Το κόκκινο της φωτιάς

Και τώρα που καταλάγιασε κάπως ο κουρνιαχτός κι αν ρίξει και καμιά βροχούλα θα ξεπλύνει και την καπνιά, ας δούμε τι πήγε στραβά με τις Μυκήνες. Γιατί ένας τόπος δεν καίγεται έτσι, χωρίς να ευθύνεται κάποιος ή κάτι. Υπάρχουν λόγοι, που συμβαίνει μια πυρκαγιά, υπάρχουν όμως και τα μέσα για να προβλεφθεί και να αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Πυρκαγιές θα γίνονται όλο και περισσότερες με τα χρόνια, το λένε οι επιστήμονες που μελετούν την κλιματική αλλαγή κι άλλωστε το σκηνικό αυτό το ζούμε ήδη. Και δάση θα κινδυνεύσουν και σπίτια και οικισμοί ολόκληροι και αρχαιολογικοί χώροι και φυσικά οι άνθρωποι. Αυτή είναι η δυσοίωνη πρόβλεψη κι όποιος προσποιείται, ότι δεν είναι αλήθεια ή χώνει το κεφάλι του μέσα στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο ή ακόμη, ρίχνει τις ευθύνες στον αντίπαλο δεν είναι απλώς επιπόλαιος, είναι ανεύθυνος και επικίνδυνος. Ας το πάρουμε λοιπόν απόφαση. Κι αν μείνουν, κυβέρνηση και αντιπολίτευση _όποιες κι αν είναι αυτές σε κάθε εποχή _ στη λογική της καταγγελίας του αντιπάλου και μόνον, τίποτε δεν μπορεί να εγγυηθεί για μια καλύτερη διαχείριση παρόμοιων προβλημάτων στο μέλλον. Με τις συνέπειες να αφορούν όλους μας. Γιατί η φωτιά είναι κόκκινη. Δεν έχει τα χρώματα των κομμάτων, ούτε πλήττει μόνον τους οπαδούς του ενός κόμματος ή του άλλου.

  Το μαύρο του Τσίπρα

Είτε προέρχεται από πυρκαγιές είτε από πλημμύρες ή άλλα φυσικά αίτια η καταστροφή είναι μία. Το μέγεθος της όμως εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την προνοητικότητα των αρμοδίων, την συνεχή επαγρύπνησή τους και την ετοιμότητα, που θα δείξουν στη δύσκολη στιγμή. Κι όχι από το πόσο θα υψώσει τη φωνή του στη Βουλή ένας πολιτικός, για παράδειγμα ο κ. Τσίπρας, που χάρις στον υπερβολικό ζήλο του να αναζητήσει μέσα στις στάχτες πολύ περισσότερα για πολιτική εκμετάλλευση απ΄όσα ήταν δυνατόν να βρεθούν, κάηκε τελικά ο ίδιος, λέγοντας πράγματα ανυπόστατα. Χώρια, που τα ίδια ακριβώς μέσα προστασίας υπήρχαν και επί της δικής του κυβέρνησης στις Μυκήνες. Δεν τα άλλαξε κανείς, ούτε πρόσθεσε ούτε αφαίρεσε κάτι. Απλώς επί της εποχής του δεν συνέπεσε να γίνει πυρκαγιά.  Όπως και από την άλλη βεβαίως, δεν μπορεί να αμφισβητείται μία πασιφανής κατάσταση, έστω κι αν οι ζημιές που προκλήθηκαν ήταν όντως μικρές… Στο δια ταύτα εν τέλει: Πόσο καλό μπορεί να είναι το σύστημα πυροπροστασίας των Μυκηνών, όταν δεν υπάρχει σύνδεση με το δίκτυο υδροδότησης  του δήμου; (Με την αιτιολογία ότι το κόστος είναι μεγάλο). Και τι να σου κάνουν οι δεξαμενές νερού, που πράγματι ήταν γεμάτες αλλά τελικά όχι και τόσο χρήσιμες, αφού η πυρόσβεση έγινε με άλλα μέσα; Απλά ερωτήματα που ζητούν λύσεις. Γιατί σαν τις Μυκήνες έχει κι αλλού. Με άλλα προβλήματα και άλλη επικινδυνότητα ενδεχομένως. Δεν κινδυνολογώ, προτρέπω. Ο σχεδιασμός μέτρων, προσαρμοσμένων στα καινούργια δεδομένα έπρεπε να έχει γίνει …χτες. Άλλη καθυστέρηση δεν επιτρέπεται.

  Οι κορώνες στη Βουλή

Προσωπικά δεν θέλω να ξανακούσω τη λέξη αναβατόριο, ανελκυστήρας και όποια άλλη αντίστοιχη αν υπάρχει. Ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την αντιπολίτευση. Βαρέθηκα. Ένα μηχάνημα είναι αυτό, πέσαμε μέσα στον κορωνοϊό, καθυστέρησε να έρθει από το εξωτερικό κι αυτό είναι όλο. Πόσο μάλλον, που οσονούπω το θέμα λήγει.  Και κυρίως μάλιστα, δεν θέλω να το ξανακούσω στη Βουλή. Φυσικά δεν μπορεί ένας απλός πολίτης, όπως εγώ, να στερήσει το λόγο από έναν βουλευτή… Αν είναι δυνατόν. Ας λένε οι άνθρωποι ό,τι θέλουν. Όμως, ας ακούσουν και τη δική μας άποψη για τις καταγγελίες, που δεν στηρίζονται πουθενά αλλά γίνονται απλώς για το θεαθήναι, για την διαστρέβλωση της πραγματικότητας και για τις παλαιοκομματικές ακροβασίες, που πρέπει να είναι κανείς τυφλωμένος κομματικά για να τα αποδεχθεί όλα αυτά χωρίς αμφισβήτηση. Το ζήτημα άλλωστε είναι, ότι ειδικά φέτος το καλοκαίρι, το μόνο που δεν της έλειψε της Ακρόπολης ήταν το αναβατόριο…

Όχι γιατί δεν αυξήθηκαν σιγά σιγά, το τελευταίο μήνα ειδικά, οι τουρίστες, αν και καμία σχέση φυσικά με πέρυσι, αλλά γιατί με την πανδημία επελαύνουσα ουδείς άνθρωπος με όποια προβλήματα υγείας είχε, σκέφτηκε ν΄ αφήσει την ασφάλεια του σπιτιού του και να κάνει ταξίδια. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά, ότι δεν χρειάζεται ο ανελκυστήρας. Απαραίτητος και υποχρεωτικός είναι, γι΄αυτό και υπήρξε πρώτο μέλημα του υπουργείου Πολιτισμού. Ήταν νωπή άλλωστε η μνήμη από πέρυσι το καλοκαίρι, όταν τουρίστες  με κινητικά προβλήματα μεταφέρονταν στα χέρια για ν΄ανεβούν στον ιερό βράχο ενώ το γύρο του κόσμου είχε κάνει η περίπτωση του έλληνα μαθητή, που αντιμετώπισε κι αυτός την ίδια κατάσταση. Πέντε χρόνια το πάλευε το θέμα του ανελκυστήρα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας απλώς ένα μηδενικό. Αντιληπτό, ότι η αντιπολίτευση πρέπει τώρα να κάνει τη δουλειά της και να κρατάει τη βάση της ζεστή, όμως με το να κάνει την τρίχα ..τριχιά, όπως έλεγε και η γιαγιά μου, για πόσο νομίζει, ότι αυτή η βάση θα καταπίνει αμάσητα όσα της σερβίρονται.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση