Αν δεν γνωρίζετε τι πρέπει να κάνετε, καλύτερα να μην μετακινηθείτε.

Η οδήγηση σε μεικτές συνθήκες έχει τους δικούς της κανόνες και καλό είναι να τους τηρούμε απαρέγκλιτα. Κατάγομαι από ορεινό μέρος, Λεβίδι Αρκαδίας έχω από παιδί εξοικειωθεί με τα χιόνια, έχω ζήσει πολλές καταστάσεις που με κάνουν να σέβομαι τον καιρό και να έχω επίγνωση των δυνατοτήτων μου.

Ας ξεκινήσουμε από το πρωτεύον: Δεν υπάρχουν σταθερές συνθήκες, παρότι το φυσικό μοτίβο είναι ίδιο. Κάθε φορά είναι διαφορετικά! Αλλιώς το φρέσκο χιόνι (σ.σ: επίπεδο ολίσθησης ίδιο με τη λάσπη), αλλιώς το παγωμένο χιόνι, αλλιώς ο πάγος. Εκεί που περνούσε ο δρόμος πριν μια ώρα, τώρα δεν περνάει γιατί πάγωσε, εκεί που κρατούσε, γλιστράει, εκεί που φρέναρες τώρα δεν έχει πρόσφυση. Το φρέσκο χιόνι είναι πιο εύκολο από το παγωμένο, στον πάγο γλιστράνε και οι γάτες, κάθε φορά το ύψος του χιονιού είναι διαφορετικό. Περνάει το εκχιονιστικό καθαρίζει αλλά μένει ένα εκατοστό χιόνι. Δε γίνεται αλλιώς, αν βάλουν πιο κάτω την λεπίδα θα χαλάσουν το οδόστρωμα. Αυτό το λίγο χιόνι μόλις παγώσει γίνεται πίστα πατινάζ.

Πάμε στα βασικά, εν αρχή ην το λάστιχο. Το κατάλληλο λάστιχο παίζει πάνω από 80% ρόλο στην μετακίνηση σε μεικτές συνθήκες. Η 4κινηση παίζει ένα 20% αλλά προφανώς ένα δικίνητο αυτοκίνητο με χειμερινά ελαστικά υπερέχει τρομακτικά από ένα 4κινητο με ασφάλτινα ελαστικά. Γενικά ελάχιστη βοήθεια προσφέρει η 4κινηση, το άλφα και το ωμέγα είναι τα ελαστικά.

Εδώ μπορείτε να δείτε περισσότερα γι’ αυτό το θέμα

Ανεξαρτήτως που έχουμε λοιπόν την κίνηση στο αυτοκίνητο, εμπρός, πίσω ή στους τέσσερις τροχούς, πρέπει να εξασφαλίσουμε πρόσφυση εφόσον δεν έχουμε χειμερινά ελαστικά (σ.σ: σημειώστε ότι τα χειμερινά ελαστικά δε δουλεύουν σωστά πάνω από 7 βαθμούς Κελσίου). Χρειαζόμαστε λοιπόν είτε αντιολισθητικές αλυσίδες είτε κουβέρτες. Τις οποίες πρέπει να ξέρουμε πως τοποθετούνται και να έχουμε κάνει πρόβα από πριν ώστε να τις βάλουμε γρήγορα.

Προσοχή, σταματάμε σε ασφαλές σημείο προτού εμφανιστεί το πρόβλημα και όχι εκεί που θα γλιστρήσουμε. Αν σταματήσουμε εκεί που γλιστράει είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποιος θα πέσει πάνω μας, ή θα κλείσουμε το δρόμο ταλαιπωρώντας αναίτια, λόγω άγνοιας/ανικανότητας άλλους ανθρώπους.

Τις αλυσίδες/κουβέρτες τις βάζουμε στον άξονα κίνησης του οχήματος: Εμπρός σε προσθιοκίνητο, πίσω σε πισωκίνητο, εμπρός σε τετρακίνητο για να έχουμε διεύθυνση και καλύτερη πρόσφυση στο φρενάρισμα. Προς Θεού επουδενί ρισκάρουμε παίζοντας με τα όρια της πρόσφυσης. Ακόμη κι αν τα καταφέρουμε μια δυο φορές είναι βέβαιο ότι θα την πατήσουμε με οδυνηρές συνέπειες την επόμενη.

