μέσα από το Παραμύθι χωρίς όνομα της Πηνελόπης Δέλτα. «Με συναρπάζει αυτή η αίσθηση ότι με μικρές πολιτικές, μπορεί κανείς να φέρει πραγματική αλλαγή στη ζωή των ανθρώπων», εξηγεί η Μαριάννα Σκυλακάκη. Οπότε και η Αθηναία αποτελεί «έναν άλλο τρόπο να διαμορφώνει κανείς την αντίληψη ενός κοινού για συγκεκριμένα πράγματα, με στοιχειοθετημένο τρόπο».

Όλα ξεκίνησαν όταν εκείνη βρισκόταν ακόμη σε πολύ νεαρή ηλικία. «Κάτι που με προβλημάτιζε ήταν ότι με ενδιέφεραν πολλά πράγματα. Δεν μπορείς εύκολα να μπεις σε κουτάκι. Θα μπορούσαν να έχουν γίνει πιο απλά κάποια πράγματα αν ήξερα ότι εκεί ανήκω, θα κάνω αυτό. Όταν σου αρέσουν πολλά διαφορετικά αντικείμενα και δεν υπάρχουν επαγγελματικές πορείες που να τα συμπυκνώνουν όλα, ψάχνεις κάτι διαφορετικό, κάτι δικό σου. Ίσως ταλαιπωρείσαι στην πορεία μέχρι να το βρεις. Δεν είναι οι επιλογές σου τόσο σαφείς. Ίσως για αυτό έφυγα από την Goldman Sachs», αναλογίζεται τελικά για την αρχή της καριέρας της στον τραπεζικό κολοσσό.

Ήταν πολύ μικρή όταν τελείωσε το πρώτο της πτυχίο (οικονομικά και πολιτικές επιστήμες) στο πανεπιστήμιο του Bristol (Μπρίστολ). Και οι γονείς της βέβαια επέμεναν ότι η τριετής φοίτηση στην Αγγλία δεν αρκούσε. Έτσι προχώρησε σε διετές ΜPΑ στο LSE, που την οδήγησε στη δουλειά της στην περίοπτη Goldman Sachs.

Το πτυχίο αυτό πάνω στη δημόσια διεύθυνση παρουσίασε ενδιαφέρον διότι όλοι οι συμφοιτητές της διέθεταν πολυετή εμπειρία σε υψηλόβαθμες θέσεις σημαντικών οργανισμών. Εκείνη είχε απλώς ένα καλό πτυχίο (και πρώιμο stage στην Goldman Sacks στα δεκαεννιά της…). Όταν στο δεύτερο έτος του MBA, η ίδια τράπεζα την προσέγγισε, οι συναπόφοιτοί της παρατήρησαν: You are going on the dark side (πηγαίνεις στην πλευρά του ερέβους).

Στην τράπεζα πάντως γνώρισε και τον νυν σύζυγό της, διευθύνοντα σύμβουλο της Flexfin, Δημήτρη Βρανόπουλο. Κατά παράδοση, η ελληνική ομάδα της Goldman πήγαινε en masse για πρωινό. Πέντε άντρες και η Μαριάννα. Όχι μόνο γυναίκα αλλά και ηλικιακά η πιο μικρή (23 ετών όταν εισχώρησε στους μαιάνδρους της τράπεζας). «Είχε ενδιαφέρον η δυναμική της ομάδας», θυμάται σήμερα.

Έμεινε εκεί τρία χρόνια, μέχρι που της πρότειναν να γίνει associate σε τόσο νεαρή ηλικία. «Σκέφτηκα ότι πρόκειται για πορεία πολύ συγκεκριμένη, με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα σε ένα περιβάλλον εξαιρετικά απαιτητικό και υψηλού επιπέδου. Είχα ήδη εμπειρίες που δύσκολα αποκτά κανείς στα είκοσι τρία. Ωστόσο, ένιωθα ότι μπορεί να αποβεί και λίγο περιοριστικό σε σχέση με όλα αυτά που με ενδιέφεραν».

Διατηρούσε τότε μια ρομαντική εικόνα για την Ελλάδα που άφησε πίσω στα δέκα οκτώ της. Επιπλέον, τη χαρακτήριζε «η άγνοια κινδύνου», όπως πολλούς νέους. Θεωρούσε ότι η οικονομική κρίση κάποια στιγμή θα τελείωνε. Πάντως, γύρισε πίσω το 2013 και άρχισε να ψάχνει τι δικό της θα μπορούσε να ξεκινήσει. «Τίποτα όμως δεν μου φαινόταν αρκετά σύνθετο με βάση τα ενδιαφέροντά μου» συμπληρώνει εκείνη. Έτσι μπήκε στη ζωή της η Αθηνέα το 2014 και άρχισε να μεγαλώνει σχεδόν παράλληλα με τη μητρότητα (τώρα έχει δύο παιδιά προσχολικής ηλικίας).

«Θυμάμαι να σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν να παίρνω ειδήσεις που με ενδιαφέρουν μαζεμένες σε ένα newsletter. Ήδη διάβαζα φανατικά το Playbook του Μάικ Άλεν για τη Ουάσιγκτον ή το Daily Skimm με άλλη διατύπωση, πιο χιουμοριστική».

Πάντως σήμερα έχει φιλοδοξία που εδράζεται σε συγκεκριμένα στοιχεία. «Μας λένε άνθρωποι ότι η Αθηνέα είναι η πρώτη γραμμή ενημέρωσής τους, ειδικά τις μέρες με πολλή δουλειά. Παίρνουν μια πολύ καλή σούμα του τί συμβαίνει. Ύστερα με βάση τα ενδιαφέροντά τους θα διαβάσουν και κάτι άλλο. Αλλά έχουν αυτή τη σταθερή επαφή». Κάτι σαν τη συνήθεια της εφημερίδας, προσαρμοσμένη στη σύγχρονη εποχή.

Πληροφορίες:

Home

Απλώς χρειάζεται μία ηλεκτρονική διεύθυνση.