Ο συγγραφέας είναι ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz και εκλεγμένος πρόεδρος του Queens’ College του Πανεπιστημίου Cambridge

Μέχρι πρόσφατα, η ραγδαία άνοδος της τιμής του χρυσού είχε να κάνει περισσότερο με ευκαιριακές συναλλαγές παρά με κάποια μεγαλύτερη επενδυτική ιδέα και ακόμη λιγότερο με μια μείωση της φυσικής προσφοράς ή αύξηση της βιομηχανικής χρήσης.

Τώρα, το μέταλλο φαίνεται να προσφέρει κάτι για όλους. Αυτό είναι ένα ακόμη ακούσιο αποτέλεσμα σε έναν κατάλογο που όλο μεγαλώνει από την έκτακτη εμπλοκή των κεντρικών τραπεζών στη λειτουργία των αγορών. Οι διευρυμένες παρεμβάσεις τους για την εξουδετέρωση των επιπτώσεων της πανδημίας ευχαριστούν πολλούς τώρα, αλλά θα δημιουργήσουν προβλήματα για τις κεντρικές τράπεζες και την οικονομία γενικά, εάν μια απότομη και με διάρκεια οικονομική ανάκαμψη συνεχίσει να μας διαφεύγει.

Μετά την άνοδο του 17% το πρώτο εξάμηνο του έτους, η τιμή του χρυσού αυξήθηκε σε επίπεδα ρεκόρ πριν υποχωρήσει την Τρίτη λίγο κάτω από τα 2.000 δολάρια. Στο μεσοδιάστημα, οι επενδυτές πέρασαν από το να αντιμετωπίζουν τον χρυσό ως βραχυπρόθεσμη επένδυση με βάση το momentum στο να τον βλέπουν περισσότερο ως αποδεκτή, αυτόνομη επιλογή για τα μακροπρόθεσμα χαρτοφυλάκια. Για να καταλάβετε γιατί τόσοι πολλοί επενδυτές αγοράζουν χρυσό ως μακροπρόθεσμη επιλογή, αρκεί μόνο να δείτε τις πραγματικές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων μετά την προσαρμογή τους με βάση τον πληθωρισμό.

H πρόσφατη μείωση των ονομαστικών αποδόσεων συνέπεσε με μια αύξηση των πληθωριστικών προσδοκιών. Αυτό καθιστά τον χρυσό ελκυστικότερο ως υποκατάστατο των κρατικών ομολόγων με δύο τρόπους. Οι επενδυτές που επιλέγουν το χρυσό απαρνούνται λιγότερο εισόδημα από ό,τι θα έκαναν αν οι αποδόσεις των ομολόγων ήταν υψηλότερες. Επίσης, αντισταθμίζουν τη δραματική μείωση που θα είχε η αξία αυτών των ομολόγων, εάν οι κεντρικές τράπεζες σταματούσαν να προσπαθούν να διατηρήσουν τα επιτόκια χαμηλά, ισοπεδώνοντας τα επίσημα επιτόκια και αγοράζοντας μαζικά τίτλους από την αγορά.

Ο χρυσός αποδεικνύεται επίσης συναρπαστικός και για άλλους λόγους, συγκεντρώνοντας ένα απίθανο καστ υποστηρικτών, πέρα από τους συνήθεις ύποπτους που ανησυχούν για την υποτίμηση νομισμάτων και τα γεωπολιτικά σοκ. Κάποιοι πιστεύουν ότι θα προστατεύσει τους επενδυτές από τυχόν περαιτέρω υποτίμηση του αμερικανικού δολαρίου. Άλλοι τον θέλουν για να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης και μιας κατάρρευσης στις χρηματιστηριακές αγορές που, ήδη, είναι εντυπωσιακά αποσυνδεδεμένες από την επιχειρηματική και την οικονομική πραγματικότητα. Το στρατόπεδο του χρυσού σήμερα καταφέρνει να προσελκύσει ακόμη και όσους θέλουν να προστατευτούν έναντι ανταγωνιστικών αποτελεσμάτων, π.χ. αποπληθωρισμό και πληθωρισμό.

Ο χρυσός δεν είναι το μοναδικό asset που έχει αναπτύξει αυτήν την πολλαπλή και φαινομενικά διπολική προσωπικότητα. Οι λεγόμενες Big Tech μετοχές θεωρείται επίσης ότι προσφέρουν τα πάντα σε όλους. Υπόσχονται ανάπτυξη, λόγω της μετάβασης από τις φυσικές στις εικονικές δραστηριότητες που επέβαλε η πανδημία, αλλά και προστασία από τον κίνδυνο υποχώρησης, επειδή έχουν τεράστια ρευστότητα, χαμηλό χρέος και θετικές ταμειακές ροές. Η κατάρρευση των ονομαστικών αποδόσεων των κρατικών και των ασφαλών εταιρικών ομολόγων κάνει επίσης κάποιους επενδυτές να αναρωτιούνται αν τελικά τα μη επενδυτικής κατηγορίας ομόλογα «σκουπίδια» μπορεί να είναι ένα ασφαλές μέρος για να παρκάρουν τα χρήματά τους.

Πίσω από αυτές τις αντιφατικές εξελίξεις βρίσκεται η πίστη των επενδυτών ότι οι κεντρικές τράπεζες θα τους προστατεύσουν από τις μεγάλες απώλειες συνεχίζοντας να παρεμβαίνουν κάθε φορά που διολισθαίνουν οι αγορές. Ο χρυσός εξελίσσεται σε ένα «must-have» περιουσιακό στοιχείο. Αυτό οδηγεί την τιμή του προς τα πάνω, αφού η ομάδα των δυνητικών αγοραστών εξελίσσεται από μια μικρή ομάδα ιδιόμορφων τύπων σε μια πολύ μεγαλύτερη ομάδα επενδυτών που αυτό που επιδιώκουν είναι να μετριάσουν τον κίνδυνο. Και όπως συμβαίνει με πολλές ξαφνικές διαρθρωτικές μετατοπίσεις, η διαδικασία αυτή είναι πιθανό να περιλαμβάνει και μια αρχική εκτίναξη της τιμής σε κάπως υπερβολικά επίπεδα.

Σκεφτείτε το ως μέρος μιας ευρύτερης μεταβαλλόμενης γραμμής βάσης. Οι επενδυτές αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερα παραδοσιακά επισφαλή assets ως χαμηλού κινδύνου ή ακόμη και ως αντιστάθμιση έναντι του κινδύνου. Βραχυπρόθεσμα, αυτό ωθεί τις τιμές υψηλότερα, ενισχύοντας την αλλαγή στάσης και κάνοντας τους πολιτικούς και τους κεντρικούς τραπεζίτες να πιστεύουν ότι ο κύκλος της αγοράς έχει κατακτηθεί. Αλλά είναι πιθανό να αποδειχθούν τόσο λάθος όσο εκείνοι που, πριν από την οικονομική κρίση του 2008, πίστεψαν εσφαλμένα ότι είχαν νικήσει κατά κράτος τον επιχειρηματικό κύκλο.

Copyright The Financial Times Limited 2020

© 2020 The Financial Times Ltd. All rights reserved.

© The Financial Times Limited 2024. All Rights Reserved. Not to be redistributed, copied or modified in any way.
mononews.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation.