«Big Brother» από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για όσους επενδύουν στα κρυπτονομίσματα και, κυρίως, τις πλατφόρμες που χρησιμοποιούν οι επίδοξοι επενδυτές.

Το νέο θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος (Νόμος 4734/2020), πάνω στο οποίο βασίζεται η κυβέρνηση, λύνει τα χέρια της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για να βάλει τάξη στο νέο επενδυτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στην Ελλάδα και παγκοσμίως.

Κατ’ αρχάς, η εποπτεία δεν περνάει στην Τράπεζα της Ελλάδος, όπως ήταν η αρχική συζήτηση, αλλά στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

«Αν και υποστελεχωμένη η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, δουλειά γίνεται», ήταν το παράπονο που διατύπωσε η πρόεδρος της Επιτροπής, Βασιλική Λαζαράκου, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες.

Η κ. Λαζαράκου αφιέρωσε αρκετό χρόνο στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω κρυπτονομισμάτων.

Βάζοντας τα πράγματα σε μια σειρά, είπε λοιπόν ότι η Επιτροπή αποκτά δυνατότητα ταυτοποίησης των εξ αποστάσεων μελών της αγοράς, είτε χρηματιστηριακές είναι αυτές είτε Ανώνυμες Εταιρείες Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων (ΑΕΔΑΚ), οι οποίες με τη σειρά τους αποκτούν τη δυνατότητα να ταυτοποιούν οι ίδιες τους πελάτες τους ενημερώνοντας στη συνέχεια την εποπτική αρχή.

Ταυτοχρόνως, η Επιτροπή αναλαμβάνει την εποπτεία των παρόχων κρυπτονομισμάτων (των παρόχων υπηρεσιών ανταλλαγής μεταξύ εικονικών νομισμάτων και παραστατικών νομισμάτων και των παρόχων υπηρεσιών θεματοφυλακής ψηφιακών πορτοφολιών), με την εγγραφή όσων εταιρειών παρέχουν τέτοιου είδους υπηρεσίες σε ειδικό μητρώο.

Πηγή στο ΥΠΟΙΚ, στην οποία απευθύνθηκε το mononews.gr, αναφέρει ότι στο διαδίκτυο έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους διαφημιστικά σποτ προφανώς παρόχων, παρουσιάζοντας ηλικιωμένους συμπολίτες μας που έδωσαν χαρτζιλίκι στο εγγόνι τους κι αυτό τους το επέστρεψε και με το παραπάνω – όσο το ύψος μίας σύνταξης!

Στο ερώτημα γιατί δεν πήρε την εποπτεία η Τράπεζα της Ελλάδος, η απάντηση είναι ότι η χρήση των κρυπτονομισμάτων ομοιάζει με τα cryptoassets. Δεν πρόκειται για έκδοση κάποιου νομίσματος το οποίο να έχει τεθεί σε κυκλοφορία και να επηρεάζει τις συναλλαγές ενός κράτους ή μιας ενότητας κρατών, όπως η ΕΕ. Σε αυτήν την περίπτωση, όπως εξηγεί η ίδια πηγή, η αρμοδιότητα θα περνούσε κατευθείαν στην κεντρική τράπεζα της χώρας.