Κινούμενοι με αλυσίδες/κουβέρτες χρειάζονται χαμηλές ταχύτητες, απαλές κινήσεις και μειωμένη δοσολογία γκαζιού φρένου. Αν σπάσουμε την πρόσφυση γκαζώνοντας απότομα προφανώς δε θα πάμε πουθενά. Αν σπάσουμε την πρόσφυση φρενάροντας απότομα προφανώς θα γλιστρήσουμε. Ναι το ABS σε τέτοιες ακραίες οριακές καταστάσεις μπορεί να επιτείνει το πρόβλημα μην αφήνοντας τους τροχούς να μπλοκάρουν. Υπάρχουν περιπτώσεις που ένα μικρό μπλοκάρισμα μπορεί να φτιάξει πρόσφυση. Είναι σημαντικό να κινείσαι με τη φόρα και να μην υπάρχουν απότομες μεταβολές της κινητικής κατάστασης του οχήματος ούτε επιταχύνσεις, ούτε επιβραδύνσεις.

Εφόσον γλιστρήσουμε αμέσως μειώνουμε τη δοσολογία που προκάλεσε το γλίστρημα και προσπαθούμε με απαλές κινήσεις να ανακτήσουμε τον έλεγχο όταν βελτιωθεί η πρόσφυση. Βέβαια το πιθανότερο είναι να χτυπήσει κάπου το αυτοκίνητο για να σταματήσει. Είναι πιθανό αν έχουμε αλυσίδες μπροστά να γλιστρήσει το πίσω μέρος όταν φρενάρουμε. Σ’ αυτή την περίπτωση στρίβουμε ελαφρά το τιμόνι προς την πλευρά που γλίστρησε το πίσω μέρος και μειώνουμε την πίεση στο φρένο. Ποτέ για κανέναν λόγο δε σταματάμε ούτε για λίγο, σε σημείο που μπορεί να είναι επικίνδυνο να πέσει κάποιος πάνω μας.

Οι κουβέρτες είναι χρήσιμες για μικρές αποστάσεις και φρέσκο χιόνι, οι αλυσίδες για μεγαλύτερες αποστάσεις και πάγο. Στον πάγο δεν μπορούμε να κινηθούμε ούτε με χειμερινά ελαστικά, χρειάζονται ελαστικά με καρφιά ή αλυσίδες σε όλους τους τροχούς. Αν δεν γνωρίζετε πολύ καλά τι κάνετε, καλύτερα να αποφύγετε να μετακινηθείτε σε τέτοιες συνθήκες. Ακόμη κι αν εσείς τα καταφέρετε, είναι εξαιρετικά πιθανό να κινδυνέψετε από το λάθος κάποιου άλλου οχήματος.

Πολύ συχνό φαινόμενο αυτή την εποχή είναι και η ομίχλη: Ανάβουμε τα φώτα ομίχλης, και τα αλάρμ για να μας βλέπουν. Χρησιμοποιούμε τα φώτα πορείας γιατί τα μεγάλα θα μας στραβώσουν. Κρατάμε την πορεία μας ακολουθώντας τις διαγραμμίσεις αν φαίνονται. Αν όχι, λόγω χιονιού, πιθανόν ο δρόμος θα οριοθετείτε από φυσικά όρια ή το χιόνι που έχει συσσωρευτεί στις άκρες του. Μειώστε ταχύτητα, να έχετε υπόψη σας ότι σύντομα η περιορισμένη ορατότητα θα σας κουράσει, θα σας εκνευρίσει και καλό είναι να σταματήσετε να αποσυμπιεστείτε λίγο από το να κάνετε λάθος. Διευκολύνετε όποιον προσπαθεί να σας περάσει ώστε να έχει μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών.

Κλείνω όπως ξεκίνησα, αν μπορείτε αναβάλετέ το, κι αύριο μέρα είναι, όλα είναι αλλιώς στο φως του ήλιου. 

Διαβάστε επίσης:

Στα χιόνια με υβριδική τετρακίνηση! (video)