ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πού θα πάει η Intrakat, o δυνατός τζίρος της ΓΕΚ, τι συμβαίνει με τον Φέσσα, το τετ α τετ Μεγάλου – Πετραλιά, η κρίσιμη ημέρα για Σκλαβενίτη, τι συμβαίνει στο Ελληνικό, τα δίδυμα του Λούτον και η καλή -πλατινομαλλούσα- συνεργάτης του υπουργού
Τετραπλάσιο κίνδυνο θνητότητας από Covid-19 έχουν τα άτομα με διαβήτη, συγκριτικά με τους μη διαβητικούς που έχουν προσβληθεί από τη λοίμωξη, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF).
Oι νοσηλευόμενοι με Covid διαβητικοί ασθενείς που παρουσιάζουν καλή γλυκαιμική ρύθμιση κατά την νοσηλεία τους μειώνουν κατά 80% τον κίνδυνο θνητότητας, σε σχέση με τους αρρύθμιστους.
Όπως δείχνουν τα ίδια στοιχεία, μέχρι και 50% όσων διαγνώστηκαν με Cοvid-19 πάσχουν και από Διαβήτη.
Τα παραπάνω ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ΕΔΕ), Παθολόγος – Διαβητολόγος, Συντονιστής – Διευθυντής του Διαβητολογικού – Καρδιομεταβολικού Κέντρου στο Metropolitan Hospital, Ανδρέας Μελιδώνης, σε συνέντευξη τύπου που διοργανώθηκε από την ΕΔΕ, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη (14/11).
Στον επιπολασμό του ΣΔ παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας αναφέρθηκε ο Δρ. Σταύρος Παππάς, Αντιπρόεδρος της ΕΔΕ, Παθολόγος Διαβητολόγος. «Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2) έχει λάβει διαστάσεις “επιδημίας”. 1 στους 2 ανθρώπους, σχεδόν το 50% σε όλο τον κόσμο παραμένουν αδιάγνωστοι, ενώ περισσότερο από ένα εκατομμύριο παιδιά και έφηβοι πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1. Μέγιστο πρόβλημα αποτελεί και ο μεγάλος αριθμός με προδιαβήτη (374 εκατομμύρια). Πρόκειται για άτομα με διαταραχές της ομοιόστασης της γλυκόζης, οι μισοί εκ των οποίων, σε 5-10 χρόνια ενδέχεται να παρουσιάσουν Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2.
Σύμφωνα με τη μελέτη ΕΜΕΝΟ (Εθνική Μελέτη Νοσηρότητας και Παραγόντων Κινδύνου) που έγινε με τη συνεργασία των Ιατρικών Σχολών της χώρας και ολοκληρώθηκε το 2016, η συχνότητα του ΣΔτ2 έχει τετραπλασιασθεί τα τελευταία 30 χρόνια και υπολογίσθηκε στο 11-12% του πληθυσμού.
Καθοριστικός ο ρόλος των εκπαιδευμένων νοσηλευτών
Αναφερόμενος στον ρόλο του νοσηλευτή στη διαχείριση της νόσου, ο Γεώργιος Δημητριάδης, Πρόεδρος της ΕΔΕ, Ομ. Καθηγητής Παθολογίας & Μεταβολικών Παθήσεων ΕΚΠΑ τόνισε « ο ρόλος του εκπαιδευμένου νοσηλευτή στον ΣΔ είναι καθοριστικός καθώς αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ γιατρού και ασθενή. Συμβάλλει στη βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων, στην καλύτερη γλυκαιμική ρύθμιση και τη μείωση των οξέων και χρόνιων επιπλοκών και κατ’ επέκταση των ημερών νοσηλείας. Ταυτόχρονα, εκπαιδεύει τον ασθενή στην αυτοδιαχείρισή της νόσου και στον σωστό τρόπο εφαρμογής της θεραπείας, προσφέροντας του, παράλληλα ψυχοσυναισθηματική υποστήριξη». Για την ανάγκη αύξησης των εκπαιδευμένων νοσηλευτών ο Πρόεδρος της ΕΔΕ επισημαίνει ι«Το 2016 ο στόχος για την Μεγάλη Βρετανία ήταν να υπάρχει “Κλινικός Ειδικός Νοσηλευτής στον Διαβήτη” σε όλα τα νοσοκομεία, σε αντιστοιχία τουλάχιστον ένας ανά 250 κρεβάτια. Στις Ευρωπαϊκές χώρες, η αντιστοιχία γιατρών είναι 3/1000 κατοίκους, και νοσηλευτών 8.7/1000 κατοίκους.
Στην Ελλάδα τα αντίστοιχα στοιχεία είναι 6.6 γιατροί/1000 κατοίκους και 1.6 νοσηλευτές/1000 κατοίκους, αποτυπώνοντας μια δραματική υποστελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων με νοσηλευτές. Δραματικό είναι επίσης το πρόβλημα της υποστελέχωσης των 21 Διαβητολογικών Κέντρων (ΔΚ) και 84 Διαβητολογικών Ιατρείων (ΔΙ) στις Παθολογικές Κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων, όχι μόνο από εκπαιδευμένους νοσηλευτές αλλά και από ειδικούς Παθολόγους-Διαβητολόγους.
Παρά το γεγονός ότι η διετής εξειδίκευση Παθολόγων/Παιδιάτρων στον ΣΔ και τα αντικείμενα εκπαίδευσης θεσμοθετήθηκαν το 2018 (ΦΕΚ 3958, τεύχος Β, 12/09/18) και 2019 (ΦΕΚ 1357, τεύχος Β, 19/09/2019) αντίστοιχα, δεν έχουν βγει ακόμα οι εφαρμοστικές διατάξεις ώστε να αρχίσει η εξειδίκευση νέων συναδέλφων, οι οποίοι θα στελεχώσουν τα ΔΚ/ΔΙ μετά την συνταξιοδότηση των υπαρχόντων ειδικών. Αν δεν γίνουν άμεσες ενέργειες για την έναρξη της εξειδίκευσης Παθολόγων/Παιδιάτρων στον Σακχαρώδη Διαβήτη, τα Διαβητολογικά Κέντρα/Διαβητολογικά Ιατρεία θα οδηγηθούν ταχύτατα σε αδυναμία περίθαλψης των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη, με ολέθριες συνέπειες για την υγεία τους. Δεδομένου επίσης του σημαντικού ρόλου των νοσηλευτών στη φροντίδα του ΣΔ, πρέπει να υπάρξει θεσμοθετημένη εκπαίδευση νοσηλευτριών/νοσηλευτών στον ΣΔ, για την επαρκή στελέχωση των δομών (ΔΚ/ΔΙ) με εξειδικευμένο προσωπικό».