Νέο κύμα στρατηγικών κακοπληρωτών θα δημιουργήσει ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, που επεκτείνει την έννοια της πτώχευσης στα φυσικά πρόσωπα χωρίς εμπορική ιδιότητα.

Αυτό υποστηρίζουν οι Τράπεζες στο κείμενο των παρατηρήσεων που έχουν υποβάλει στο υπουργείο Οικονομικών στο πλαίσιο της διαβούλευσης του νέου πτωχευτικού νόμου, επικεντρώνοντας την κριτική τους στο θέμα του εξωδικαστικού μηχανισμού, που θα ισχύσει όχι μόνο για τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες – όπως συμβαίνει σήμερα – αλλά και για τα νοικοκυριά.

Σύμφωνα μάλιστα με την ανάλυση των επιπτώσεων που έχει κάνει η Deloitte για λογαριασμό των Τραπεζών, λόγω της καθολικής εφαρμογής του εξωδικαστικού μηχανισμού τόσο στα νομικά πρόσωπα όσο και στα φυσικά πρόσωπα, «οι νέες ροές μη εξυπηρετούμενων δανείων θα ανέλθουν μεταξύ 3,7 και 9,8 δισ. ευρώ με επιπτώσεις στις προβλέψεις και στους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας» των Τραπεζών. Η ανάλυση στηρίχθηκε σε στοιχεία από τις 4 συστημικές τράπεζες και εντόπισε μία περίμετρο δανειοληπτών λιανικής τραπεζικής, που εμφανίζουν αυξημένη πιθανότητα να προσφύγουν στην σχετική εξωδικαστική διαδικασία και να προκαλέσουν, από εποπτικής απόψεως, την επανακατηγοριοποίηση των δανείων από εξυπηρετούμενα σε μη εξυπηρετούμενα.

Η δυνατότητα για καθολική διευθέτηση τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών οφειλών, χωρίς προϋπόθεση ή περιορισμό, θα λειτουργήσει ως μία «ανοικτή πρόσκληση», σημειώνουν οι Τράπεζες, για υποβολή αιτήσεων στο νέο πλαίσιο εξωδικαστικού μηχανισμού, επηρεάζοντας, αρνητικά, την κουλτούρα πληρωμών, ενόψει μάλιστα της λήξης των αναστολών που έχουν εφαρμόσει λόγω covid και η οποία συμπίπτει με την έναρξη του νέου Πτωχευτικού Κώδικα τον Ιανουάριο του 2021. Υπό τις τρέχουσες συνθήκες, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε επανακατηγοριοποίηση ενός πολύ μεγάλου αριθμού ενήμερων ανοιγμάτων σε ρυθμισμένα μη εξυπηρετούμενα.

Οι ενήμεροι οφειλέτες, δεδομένης της κουλτούρας πληρωμών που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, θα προσφύγουν στη διαδικασία του νέου εξωδικαστικού με μοναδικό κριτήριο να εξασφαλίσουν καλύτερους και συμφερότερους όρους αναδιάρθρωσης, παρά το γεγονός ότι είναι απολύτως σε θέση να εξυπηρετήσουν τις οφειλές τους.

Μία τέτοια συμπεριφορά των οφειλετών θα δημιουργήσει τεράστια ζητήματα σε ήδη ρυθμισμένα δάνεια, που έχουν επιτύχει σε συνεννόηση με τους δανειολήπτες οι Τράπεζες και Εταιρείες Διαχείρισης και να οδηγήσουν στην επαναταξινόμηση των συγκεκριμένων δανείων στην κατηγορία των μη εξυπηρετούμενων.

Με βάση την ανάλυση της Deloitte, η προοπτική δημιουργίας μιας νέας γενιάς κόκκινων δανείων έως και 9,8 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να περιοριστεί σε ένα εύρος μεταξύ 0,5 και 1,1 δισ. νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων, εάν υιοθετηθούν αυστηρότερα κριτήρια προσφυγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό για ιδιώτες. Τέτοια κριτήρια θα μπορούσαν να είναι ο περιορισμός της περιμέτρου μόνο σε όσους οφειλέτες έχουν υψηλές ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Ελληνικό Δημόσιο και τους Ασφαλιστικούς φορείς.

Να σημειωθεί ότι ο νέος πτωχευτικός νόμος επιτρέπει την προσφυγή ενός φυσικού προσώπου στον εξωδικαστικό μηχανισμό υπό την προϋπόθεση ότι η συνολική οφειλή του υπερβαίνει τις 10.000 ευρώ και δεν υπάρχει συγκέντρωση του χρέους σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% σε ένα μόνο πιστωτή. Οι τράπεζες διαφωνούν με το κριτήριο αυτό και προτείνουν η εφαρμογή του εξωδικαστικού μηχανισμού να εφαρμοστεί μόνο σε συγκεκριμένες κατηγορίες οφειλετών, λ.χ. σε όσους έχουν υψηλά χρέη προς το Δημόσιο, ενώ οφειλέτες με ανύπαρκτο ή ασήμαντο ύψος οφειλών προς το Δημόσιο δεν θα πρέπει να είναι επιλέξιμοι. Σε κάθε άλλη περίπτωση, σημειώνουν, οι ιδιώτες πιστωτές μπορούν να συμφωνήσουν, διμερώς, αναδιάρθρωση με τον οφειλέτη, χωρίς να απαιτείται νομοθετική ρύθμιση.

Σοβαρές ενστάσεις διατυπώνονται από την πλευρά των Τραπεζών και ως προς το χρονικό ορίζοντα απαλλαγής από τα χρέη ενός φυσικού ή νομικού προσώπου που πτωχεύει.

Σήμερα, ο χρόνος απαλλαγής για τα φυσικά πρόσωπα είναι 3 χρόνια. Υπό το νέο Κώδικα, προτείνεται να απαλλάσσεται πλήρως ο οφειλέτης από το σύνολο των οφειλών του έναντι των πιστωτών, είτε:

– 36 μήνες από την κήρυξη σε πτώχευση, είτε

– 12 μήνες από την κήρυξη σε πτώχευση, εάν η αξία των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη υπερβαίνει το ποσό των 100.000 ευρώ, περιλαμβάνει την κύρια κατοικία του και καλύπτει τουλάχιστον το 10% των συνολικών του υποχρεώσεων.

Η απαλλαγή αυτή όπως εξηγούν στο κείμενο των παρατηρήσεων που έχουν υποβάλει οι Τράπεζες, παρέχεται χωρίς τη διενέργεια δικαστικής διαδικασίας που να επιβεβαιώνει ότι ο οφειλέτης είναι καλόπιστος. Μόνο εάν οι πιστωτές υποβάλλουν προσφυγή ενώπιον του δικαστηρίου, η εν λόγω απαλλαγή θα εξετάζεται ενώπιων των αρμόδιων δικαστηρίων.

Αυτό σημαίνει ότι εάν εκατοντάδες χιλιάδες στρατηγικοί κακοπληρωτές υποβάλλουν αίτηση για πτώχευση, οι Τράπεζες δε θα έχουν τους απαραίτητους πόρους και τη δυνατότητα να αμφισβητήσουν ότι συντρέχει λόγος απαλλαγής.

Συνεπώς, ένα νέο «κύμα» στρατηγικών κακοπληρωτών θα δημιουργηθεί λόγω των νέων απαιτήσεων για την απαλλαγή.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση